Onkruid. Het woord alleen al.
Overal in het park duikt het op, ongevraagd, ongewild maar ook ongelofelijk sterk. Bijna niet uit te roeien...
Vandaag gingen wij aan de slag om een deel van dat onkruid te verwijderen.
François aan de parking, Dré in onze wilde bloementuin.
Ludo trok naar de speelplaats om daar de te laag hangende takken weg te snoeien en Peter vervoerde het afval.
Dirk en ik begonnen met het onkruid naast de omheining van het park weg te halen: brandnetels, braambessen, springkruid, klimop en tal van andere wilde plantjes woekeren onder de omheining door tot op het (smalle) voetpad.
Vijf volle kruiwagens plantaardig afval en twee gesluikstorte zakken met steenpuin later stopten wij, net alvorens het hevig begon te regenen.
Volgende keer meer!





|