De dag begon zeer bewolkt, niet echt een goed vooruitzicht. In de voormiddag ben ik anderhalf uurtje gaan joggen en daarna zijn we naar het strand gegaan met de buren. Ondertussen was de bewolking volledig verdwenen en was de hemel knal blauw en scheen de zon met matige kracht (genoeg om mij te verbranden). Deze 2 foto's zijn op dezelfde dag getrokken.
Ragna en de buurmeisjes hadden hun Boogie Board meegenomen (mini surfplank om op te liggen). Met die golven hier is dat fantastisch. Je moet er enkel voor zorgen dat je een goede timing hebt, en de golf stuurt je enkele tientallen meters verder. Zij zijn wijselijk dicht bij het strand gebleven, maar ik heb me opgeofferd om de plank eens te testen met echte golven. Als je ongeveer 50 in de zee bent kan je hier nog altijd staan, enkel als er golf afkomt sta je 4 meter onder water. De golven zijn hier enorm, van op het strand zie je inderdaad golven..., als je er valk bij staat is het een muur van water dat afkomt, maar het is best leuk. Zodra we dat een beetje onder de knie hebben, en de golven min of meer weten in te schatten gaan we leren surfen.
s Avonds zijn we nog een wandeling gaan maken en daarna nog even geBBQed. Nu ga ik me insmeren met aftersun, ik ben voor de eerste keer in jaren een beetje aangebrand.
Vandaag zijn we de ganse dag gaan shoppen naar de Warringha Mall.
Het enige wat we moeten hebben was een halogeen lamp en sandaaltjes voor ons Ragna haar Graduation Dinner. Zoals gewoonlijk was de gedachtegang van de 2 dames niet compatibel Ze hebben niet gestamp en geklopt, maar er hingen toch donderwolken boven hun hoofdjes . Uiteindelijk heeft de vader dan de knoop moeten doorhakken en zoals het een goede vader beaamt heb ik mijn dochter geholpen met Annick te overtuigen. Ragna heeft nu een sandaaltje met een hakje (4 cm). Samen met haar Graduation kleed is ze een echte filmster. De fotos volgen later.
Dit is haar 2 de Graduation party op 6 maand. Haar tweede diploma op zes maand, zeker de dochter van haar vader.
Deze week is er niets speciaal gebeurt. Het enige dat het vermelden waard is: * Nog meer walvissen en dolfijnen gezien. * Dinsdag was het de Melbourne Cup. Dit is een paardenrace die ervoor zorgt dat het hele land even tot stilstand komt. We hebben tijdens de middag met de ganse groep iets gaan eten en naar de race gekeken in een vergaderzaal. * Hier is de politie nog erger dan in België, Donderdag was er een gigantische fille van wel 8 km omdat de politie een routine controle hield.
Yes vandaag heb ik mijn eerste walvis gezien. Enkele weken geleden haden we het water al zien opspuiten, maar hadden we het dier in levende lijve net gemist. Vandaag kwam ik na een zware werkdag thuis... moe en leeg, hongerig en dorstig (effe stoppe met schrijven, ik ga eerst een Pure Blonde pakken = mijn lievelingsbier hier). Allé, toen ik thuiskwam, de gebruikelijke ronde, om op het terras te eindingen. Daar zag ik water hoog opspatten, en af en toe iets zwart-wit er bovenuit steken. Mijn eerste walvis... .
In de krant stond een artikel dat er dit jaar een babyboom aan walvissen is (2000 à 3000) en tot december komen die allemaal voorbij ons terras. De walvissen die uit het water springen zijn meestel jongen van enkele maanden oud die zich kiplekker voelen. Vorig weekend waren er enkele aan het spelen voor het hotel waar ik vroeger gelogeerd heb (in Manly).
Vandaag hebben we eens gekozen om niet met de boot naar Sydney the gaan, maar met de bus Veel goedkoper !
Bij aankomst zijn we eerst naar de Rocks gegaan. (De Rocks is de plaats waar Engeland vanaf 1788 zijn gevangen naar toe stuurde. Deze gevangenen mengden zich met de locale bevolking. Het werd een multiculturele smeltkroes, berucht om zijn zeemansklimaat. Vandaag is dit maritieme stadscentrum gerestaureerd, en vooral een toeristisch centrum).
In de namiddag zijn we naar Sydney Aquarium gegaan.
Zoals in Antwerpen, veel vissen, maar ook enkele specialekes. Een Water Dragon (die we vorig weekend in de vrije natuur hebben gezien) en een Vogelbekdier(dit komt enkel in Australië voor en is een kruising tussen een grote waterrat, met een grote platte eendensnavel, en beverstaart en vier eenden poten).
