Speciaal voor Ragna een namiddagje strandplezier met Natalia (buurmeisje). Van de Belgische kust is ze geen fan, maar hier heeft ze de smaak van de golven te pakken om zich vervolgens met zand te bekladden. Het toffe van de zee hier is dat het strand enorm steil is, maar onder het water wordt het plots plat. Dit geeft de mooie golven. Het spectaculairste is wanneer een opkomende golf botst met een golf die terugkomt van het strand, dan heb je een grote en kleinere golf die botsen en shiet het water meters hoog. Terwijl de jeugd in het zand aan het spelen was, ging ik een beetje joggen (en een beetje rondkijken ). Annick lag rustig haar boek te lezen.
Nog meer dieren vandaag. Een bezoekje aan het FEATHERDALE WILDLIFE PARK. Ons Ragna was in haar nopjes. Na eerst kangoeroe op haar bord (zonder dat ze dat wist), een dood exemplaar langs de weg en enkele in de vrije natuur, kon ze nu naar believen de kangoeroes aaien en eten geven, alsook de koala's en een struisvogel. Ze mocht zelfs een visje geven aan de pelikaan.
In de late namiddag gingen we nog naar WEST HEAD een mooi uitkijkpunt, waar rivieren, zee en land mooi in elkaar overgaan. Om de dag af te sluiten daalde we af tot Akuna Bay (een kleine jachthaven). Wat we daar zagen was een metershoge garageplaats voor motorboten. Je stapt uit je bootje en de heftruckchauffeur geeft hem een plaatsje.
De vorige week is er een om vlug te vergeten. - maandag: Regen. - dinsdag: Regen - woensdag: Regen - donderdag: Regen - vrijdag: een prachtige zonnige dag, klaar voor het weekend.
Voor ons Ragna en Annick was het iets spannender. Donderdag kreeg Annick een telefoon van de school: 'Ragna voelt zich niet goed'. Net na de middag had Ragna iets gegeten dat haar niet goed bekomen was. Vrijdag is ze ook van school gebleven omdat ze zich nog niet 100% voelde, maar uiteindelijk werd ze stilaan beter, en vanaf vrijdag middag had ze geen probleem meer.
Zaterdag vandaag, weekend en dus goed weer. In de voormiddag ons volgend verlof gaan boeken... we laten u nog even in het ongewisse waar we naar toe gaan, maar zo spectaculair als The Red Center zal het vermoedelijk niet zijn.
Na een kort verblijf op het strand zijn we dan vertrokken naar Manly. Dit is het stadje waar ik initieel in de winter enkele weken heb gelogeerd. Het hotel was vernieuwd, er waren 9 ipv. 3 beach volleybal velden, en het strand lag vol. Na een halve dag wandelen langs de Oceaan en wat winkelen zijn we dan gaan eten in één van mijn 5 voorkeur restaurants :'Ribs and Rumbs'. Specialiteit ribbekes en steak (tot 1kg). Lekker... en lang geleden.
Na de middag gaan we naar Barrenjoey Head en Palm Beach.
Je kunt Palm beach zien als de stam van een palmboom, en Barrenjoey head zijn de bladeren van de palmboom.
Op die head staat één van de oudste vuurtorens van Australië, waar we de ganse evolutie van het licht aanmaken hebben kunnen volgen. Van kerosine, over gas, naar zonne-energie om uiteindelijk te eindigen met elektriciteit.
Op de terugweg weg zijn we nog even gestopt bij Avalon beach waarwe de prachtige rotsformatie konden bewonderen. Gezien de speciale stenen wou ons Ragna er eentje meenemen waar juist een klein krabbetje onder zat (nog veel kleiner dan dat ze in Holland in haar handen heeft gehad). Nu is dat krabbetje doof .
Winteruur---Zomeruur--wat een tijd. !! 10 uur tijdsverschil !!
Eind oktober. In België verandert het uur van zomer naar winteruur. Vanaf nu is het tijdsverschil met België 10 uur. Zeer makkelijk. Je telt 10 uur bij de Belgische tijd om de Australische tijd te weten. België 12 uur op de middag is 22 uur bij ons.
Vandaag niets speciaals...wel een verlofdag in België, hier een gewone zaterdag. Heel de dag met twee achter de computer gezeten om onze trip naar Melbourne voor te bereiden. Uiteindelijk zijn we toch overeen kunnen komen, ondanks ... Je snapt het wel hé
Vandaag hebben we eens gekozen om niet met de boot naar Sydney the gaan, maar met de bus Veel goedkoper !
Bij aankomst zijn we eerst naar de Rocks gegaan. (De Rocks is de plaats waar Engeland vanaf 1788 zijn gevangen naar toe stuurde. Deze gevangenen mengden zich met de locale bevolking. Het werd een multiculturele smeltkroes, berucht om zijn zeemansklimaat. Vandaag is dit maritieme stadscentrum gerestaureerd, en vooral een toeristisch centrum).
