Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en lekker ontbijt gehad ( er was zelfs verschil tussen English Bacon and American Bacon). De bedoeling was om een boottrip op de Yarra rivier te maken, maar de lieve vrouw aan de receptie heeft ons naar de verkeerde richting gestuurd Dus als alternatief zijn we met de gratis toeristische tram rond de stad gereden tot aan de vertrekplaats van de boten. .
Uiteindelijk vonden we toch de juiste vertrekplaats van de boot zodat we toch nog onze boottrip konden doen. In het begin zaten de meeste mensen buiten en hadden we een privé gids, toen het buiten te koud werd kwamen de meeste mensen binnen zitten en moesten we onze gids delen.
De Yarra rivier wordt ook wel eens de ondersteboven rivier genoemd omdat het vuile water aan de oppervlakte en het propere water onderaan is. Dit komt omdat the onderste water zout is en het bovenste is zoet water.
Eén van de favourieten op Ragna haar lijstje was The Sports Museum in het MCG (Melbourne Cricket Ground). Na een flinke wandeling kwamen we aan het stadion dat 100.000 toeschouwers aankan. Omdat de ingang niet open was vroegen we uitleg aan een vrouw, die vriendelijk antwoordde dat er een manifestatie bezig was (de historische Cricket test match tussen Australië en Zuid Afrika) en dat het museum enkel toegankelijk was voor toeschouwers van de wedstrijd Nadat ze de ontgoocheling op onze gezichten zag zei ze:Wait Il see what I can do uiteindelijk mochten we toch binnen (aan halve prijs dan nog wel), maar we moesten wel na het bezoek aan het museum uit het stadion gaan en niet naar de wedstrijd blijven kijken. Wist je dat Cricket vrij gelijkaardig is als baseball, enkel moet je niet rond honken lopen, maar heen en weer lopen tussen 2 lijnen. De bedoeling is om met de bal de speler die de bat in handen heeft te raken of de 3 kleine paaltjes die daarachter staan te raken. Een spel duurt normaal enkele dagen. De thuisploeg wint meestal, enkel deze keer was het voor het eerst in 16 jaar dat Australië verloor in eigen huis).
Na ons bezoek kwamen we aan de tennisterreinen van de Australian Open waar we de Champions Walk gedaan hebben. Dit is een wandeling waar om de 10 meter een afbeelding staat van de winnaar en winnares van de alom gekende tenniswedstrijd. Bij 2004 een bekend Belgisch gezicht van Justine Henin die The Battle of the Belgians (zoals ze hier zeggen) heeft gewonen van Kim Clijsters. Vermits Ragna van 19-23 januari tennisles gaat volgen had ze natuurlijk één en ander nodig uit de shop.
s Avonds zijn we gaan eten op het Federation square (een plein). Hier hadden we een mooi zicht op Skydeck 88 (hoogste toren in het zuidelijk halfrond). Dit is een toren waar op het 88ste verdiep een open ruimte is die we gingen bezoeken later op de avond. Hier is het ook mogelijk om op een glazen platform te gaan staan. Omdat Ragna dit wou doen en Annick het niet zag zitten heb ik mij maar weeral opgeofferd om dat mee te doen (het was wel meer dan een uur wachten eer het onze beurt was). Het glazen platform was in en soort horizontale lift gemaakt die uit het gebouw uitschoof, en waarvan het glas ondoorzichtig was. Wanneer de lift volledig uitgeschoven was waren er enkele bliksem en donder geluiden en werd het glas plots doorzichtig. Toch maar vies om dan naar beneden te kijken. (Helaas geen foto van in de toren, wel van de buitenkant).
De laatse dag in de staat Victoria... Na het uit checken zijn we nog naar de volgende plaatsen geweest: - Victoria Market = een overdekte markt voor groenten, fruit en toeristen (niet dat je daar toeristren kan kopen, maar winkeltjes voor...) - China Town - Victoria Harbour= De haven vlak bij een van de langste hangbruggen ter wereld. - Winkeltjes, shopping centers,....