Daarna zijn we nog even naar de haaien gegaan en naar het Great Barrier Reef.
Op de weg terug besloten we om eens iets avontuurlijk te doen en (via het voetpad) over de Harbour Bridge te wandelen. Aan de overkant zouden we dan de bus nemen naar huis.
Ons eerste probleem was om op de brug te raken als voetganger maar we hebben het toch gevonden. Eens aan de overkant was het iets moeilijker veel, zeer veel wegen vol autos, maar niets voor voetgangers. Na flink wat stappen hebben we uiteindelijk een taxi genomen naar huis Daar ging de winst van de busrit (en de volgende busritten ).
Vandaag niets speciaals...wel een verlofdag in België, hier een gewone zaterdag. Heel de dag met twee achter de computer gezeten om onze trip naar Melbourne voor te bereiden. Uiteindelijk zijn we toch overeen kunnen komen, ondanks ... Je snapt het wel hé
Winteruur---Zomeruur--wat een tijd. !! 10 uur tijdsverschil !!
Eind oktober. In België verandert het uur van zomer naar winteruur. Vanaf nu is het tijdsverschil met België 10 uur. Zeer makkelijk. Je telt 10 uur bij de Belgische tijd om de Australische tijd te weten. België 12 uur op de middag is 22 uur bij ons.
Na de middag gaan we naar Barrenjoey Head en Palm Beach.
Je kunt Palm beach zien als de stam van een palmboom, en Barrenjoey head zijn de bladeren van de palmboom.
Op die head staat één van de oudste vuurtorens van Australië, waar we de ganse evolutie van het licht aanmaken hebben kunnen volgen. Van kerosine, over gas, naar zonne-energie om uiteindelijk te eindigen met elektriciteit.
Op de terugweg weg zijn we nog even gestopt bij Avalon beach waarwe de prachtige rotsformatie konden bewonderen. Gezien de speciale stenen wou ons Ragna er eentje meenemen waar juist een klein krabbetje onder zat (nog veel kleiner dan dat ze in Holland in haar handen heeft gehad). Nu is dat krabbetje doof .
Zaterdag vandaag, weekend en dus goed weer. In de voormiddag ons volgend verlof gaan boeken... we laten u nog even in het ongewisse waar we naar toe gaan, maar zo spectaculair als The Red Center zal het vermoedelijk niet zijn.
Na een kort verblijf op het strand zijn we dan vertrokken naar Manly. Dit is het stadje waar ik initieel in de winter enkele weken heb gelogeerd. Het hotel was vernieuwd, er waren 9 ipv. 3 beach volleybal velden, en het strand lag vol. Na een halve dag wandelen langs de Oceaan en wat winkelen zijn we dan gaan eten in één van mijn 5 voorkeur restaurants :'Ribs and Rumbs'. Specialiteit ribbekes en steak (tot 1kg). Lekker... en lang geleden.
De vorige week is er een om vlug te vergeten. - maandag: Regen. - dinsdag: Regen - woensdag: Regen - donderdag: Regen - vrijdag: een prachtige zonnige dag, klaar voor het weekend.
Voor ons Ragna en Annick was het iets spannender. Donderdag kreeg Annick een telefoon van de school: 'Ragna voelt zich niet goed'. Net na de middag had Ragna iets gegeten dat haar niet goed bekomen was. Vrijdag is ze ook van school gebleven omdat ze zich nog niet 100% voelde, maar uiteindelijk werd ze stilaan beter, en vanaf vrijdag middag had ze geen probleem meer.
Nog meer dieren vandaag. Een bezoekje aan het FEATHERDALE WILDLIFE PARK. Ons Ragna was in haar nopjes. Na eerst kangoeroe op haar bord (zonder dat ze dat wist), een dood exemplaar langs de weg en enkele in de vrije natuur, kon ze nu naar believen de kangoeroes aaien en eten geven, alsook de koala's en een struisvogel. Ze mocht zelfs een visje geven aan de pelikaan.
In de late namiddag gingen we nog naar WEST HEAD een mooi uitkijkpunt, waar rivieren, zee en land mooi in elkaar overgaan. Om de dag af te sluiten daalde we af tot Akuna Bay (een kleine jachthaven). Wat we daar zagen was een metershoge garageplaats voor motorboten. Je stapt uit je bootje en de heftruckchauffeur geeft hem een plaatsje.