In de namiddag zijn we naar Sydney Aquarium gegaan.
Zoals in Antwerpen, veel vissen, maar ook enkele specialekes. Een Water Dragon (die we vorig weekend in de vrije natuur hebben gezien) en een Vogelbekdier(dit komt enkel in Australië voor en is een kruising tussen een grote waterrat, met een grote platte eendensnavel, en beverstaart en vier eenden poten).
Daarna zijn we nog even naar de haaien gegaan en naar het Great Barrier Reef.
Op de weg terug besloten we om eens iets avontuurlijk te doen en (via het voetpad) over de Harbour Bridge te wandelen. Aan de overkant zouden we dan de bus nemen naar huis.
Ons eerste probleem was om op de brug te raken als voetganger maar we hebben het toch gevonden. Eens aan de overkant was het iets moeilijker veel, zeer veel wegen vol autos, maar niets voor voetgangers. Na flink wat stappen hebben we uiteindelijk een taxi genomen naar huis Daar ging de winst van de busrit (en de volgende busritten ).
Yes vandaag heb ik mijn eerste walvis gezien. Enkele weken geleden haden we het water al zien opspuiten, maar hadden we het dier in levende lijve net gemist. Vandaag kwam ik na een zware werkdag thuis... moe en leeg, hongerig en dorstig (effe stoppe met schrijven, ik ga eerst een Pure Blonde pakken = mijn lievelingsbier hier). Allé, toen ik thuiskwam, de gebruikelijke ronde, om op het terras te eindingen. Daar zag ik water hoog opspatten, en af en toe iets zwart-wit er bovenuit steken. Mijn eerste walvis... .
In de krant stond een artikel dat er dit jaar een babyboom aan walvissen is (2000 à 3000) en tot december komen die allemaal voorbij ons terras. De walvissen die uit het water springen zijn meestel jongen van enkele maanden oud die zich kiplekker voelen. Vorig weekend waren er enkele aan het spelen voor het hotel waar ik vroeger gelogeerd heb (in Manly).
Deze week is er niets speciaal gebeurt. Het enige dat het vermelden waard is: * Nog meer walvissen en dolfijnen gezien. * Dinsdag was het de Melbourne Cup. Dit is een paardenrace die ervoor zorgt dat het hele land even tot stilstand komt. We hebben tijdens de middag met de ganse groep iets gaan eten en naar de race gekeken in een vergaderzaal. * Hier is de politie nog erger dan in België, Donderdag was er een gigantische fille van wel 8 km omdat de politie een routine controle hield.
Vandaag zijn we de ganse dag gaan shoppen naar de Warringha Mall.
Het enige wat we moeten hebben was een halogeen lamp en sandaaltjes voor ons Ragna haar Graduation Dinner. Zoals gewoonlijk was de gedachtegang van de 2 dames niet compatibel Ze hebben niet gestamp en geklopt, maar er hingen toch donderwolken boven hun hoofdjes . Uiteindelijk heeft de vader dan de knoop moeten doorhakken en zoals het een goede vader beaamt heb ik mijn dochter geholpen met Annick te overtuigen. Ragna heeft nu een sandaaltje met een hakje (4 cm). Samen met haar Graduation kleed is ze een echte filmster. De fotos volgen later.
Dit is haar 2 de Graduation party op 6 maand. Haar tweede diploma op zes maand, zeker de dochter van haar vader.
De dag begon zeer bewolkt, niet echt een goed vooruitzicht. In de voormiddag ben ik anderhalf uurtje gaan joggen en daarna zijn we naar het strand gegaan met de buren. Ondertussen was de bewolking volledig verdwenen en was de hemel knal blauw en scheen de zon met matige kracht (genoeg om mij te verbranden). Deze 2 foto's zijn op dezelfde dag getrokken.
Ragna en de buurmeisjes hadden hun Boogie Board meegenomen (mini surfplank om op te liggen). Met die golven hier is dat fantastisch. Je moet er enkel voor zorgen dat je een goede timing hebt, en de golf stuurt je enkele tientallen meters verder. Zij zijn wijselijk dicht bij het strand gebleven, maar ik heb me opgeofferd om de plank eens te testen met echte golven. Als je ongeveer 50 in de zee bent kan je hier nog altijd staan, enkel als er golf afkomt sta je 4 meter onder water. De golven zijn hier enorm, van op het strand zie je inderdaad golven..., als je er valk bij staat is het een muur van water dat afkomt, maar het is best leuk. Zodra we dat een beetje onder de knie hebben, en de golven min of meer weten in te schatten gaan we leren surfen.
s Avonds zijn we nog een wandeling gaan maken en daarna nog even geBBQed. Nu ga ik me insmeren met aftersun, ik ben voor de eerste keer in jaren een beetje aangebrand.
