Overal duikt hetzelfde probleem (lees onkruid) op.
Zo groeit er zelfs groen aan de trap die de achteringang vormt van het kasteel naar de vroegere Fitklas (vroeger refter, nog vroeger doorgang naar de muziekklas, wie heeft dat nog meegemaakt...). Wij halen alles weg voor de ramen van de voetbalkelder en de vroegere refter. Als je de foto's vergelijkt, snap je misschien dat wij niet minder dan acht volle kruiwagens afval moesten wegvoeren.
Terwijl wij met zijn tweeën de omgeving van het kasteel onkruidvrij proberen te maken, zitten onze collega's niet stil.
François rijdt met de tractor naar de zone achter het voetbalveld waar nog bergen hout liggen te wachten om vervoerd te worden. Daar staan Stan en Hugo, die de afgezaagde boomstammen verwerken zodat ze geschikt zijn voor dat vervoer.
De tweede tractor rijdt over het gras en trekt de grasmaaier over het voetbalveld, de zone achter het kasteel en ook de zone aan de voorzijde van het kasteel krijgt een beurt.
Als wij daar een kijkje nemen zien wij een volledige gedaanteverandering van de border die dit grasveld afzoomt!
Leerlingen van KOCA (een school die werkt met moeilijk lerende adolescenten die onvoldoende aan hun trekken komen inhet gewoon secundair onderwijs) hebben, onder de bekwame leiding van hun juf Claudine, de ganse rand van het grasveld én het perkje rond de boom in een nieuw kleedje gestoken. Vakwerk, als je het mij vraagt.
In de toekomst zullen die leerlingen het onderhoud van het stuk park aan de voorzijde van het kasteel op zich nemen.
Al meer dan een jaar wordt het kasteel niet meer bewoond en dat laat zich merken. Overal duikt onkruid op rond en op de trappen. Sommige planten groeien meer dan één meter hoog en een klasfoto trekken op deze geliefkoosde plaats, lijkt niet meer aan de orde. Na een sproeibeurt met onkruidverdelger, blijft er toch nog veel groen over en dat wordt vandaag verwijderd. Wij starten links van de trappen en dat levert al een flinke hoop afval op. Ook de plantenbakken worden onder handen genomen. Zou het geen goed idee zijn als enkele klassen zo'n bloembak adopteren en daarna voor de rest van het schooljaar verzorgen?
Daarna nemen wij de trappen zelf onder handen. Veel werk aan de winkel, dat heb je natuurlijk als er niemand op die trappen komt. Al het onkruid wordt uitgetrokken of afgeschraapt en verzameld.
Zo, dat ziet er al heel wat beter uit! Nu nog de rechterkant van de gevel naast de trappen en wij zien weer het kasteel zoals het hoort. Nu nog de bumper, die onverlaten hebben achtergelaten, op de kruiwagen en onze job voor vandaag zit er op. Toch weer een beetje reden om trots te zijn op ons kasteel!
Bij het wegvoeren van het groenafval passeren wij de looppiste: de onkruidverdelger heeft zijn werk goed gedaan, al het groen lijkt intussen afgestorven. Nu maar hopen op een paar droge dagen om dit afval weg te werken...
Nu de speelplaatsen onkruidvrij zijn, is het de hoogste tijd om de atletiekpiste aan te pakken. De onkruidbesproeier wordt gevuld met water en onkruidverdelger en daar vertrekt Ludo voor zijn rondgang op de piste. Hopelijk is de sproeibeurt deze keer voldoende om de piste weer geschikt te maken voor het lopen. Volgende week zien wij het resultaat...
Uiteraard beperkt de aangroei van onkruid zich niet tot de piste. De trappen aan de achterzijde van de sporthal kleuren op sommige plaatsen groen. Ook dat moet verwijderd worden, een werkje dat heel wat tijd in beslag neemt.
Terwijl rijdt de grasmaaier als vanouds over het voetbalveld. Prachtig toch, die mooie groene kleur en de typische geur van het afgereden gras!
De ingang van de parkklassen en de vijverkant van de speelplaatsen raakten stilaan overwoekerd door een wildgroei van takken. Met boomzaag en snoeischaar worden de overbodige (en soms afgestorven) takken verwijderd.
Tegelijkertijd wordt het gras gemaaid, een omgezaagde eik verwijderd en verder gewerkt met het wegwerken van afgezaagde takken en boomstammen. Aan taken geen gebrek in het park van Groenendaal.