Speciaal voor Ragna een namiddagje strandplezier met Natalia (buurmeisje). Van de Belgische kust is ze geen fan, maar hier heeft ze de smaak van de golven te pakken om zich vervolgens met zand te bekladden. Het toffe van de zee hier is dat het strand enorm steil is, maar onder het water wordt het plots plat. Dit geeft de mooie golven. Het spectaculairste is wanneer een opkomende golf botst met een golf die terugkomt van het strand, dan heb je een grote en kleinere golf die botsen en shiet het water meters hoog. Terwijl de jeugd in het zand aan het spelen was, ging ik een beetje joggen (en een beetje rondkijken ). Annick lag rustig haar boek te lezen.
De afgelopen week is rustig verlopen: werken en school. Ragna werd van haar jaar The student of the week. Een erkenning voor interesse en inzet. Annick kreeg op het terras bezoek van een koppel COCKATOOS en een badende LORIKEET. Verder kon ze nog een glimp opvangen van voorbij zwemmende walvissen en dolfijnen. Helaas zijn hier geen spectaculaire beelden van. Die walvissen kan je herkenen aan hun opspuitend water hun reusachtig vinnen krijg je maar zelden te zien en dolfijnen zijn zeer snel.
De laatste dag van ons Red Center Experience... Vandaag kunnen we niet veel plannen... Enkel een bezoekje aan het RFDS-centrum (Royal Flying Docter Service). Best de moeite waard om een bezoekje te brengen, het laat ons nog maar eens zien in wat voor een ongelofelijk snelle wereld wij leven, telefoon, internet, digitale röntgen,... vroeger was het blijkbaar iets anders...
Toe we nog in het RFDS winkeltje aan het kiezen waren, en uiteindelijk gingen betalen sprak de dame achter de kassa ons Ragna toe: 'Gij zijt aan het spijbelen!' Ja een Vlaamse vrouw die meer dan 20 jaar geleden naar het midden van Australië verhuisd is om voor the Flying Docters te gaan werken...
Daarna was het tijd om te vertrekken... naar huis.
Aangekomen in Alice Springs, ook een stadje in the middle of nowhere.
s Avonds nog een wandeling gaan maken, en een restaurantje gaan zoeken. Een tof saloon gevonden met een slangenkooi en een oude Duitse soldaat
s Anderendaags was het weer vroeg dag we hadden een 4WD (4 Wheel Drive) geboekt voor de ganse dag naar Palm Valley. Weeral een vallei waar palmbomen staan die getuigen van het tropisch regenwoud dat hier ooit moet bestaan hebben. (Klimaatsveranderingen zijn blijkbaar niet alleen van deze tijd, het koppelen aan belastingen vermoedelijk wel )
Wacht effe, ik gahet laatste van mijn fles wijn leeg drinken
Ik gon da ier nog afwaareke mor staon nie in ver de kwalitaat van dees verslag.
Na een 110-tal km hielden we een water stop (voor de dames) in een dorpje waar Aboriginals (=oorspronkelijke inwoners van Australië) wonen. Je moet weten dat die mensen de laatste jaren een gigantische evolutie hebben doorgemaakt, van de puur natuur beschaving naar onze wegwerp cultuur.
Vroeger leefden deze mensen volgens het verbrande land principe, ze leefden in een gebied tot dit uitgeput was, en dan werd alles platgebrand. Nadat ze het 5de gebied hadden platgebrand kwamen ze terug aan in het eerste gebied waar de natuur zich terug had kunnen herstellen en de dieren niet bang waren van de mensen
Vandaag leven die mensen nog volgens die principes, ze gooien alles wat ze gebruiken op de grond, vroeger waren dat natuur producten, vandaag plastic, blik, en ze branden niets meer plat. Gevolg, die mensen leven op hun eigen vuilnisbelt.
En ik em nog derst, moar Annick die goa weral zoage as ek nog en fles ope doen
Na een echt 4WD rit kwamen we aan de Palm Valley. Hier hebben we enkele wandelingen gemaakt, iets gegeten (mor gine waan gekerege) en genoten van het landschap wat weeral totaal anders was als Kings Canyon, Ayers Rock en The Olgas.
Met voldoende water in de rugzak van onze muilezel vertrokken we voor zonsopgang naar de Kings Canyon voor onze klim.
Na 600 trappen (opeenstapeling van rotsblokken) kwamen we op een vlakker stuk. Nadat ons Ragna een wegvluchtend dier had opgemerkt kroop de gids op een rots en riep ons naar boven: En daar zat hij/zij dan een Roo (Kangoeroe voor de niet Aussies).
Betekenis van de Kangoeroe: Toen de eerste Europeanen in Australië kwamen vroegen ze aan de Aboriginals wat de naam was van dit dier die pipos verstonden natuurlijk geen Engels en antwoorden Kan Garoo (wat betekent: ik versta u niet!).