Weeral zaterdag... Het lijkt of de tijd hier nog sneller gaat dan in België. Gezien de aarde overal aan dezelfde snelheid draait vermoed ik dat dit gevoel relatief is... De vorige week hebben we redelijk perfect weer gehad (tussen de 23° en 30°, zonnig met toch een fris windje). Helaas is het vandaag weer aan het regenen geweest en hebben we de ganse namiddag in een shoppingcenter gezeten. Gezeten? Nee voor Annick wat broeken, T-shirts en oorbellen gekocht. Ons Ragna is thuis gebleven omdat ze huiswerk had (ze moet een model 'onderwater-hotel' maken).
Wat ook het vermelden waard is, zijn de bosbranden. Tijdens de zomer is het hier zeer warm en droog, daardoor ontstaan er spontaan bosbranden. Gezien de oppervlakte is dit niet de voorkomen, noch te bestrijden. Daarom worden er bepaalde stukken bos platgebrand op strategische plaatsen. Zo kan men voorkomen dat bij een natuurlijke bosbrand het ganse bos (zo groot als de provincie Antwerpen) ineens afbrand. We zijn voorbij zo een net afgebrand stuk bos gereden. Enkel het kleine struikgewas brand op, de hoge bomen krijgen een zwarte stam, maar hebben er verder geen last van. Voor ons heeft het Zwarte Woud nu een heel andere betekenis. Helaas hebben we geen foto's van de rookpluim maar dat komt nog wel bij een volgende brand. De geur is iets moeilijker te reproduceren, maar het ruikt als een grote open haard.
Eerder deze week zijn we enkele malen s'avonds langs het strand gaan wandelen en hebben we weer een hoop walvissen gezien. Ditmaal had ik mijn verrekijker meegenomen en hadden we een prachtig zicht. Die beesten zijn gigantisch groot, ik denk dat de vin van een volwassen dier twee keer groter is dan een mens...
Zoals je kan begrijpen is het zeer belangrijk dat op zulk een fantastisch strand alles in goede banen wordt geleid door een allerte strandwachter.
Morgen is het vroeg opstaan, dan rijden we een 200 km ver naar de Jenolan Caves. Dit zouden blijkbaar de oudste grotten van de aarde moeten zijn (omdat Australia het oudste continent is...)zeggen ze hier.
Vandaag hebben we een lange tocht voor de boeg, bijna 3 uur rijden om enkele grotten te bezoeken. Gelukkig valt het verkeer hier goed mee, weinig verkeer, nog minder verkeerslichten en onze auto is een automatic met cruise control. Het enige probleem zijn hier de vele spookrijders, maar er wordt er maar één afgeroepen op de radio. Verder lopen hier nog wat Kangoeroes en Wombats rond (de meeste die we gezien hebben liepen niet meer )
Orient Cave. De eerste grot die we gaan bezoeken is de Orient Cave, deze tocht duurt ongeveer anderhalf uur. Vroeger moest men 5 uur wandelen door andere grotten om dit natuurkunstwerk te aanschouwen. Gelukkig is er voor VIPs (toeristen) een tunnel gedynamiteerd van een paar honderd meter. Eens in de grot, een geweldig spektakel van hangende stalactites en groeiende stalagmites, maar ook enkele hellagtites. Dit zijn stalactieten waar het water zo traag naar beneden loopt dat het op kleine oneffenheden blijft hangen en zodoende in verschillende richtingen groeit zelfs in een cirkel Doordat al het vuil door de verschillende lagen in de grond gefilterd wordt, blijven enkel de mineralen over, wat voor een prachtige schittering zorgt (een echte Oosterse grot vol diamanten en edelstenen maar helaas niet van grote geldwaarde
RiverCave Na onze eerste schitterende toer hebben we vlug onze picknick opgegeten om de volgende grot te bezoeken. Deze grot is totaal anders, omdat er minder mineralen in de bovenlagen aanwezig zijn, daardoor is er veel minder glinstering, maar dit wordt dan weer gecompenseerd door de ondergrondse rivier en de grootte van de stalactieten en -mieten. Een ander fenomeen dat we hier zagen waren de afdakjes. Deze ontstaan wanneer er een stalactiet zich gevormd heeft op een modderlaag en tot aan de rotswand komt. Na veel, zeer veel jaren wordt de modder weggespoeld en blijft er zwevende stalactiet over.
Op het laatste vroeg de gids of we ook grotten hadden in België Bij de neus weg heb ik vermeld dat we grotten hebben in België waar je met een boot(tje) kan op varen (grotten van Han) .
