Onder een schitterend zonnetje zetten wij de werken aan de looppiste verder. De binnenzijde wordt verder groen- en slijkvrij gemaakt, aan de buitenrand wordt het overbodige hout gesnoeid en tegelijk moeten ook de overwoekerende klimopranken en wortels worden kort gehouden. Een steeds terugkerend werkje overigens want die klimop is werkelijk onuitroeibaar... Zes volle kruiwagens later (een nieuw persoonlijk record) is twee derde van de stenen rand van onze looppiste weer zichtbaar.
De omheining van het grasperk, voor het kasteel, wordt vandaag hersteld. Heel wat geparkeerde wagens reden net dat ietsje te ver, waardoor de staalkabels niet meer echt opgespannen raakten. Dat wordt vandaag weer goed gemaakt. Op de eerste drie foto's zie je de omheining vóór de werken, op de volgende drie erna.
Eindelijk nog eens een droge dag! De berg ijzerafval van vorige week is volledig opgeruimd en als je in de brommerloods komt, zie je dat ook hier alle ijzeren resten verdwenen zijn. Veel plaats dus en daarvan maken Hugo, Stan, François en Dré gebruik om deze loods netjes te herschikken met aandacht voor ons machinepark. Daarna trekken zij het park in om bladeren te ruimen: die worden verzameld in enkele composthopen, vlak bij de parkklassen.
Terwijl begeven Ludo en ik ons naar de piste met hetzelfde doel als anders: zorgen dat het terug een looppiste wordt. Wij beginnen aan de binnenzijde, vlak bij de sporthal. Eerst het slijk en de bladeren verwijderen en dan de stenen rand vrijmaken: goed voor twee overvolle kruiwagens afval. Daarna stappen wij naar de overzijde waar ik dezelfde opdrachtuitvoer: modder, bladeren en overwoekerend gras verwijderen. Ludo neemt de buitenrand onder handen: klimop en wild groeiende takken zijn hier het doelwit.
Of het nu mooi of minder mooi weer is, in het park vinden wij altijd wel werk dat moet worden uitgevoerd. Ondanks de dreigende regenbuien trekt Hugo ten strijde tegen de vallende bladeren. Stan en Dré verzamelen het oud ijzer (een mooie stapel, toch?) terwijl Ludo en ik zelf naar de piste trekken. Al enkele weken proberen wij de binnenrand van deze piste vrij te maken. De meeste stenen steken al meer dan een halve eeuw in de grond en blijken niet altijd even gemakkelijk terug te vinden.
Even terugblikken naar de maand mei leert ons dat er achter het voetbaldoel (zijde sporthal) een bijna nieuwe omheining stond: een metershoge ijzerdraad over de volledige breedte van de grote backlijn. De volgende foto toont dezelfde omheining, volledig vernield door de zomerstorm die tijdens de grote vakantie door het park raasde. Verdere foto's tonen hoe de toestand vandaag was: de ganse omheining is weg, Stan, Dré en François zijn bezig met het opruimen van de laatste resten draad die zich nog op het voetbalveld bevonden. Opgeruimd staat netjes. Waar blijven wij dan met die resten?
Neen, foto 8 is geen kunstwerk van Jan Fabre! Het is een deel van de resterende ijzerdraad dat met het oud ijzer zal verdwijnen.
Als je in het park werkt, dan ontdek je vanzelf dat recycleren een vanzelfsprekend iets is. De niet meer te gebruiken draad zal met het oud ijzer afgevoerd worden. De ijzeren palen die achter het doel de afschermingsdraad moesten dragen worden bijgehouden om eventueel elders in het park gebruikt te worden.
Intussen wordt de looppiste verder vrijgemaakt van natuurlijk afval. Na enig graafwerk komt de stenen boord aan de binnenkant van de piste stilaan weer te voorschijn. Ook hier wordt gerecycleerd hout gebruikt om de natuur een beetje op zijn plaats te houden.
De herfst is nu echt begonnen en dat merk je. Overal vallen de bladeren van de bomen en dat heeft zo zijn charmes. Minder leuk is natuurlijk het feit dat al die bladeren moeten verwijderd worden. Dré wijdt zich aan die taak met zijn grasmaaier. Op de speelplaats treffen wij Jef aan die met een monumentale bladzuiger alles netjes in een enorme stofzuigerzak verzamelt.
