|
Een Prachtige dag vandaag, 25 à 30 graden, geen wolkje aan de hemel.
We hebben een daguitstap gepland naar de Blue Mountains.
De BM zijn een gebied van 1400 km2 (de provincie Antwerpen is 2800 km2), waar meer bomen dan mensen leven.
 
Onze eerste wandeling was naar de Wentworth Falls (watervallen). We hadden het Overcliff Track gekozen zodat we een mooi zicht hadden over de bossen en de rotsen. Na een prachtige trip (Grade: Easy) zijn we aangekomen aan de watervallen, knap, maar niet buitengewoon (wel iets groter dan de watervallen van Coo).
 
Na een korte lunchpauze op een hoogte van ongeveer 1000m hebben we onze weg verder gezet. Op advies van een local hebben we gekozen voor de route door de vallei. Helaas hadden we het bordje niet gezien met Grade: HARD. Maar met onze grote onwetendheid zijn we met volle moed vertrokken. Uiteindelijk viel het nog mee. Op de moeilijke plaatsen waren er trappen of ladders, over de riviertjes lagen er bruggetjes, en slechts één maal moesten we een touw gebruiken om van de rotsen naar beneden te komen.
Maar helaas staan daar zeer weinig wegwijzertjes... Op de ganse trip hebben we er ongeveer 6 gezien. Op 1 meter van zo een bordje zijn we dus verloren gelopen...de pijl stond rechtdoor, maar daar was een rivier met enkel rotsen in het water.
Dat kon dus niet, en dan maar zoeken naar een mogelijk pad. Uiteindelijk had ik iets gevonden dat op een pad leek. Na enkel minuten zagen we inderdaad een boom met een roze lint, dus wij verder tot we niet verder konden... Het was toen 14:00 uur en het wordt donker om 18:00 uur, nog tijd genoeg om te panikeren (voor onze minderjarige dochter was dat wel iets anders), plus ik heb nog altijd mijn GSM! We zijn dus teruggekeerd op onze stappen tot op het punt waar we verkeerd gelopen waren.
Toen ik net de kaart aan het bekijken was kwamen er andere trekkers voorbij die de weg kenden. Uiteindelijk stond de pijl dus wel juist en moest je over die stenen springen om aan de andere kant van de rivier het pad verder te volgen. Uiteindelijk bleek dat je geen GSM ontvangst hebt in dit onherbergzaam gebied.... Effe geluk dus, nee niet gepanikeerd en rustig gebleven
Na een zware bergtocht van 6 uur wandelen waren we dus nog goed op tijd terug aan de auto.
Ons Ragna heeft hier een voortreffelijke sportprestatie geleverd!
 
Daarna zijn we even verder gereden tot aan de 3 Sisters (3 bergpunten naast elkaar). Deze zijn gekend om hun prachtige kleurschakeringen bij zonsondergang. Dit was inderdaad zeer mooi, maar slechts weinigen hebben gezien dat er spots op de bergen gericht waren... Alles voor de toeristen hé.
Uiteindelijk zijn we in de wagen gestapt, Annick plat op de achterbank, ons Ragna op de voorzetel, en ik achter het stuur...Om 20:00 uur waren we terug thuis.
21-09-2008, 00:00 geschreven door De Aussies 
|
. Ik ben dan maar langs de Golf terug gekeerd (dat is op gras en bergaf), daar moest ik wel oppassen voor de rondvliegende ballen. 
maar wel met de computer
.