The Nettle Cave Deze laatste grot was gratis en kon met een audio gids op eigen initiatief gedaan worden. Zoals je kunt vermoeden is deze grot genoemd naar de vele netels die hier groeien. Dit was weer een ander soort grot dan de vorige twee , hier komt lucht en licht aan en zijn de stalactieten en stalactieten keihard. Hier hebben we de laatste natuurkunde lessen van de dag gekregen, om daarna aan de lange terugtocht te beginnen. Tegen 8 uur s avonds waren we terug thuis
De laatste weken heeft Ragna weinig les gehad in school. Alles stond in het teken van Mona Vale Goes West een toneel/muziek stuk dat door de leerlingen van grade 5 en 6 werd opgevoerd. In het begin hadden ze aan Ragna gevraagd of ze een personage wilde spelen, maar gezien haar Engels op dat moment nog in de kinderschoenen stond heeft ze hier toen voor bedankt. Ze nam wel deel aan 2 nummers (dans en zang), uiteindelijk had ze toch wel zin gekregen in een meer actieve rol, maar het was net iets te laat.
Het hele toneelstuk stond in het teken van het Amerikaanse Wilde Westen, Ragna had een hemd van een echte Cowboy gekregen die hier eerder dit jaar in Australië verzeilt is geraakt met een veestal van 2 runderen.
Het was een mix van zang, playback, toneel en dans. Toch wel knap om te zien, en het was duidelijk te merken dat ze er van genoot.
Vandaag vliegen we naar Adelaide, een stadje in het zuiden van Australië dat een 10-tal km in het binnenland ligt. Dit was weeral een andere tijdzone, die een HALF uur verschil met Sydney (blijkbaar zijn er nog enkele plaatsen op de wereld waar het tijdsverschil niet 1 uur maar een half uur bedraagt). Deze stad is in de 19de eeuw gepland als stad, en alle straten hebben hier in het stadscentrum 2 tot 5 rijstroken, dus files kennen ze hier niet echt.
Vandaag was er niets speciaals gepland en hebben we de stad verkend (vooral de shoppingstraat was in trek bij de dames). Zoals je kan zien stond alles hier ook al in het teken van kerstmis.
s Avonds hadden we op onze kamer een spetterend kussengevecht dat in vrede eindigde.
Vandaag staat er een tour naar de Barossa Valley op het schema. Dit is een van de bekendste wijnstreken in Australië. Onderweg kwamen we voorbij een stuwdam van 140m die in een perfecte cirkelvorm gebouwd is. Deze stuwdam heeft de bijnaam: The Whispering Wall omdat je van de ene kant naar de andere kant elkaar perfect kun verstaan als je gewoon praat.
Daarna kwamen we aan bij de eerste wijnboer: Langmail. Hier kregen we een hele uitleg over de wijnranken. De oudste wijnstruiken hier zijn de eerste die in Australië gepland zijn 160 jaar geleden. Veel produceren ze niet meer, maar het gaat niet om kwantiteit maar om kwaliteit maw. Duur dus. Zoals je op de fotos kan zien hebben ze hier ook een irrigatie systeem om de wijnranken water te geven Dit wordt enkel gebruikt als de planten jonger dan 3 jaar zijn om ze te laten overleven. Later wordt dit niet meer gebruikt omdat dat water druiven geeft (minder kwaliteit). Daarna kwam het belangrijkste, het proeven! Zoveel je maar wilde! Maar we konden in de 20 verschillende wijnen niet echt ons type vinden. Eén spcialleke hebben we hier gedronken: Rode Schuimwijn (want ze mogen dat hier geen Champagne noemen), niet te drinken. Daarna zijn we nog naar een tweede wijnboer gegaan die vooral massa productie levert. Hier was het proeven iets meer gerantsoeneerd, en ook niet echt onze smaak.
Daarna was het enkele uurtjes naar huis rijden met de bus. Samengevat was het een vrij sobere dag, met een hoogtepunt, de Whispering Wall. Gelukkig werd die volledig gecompenseerd door de Classic Adelaide auto koers. In de loop van de dag hadden we al enkele oude sportwagen zien rijden, maar hier stonden ze allemaal naast elkaar geparkeerd. Er waren zelfs autos van Europe naar nier overgebracht. Alle kassieke wagens waren hier, Porche, Ferrari, BMW, Maar toch enkel uitzonderlijke types: Een Jensen, enkele De Tomassos en dat oranje geval waar ik de naam niet van ken.
Vandaag start een tweedaags bezoek aan Kangaroo Island.
Na ongeveer 2 uur bussen in een volle bus met wat uitgelaten jeugd moesten we overstappen op de ferry. Drie kwartier later moesten we weer overstappen op een andere bus waar we maar met 12 op zaten. Een veel leuker groepje om 2 dagen met rond te trekken. Kangaroo Island is 155 op 50 km dat maar 100.000 toeristen trekt per jaar (ze verwachten 300.000 in de volgende jaren). Eén van de grootste problemen hier is water. De mensen moeten drinken, zich wassen, . met regenwater, en alle waterreservoirs staan momenteel op het minimum terwijl ze na de lente juist volledig vol moeten zijn. Het is zelf zo erg dat de boeren hun vee moeten verkopen omdat er geen water genoeg is. Gelukkig weten ze de toeristen wel te soigneren. Voor de rest is Kangaroo Island vooral bekend om de Pinguïns en de Zeeleeuwen. Helaas zijn er op dit eiland niet overal afvaltwegen, maar daar stoorde de buschauffer zich niet aan en reed overal rond de 100 km. per uur.