We waren alle 3 moe van het rondreizen van de vorige dagen en waren blij om naar huis te kunnen gaan.
Het goede nieuws van de dag was dat Ragna 2 jeansbroeken en een Tshirt heeft gekocht. Eindelijk, want het water stond niet alleen meer in haar kelder, maar al veel hoger.
Vandaag rustig uitslapen na ons avontuur van de vorige dagen. Foto's op de computer zetten, selecteren, teksten voorbereiden en de eerste verslagen op de blog zetten. In de namiddag ben ik met Ragna even naar het strand geweest, een prachtige dag van 33° en een zacht briesje.
Om 17:30 hadden we afgesproken met de buren om in Sydney naar het famillie vuurwerk van 21:00 uur te gaan kijken. Eerst moeten we een half uurtje met de auto rijden tot aan het treinstation, ticketje kopen en de trein op (de volle trein). Wij waren één van de laatste stations waar er iemand kon opstappen In Sydney hadden we een plaatsje net naast de Harbour Bridge en zoals je kunt zien waren we daar niet alleen, er waren nog 1.499.997 andere bezoekers (volgens de telling). Dit is met alle zekerheid de somberste oudejaarsavond qua eten, enkele sandwiches, twee biertjes, was fruit en chips... Om 21:00 uur begon het feest, dat op zich wel mooi was, maar toch een beetje tegenviel omdat we verwacht hadden dat er vuurwerk van op de brug zelf zou afgestoken worden.
De meeste mensen bleven kijken naar het tweede vuurwerk van middernacht, maar een klein deeltje van de bezoekers ging naar huis. Een klein deeltje van 1.5 miljoen is nog enkele duizenden mensen die staan aan te schuiven om in dat ene station de trein te nemen... Maar tot onze grote verwondering ging dit vrij vlot en konden we steeds blijven wandelen tot aan de trein, daar was het wel even wringen om met zen allen op dezelfde trein te stappen, maar zelfs dat lukte.
Daarna zijn we bij de buren nog een flesje Champagne gaan drinken en naar het middernacht vuurwerk gekeken op TV. Tegen 1 uur lagen we in ons bed zodat we uitgeslapen waren om nog eens het nieuwe jaar te vieren met onze vrienden in België via de webcam.
Ondanks de feestelijkheden was er toch een lichte schaduw voor ons over deze dagen. Annick haar vader was een paar dagen voor Kerst in het ziekenhuis opgenomen voor onderzoeken en bleek dat hij vrij dringend geopereerd moest worden. Op 29 december ging hij onder het mes voor 6,5 uur. De operatie is goed verlopen, maar er wacht hem nog een hele revalidatie. Hij kreeg een nieuwe hartklep en 4 overbruggingen. We moeten ons geen zorgen maken en zeker onze plannen niet wijzigen. Ze zien het beiden zitten en krijgen veel hulp, van familie en kennissen. Langs deze weg willen we dan ook iedereen bedanken, voor de aangeboden hulp aan Annick haar ouders en den bompa wensen we een spoedig herstel toe!
Vandaag gaan we voor de tweede keer Nieuwjaar vieren. We hebben afgesproken met onze vrienden tegen middernacht in België (10 uur hier) om met de webcam naar gewoonte toch samen te zijn. Zij dronken wel echte champagne en wij hadden water in een Champagneglas gedaan (dat verschil zie je toch niet op de webcam).
Daarna zijn we met de buren nog eens naar het strand gegaan, waar voor de eerste keer eens veel volk was (nee, niet zoals in Blankenberge, maar toch om de 10m zat er iemand). Het weer was ideaal, net boven de 30° en een fris briesje. De golven waren weer fantastisch, ons Ragna werd zelfs enkele keren omvergegooid en ging kopje onder.
Ik had dan weer plezier met Ragna haar bodyboard (minisurfplankje waar je op gaat liggen).
