Minneapolis

Na afloop van het skiën trokken we tijdig naar huis om voor eens de Amerikaanse televisie op te zetten. Dan werd immers de Super Bowl gespeeld...zeg maar de Champions League finale van het American football. En dat wou vooral Marcin voor geen geld ter wereld missen. Catharina zag vooral uit naar Katy Perry die in de pauze zou optreden.. Papa keek vlijtig mee maar was vooral blij dat hij in de ochtend een vroeg ontbijt had genomen om het WK veldrijden live te bekijken...

Ondanks de warmere temperaturen en de amper enkel centimeters sneeuw die er nog ligt, blijven we de mogelijkheden volop benutten om de typische winteractiviteiten te beleven. Woensdag zorgde Bjorn voor een verrassing en trokken we na het werk naar ijskastelen op zowat een twintig minuutjes rijden van onze deur. Een prachtig tafereel dat door ijskunstenaars in elkaar is gezet en in stand gehouden wordt door elke nacht wat extra water over de kastelen te benevelen. In de kastelen zijn diverse lichtjes ingebouwd zodat het vooral 's avonds een uniek tafereel is om te bewonderen. Voor de kinderen is door een deel van het kasteel zelfs een ijsglijbaan getrokken...

Bij iedereen zijn er de laatste weken enkele kilootjes bijgekomen dus het hervatten van de sport vormt in die zin wel een heuse verademing. Els zwemt opnieuw haar wekelijkse baantjes en Thano ging van start bij zijn nieuwe voetbalclub Minnetonka United. Marcin mag intussen zoals alle beroepssporters voortaan met de ploeg ook in de fitness aan de conditie werken. Bjorn is dan weer aan de slag gegaan op de skilatten. Midden februari hebben zowel Els als Bjorn zich immers ingeschreven voor de Birkie, een langlaufwedstrijd die in tal van landen over de wereld verreden wordt. De ganse race is 50 kilometer en de race is Wisconsin staat te boek als een van de lastigste ter wereld vanwege het golvend parcours. De ganse tocht is té hoog gegrepen voor ons, maar de kwartafstand moeten we wel afhaspelen om deel te maken van het feestje achteraf. Bjorn ging dit weekend alvast met de mannen op stage... Over twee dagen werd 25 kilometer getraind... Tussendoor werd vooral de inwendige mens versterkt. Even was er wel wat paniek toen bleek dat de chauffeur de sleutel van de wagen onder het skiën was verloren. Gelukkig kon hier op zondagnamiddag wel een sleutelmaker opgetrommeld worden om een nieuwe autosleutel te fabriceren...

Marcin speelde op zaterdag een vriendschappelijke match met Torhout onder leiding van training Alexander. Het waren evenwel typische Vlaamse wintervoetbalbeelden... Hij weet meteen wat een luxe het is om in Amerika in de voetbaldomes te kunnen spelen. Bjorn liet het niet aan zijn hart komen want aangezien Marcin de spelersbus van Torhout moest nemen stond een extra lange derde helft op het programma. Op maandag zouden Thano en Marcin dan weer even de schoolbanken van de Kapelhoekschool opnieuw opzoeken.

De laatste dagen werden voor de rest ingevuld met tandartsbezoek, winkelen, pakken en lekker bijkletsen met collega's van Els terwijl Bjorn al opnieuw aan de slag ging in Rotterdam. Bij Jo en Lin werd de laatste fondue verorberd en bij Monique de afscheidsdrink... Drie weken op Europese bodem zijn voorbij gevlogen en net op tijd konden we de Parijse luchthaven verlaten richting Minnepolis. Onze vlucht had een uurtje vertraging maar koos toch het luchtruim een halfuurtje voor de hel in Parijs losbarstte... De vlucht terug verliep rimpelloos. We waren allen moe en voldaan en dus deed het tukje en het filmpje wel deugd. De chicken or pasta menu was bij het nieuwe jaar waarempel vernieuwd... Ons 'gewone' leven komt er opnieuw aan want zowel de school als het werk is hier intussen volop op gang geschoten.

De kinderen bleken amper last te hebben van de jetlag tijdens het kerstfeest maar zouden de komende dagen toch tijd kunnen nemen om aan de lokale tijd aan te passen want op zaterdag vertrokken we al richting Rennes in Frankrijk om er de eerste week met Danny, Ann, Jolien en Ruben door te brengen. Op een boerderij hadden we een gite afgehuurd mét zwembad en speelzaal zodat er naar hartenlust gespeeld kon worden. Danny had twee fietsen richting Frankrijk gebracht zodat Bjorn met volle teugen kon genieten van enkele ritjes over kronkelende, golvende wegen.... Eén van de ritten moest wel in de regen afgewerkt worden maar dit versterkte alleen maar het thuisgevoel! De kinderen zouden we nauwelijks te zien krijgen en van enige gewenning was amper sprake. Een week samen bleek nog tijd tekort voor bij te praten en te spelen. Alsof ze elkaar elke week of maand hadden gezien het afgelopen jaar. Tijdens de vakantie vierden we ook de verjaardag van Ruben en Bjorn en onder de kerstboom werden bijzonder attente geschenkjes geplukt die zeker een speciale plaats op de kamer van de kinderen in Minneapolis zullen krijgen. Na een weekje rust en echt vakantiegevoel maakten we ons op voor een iets drukkere eindejaarsperiode terug in België. Volgend jaar gaan we voor een even sfeervolle maar witte kerst in Minneapolis... De familie Del'haye-Verhelst maakt daar essentieel onderdeel van en is bij deze gewaarschuwd!