Vandaag is het weer vroeg opstaan. Het plan is om 8 uur op de eerste bestemming te zijn. De gids vond het een goed idee en nam de volledige verantwoordelijk voor dit vroege opstaan. Na een stevig ontbijt (en een flesje vullen met zand voor mijn zandverzameling) kwamen we aan aan Lake McKenzie. We waren de allereersten. Het gevoel is moeilijk te beschrijven, je staat daar voor een groot meer, geen wolkje aan de lucht, volop zon, het water is glad, glashelder, je hoort enkel de vogels fluiten. Later op de dag zit er gemiddeld 200 man aan dit meer. Naast het zwemmen wou Annick nog eens een radslag proberen met Ragna. Zoals je kunt zien kunnen ze het allebei nog even goed.
Vermits al die drukte makers (11 personen) teveel lawaai maakten ging ik een beetje verder weg. Blijkbaar was dit een goed idee, want ik zag een goanna (hagedis) rustig over het strand gaan. Weer had ik geen fototoestel bij (hier mag je nooit zonder fototoestel weg gaan, ook al is het maar voor 200 meter), maar mijn assistente (Annick) was rustig en snel genoeg om in te springen. Uiteindelijk kroop deze Lace Monitor in een boom en bleef daar rustig zitten om voor de foto te poseren. Ik kon rustig tot op een meter naderen.
Toen de volgende toeristen begonnen toe te komen zijn we verder gereden naar the Pile Valley. Dit is een oud regenwoud. Hier werden we gedropt en moesten we ongeveer een uurtje door het bos wandelen, de gidsen zouden ons opwachten aan de andere kant van het woud. Vermoedelijk zouden we geen slang zien, want die beesten vluchten toch weg van de mens zodra ze de aarde voelen trillen van onze voetstappen.
Regenwoud, je kent ondertussen al wel, veel varens, vochtig, zeer hoge bomen.
Wat wel opmerkelijk was is dat er enorm dikke lianen hingen. Deze zijn zeker sterk genoeg om in te hangen, maar de takken waar ze aan vasthangen zijn niet te betrouwen, daarom mochten we geen Tarzan spelen.
Een ander type van liaan (dachten we) zagen we rond de stam van de bomen. Dit bleek helemaal geen liaan te zijn, maar een plant waarvan de zaadjes bovenin een boom gedropt worden door vogels. Deze plant begint naar beneden te groeien en wurgt uiteindelijk de boom waar het initieel in gedropt is.
Zoals afgesproken stonden de gidsen ons op te wachten en kregen we nog een hele uitleg over het regenwoud. Blijkbaar stonden hier enkele Konings Varens van een paar duizend jaar oud. Deze planten hebben altijd water nodig, door de waterdruk kunnen ze hun bladeren naar boven houden. Als die druk eenmaal wegvalt, kunnen ze hun bladeren niet meer naar boven duwen.
Net voor we in de auto stapten lag er nog een diertje op ons te wachten: een Common Coastal Carpet Phyton. Een slang van ongeveer 3 meter. Volgens de gids niet giftig, maar eerder had hij ook al gezegd dat de slangen weg kruipen wanneer ze mensen voelen stappen
Hey mate, been there, done that.
Omdat Annick toch geen handtas nodig had hebben we dat serpent maar laten liggen.
20-04-2009, 00:00 geschreven door De Aussies 
|