PR; outdoor; 800m;2'13" 2000m;5'49" 3000m;8'57" 5000m;15'16" CR AC AC Deinze 10000m;30'55" CR AC AC Deinze 10mijl; 53'39" Uurloop 18025m CR AC AC Deinze 1/2 Marathon 1u08'14" CR AC AC Deinze Marathon 2u30'44" CR AC AC Deinze
27-10-2019
Cross Cup Relays
Hallo iedereen,
Na een paar jaar afwezigheid in de crossen deed ik vandaag nog eens de spikes aan. Het ging om de Cross Cup relays, een aflossingswedstrijd met ingrediënten zoals zand en lange grasstroken. Ik kreeg de eer om te starten en de stok door te geven aan Zeger die daarna het door geeft aan Ridha. Starten ging nog goed maar na 150m de eerste bocht, meteen ook de enige, en toen kwam de massa deels over me. Wat ingesloten meteen terug wat opschuiven zat er dus niet in. Echter na halfweg vielen er eindelijk gaten en kon ik dus aan inhalen denken. Ik ging als 10de het zand in en moest in die lange strook nog 2 plaatsen prijs geven. Als ongeveer 12de gaf ik de stok door. Toch teleurgesteld want vooraf hoopte ik op top 3. Mijn ploegmaats hadden dus de ondankbare taak alles weer dicht te lopen maar slaagde daar goed in. We werden uiteindelijk 4de.
Het is de bedoeling om Cross cup te lopen, waarbij ik 1 wedstrijd mag skippen. Waarschijnlijk zal dat Mol worden.
Mijn enkel is sinds augustus volledig hersteld. Na jaren van verzwikkingen, verstuikingen en scheuren is alles achter de rug. Zelfs steunzolen behoren tot het verleden. Toch is het zaak voorzichtig te blijven. Ik ben aan het opbouwen richting cross cup.
Ik heb ondertussen de beginnerscursus imker tot een goed einde gebracht. Wie honing wil kan vanaf oktober halen/kopen
Het is erg rustig, sinds september loop ik niet meer en bovendien is mijn rechterenkel opnieuw gekwetst. Op 29 januari ga ik onder de MRI en hopelijk zal er dan veel duidelijk worden. Mijn loopavonturen staan ook stil, ik heb me voorgenomen om eerst mijn enkel volledig te laten genezen. Indien het nog mogelijk is wil ik nog 2 ontbrekende doelen halen. Een cross cup seizoen lopen en die marathon naar 2u29 brengen.
Sinds juli ben ik een trotse bezitter van 2 bijenvolken. In deze periode is het rustig en is het vooral bijscholen. Ik ben benieuwd naar de eerste honing en of ik succesvol ga kunnen uitbreiden. Ik ben ondertussen lid van De Gentse imkers en werk mee in de RVB.
Ik heb het nachtleven ook verlaten als hulppostman in het sorteercentrum en werk nu op 500m van mijn deur, meer bepaald in; de Oude Abdij te Drongen als tafelbediende.
Mijn blog bestaat ondertussen 10 jaar, in deze tijden van Facebook en alle andere sociale media toch een constante.
Eerst en vooral even terug naar 27 mei, ik liep toen een 5000mpiste in Roeselaere. Het was heet en drukkend en ik liep de gehele wedstrijd alleen op kop. Enkel Alexander Lietaert bleef volgen maar kon niet overnemen. Ik won in een sprint na een tijd van 16:35:25 Meteen een soort masters pr voor mezelf
Maar op 10 juni werd de interclub voor masters gelopen en de club vertrouwde me de organisatie toe. Mannen geen probleem, voor de dames zou het puzzelen worden. Ik baseerde me sinds de kampioenschappen van 2017 en hield alles netjes bij. Op een paar lege plaatsen die succesvol werden ingevuld door witte, nouja gouden konijnen dacht ik vooral aan plaats 7-9 op 16 clubs. Het eerste jaar is plezier maken en een basisploegje vormen het belangrijkste.