Vandaag staat het volgende op het programma.
Bezoek aan een Eucalyptus olie fabriek (Emu Ridge).
Vroeger was de schapenteelt hier de hoofd-nijverheid, maar toen de syntetische wol zijn intrede deed in de jaren 60 moesten de boeren overschakelen op alternatieven. Deze boerderij produceert nu Eucalyptus olie. Bladeren van de Eucalyptus boom worden afgeplukt, in een kokend bad met water gedaan, en de olie wordt eruit gekookt. Gezien deze lichter is dan water wordt de bovenste laag via een overloop tonnetje. Dit wordt dan nogmaals door een destilleerkolom gejaagd, en uiteindelijk komt er zuivere Eucalyptus olie uit de pijp. De machines die gebruikt worden dateren zeker van na de tweede industriële revolutie, maar van de derde industriële revolutie (computers en internet) hadden ze hier nog niet gehoord. Bij het binnenkomen van de winkel (want commercieel zijn ze wel) zat er een klein kangarooetje waarvan de moeder was platgereden. Gelukkig had het kleine diertje een surrogaatmoeder gevonden van het geslacht Homo Sapiens. Deze vrouw gaf het diertje te eten en nam het met zich mee in een Winkelzak.
Het mooiste strand van Australië. Gezien we voor liepen op het schema (door de kleine groep) heeft de chauffeur ons naar een extra attractie gebracht: Het mooiste/beste strand van Australië. Enkele jaren geleden heeft men 10.000 Australische stranden onderzocht en het strandje dat er als beste uitkwam was Vivonne Bay (puur natuur, geen hotels, geen toeristen, maar mooi, zeer mooi...)
BBQ als lunch BBQ kent ge wel, verder niets speciaal hierover te vertellen.
Een vogel show (Birds of Prey) Deze vond plaats is een vogel asiel voor gekwetste vogels. Om wat zaad in het bakje te brengen organiseren ze een mini show met een valk, een uil, een Kooka Baroe en een Arend.
Zeeleeuwen baai (Seal Bay)
Dit is echt iets speciaal. In het verleden is de zeeleeuw opgeofferd voor bontjassen (een volwassen mannetje weegt 250 à 300 kg). Hierdoor zijn er niet zo veel meer over. Op een klein stukje strand, dat omgeven is door riffen en niet bereikbaar is met paard en kar (of vrachtwagen) heeft er zich een ganse kolonie in stand kunnen houden. Op het strand lagen ongeveer 300 zeeleeuwen die we tot op een afstand van 10 meter konden benaderen. Hier staan geen afrasteringen of hekken. Puur natuur. Dit beschrijven is moeilijk dus ga ik enkel de fotos laten zien, de rest uw verbeelding en onze herinneringen.
Dierentuin (Parndana Wildpark)
Als voorlaatste op het schema vandaag is een boerderij die omgevormd is to dierenasiel. Hier hebben we alle Aussie dieren kunnen zien, ja er zat zelfs een Zwarte Kakatoo. Ook hier worden de weeskangaroetjes opgevangen en opgevoed. Zoals je hier beneden kan zien is dat soms al vanaf zeer jonge leeftijd. Op deze plaats wordt de Roo in zijn zak aan de deurklink gehangen.
Schapen boerderij (Island Pure Sheep Dairy).
Dit is nog één van de weinige boerderijen dit nog schapen hebben. De schapen worden via een tunnelsysteem to aan de melkmachine gebracht en 20 worden er tegelijkertijd gemolken (hier wist men duidelijk af van de derde industriële revolutie). Verder was er natuurlijk de mogelijkheid om te proeven en te kopen
s Avonds zijn we naar ons hotel gebracht. Onze kamer had zicht op het zwembad (7x3 meter en niet verwarmd). Onder ons zaten enkele ruige gasten die dapper aan het drinken waren Gelukkig voor de 2 Belgische dames hadden ze een stoere gast bij die genoeg indruk maakte op die dronken jeugd (Of waren ze te zat om ons op te merken ?)
Na het avondeten was Ragna al naar de kamer terwijl wij ons eten nog even lieten zakken. Plots ging het brandalarm af geen paniek, maar we zijn toch maar naar onze kamer gegaan om te zien dat alles OK was met Ragna. Onderweg kwamen we de managers van het hotel tegen die druk bezig waren te overleggen over brandweer, automatisch verwittigen, Uiteindelijk wist ons Ragna te vertellen dat het alarm veroorzaakt was door het roken van onze ruige onderburen in hun kamer.