Voor de bladeren in de dreef neemt Ludo de machine over en houdt zich een ganse namiddag bezig met het opzuigen van de afgevallen bladeren. Dit werkje zal nog wel enkele weken in beslag nemen, als je zo eens naar de bomen kijkt...
Terwijl Stan met hamer en beitel bomen klieft, zijn François en Hugo druk bezig met het herstellen van de vernielde garagepoort.
Ikzelf ga aan de slag in de bocht van de looppiste: eerst de binnenrand weer zichtbaar maken.
Als dat klaar is, komt de nooduitgang van de sporthal aan de beurt. Oppassen is hier de boodschap want tussen de vele bladeren ligt een hoop glasscherven, het gevolg van de ingegooide ruit boven de deur van de verste bergruimte. Na afloop ziet ook deze plek er heel wat beter uit.
De warme herfst verrast ons soms, 4 november en wat een prachtige rozen die over de parkmuur hangen!
Bij het naar huis rijden, merk je dat ook de dreef, die uitgeeft op de Ullenshofstraat, al een beurt heeft gekregen van de bladzuiger.
Herfst: dat betekent vallende bladeren en die moeten worden opgeruimd, een werkje dat ons de komende weken druk bezig zal houden. Terwijl de grasmaaier heel wat bladeren van het voetbalveld meeneemt (en ook een groot deel van de piste vrijmaakt), gaan Ludo en ikzelf met het nodige materiaal aan de slag om de looppiste vrij te maken. Zo kunnen de sportievelingen van ASO zonder problemen hun estafetten afwerken, volgende vrijdag.
Door een technisch defect zijn de meeste foto's vrij wazig, daarom krijg je enkel die te zien, die toch nog redelijk blijken...
Natuurlijk zijn er nog andere taken! Hugo en François houden zich bezig met de verzorging van de rand van het grasperk voor het kasteel, klaarmaken voor de winter als het ware. Wij stellen ook vast dat onverlaten hebben getracht om ons materiaal uit de garages te stelen: getuige daarvan de deur op foto 2 die duidelijk met zwaar materiaal bewerkt werd.
Hier en daar blijkt er ook wat snoeiwerk nodig (bv aan de deur van het pomphuis dat zich aan de sporthal bevindt).
Prachtig toch, die mooie herfstkleuren die ons kasteel omgeven. Volgens de laatste berichten starten de verbouwingswerken medio februari 2016, wij zien er naar uit!
Het is herfst en dan vallen de bladeren... Op de speelplaats loopt Jef, de werkman van de school, achter de bladerenveger (of moeten wij bladzuiger zeggen?) om te zorgen dat morgen kan gespeeld worden zonder uit te glijden op een nat bladertapijt. Als wij via de dreef naar het voetbalveld wandelen zien wij het resultaat van de snoeiwerken van de leerlingen van KOCA: de wildgroei naast de fietsenparking werd onder handen genomen en de taxushaag is mooi bijgeknipt.
Nog verder in het park: tot onze voldoening blijkt ook de onkruidverdelger zijn werk te hebben gedaan. De aanloopstrook en de zandbak tonen de sporen van het afgestorven onkruid. Dat zal in het voorjaar worden verwijderd.
En dan naar de achterzijde van het voetbalveld. Hier is François druk bezig met het doorslijpen van de metalen palen achter het doel.
Samen met de palen wordt ook de afrastering verwijderd. Erg jammer want het geheel is nog zo goed als nieuw maar de storm die deze zomer het park teisterde, heeft onherstelbare schade aangebracht. De ganse afscherming moet verwijderd worden en daarna volledig vernieuwd. Hugo en Ludo assisteren bij het verzamelen van al dat metaal.
Ikzelf begin aan mijn basistaak: de piste terug geschikt maken voor loopactiviteiten. Volgende week lopen jongens en meisjes van ASO weer volop hun aflossing als afsluiter van het eerste deel van dit trimester. Daarom proberen wij de meeste objecten (takken, bladeren en dergelijke) bij mekaar te vegen en op te ruimen. Werk genoeg dus in ons park!
Wij werken vandaag verder waar wij vorige week stopten: de gevel van het kasteel.
Eerst nog een deel van de voorzijde, daarna de zijkant links, dan de zijkant rechts en tenslotte de achterzijde.