Een van de regelmatige hoog-niveau bezoekers op ons strand was ook weer van de partij, maar deze keer hadden we ons foto toestel bij zodat we er eindelijk eens een foto van konden nemen. Meestal zijn ze met twee, de ene zit beneden, en de andere zit boven op de paal naar de vissers te kijken. Vorige keer vloog hij van zijn toppositie weg omdat een visser beet had, zijn vlucht was niet vergeefs, hij kreeg de gevangen vis.
Vandaag is het Picknick Day, een extra verlofdag die aangeboden is door de firma aan het personeel. Deze dag verlof komt goed van pas om ons appartementje in orde te brengen voor ons bezoek vanuit België. Vanavond arriveren Marc en Els die het wagen om de superlange tocht aan te gaan naar de andere kant.
We zijn ze natuurlijk gaan ophalen aan de luchthaven en hebben daarna voor de derde keer Nieuwjaar gevierd.
Zoals sommige gemerkt hebben is de blog een tijdje niet bijgewerkt, ik schuif natuurlijk de schuld in de schoenen van Marc en Els waar we enkele keren mee op stap geweest zijn. Na 2 weken blog-stilte ga ik proberen om alles zo correct mogelijk te rapporten zodat jullie niets missen!
Tijd om van de jetlag te bekomen gunnen we onze gasten niet, het is best om zo snel mogelijk aan het locale tijdsregime aan te passen, dus is het vandaag vroeg opstaan en vertrekken we me de auto naar Bobbin Head (vroeger zijn we hier al eens geweest met de boot). Na een korte tocht (waar we dachten om de GPS te slim af te zijn) kwamen iets vlugger aan dan met de boot.
Hier zijn we eerst naar de mangrove gaan kijken naar de duizenden krabbetjes die bij het minste onraad in hun slijkholletjes kropen. Daarna zijn we nog enkele metertjes verder gegaan om een overzicht te hebben over de rivier en de mangrove.
Na een stevige picknick zijn we dan aan onze grote tocht begonnen, uiteindelijk zijn we maar tot halverwege gegaan omdat we anders de rest van ons programma niet verder konden afwerken. We zijn wel ver genoeg gegaan om een watersalamander en enkele vissen te kunnen bewonderen.
Daarna zijn we naar de West Head gereden. Hier heb je een prachtig uitzicht op Palm Beach, Pittwater en het schiereiland waar wij op wonen. Op de terugweg hebben we nog een kleine wandeling gemaakt langs een Aboriginal Art Site. Dit klink veel exotischer dan het is, bottom line zijn het enkele graveringen in een platte rots.
Toen we naar de wagen terug wandelden zag Ragna een Wallabi langs de kant. Een duizendste luk want hier zie je die niet zo veel.
s Avonds zijn we een pizza gaan afhalen en hebben we die rustig op gegeten op ons klein terras. Om het eten te laten zakken zijn we een kleine strandwandeling gaan maken. Terug op het appartement was het tijd voor Marc en Els om even te chatten met het thuisfront.
Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en lekker ontbijt gehad ( er was zelfs verschil tussen English Bacon and American Bacon). De bedoeling was om een boottrip op de Yarra rivier te maken, maar de lieve vrouw aan de receptie heeft ons naar de verkeerde richting gestuurd
Dus als alternatief zijn we met de gratis toeristische tram rond de stad gereden tot aan de vertrekplaats van de boten.
Uiteindelijk vonden we toch de juiste vertrekplaats van de boot zodat we toch nog onze boottrip konden doen. In het begin zaten de meeste mensen buiten en hadden we een privé gids, toen het buiten te koud werd kwamen de meeste mensen binnen zitten en moesten we onze gids delen.
De laatse dag in de staat Victoria...
in de schoenen van Marc en Els waar we enkele keren mee op stap geweest zijn. Na 2 weken blog-stilte ga ik proberen om alles zo correct mogelijk te rapporten zodat jullie niets missen!