Opruimen van zwerfvuil hoort daar ook bij, zo vinden wij bijvoorbeeld een afgedankt brandblusapparaat op het handbalveld. Ik hoor je al denken: "Hoe komt dat hier terecht?", een vraag die wij ons eveneens stellen, natuurlijk!
26 augustus: volgende week begint het nieuwe schooljaar. Aan de schoolpoort hangt een verwittiging: 'Niet in het parkkomen vanwege de stormschade'! Inderdaad, de afgelopen weken passeerden enkele stormen die voor heel wat schade aan de bomen zorgden. Op de foto's kan je een rondgang in het park volgen.
Wij vertrekken aan de berg achter de speelplaats Vijvervelden en vinden al dadelijk enkele afgezaagde of afgebroken takken. Aan de overzijde van het KSA-lokaal: hetzelfde beeld. Afgezaagde takken en bergen houtschilfers die afkomstig zijn van reeds verwerkt afvalhout. Zo gaat het verder tot aan de brug waar een grote verhakselmachine volop aan het werk is.
Van hier gaat het verder naar het handbalveld. Overal een zelfde beeld: grote takken, hier en daar een omgezaagde boom en hopen houtschilfers. Naast het handbalveld is er heel wat meer licht dan vóór de grote vakantie.
Verder naast de vijver wandelend komen wij aan het kasteel waar een grote tak steunt op de banken. Tenslotte merken wij dat één van de eiken, op het grasveld voor het kasteel, gewoon in twee stukken is gebroken.
Onnodig om te zeggen dat onze groenploeg hier nog heel wat (zwaar) werk zal moeten opknappen...
Nog één speelplaats moeten wij deze week in orde brengen. De eerlijkheid dient ons te zeggen dat ook Jef en Robert en zelfs de poetsvrouw (Valentina) hun duit in het zakje deden om er voor te zorgen dat de leerlingen uit ASO (die hier hun boterhammetjes eten) dit in de best mogelijke omstandigheden kunnen. Vandaag verwijderen wij het nog aanwezige onkruid en de dode bladeren, die je op de eerste vijf foto's ziet. Vier volle kruiwagens verder is het resultaat duidelijk merkbaar: een propere speelplaats en via enig snoeiwerk ook heel wat meer ruimte aan de tafels die onder de bomen staan. Wij wensen hierbij alle leerlingen die deze tafels bezigen heel veel zon en lekkere boterhammen!
Vandaag klinken de kettingzagen weer in het park. Voor ons een reden om verder te werken aan de onkruidbestrijding op de speelplaatsen. Zoals je op de eerste foto ziet, groeit er toch wel een en ander. Op de tweede foto is dat alweer verdwenen... Hetzelfde beeld op foto drie en vier: dat zie je niet meer terug op foto vijf! Nu maar hopen dat de onkruidverdelger zijn werk doet!
Bij het wegvoeren van de afval merk ik dat er op de berg achter de speelplaats en ook even verder, alweer dode bomen zijn omgezaagd. Er worden heel wat afgestorven takken en bomen verwijderd, een kleine race tegen de tijd want bij het begin van het nieuwe schooljaar moet dit eigenlijk achter de rug zijn. Terloops werp ik nog even een blik in de oude ijskelder onder de berg. Blijkbaar komt hier toch regelmatig volk langs, alhoewel deze plaats niet meer veilig is vanwege het gevaar op instorten.
Terug naar de speelplaats nu, of beter nog naar de fietsenparking die een beetje verder dan speelplaats Gagelvelden ligt. De wildgroei van onkruid heeft hier nog meer sporen nagelaten dan op de andere speelplaatsen. Gelukkig vond Ludo de fietsenrekken nog terug tussen het hoge onkruid... Alles aan de kant schuiven en dan grondig besproeien met onkruidverdelger, maar eerst natuurlijk het onkruid uit trekken. Dat gebeurt manueel, een beproeving van onze toch niet piepjonge rug. Dat levert al gauw drie overvolle kruiwagens op! Volgende keer steken wij door naar de garagepoort en dan is alles weer klaar voor een nieuw schooljaar...
