Hoog tijd voor een update... Here we go!
Ik verblijf niet meer in Sydney stad. Ik had het er na een weekje wel gezien en daarbij kwam nog eens dat de Australische zon uiteindelijk toch de regebuien heeft kunnen verslaan. Dus heb ik mijn boeltje gepakt en ben ik verhuisd naar een super kustdorpje, Manly. De sfeer is hier totaal anders. Ten eerste is het veel relaxter en ten tweede zijn de mensen hier zoveel vriendelijker. Ik mis de drukte helemaal niet! Manly Backpackers youth hostel is nu sinds een kleine week mijn nieuwe woonst. Er bestaan ongetwijfeld betere jeugdherbergen dan deze, qua netheid en vooral prijs. MAAR wat gezelligheid betreft, is dit plekje een tien op tien waard! Er is een gezamenlijke courtyard, waar iedereen 's avonds gezellig zijn biertjes of 'goone' (= dialect voor goedkope wijn) met elkaar deelt, net als een kleine familie. Heeft iemand een beter voorstel, dan vraagt die gewoon 'who wants to join us' ? En zo valt er al snel wat te beleven natuurlijk. Een sympathieke Brit bood me op dag twee een surflesje aan, dus hup, de zee in! Ik ben wel een beetje verschoten van de kracht van de golven hier. Toen ik die middag in het water ging, waren ze nogal klein. Maar amai, heb ik er mee moeten worstelen. Het duurde minstens al een half uur eer ik het surfbord onder controle kon houden in die 'tiny waves'. Een grote blauwe plek op mijn buik kan dat bewijzen. Het volgende halfuur vermaakte ik me gewoon al liggend op het surfbord want er gaan opspringen leek mij onmogelijk! Het plezier eindigde al vlug toen ik ineens een brandend gevoel kreeg onderaan mijn knie tot bovenaan mijn bil. Typisch natuurlijk: mijn eerste uurtje in het water en ik was al gebeten door een bluebottle. Dat is een klein blauw kwalletje met slierten en die beestjes komen hier nogal veel voor. Een steek is tamelijk pijnlijk, maar toch nog draaglijk.
Daarnaast ben ik gisteren met een aantal 'vrienden' naar jump rock geweest. 20 minuutjes wandelen, geanimeerd door prachtige uitzichten en je komt aan een rots waarvan je kan afspringen in de zee. Nu, niet echt zee, maar meer een eindje het water in, in de haven. Dus geen gevaarlijke bedoening: geen onderstroom, geen rotsen, enkel een schrikaanjagende hoogte. Ik zei onmiddelijk 'neen, dat durf ik niet'. Maar toch, ik zag zelfs kindjes het doen en het begon te kriebelen. Dus trok ik mijn kleren uit, raapte ik mijn moed bijeen en sprong ik van de rots, just like that! Zalig! En neen, ik verklap hier niet dat ik meer dan een half uur op de rots heb staan twijfelen, dat mijn vrienden het al na 15 minuten op hun heupen kregen, en dat ik uiteindelijk toch ben gesprongen omdat iedereen riep 'jump' en ik niet meer anders kon. Maar ik heb ervan genoten en volgende zondag staat hetzelfde op het programma.
En wat volgt in de nabije toekomst? GEEN IDEE! Ik heb het nogal moeilijk met beslissingen te maken. Ik beleef hier zo'n leuke tijd dat ik hier wel wat zou kunnen blijven. Maar aangezien de prijzen hier veel hoger liggen dan elders, zal ik toch snel een job moeten vinden. Anderzijds kan ik verdertrekken naar Byron Bay, ook een klein kustdorpje. Daar liggen de prijzen zoals normaal maar vind je dan weer moeilijker werk. Momenteel heb ik een weekje extra geboekt, dus ik bezie het dan wel weer.
Morgen doe ik een RSA cursus. Dat is een 'Responsible Serving of Alcohol' cursus die je hier moet volgen om alcohol te serveren. Het leert je hoe je dronken mensen kan herkennen zodat je die alcohol kan weigeren. Moet weigeren, beter gezegd. Het uitgangsleven hier is, vooral voor de mannen, opletten geblazen. Zwaai niet teveel met je armen, blijf recht lopen, en ga vooral niet op een zetel staan, want dan beschuldigen ze je van dronkenschap en vlieg je de club uit.
Mijn internettijd zit erop zie ik net, dus een abrupt einde! See you!

16-11-2009 om 11:36 geschreven door Elke