Nog één speelplaats moeten wij deze week in orde brengen. De eerlijkheid dient ons te zeggen dat ook Jef en Robert en zelfs de poetsvrouw (Valentina) hun duit in het zakje deden om er voor te zorgen dat de leerlingen uit ASO (die hier hun boterhammetjes eten) dit in de best mogelijke omstandigheden kunnen. Vandaag verwijderen wij het nog aanwezige onkruid en de dode bladeren, die je op de eerste vijf foto's ziet. Vier volle kruiwagens verder is het resultaat duidelijk merkbaar: een propere speelplaats en via enig snoeiwerk ook heel wat meer ruimte aan de tafels die onder de bomen staan. Wij wensen hierbij alle leerlingen die deze tafels bezigen heel veel zon en lekkere boterhammen!
Vandaag klinken de kettingzagen weer in het park. Voor ons een reden om verder te werken aan de onkruidbestrijding op de speelplaatsen. Zoals je op de eerste foto ziet, groeit er toch wel een en ander. Op de tweede foto is dat alweer verdwenen... Hetzelfde beeld op foto drie en vier: dat zie je niet meer terug op foto vijf! Nu maar hopen dat de onkruidverdelger zijn werk doet!
Bij het wegvoeren van de afval merk ik dat er op de berg achter de speelplaats en ook even verder, alweer dode bomen zijn omgezaagd. Er worden heel wat afgestorven takken en bomen verwijderd, een kleine race tegen de tijd want bij het begin van het nieuwe schooljaar moet dit eigenlijk achter de rug zijn. Terloops werp ik nog even een blik in de oude ijskelder onder de berg. Blijkbaar komt hier toch regelmatig volk langs, alhoewel deze plaats niet meer veilig is vanwege het gevaar op instorten.
Terug naar de speelplaats nu, of beter nog naar de fietsenparking die een beetje verder dan speelplaats Gagelvelden ligt. De wildgroei van onkruid heeft hier nog meer sporen nagelaten dan op de andere speelplaatsen. Gelukkig vond Ludo de fietsenrekken nog terug tussen het hoge onkruid... Alles aan de kant schuiven en dan grondig besproeien met onkruidverdelger, maar eerst natuurlijk het onkruid uit trekken. Dat gebeurt manueel, een beproeving van onze toch niet piepjonge rug. Dat levert al gauw drie overvolle kruiwagens op! Volgende keer steken wij door naar de garagepoort en dan is alles weer klaar voor een nieuw schooljaar...
Als je vlot over het voetpad van de Ullenshofstraat kan wandelen, vlak naast het hek van ons park, dan is dat te danken aan het noeste snoeiwerk van Hugo, die zowat alle hagen in ons park tracht kort te houden. En zelfs tijdens deze hete, grote vakantie wordt onze directeur in het park verwacht om de nodige maatregelen te treffen. De storm van juli heeft zo veel schade aangericht, dat een gespecialiseerde firma zal moeten ingeschakeld worden. Stan Van Herck wijst aan waar de belangrijkste ingrepen nodig zijn. Intussen puffen onze konijntjes van de hitte, tenminste datt doen twee van de drie. Het zwarte konijn geeft niet thuis, op vakantie naar betere oorden misschien? Wat verder ligt een half afgebroken mountainbike op de piste, het zoveelste onderwerp van sluikstorten!
Vandaag gaan wij aan de slag met de bedoeling de speelplaatsen onkruidvrij te maken tegen 1 september. Dat betekent: onkruid wieden, besproeien met milieuvriendelijke onkruidverdelger en de rioolpijp die het water van de speelplaats naar de vijver voert, vrij maken. Een meer dan volle kruiwagen slib levert dat op, terwijl Ludo met de sproeier over de speelplaats wandelt. Dat alles bij een temperatuurtje van om en bij de 36 ° C: zweten dus! Speelplaatsen Gagelvelden en Vijvervelden krijgen vandaag een beurt, volgende week trekken wij naar de andere zijde van het schoolgebouw.
Dit jaar
wordt zeker het jaar van de boom in ons park. Na de zaterdagzomerstorm lagen
weer verschillende bomen geveld, heel wat afgebroken takken en afgerukte
twijgen bedekten het voetbalveld, kortom de weergoden bepaalden nog maar eens
het programma van onze parkwerkers. Dat daarbij jammer genoeg ook enkele
omheiningen zwaar beschadigd werden is een triestig neveneffect. Zo werd de
onlangs vernieuwde omheining achter het voetbalveld voor het grootste deel
vernield.