Verder was het een prachtige en gemakkelijke wandeling door een rotsig landschap wat weer een andere structuur van rotsen had als The Olgas en Ayers Rock.
Zoals je kunt zien is een Canyon met steile afgronden, en had de gids er enkele keren op gewezen dat we hem goed moesten volgen, en zoals je weet luistert Ragna zeer goed naar andere mensen
Na enkele uurtjes wandelen kwamen we voorbij the Garden of Eden (Een diepe vallei waar nog bomen stonden die getuigen dat vroeger het midden van Australië een tropisch regenwoud moet geweest zijn). Het laatste rustpunt voor de terugtocht was een Waterhole (vijver). Omdat we de eerste groep waren hebben we daar rustig kunnen genieten van de bomen, vogeltjes, water, rust, stilte,...
<
Terug aangekomen in het hotel hebben we de beruchte Dingo (Wilde hond) gezien en een Road Train (Lange vrachtwagen) deze bestaat uit 2 delen omdat er ontvlambare producten in zaten, maar de normale bestaan uit 3 delen.
Toen was het tijd voor de attractie van de week voor ons Ragna. Omdat ze zo flink gestapt had de vorige dagen ben ik met ons Ragna een vlucht gaan doen met een helikopter boven het gebied waar we in de mogend gewandeld hadden (Annick bleef na haar ervaringen met de helikoptervlucht in New York eerder dit jaar toch liever aan de kant officieel was het om fotos te nemen wanneer we opstegen/landen). Tijdens het wachten op de bus was er een Lizzard (hagedis) die carriere wilde maken al fotomodel en gewillig naakt poseerde voor alle toeristen (PS. deze Lizzard is meerderjarig!).
In de namiddag zijn we dan met de bus vertrokken naar Alice Springs, dit was weeral enkele uurtjes bussen... Op een bepaald moment kwamen we aan een T kruispunt, volgens de chauffeur was het links naar Alice Springs 200 km en rechts richting Adelaide. Op dit stuk van 700 km waren er alleen enkele roadhouses waar je kon tanken, drinken, eten en slapen... verder was er niets op die 700 km... Dit land is verdomd groot... Ik moet gaan stoppen met schrijven want Annick is al gaan slapen maar vooral mijn fles wijn raakt leeg!
We kunnen uitslapen, rustig ontbijten, inpakken en we vertrekken om 13:10h naar het volgende hotel.
Vanop de look-out van ons hotel hadden we nog een laatste blik op The Olgas en Ayers Rock en dan: de bus in voor ongeveer 6 uur.
Binnen het resort was alles mooi in orde, groen, bomen, water,... Maar 10 meter buiten het domein was het iets anders
De weg was lang en file-vrij, het landschap was eentonig: Plat met hier en daar een berg, veel droog zand, hier en daar een boom, en uiteindelijk zagen we in de verte ons doel: Kings Canyon. Zelfs in dit droge klimaat doen ze aan veeteelt (vooral runderen). Let vooral op de prachtige wolken die ons een zalige temperatuur van 30° gaven. Vorige week was het hier om 7 uur in de morgend al 35°...
Tijdens deze rit heeft ons Ragna haar eerste kangoeroe gezien, plat op de grond naast de weg
Net voor valavond keken we vanuit het resort naar de sunset op Kings Canyon. Daarna iets eten en vroeg gaan slapen, want morgen is het vroeg, zeer vroeg opstaan omdat we vertrekken om 5:30h.
Vandaag weeral vroeg opstaan om naar de sunrise (zonsopgang) te gaan kijken van de overbekende rode berg in het midden van Australië: Ayers Rock. Zoals de sunset gisteren zou de zon fantastische kleuren op de rotsen toveren , is het vooral een toeristische attractie want ter plaatse is niet echt spectaculair Ik heb om de minuut een foto genomen en daarop is er toch iets meer te zien omdat het proces dan met schokken gaat en niet geleidelijk. Hieronder is een overzichtje van enkele foto's.
Na de zonsopgang met een kopje koffie en koekje hebben we een wandeling gemaakt aan de voet van deze grootste monoliet ter wereld. Eigenlijk is Ayers Rock het topje van een reuze groot banaanvormig stuk zandsteen met veel verroest ijzer in dat grotendeels onder de grond steekt. Het kleine stukje dat boven de grond steekt is 348 m hoog heeft een omtrek van 9 km. Het enige probleem was dat we in de schaduwzijde wandelden en ik het zelfs ijskoud had.