Heel veel onkruid maar gelukkig laat het zich nog redelijk vlot verwijderen. Nu maar hopen dat de aangroei wordt afgeremd door de wintermaanden. En vooral hopen dat de werken zo snel mogelijk aanvatten, dat zal ook wel helpen.
Volgens insiders worden die werken hervat in januari, voorlopig dus nog geen nieuwe klaslokalen in het kasteel.
Overal duikt hetzelfde probleem (lees onkruid) op.
Zo groeit er zelfs groen aan de trap die de achteringang vormt van het kasteel naar de vroegere Fitklas (vroeger refter, nog vroeger doorgang naar de muziekklas, wie heeft dat nog meegemaakt...). Wij halen alles weg voor de ramen van de voetbalkelder en de vroegere refter. Als je de foto's vergelijkt, snap je misschien dat wij niet minder dan acht volle kruiwagens afval moesten wegvoeren.
Terwijl wij met zijn tweeën de omgeving van het kasteel onkruidvrij proberen te maken, zitten onze collega's niet stil.
François rijdt met de tractor naar de zone achter het voetbalveld waar nog bergen hout liggen te wachten om vervoerd te worden. Daar staan Stan en Hugo, die de afgezaagde boomstammen verwerken zodat ze geschikt zijn voor dat vervoer.
De tweede tractor rijdt over het gras en trekt de grasmaaier over het voetbalveld, de zone achter het kasteel en ook de zone aan de voorzijde van het kasteel krijgt een beurt.
Als wij daar een kijkje nemen zien wij een volledige gedaanteverandering van de border die dit grasveld afzoomt!
Leerlingen van KOCA (een school die werkt met moeilijk lerende adolescenten die onvoldoende aan hun trekken komen inhet gewoon secundair onderwijs) hebben, onder de bekwame leiding van hun juf Claudine, de ganse rand van het grasveld én het perkje rond de boom in een nieuw kleedje gestoken. Vakwerk, als je het mij vraagt.
In de toekomst zullen die leerlingen het onderhoud van het stuk park aan de voorzijde van het kasteel op zich nemen.
Al meer dan een jaar wordt het kasteel niet meer bewoond en dat laat zich merken. Overal duikt onkruid op rond en op de trappen. Sommige planten groeien meer dan één meter hoog en een klasfoto trekken op deze geliefkoosde plaats, lijkt niet meer aan de orde. Na een sproeibeurt met onkruidverdelger, blijft er toch nog veel groen over en dat wordt vandaag verwijderd. Wij starten links van de trappen en dat levert al een flinke hoop afval op. Ook de plantenbakken worden onder handen genomen. Zou het geen goed idee zijn als enkele klassen zo'n bloembak adopteren en daarna voor de rest van het schooljaar verzorgen?
Daarna nemen wij de trappen zelf onder handen. Veel werk aan de winkel, dat heb je natuurlijk als er niemand op die trappen komt. Al het onkruid wordt uitgetrokken of afgeschraapt en verzameld.
Zo, dat ziet er al heel wat beter uit! Nu nog de rechterkant van de gevel naast de trappen en wij zien weer het kasteel zoals het hoort. Nu nog de bumper, die onverlaten hebben achtergelaten, op de kruiwagen en onze job voor vandaag zit er op. Toch weer een beetje reden om trots te zijn op ons kasteel!
Bij het wegvoeren van het groenafval passeren wij de looppiste: de onkruidverdelger heeft zijn werk goed gedaan, al het groen lijkt intussen afgestorven. Nu maar hopen op een paar droge dagen om dit afval weg te werken...
Nu de speelplaatsen onkruidvrij zijn, is het de hoogste tijd om de atletiekpiste aan te pakken. De onkruidbesproeier wordt gevuld met water en onkruidverdelger en daar vertrekt Ludo voor zijn rondgang op de piste. Hopelijk is de sproeibeurt deze keer voldoende om de piste weer geschikt te maken voor het lopen. Volgende week zien wij het resultaat...
Uiteraard beperkt de aangroei van onkruid zich niet tot de piste. De trappen aan de achterzijde van de sporthal kleuren op sommige plaatsen groen. Ook dat moet verwijderd worden, een werkje dat heel wat tijd in beslag neemt.
Terwijl rijdt de grasmaaier als vanouds over het voetbalveld. Prachtig toch, die mooie groene kleur en de typische geur van het afgereden gras!