Pinguïn tour Om 20:30 stond er een begeleide toer op het schema om naar de pinguins te kijken. Dit was een korte wandeling die helaas door de regen moest gebeuren (ja op het eiland waar het niet meer regent na 1 november hadden wij dus uitzonderlijk (Very exceptional but VERY welcome zoals de chauffeur zei) regen Gelukkig stoorden de pinguïns zich hier niet aan. Pinguïns zijn zeer gevoelig voor licht het enige licht dat tijdens de tour werd gebruikt om deze diertjes te vinden waren 2 rode pillichten Wist je dat pinguïns enkele uren verblind worden door de flash van een foto toestel, maar rood licht kunnen ze niet zien In totaal hebben we hier (na het nodige zoekwerk) een 20 tal van die waggeldieren kunnen bewonderen in de vrije natuur. (ik zie er elke dag één... ).
Als je je blik op scherp zet kan je onderaan links in het middenste gat zo een gevalletje zien zitten. Probeer zijn bek te vinden en dan kan de de rest er wel bij fantazeren.
Vandaag eens op een normaal uur opstaan Afhankelijk van de kennis van het Engels Eight Fifteen of Eight Fifty klinkt hier vrij gelijkaardig. We hadden dus voor de vredevolle weg gekozen en ervoor gezorgd dat we om Eight Fifteen klaar waren.
Vandaag stonden de volgene bezienswaardigheden op het programma.
Zoals gewoonlijk werd de traditie der uitzonderingen verder gezet Het regende de hele dag, en de wind was stevig. Very exceptional . Hebben we nog al eens gehoord, maar wij zaten er wel mee. Gelukkig waren er regenjassen voorradig in de bus.
Honingboerderij (Cliffords) Dit is ook een ex-schaapsboer die overgestapt is naar het produceren van honing. Zoals overal is hier ook iets speciaals Deze bijen stammen af van een Italiaanse soort en gezien de bijen niet van of naar het vaste land kunnen vliegen is deze soort nog 100% puur. Jaarlijks wordt hier 10 ton honig geproduceerd. Een imker die mee is met zijn tijd. Zelfs de shop was smaakvol ingericht en we hebben er zelfs honing-ijs geproefd.
Grotten (Kelly Hill Caves)
Na de Jenolan caves zijn we wel serieus verwend geweest, en dit is hier maar een simpel grotje Toch de moeite waard om te bezoeken. En bij elk bezoek leer je toch weer iets nieuw van de gids. In vele grotten zie je soms dat de stalactieten -mieten zijn afgebroken. Dit is niet altijd vandalisme want soms zakt de bodem en kunnen de mieten en tieten het gewicht niet meer houden. Meestal zie je dan dat die miet en die tiet een eindje uit elkaar staan, maar toch nog in elkaar passen.
Lunch
Bij aankomst had de chauffeur een probleempje, hij kreeg de bus niet meer in versnelling Dit kon niet opgelost worden, maar gelukkig had de bus nog een manuele stand zodat we onze reis toch nog konden verder zetten.
BBQ zoals gewoonlijk, koffie, thee en Water inbegrepen.
Flinders Chase.
Dit is één van de nationale parken, zo groot als het land Luxemburg Ze hebben hier twee problemen: * Bosbranden,. De laatste was in december 2007 veroorzaakt door blikseminslagen, de stammen van de bomen waren nog zwart maar het struikgewas was alom aanwezig. Hier en daar konden we zelfs een kangoeroe zien, wat duit op het terugkeren van het normale leven in het park. * Alcoholisme: Vooral bij de openbare diensten die de straten aanleggen .
Opgelet Flinders betekent niet dat dit een vlinder park is (zoals Annick dacht ), maar het park is genoemd naar de persoon Matthew Flinders die het eiland in 1802 ontdekt heeft. Het Engels woord voor vlinder is butterfly
Merkwardige rotsen (Remarkable Rocks)
Dit zijn enkele granieten rotsen die door de natuur in grillige vormen geboetseerd zijn. Deze liggen vlak naast de wilde oceaan en de wind en het water hebben er echte kunstwerken van gemaakt. Helaas is het er zeer gevaarlijk, graniet en water= slipgevaar. Vorig jaar zijn er nog 3 mensen naar beneden gegleden waarvan er 2 niet meer naar boven gekomen zijn. Even hadden ze het plan hier om omheiningen te plaatsen, maar om esthetische redenen werd dit niet gedaan en er werden Danger-borden gezet. Als je te ver gaat heb je dus pech.
Vuurtoren van Cape du Couedic
Dit is een vuurtoren.Het belangrijkste aan deze is dat hij licht geeft in het donker.
Admirals Arch
Hier hebben we een lange wandeling voor de boeg, 20 minuten in strontregen en harde wind (nee mijnheer, vanaf november regent het hier niet meer ), maar het loont dubbel en dik de moeite. Onderweg zien we langs alle kanten Nieuw-Zeelandse pelsrobben.
Eigenlijk zijn dit stomme dieren die enkel met hun 2 voorste poten hun lichaam meesleuren (in het water hebben ze meer troeven) terwijl de Zeeleeuwen op hun 4 poten kunnen lopen. Aan het einde van de wandeling komen we aan en gigantische boog die als een kader rond de spelende pelsrobben staat.