Op de terugweg moest de bus plots uitwijken en stapte de chauffeur snel uit. Enkele ogenblikken later kwam hij terug met een lelijk beest op zijn handen: een Thorny Devil (Doornige duivel). Ragna heeft dit monstertje in alle veiligheid vrijgelaten langs de kant van de weg.
Klik voor een in actie.
In de namiddag was er eindelijk een rustperiode die we aan het zwembed hebben doorgebracht waar Ragna nog enkele malen door de lucht gekatapulteerd werd (Dit zal zowat de laatste vakantie zijn dat ik ze kan opheffen en weggooien).
Eindelijk is mijn tweede week verlof aangebroken van dit jaar, na een weekje in New York in mei dacht ik dat het mooi zou zijn om eens naar het midden van Australië te gaan.
The Red Centre Explorer is een georganiseerde tour van 6 dagen die ons naar de meest bekende plaatsen van midden Australië brengt. (Ayers Rock, Kings Canyon enAlice Springs). De weersvoorspelling was niet echt positief dus hadden we de nodige jassen meegenomen (Domme toeristen, het bleek daar een ideale 30° te zijn).
Na een vlucht van 3.5 uur moesten alle elektronische toestellen afgezet worden. Annick negeerde de kapitein en onze opmerkingen zodat de purser onze moeder overste vriendelijk verzocht om het toestelletje toch maar af te zetten. Annick werd roder dan het rode zand van de Red Center.
De landingsbaan was van asfalt en de luchthaven heeft zelfs een bagage band om de valiezen af te halen, verder betekende de luchthaven niet veel enkel air conditioning wat zeker nodig was met temperaturen van 35°.
Na een korte rit met de coach (=Luxe bus) kwamen we aan in het hotel, waar we onze kleding onmiddellijk hebben aangepast aan de omgeving.
Na een korte lunch vertrokken we voor onze eerste excursie naar Kata Tjuta (The Olgas) nooit van gehoord, maar gezien we hier toch zijn: doen.
Bij het opstappen van de bus werd het ons duidelijk gemaakt dat we voldoende water moeten meenemen omdat we door de woestijn gingen wandelen: 1 liter per persoon per uur en om de 3 minuten twee slokjes water omdat de verdamping 9 maal hoger is dan normaal is dehydratie hier een enorm risico. Gelukkig was het een koele dag en geen 45° zoals normaal en had onze muilezel van dienst voldoende water in zijn rugzak.
Na ongeveer 2 uur wandelen kwamen we aan het doel: The Valley of the Winds. Mooi, zeer mooi ik heb al wel wat gezien, maar dit is moeilijk te beschrijven, de fotos geven er een beetje de indruk van.
Na de terugtocht gingen we naar de sunset (zonsondergang) van de Olgas kijken. Om onze tocht in schoonheid af ter ronden was er champagne en zouten koekjes voorzien (Feest voor ons allemaal dus). Die zonsondergang is volgens mij eerder een avondbezigheidstherapie voor de toeristen, maar het leuke was dat er 2 kamelen het toch blijkbaar de moeite vonden om ernaar te kijken. Ze noemen het hier kamelen, maar eigenlijk zijn het ingevoerde dromedarissen (1840-1907) om door de woestijn te trekken. Na het aanleggen van de spoorwegen werden ze overbodig en moesten ze afgemaakt worden door de kamelendrijvers waarmee ze duizenden kilometers afgelegd hadden. Gezien de emotionele band werden de dromedarissen losgelaten in de vrije natuur. Nu zijn ze eerder een plaag dan een zegen voor de boeren, maar stilaan ontstaat er een economie rond de wilde dromedarissen (vlees en export naar de Arabische landen voor race dromedarissen, )
Na de sunset reden we naar een geheime locatie waar we een BBQ mochten genieten bij schemerlicht. Na het eten moesten we de ogen even sluiten, op dat moment deden ze alle lichten uit zodat we zeer veel sterren konden zien. De felst schitterende ster (die we ook in Mona Vale kunnen zien) bleek de planeet Jupiter te zijn. Naast de massa sterren konden we ook een witte nevel zien, wat blijkbaar de Melkweg was. In het noordelijk halfrond is het vrij eenvoudig om het noorden te bepalen via de poolster. Hier kunnen ze de Poolster niet zien, en moeten ze het zuiden vinden tussen 2 andere sterren.
Tegen 23:00 waren we terug in het hotel, voor een korte nacht, want morgen vroeg op voor een sunrise (Zonsopgang) bij Ayers Rock.
.
(en de volgende busritten
Vandaag niets speciaals...wel een verlofdag in België, hier een gewone zaterdag. 
Klik voor een in actie.