Met vereende
krachten begonnen wij aan de opruim (meer dan 20 kruiwagens takken en bladeren
werden van het voetbalveld gevoerd)
Maar ook op
andere plaatsen sloeg de storm toe; naast de scoutslokalen, in de nabijheid van
het KSA-lokaal en zelfs op de berg boven de vroegere ijskelder sneuvelden heel
wat oude takken en bomen.
Wanneer het
voetbalveld voor het grootste deel opgeruimd is, beginnen wij aan de massa
takken die zich bevindt op en rond het doel. Een onontwarbare knoop van takken,
klimop en bladeren: een werkje dat nog wel enkele weken in beslag gaat nemen.
Maar ons werk loont de moeite, alleen al wanneer je het voetbalveld van vóór de
opkuis en twintig kruiwagens later vergelijkt, zie je het verschil.
Tot besluit
nog één kruiwagen: Peter toont ons wat er vorige week nog werd opgevist uit de
vijver. En zeggen dat er zoveel sensibiliseringsacties worden gevoerd om het
plastic uit onze zeeën te weren
Gewapend met
een kettingzaag stap ik naar de vijverrand aan het KSA-lokaal om de
overblijvende boomstammen in stukken te zagen. Ludo die mij daarbij helpt zal
het gezaagde hout naar de bromfietsenloods vervoeren. Mijn broekspijpen kleuren
zagemeel, maar dat kan de pret niet bederven
Even alles
bijeen vegen en deze plek is alweer netjes opgeruimd. Bij het terugwandelen zie
ik hoe groen de vijver wel is, bedekt met een of ander kroos. Gelukkig doet
onze fontein het weer, zo blijft er toch voldoende zuurstof voor al onze waterdieren.
Warm, warm,
warm Toch loopt het park nog vol: niet alleen de parkploeg maar ook de
kinderen en leerkrachten die deelnemen aan de Groene Zone maken er een
levendige boel van.
Onze
groenwerkers zoeken de schaduw op om verder te werken aan het opruimen van enkele
omgevallen bomen, deze keer vlak bij de vijver en het kasteel. Groot hout klein
zagen, de afvalresten verdwijnen in de verhakselaar (kijk maar wat een stapel
houtschilfers er na een uurtje achterblijven ). De gezaagde houtblokken worden
verzameld en afgevoerd om deze winter een of andere houtkachel brandend te
houden. Na afloop blijft een lege plek achter.
Tijdens al
dat werken hebben wij ook toch aandacht voor het mooie in de natuur; hier en
daar duiken mooie bloemetjes op. Wie weet waar?
Onkruid
verwijderen, dat lijkt nog een doenbare job bij deze temperaturen. Tijdens het
uitvoeren van dat karwei wijst Stan mij op de aanwezigheid van zo veel visjes
in de vijver, mooi toch!
Hier en daar
duikt ook een slijkmossel op. Wat ook opduikt is de thermometer op de
speelplaats. Wablief? Zo maar eventjes 43 graden Celsius! En toch lopen hier in
dit park een hoop spelende kinderen en monitoren rond om samen de eerste
vakantieweek door te brengen. Hier past zeker een ode aan de leerkrachten en
monitoren die alles in goede (gekoelde ) banen leiden!
Wie denkt
dat er in de zomer geen werk in het park is, moet dringend zijn mening herzien.
Tijdens de voorbije winter sneuvelden er nogal wat bomen, sommigen stierven zelfs de
verdrinkingsdood in de vijver na een zware stormwind die deze oude reuzen
velde
Je raadt het al: bomen uit de vijver, takken afzagen, de stam opruimen,
kleine en grotere takken verhakselen. Onze groenwerkers blijven paraat.
Dat
ikzelf een zageman ben, wordt aan de hand van deze fotos bewezen
Ook onkruid
verwijderen (springkruid in dit geval) behoort tot het takenpakket, Stan weet
er alles van!
Na twee uren
hard werken, hebben wij alweer een flinke stapel brandhout bij mekaar.
Of dit alles
nog niet genoeg is, zorgen de mannelijke leerkrachten van de lagere school voor
een extra-werkje. Oude schoolborden worden vervangen door nieuwe (smartboards).
De oude borden zullen wij ontmantelen zodat het metaal van het hout wordt
gescheiden. De opbrengst van dat oude ijzer wordt o.a. gebruikt voor het
onderhoudsmateriaal voor ons park.