Pelikaan voederen (Pelikan Feeding).
De laatste halte voor de terugrit. Ja, enkele weken geleden zijn we al eens naar en park geweest waar ze een pelikaan hebben, en ons Ragna heeft die zelfs eten gegeven. Hier is het iets anders, dit is in de vrije natuur en iemand geeft die vogels elke dag om 17:00uur eten. Hij bouwt daar nog een beetje show rond met succes trouwens gezien de aanwezigheid van de toeristen en de vogels. Eén van die stomme beesten had een meter naast mij zijn uitlaat fabriek eens opgestart Stinken dat dat doet Verder kregen we af en toe een paar kloppen van de vleugels omdat die diertjes wel hevig zijn naar eten.
De terugvaart. Op de ferry zagen we helaas geen dolfijnen zoals 2 dagen geleden, maar wel een mooie zonsondergang. Een perfecte afsluiting van deze fantastische tweedaagse op dit eiland.
Vandaag is de laatste dag van ons verlof (in Adelaide) aangebroken.
Het eerste op het schema vandaag is een tramrit naar Glenelg. Dit is het meest bekende strand van Adelaide. Na 20 minuutjes trammen waren we ter plaatse. Een wit strand, een lange winkelstraat die doet denken aan de jaren 60-70.
Daarna moeten we dringend naar Toys r Us voor ons Ragna. We hadden eerder dit jaar deze winkel gezien in New York en we dachten dat deze in Adelaide even spectaculair zou zijn Niet dus, vlug vergeten.
Zoals je kan zien is de kerstgekte ook hier op volle toeren aan het draaien en bestaan de gebouwen uit een mix van oud en nieuw.
Daarna zijn we nog even in de botanische tuinen gaan wandelen. Hier is een gigantische serre waar ze een tropisch regenwoud hebben nagemaakt.
Daarna naar het hotel de luchthaven de vlieger nog even (een uurtje) wachten op onze chauffeur naar huis.
).
Vandaag niets speciaals...wel een verlofdag in België, hier een gewone zaterdag. 
!
(en de volgende busritten
Eerder deze week zijn we enkele malen s'avonds langs het strand gaan wandelen en hebben we weer een hoop walvissen gezien. Ditmaal had ik mijn verrekijker meegenomen en hadden we een prachtig zicht. Die beesten zijn gigantisch groot, ik denk dat de vin van een volwassen dier twee keer groter is dan een mens... 
zeggen ze hier.
Vandaag hebben we een lange tocht voor de boeg, bijna 3 uur rijden om enkele grotten te bezoeken. Gelukkig valt het verkeer hier goed mee, weinig verkeer, nog minder verkeerslichten en onze auto is een automatic met cruise control. Het enige probleem zijn hier de vele spookrijders, maar er wordt er maar één afgeroepen op de radio. Verder lopen hier nog wat Kangoeroes en Wombats rond (de meeste die we gezien hebben liepen niet meer
) 
maar helaas niet van grote geldwaarde 
Vandaag staat er een tour naar de Barossa Valley op het schema. Dit is een van de bekendste wijnstreken in Australië. Onderweg kwamen we voorbij een stuwdam van 140m die in een perfecte cirkelvorm gebouwd is. Deze stuwdam heeft de bijnaam: The Whispering Wall omdat je van de ene kant naar de andere kant elkaar perfect kun verstaan als je gewoon praat. 
Daarna kwamen we aan bij de eerste wijnboer: Langmail. Hier kregen we een hele uitleg over de wijnranken. De oudste wijnstruiken hier zijn de eerste die in Australië gepland zijn 160 jaar geleden. Veel produceren ze niet meer, maar het gaat niet om kwantiteit maar om kwaliteit
maw. Duur dus. Zoals je op de fotos kan zien hebben ze hier ook een irrigatie systeem om de wijnranken water te geven
Dit wordt enkel gebruikt als de planten jonger dan 3 jaar zijn om ze te laten overleven. Later wordt dit niet meer gebruikt omdat dat water druiven geeft (minder kwaliteit). Daarna kwam het belangrijkste, het proeven! Zoveel je maar wilde! Maar we konden in de 20 verschillende wijnen niet echt ons type vinden. Eén spcialleke hebben we hier gedronken: Rode Schuimwijn (want ze mogen dat hier geen Champagne noemen), niet te drinken. Daarna zijn we nog naar een tweede wijnboer gegaan die vooral massa productie levert. Hier was het proeven iets meer gerantsoeneerd, en ook niet echt onze smaak. 
