Thano - We zijn naar red canyon en zijn naar een restaurant met een trijntje gaan eten. 

Catharina - Vandaag hebben we 2 natuurparken gedaan. Op weg naar Bryce Canyon hebben we de red canyon gedaan. Red canyon was niet de moeite. Bryce canyon was de moeite maar het regende zo dus bleven maar in de auto. Omdat het zo regende zijn we doorgereden naar ons hotel. Mijn ouders besloten om naar een Amerikaans restaurant te gaan. Het was daar gezellig, mijn milk shake was echt lekker. Ik was redelijk moe van iedere hotel tot een ander hotel te gaan. Maar in een hotel blijven voor meerdere nachten is wel tof. Ons restaurant lag naast route 66.

Bjorn - Nadat het onweer de dag ervoor was opgedoken, bleef het voor het eerst langdurig regenen. Jammer genoeg net op de dag dat zowat het mooiste park op ons programma stond - Bryce Canyon. De vergezichten bleven hierdoor wat beperkter, maar gelukkig konden we telkens met de wagen dicht bij de uitkijkpunten - lekker Amerikaans heeft soms zijn voordelen... De kinderen trotseerden de regen minder en vooral de jongens zagen weinig van het park. Catharina ging meer op verkenning. Tegen de middag verlieten we het park en reden richting de staat Arizona waar we een hotel dichtbij de Grand Canyon geboekt hadden zodat we morgen minder hoeven te rijden om het grootste park van de USA te bezoeken. Onderweg hielden we halt in zowaar een Duitse bakkerij om er met héél veel smaak te genieten van ovenverse Europese koffiekoeken. Het stikte er van de Europeanen die hetzelfde plan hadden opgevat. De weg naar ons hotel was bij momenten al even prachtig als de parken zelf... geen enkele autostrade maar enkel eindeloze wegen door adembenemende natuur...

Ons hotel lag niet zo ver van de historische route 66. Daar hebben we eerder al de start (in Chicago) en het einde (in Santa Monica) van gezien en dus wilden we ook een stukje onderweg verkennen. We namen het avondmaal in een typische Amerikaanse snackbar langs de route 66... De scene leek zo uit een film geknipt te zijn... een lange baar met lage barkrukken, een moederfiguur in 60's stijl die on bediende, goedkoop eten aan een 'boot' tafel én.... geen alcohol te verkrijgen... gelukkig maakte de omvang van de milkshake veel goed... Drie keer de hoeveelheid die we in België gewoon waren! We dineerden vooral met heel wat motorrijders die de historische route afreden. De kinderen genoten intussen van football en baseball op de TV en van het modelbouw treintje die in het restaurant rond reed.