Als je vlot over het voetpad van de Ullenshofstraat kan wandelen, vlak naast het hek van ons park, dan is dat te danken aan het noeste snoeiwerk van Hugo, die zowat alle hagen in ons park tracht kort te houden. En zelfs tijdens deze hete, grote vakantie wordt onze directeur in het park verwacht om de nodige maatregelen te treffen. De storm van juli heeft zo veel schade aangericht, dat een gespecialiseerde firma zal moeten ingeschakeld worden. Stan Van Herck wijst aan waar de belangrijkste ingrepen nodig zijn. Intussen puffen onze konijntjes van de hitte, tenminste datt doen twee van de drie. Het zwarte konijn geeft niet thuis, op vakantie naar betere oorden misschien? Wat verder ligt een half afgebroken mountainbike op de piste, het zoveelste onderwerp van sluikstorten!
Vandaag gaan wij aan de slag met de bedoeling de speelplaatsen onkruidvrij te maken tegen 1 september. Dat betekent: onkruid wieden, besproeien met milieuvriendelijke onkruidverdelger en de rioolpijp die het water van de speelplaats naar de vijver voert, vrij maken. Een meer dan volle kruiwagen slib levert dat op, terwijl Ludo met de sproeier over de speelplaats wandelt. Dat alles bij een temperatuurtje van om en bij de 36 ° C: zweten dus! Speelplaatsen Gagelvelden en Vijvervelden krijgen vandaag een beurt, volgende week trekken wij naar de andere zijde van het schoolgebouw.
Dit jaar
wordt zeker het jaar van de boom in ons park. Na de zaterdagzomerstorm lagen
weer verschillende bomen geveld, heel wat afgebroken takken en afgerukte
twijgen bedekten het voetbalveld, kortom de weergoden bepaalden nog maar eens
het programma van onze parkwerkers. Dat daarbij jammer genoeg ook enkele
omheiningen zwaar beschadigd werden is een triestig neveneffect. Zo werd de
onlangs vernieuwde omheining achter het voetbalveld voor het grootste deel
vernield.
Met vereende
krachten begonnen wij aan de opruim (meer dan 20 kruiwagens takken en bladeren
werden van het voetbalveld gevoerd)
Maar ook op
andere plaatsen sloeg de storm toe; naast de scoutslokalen, in de nabijheid van
het KSA-lokaal en zelfs op de berg boven de vroegere ijskelder sneuvelden heel
wat oude takken en bomen.
Wanneer het
voetbalveld voor het grootste deel opgeruimd is, beginnen wij aan de massa
takken die zich bevindt op en rond het doel. Een onontwarbare knoop van takken,
klimop en bladeren: een werkje dat nog wel enkele weken in beslag gaat nemen.
Maar ons werk loont de moeite, alleen al wanneer je het voetbalveld van vóór de
opkuis en twintig kruiwagens later vergelijkt, zie je het verschil.
Tot besluit
nog één kruiwagen: Peter toont ons wat er vorige week nog werd opgevist uit de
vijver. En zeggen dat er zoveel sensibiliseringsacties worden gevoerd om het
plastic uit onze zeeën te weren
Gewapend met
een kettingzaag stap ik naar de vijverrand aan het KSA-lokaal om de
overblijvende boomstammen in stukken te zagen. Ludo die mij daarbij helpt zal
het gezaagde hout naar de bromfietsenloods vervoeren. Mijn broekspijpen kleuren
zagemeel, maar dat kan de pret niet bederven
Even alles
bijeen vegen en deze plek is alweer netjes opgeruimd. Bij het terugwandelen zie
ik hoe groen de vijver wel is, bedekt met een of ander kroos. Gelukkig doet
onze fontein het weer, zo blijft er toch voldoende zuurstof voor al onze waterdieren.
Warm, warm,
warm Toch loopt het park nog vol: niet alleen de parkploeg maar ook de
kinderen en leerkrachten die deelnemen aan de Groene Zone maken er een
levendige boel van.
Onze
groenwerkers zoeken de schaduw op om verder te werken aan het opruimen van enkele
omgevallen bomen, deze keer vlak bij de vijver en het kasteel. Groot hout klein
zagen, de afvalresten verdwijnen in de verhakselaar (kijk maar wat een stapel
houtschilfers er na een uurtje achterblijven ). De gezaagde houtblokken worden
verzameld en afgevoerd om deze winter een of andere houtkachel brandend te
houden. Na afloop blijft een lege plek achter.