Na ongeveer 2 uur bussen in een volle bus met wat uitgelaten jeugd moesten we overstappen op de ferry. Drie kwartier later moesten we weer overstappen op een andere bus
waar we maar met 12 op zaten. Een veel leuker groepje om 2 dagen met rond te trekken. Kangaroo Island is 155 op 50 km dat maar 100.000 toeristen trekt per jaar (ze verwachten 300.000 in de volgende jaren). Eén van de grootste problemen hier is water. De mensen moeten drinken, zich wassen,
. met regenwater, en alle waterreservoirs staan momenteel op het minimum terwijl ze na de lente juist volledig vol moeten zijn. Het is zelf zo erg dat de boeren hun vee moeten verkopen omdat er geen water genoeg is. Gelukkig weten ze de toeristen wel te soigneren. Voor de rest is Kangaroo Island vooral bekend om de Pinguïns en de Zeeleeuwen.
Vroeger was de schapenteelt hier de hoofd-nijverheid, maar toen de syntetische wol zijn intrede deed in de jaren 60 moesten de boeren overschakelen op alternatieven. Deze boerderij produceert nu Eucalyptus olie. Bladeren van de Eucalyptus boom worden afgeplukt, in een kokend bad met water gedaan, en de olie wordt eruit gekookt. Gezien deze lichter is dan water wordt de bovenste laag via een overloop tonnetje. Dit wordt dan nogmaals door een destilleerkolom gejaagd, en uiteindelijk komt er zuivere Eucalyptus olie uit de pijp. De machines die gebruikt worden dateren zeker van na de tweede industriële revolutie, maar van de derde industriële revolutie (computers en internet) hadden ze hier nog niet gehoord. Bij het binnenkomen van de winkel (want commercieel zijn ze wel) zat er een klein kangarooetje waarvan de moeder was platgereden. Gelukkig had het kleine diertje een surrogaatmoeder gevonden van het geslacht Homo Sapiens. Deze vrouw gaf het diertje te eten en nam het met zich mee in een
Winkelzak.
Gezien we voor liepen op het schema (door de kleine groep) heeft de chauffeur ons naar een extra attractie gebracht: Het mooiste/beste strand van Australië. Enkele jaren geleden heeft men 10.000 Australische stranden onderzocht en het strandje dat er als beste uitkwam was Vivonne Bay (puur natuur, geen hotels, geen toeristen, maar mooi, zeer mooi...)
Als voorlaatste op het schema vandaag is een boerderij die omgevormd is to dierenasiel. Hier hebben we 
Dit is nog één van de weinige boerderijen dit nog schapen hebben. De schapen worden via een tunnelsysteem to aan de melkmachine gebracht en 20 worden er tegelijkertijd gemolken (hier wist men duidelijk af van de derde industriële revolutie). Verder was er natuurlijk de mogelijkheid om te proeven en te kopen
Om 20:30 stond er een begeleide toer op het schema om naar de pinguins te kijken. Dit was een korte wandeling die helaas door de regen moest gebeuren (ja op het eiland waar het niet meer regent na 1 november hadden wij dus uitzonderlijk (Very exceptional but VERY welcome zoals de chauffeur zei) regen
Gelukkig stoorden de pinguïns zich hier niet aan. Pinguïns zijn zeer gevoelig voor licht het enige licht dat tijdens de tour werd gebruikt om deze diertjes te vinden waren 2 rode pillichten Wist je dat pinguïns enkele uren verblind worden door de flash van een foto toestel, maar rood licht kunnen ze niet zien
In totaal hebben we hier (na het nodige zoekwerk) een 20 tal van die waggeldieren kunnen bewonderen in de vrije natuur. (ik zie er elke dag één...
Dit is ook een ex-schaapsboer die overgestapt is naar het produceren van honing. Zoals overal is hier ook iets speciaals
Deze bijen stammen af van een Italiaanse soort en gezien de bijen niet van of naar het vaste land kunnen vliegen is deze soort nog 100% puur. Jaarlijks wordt hier 10 ton honig geproduceerd. Een imker die mee is met zijn tijd. Zelfs de shop was smaakvol ingericht en we hebben er zelfs honing-ijs geproefd.
Dit is één van de nationale parken, zo groot als het land Luxemburg
. 
), maar het park is genoemd naar de persoon Matthew Flinders die het eiland in 1802 ontdekt heeft. Het Engels woord voor vlinder is butterfly
Dit zijn enkele granieten rotsen die door de natuur in grillige vormen geboetseerd zijn. Deze liggen vlak naast de wilde oceaan en de wind en het water hebben er echte kunstwerken van gemaakt. Helaas is het er zeer gevaarlijk, graniet en water= slipgevaar. Vorig jaar zijn er nog 3 mensen naar beneden gegleden waarvan er 2 niet meer naar boven gekomen zijn. Even hadden ze het plan hier om omheiningen te plaatsen, maar om esthetische redenen werd dit niet gedaan en er werden Danger-borden gezet. Als je te ver gaat heb je dus pech.
De laatste halte voor de terugrit. 
Op de ferry zagen we helaas geen dolfijnen zoals 2 dagen geleden, maar wel een mooie zonsondergang. Een perfecte afsluiting van deze fantastische tweedaagse op dit eiland.
