Hello everybody!
Hier een enthousiaste update over de laatste gebeurtenissen. Dit vanuit Whitfield, King Valley Whine Region, Victoria. In dit verslagje wat info over mijn laatste weken in St. Kilda, de reden van mijn verhuis, een aantal afsluitende weetjes en nieuwe foto's.
So... Zoals ik in vorig berichtje reeds vermeldde, was mijn grootste avontuur tot toen toe de Australian Open.Veel tijd voor sightseeing bleef er niet over aangezien ik druk aan het jobhunting was. Zo vlot verliep dat echter niet. Ik poetste wat in de hostel, wat me gratis accommodatie opleverde. Ik deed ook wat casual work, d.w.z. dat je ergens voor een dagje of twee gaat bijklussen. Maar een 'normale', full-time job kwam er maar niet op de proppen, wat me soms wat zorgen baarde. De zwarte wolkes verdwenen echter vorige week toen ik werd uitgenodigd voor een interview voor een salespositie in Victoria Electricity. Ik werd geselecteerd en mocht er afgelopen dinsdag een salesrep. observeren. Donderdag deed ik dan de trainingsdag die werd afgesloten met twee uur aan de telefoon. De zenuwen gierden door mijn lijf tijdens mijn eerste telefoontje en ik vermoed dat mijn supervisor dat opmerkte aan de trillende telefoonhoorn. Eindelijk had ik een full-time job te pakken! Maar ondertussen had Sam gereageerd op een jobadvertentie van het Mountainview Hotel te Whitfield (www.whitfieldhotel.com). Hij solliciteerde voor de job als chefkok en verwees Bruce, de eigenaar, door naar mij voor de barpositie. Ik verbloemde mijn CV lichtjes want ik heb geen ervaring achter de bar. Desondanks besloot Bruce me toch een kans te geven en nodigde me daarom uit voor een probeerweekend dit weekend. Na een treinrit van twee en een half uur pikte Annie, Bruces vrouw, me op in het station. Ze vertelde me over Ned Kelly (voor de nieuwsgierigen: zie internet) en na een uur in de auto kwamen we in de wijnstreek Whitfield aan. Ik werd naar de Whitfield Pub begeleid en er onmiddellijk voor de leeuwen gegooid. Deze leeuwen waren ontzettend angstaanjagend en vermomd in de vorm van: 1. een honderdtal verschillende drankmerken en -combinaties die me onbekend zijn, 2. volledig andere glazen dan in Belgie met namen waarvan ik nog nooit heb gehoord, 3. bier moeten tappen (wat ik nog nooit heb gedaan) terwijl de baas staat te kijken. Mijn gebrek aan ervaring kon ik dus onmogelijk verbergen. Totaal tegen mijn verwachtingen in vertelde Bruce me dat ik mocht blijven. Hij vond mijn omgang met klanten uitstekend en vertrouwde erin dat ik de zaken snel zou kunnen oppikken. JOEPIE! Victoria Electricity zal morgen (maandag) zijn nieuwkomertje al kwijt zijn. Ik zou gek zijn indien ik deze job niet zou aanvaarden want het is er eentje uit de duizend. Eentje dat niet zo vaak voorkomt en waarvan vele backpackers enkel kunnen dromen. We krijgen hier gratis onderdak en eten, wat de grootste kosten zijn. Daarbovenop krijgen we een uurloon betaald dat hoger ligt dan het gemiddelde. Dus sparen lijkt opeens niet meer zo onmogelijk, integendeel! Met zo goed als geen uitgaven, zal onze bankrekening kunnen aandikken. We zijn met ons g*t in de boter gevallen.
Iets anders nu... De laatste week in St. Kilda was heel tof. St. Kilda festival vond plaats, wat naast een gay-parade, ook een grote massa mensen en verschillende activiteiten en bands naar het kustdorpje bracht. Daarnaast was het afgelopen donderdag ook nog eens ladiesnight in een lokale pub. En niet zomaar een ladies night, neen, eentje dat gehost werd door Paul O'Brien. Dit doet geen belletje rinkelen? Het volgende zal de Home-and-Awaykijkers ongetwijfeld wel bekend in de oren klinken: JACK HOLDEN, Summer Bay Police, lekker ding! Na een paar drankjes in de pub stapte ik erop af, sloeg een praatje, nog eentje, nog eentje en dan ... foto's!
Wist je dat:
- I love Australia,
- Whitfield een minuscuul dorpje is, het slechts 200 inwoners heeft, een klein buurtwinkeltje en een pub,
- een drukke dag in de Whitfield Pub wil zeggen dat er bijna 50 klanten zijn geweest,
- er hier geen GSMbereik is,
- Engelse vrienden me serieus uitgelachen hebben om mijn rijbewijs omdat het slechts een stukje papier is en ze dit nog nooit hebben gezien,
- een Engels rijbewijs dezelfde kaart is als hun ID.
- meeste mensen Belgisch bier en chocolade kennen maar nog nooit van een frietkot hebben gehoord en niet begrijpen waarover ik spreek,
- deze mensen niet beseffen wat ze missen!
21-02-2010 om 13:32
geschreven door Elke 
|