Nog even
terug naar het begin van deze blog met daar de passende fotos bij.
Frans
T. Beeckmans liet in
1864 het kasteel bouwen en het park aanleggen voor de som van een half miljoen
frank (12.500 ).
Later wordt
het domein verkocht aan baron Ullens de Schooten (Ullenshofstraat!)
die huwt met Antoinette Beeckmans. Na WO I gebruikt men het kasteel voor de
opvang van zieke en zwakke kinderen tot het aangekocht wordt door de VZW Colleges en Instituten van het Bisdom Antwerpen.
Vanaf 1924
fungeert het kasteel als internaat voor de leerlingen van het Sint-Jan
Berchmanscollege van de Meir (Antwerpen). Tijdens de oorlog eisten de Duitsers
kasteel en domein op. In het park werden 2 bunkers opgericht waarvan er één nog
bestaat (de zogenaamde berg naast het handbalveld).
De eerste
foto is wat nog rest van de eerste steen: duidelijk herkenbaar BEECKMANS de
FAVEREAU AOUT 1867.
Foto 2 toont
de achterzijde van het kasteel zoals het toen was, zonder de lokalen waar
vroeger de muziekklas (later Fitclass) en lerarenrefter.
Foto 3 is
een zijaanzicht van de plaats waar nu de speelplaatsen zijn.
Foto 4 en 5
kan je eigenlijk NAAST mekaar leggen en dan zie je de muur die vroeger (1927)
het domein afsloot langs de voorzijde van het kasteel (ongeveer waar nu de
Ullenshofstraat loopt en het huidige schoolgebouw van de lagere school zich
bevindt.
In juni 1945
wordt het vernielde kasteel heropgebouwd en in 1951 start men met een zesde
Latijnse (nu 1 ASO) en een zevende voorbereidende(nu 6de leerjaar lagere school).
De
eerstvolgende foto toont een kerngroep van leraren uit het begin van de jaren
50 (1951 waarschijnlijk) die de latere collegedagen zou inrichten. Van links
naar rechts: E.E.H.H. Nuytemans, Raeymaeckers, Hermans, Van Parijs, X, Loyens,
Borgers, Van Assche en Geys. Van deze groep is mij enkel de heer Raeymaeckers
bekend.
Foto 2 komt
uit 1952 en geeft een beeld van de eerste collegedag in 1952. Deze dagen
groeiden later uit tot dat wat wij nu de sportdag noemen.
Op foto 3
zie je een vooraanzicht van het kasteel uit 1957 toen er nog een terras met
balkon aan die voorkant was.
De laatste
twee fotos tenslotte, tonen de linker en de rechterzijde van de voorkant.
Indien nog
relevante fotos opduiken worden die uiteraard gepubliceerd.
Deze week
gaat onze aandacht vooral naar het uit trekken van springkruid (foto 1), het
proper maken van de fietsenparking (foto 2), het groene tapijt op de vijver, de
aangroei van onze ganzenpopulatie, verder wegwerken van het onkruid op de piste
en het afvoeren van al die groenafval
Langs de
buitenzijde merk je niet echt veel verschil, tot je wat dichter bij komt. De
trappen van het voormalig terras kleuren stilaan groen.
Via de deur van de
voormalige congiergewoning stappen wij naar binnen. Eén trap leidt naar de
kelder, een andere naar het gelijkvloers met links een ingang van de kapel en
rechts de toegang tot de kamers waar vroeger de congierge verbleef. Een trap
leidt naar de torenkamers op de eerste verdieping, rechts is de (kleine)
voormalige salon.
Wij wandelen
nu de kapel binnen, waar nog heel wat dient opgeruimd te worden. Het mooie
glasraam trekt hier zeker de aandacht. Een bijbelkenner kan hier nog de acht
zaligheden terugvinden Rechts hangt een replica van Salvador Dalis Christus
aan het kruis, rechts boven zie je hoe zeer ook de binnenzijde van dit kasteel
aan renovatie toe is. Achter in de kapel bevindt zich een massieve kast,
propvol gymnastiekmatjes en andere prullaria.
Terug de gang in dan en de
eerste deur links. Hier bevindt zich de voormalige bar van de leerkrachten. Een
kamer waar na de lesuren de meest fantastische gesprekken plaats vonden, waar
de meest wilde plannen voor tuinfeesten, lerarentoneel, jeugdbeweging, sport en
nog zo veel meer werden besproken. Nostalgie
