Net toen beetje bij beetje ik wat rust kreeg in mijn hoofd omtrent alles werd mijn angst terug goed leven ingeblazen... Had vandaag met een collega afgesproken die ook een vriendin is, aangezien ik nog steeds niet naar mijn werk durf vroeg ik haar zo'n beetje 'de stand van zaken'. Al twee maal is de politie de laatste weken op mijn werk geweest om te vragen of ze meer wisten over me. Mijn ex was naar de politie geweest omdat hij ongerust is over mij, hij is blijkbaar op de één of andere manier door de mand gevallen want de politie zei tegen mijn collega aan de receptie 'ik ken zo'n types en hun ongerustheid'. Ik heb dan onmiddellijk naar de locale politie gebeld en hun verwittigd dat ik in een vluchthuis zit en dat alles in orde is voor me en ze niet onnodig moet zoeken naar me.
Waarom kan hij me nog niet uit zijn hoofd zetten? Waarom kan hij tot op de dag van vandaag nog mijn gemoedsrust ontnemen?
Het is terug weer eens slikken en aanvaarden, ik dacht dat het aan het passeren was nu we de twee maanden naderen maar blijkbaar is het allemaal nog niet voorbij aan het gaan.
Zaterdag zo genoten terug van mijn vrijheid. Een uur of zes 's avonds naar Gent vertrokken met een goede vriend. De laatste keer toen ik 's avonds in Gent was was geleden van mijn 15 jaar, Gentse feesten, nog even had ik toen mijn vrijheid op dat moment. Gent is een nog mooier in de nacht. Ik zat in een klein gezellig café'tje en was terug eindeloos aan het genieten, ik dacht dat gewoon dat moment al het vechten meer dan waard was en toen moest de avond eigenlijk nog beginnen...
Soms komt het geluk met de kleinste stomste dingen naar boven, zoals daarjuist, ik had een longsleave gekocht en wou die verknippen aan de hand van een filmpje op you tube. Ik kon me gewoon in de woonplaats van het vluchthuis zetten en eerst het filmpje bekijken om dan in alle rust te beginnen aan mijn 'knutselen'. Zonder gestoort te worden, zonder commentaar op wat ik doe of hoe ik eruit zal zien met dat T-shirt aan met gaten. Zoiets was thuis onmogelijk, creatief zijn is zelf met iets bezig zijn en zelf met iets bezig zijn was egoïstisch.
