Aan mijn moeder

Adela Van Elst, de moeder van Willem Elsschot.

• Ik heb gedroomd, o moeder,
• dat gij op sterven laagt,
• en voor het al te sluiten
• mij lang in d' oogen zaagt.
•  
• Gij spraakt van eerlijk blijven,
• van recht door 't leven gaan;
• hebt toen nog eens geglimlacht,
• en alles was gedaan.
•  
• 'k Wou om vergeving smeken,
• waarvoor, ik wist het niet,
• en bij u nederknielen;
• mijn knieën bogen niet.
•  
• Toen wist ik dat 'k u nimmer
• nog iets vergelden kon.
• Uw stem deed mij ontwaken
• in 't klare licht der zon.
•  
• Daar blonken groote tranen
• van heil en droefenis.
• En 'k voelde diep in 't harte
• wat een moeder is.