|
Ben zo'n beetje verloren aan het lopen... Het is lastig niet moeten gaan werken maar hij is thuis dus toch zogezegd gaan werken om even rust te kunnen vinden. De volgende dagen zijn we heel veel samen en ik ontzie het al dus vandaag is dan nog zo'n beetje een verademing.
Gisteren naar het caw geweest en heb papieren meegekregen met kenmerken van een narcist en een narcistische relatie. Heel erg herkenbaar.
Gisteren ook niet moeten werken en op zwier geweest, heel fijne dag gehad en dan kom je thuis en begint het terug, hij moest naar de dokter en kan dit niet zonder mij, dus twee uur daar aan moeten besteden. Weer betrapt op leugens, niet op gereageerd. Eindelijk zat ik in de zetel en dan begon hij weer lastig te worden, reactie van mij proberen uit te lokken, maar omdat ik weet dat dit zijn doel is doe ik mijn best om er niet op in te gaan, maar is heel moeilijk, zeker als hij op een bepaald moment gewoon letterlijk op je komt zitten (omdat hij dan denkt dat je volledig je geduld zal verliezen). Gisteren had ik dus heel veel geduld en kon ik heel de tijd faken dat het me allemaal niets deed, dan maar een andere truuk uit zijn doos... Hij vroeg of ik mee ging slapen, ik verlangde naar nog wat tijd voor mezelf en zei van niet, hij kon dit niet aanvaarden. Begon ruzie te maken dat ik niets meer voor hem over had, ik zei 'niets meer?! ik heb deze avond 2 uur met je in een wachtzaal bij de dokter gezeten', geen reactie, ik had gehoopt dat hij boos ging gaan slapen maar niet dus, hij heeft dan nog naast me zitten koppen tot mijn programma gedaan was, heel de tijd een ruzie proberen te beginnen.
Hoe meer en meer ik alles van een afstand begin te zien omdat ik me niet meer helemaal opgeslorpt van de misserie voel, hoe meer ik begin te denken dat hij toch psychologisch niet helemaal juist is.
De voorbije dagen waren toch wel een beetje dipdagen, weer paniek dat ik nooit zal weggeraken, overtuigd dat hij me effectief zal vermoorden. Vandaag gaat het al ietsje beter. Deze avond heb ik een afspraak met een dokter op aanraden van het caw, had dit ook al twee weken uitgesteld, ben blij dat ik eindelijk kan gaan.
12-05-2010 om 11:06
geschreven door chann 
|