Onze kersverse nieuwe voorzitter kwam speciaal naar Beveren om ons in blauw wit te verven en ons aan te moedigen. Hij zag vooral dat de atleten ontspannend waren en een zeer gestreste 'coach'
Vooraf bereikte ons het nieuws dat ACKO en EA forfait gaven en met 14 ploegen als, KAAG, ACA, AVT, BRAB, BVAC, KAPE, LIER, SPBO, SPVI, TACT, VITA, WIBO en ZA. VOLH was de thuisclub Niemand kon degraderen, de eerste 4 maken promotie
Christ Willems was het eerste experiment voor discus, een snelcursus teveel opwarmen maar o geslaagd met een geldige 12.93 bracht ze de eerste 6 punten binnen
Van Petra Van Damme waren er toch wat verwachtingen, met 2 nummers, Ver en 200m was ik overtuigd dat het veel punten zou opleveren, Ze sprong 4.41m ver en liep de 200m in 28.38 goed voor 2x het maximum van 17 punten en dus 34 punten.
Voor de 100m bij de dames was het puzzelen, Het verspringen was om 13u30 de 100m om 14u. Ik moest zoeken naar een wit konijn en ik keek zo een 2 weken lang uit. Hilde kon niet vanwege examens, en ik bekeek mijn lijst die ik kreeg van mensen met een valnummer. Mijn oog viel op een marathonloopster die ik maar Nathalie blijf noemen. Het gaat natuurlijk om Katrien Verschaegen. Petra leerde haar de kneepjes van het vak. Er waren 2 reeksen en ze mocht meteen starten in de snelste reeks waar ze niet eens laatste was, meer nog, de andere reeks had ze gerust kunnen winnen. Met een mooie debuuttijd van 17.17 was haar deelname goed voor 8 punten.
Voor de mannen had ik met Michael De Zutter een kersverse master die barst van het talent en laatst nog sterke prestaties neerzette op de interclub AC in de hoogste afdeling. Kogel en discus, mijten maar die handel, de kogel werd 11.31 gestoot en de discus vloog 24.82 ver, goed voor een totaal van 25 punten en meteen 2 nieuwe clubrecords bij de masters.
Ook bij de mannen stond er een 100m op het programma. Shahesmaeili Seyed Mostafa, nam die voor zijn rekening. na 12:01 seconden zat het er al op en jawel 17 punten.
Voor de 800m dames kwam ik uit bij Charline De Waele. Na een paar sterke indoorprestaties was ik overtuigd dat zij de ideale atlete zou zijn. Ze ging er goed vandoor en hield stand met een 11de plaats Na 3:10 zat haar wedstrijd erop. Meteen een verbetering van haar eigen clubrecord. Zoals wijn dus, beter worden met de jaren
Er werden ook tussenstanden gegeven en rond 15u werd het al duidelijk dat we meedoen voor promotie. We zweefden tussen plek 3 en 5 Meteen stress bij de coach, nog meer nummers volgend jaar.
Het speerwerpen werd gedaan door Marc Cherlet. Net niet een extra worp, door de eerste 8, maar wel een plaats 9 met een worp van 25.66.
Trainingsmakker Ridha Guerfal nam de 1500m voor zijn rekening. Hij bepaalde het tempo in het veel te warme weer. In de laatste ronde moest hij Tom van AVT laten gaan maar plaats 2 in 4:22 was goed genoeg voor 15 punten.
De 400m werd gesprint door Wouter Notebaert in 61:27 Opnieuw weer vele punten erbij, zo een 8 tal en KAAG stond opeens op een gedeelde leidersplaats. Gezien we meer overwinningen hadden dan VOLH zelfs aan de leiding. Met 17 punten meer dan plaats 5 leek de promotie stilaan een zekerheid. Promotie dan maar en de atleten leken er klaar voor.
Voor de kogel bij de dames was ik radeloos, ik wou alle nummers ingevuld zien en de archieven van de club brachten de naam Sabine De Muynck naar boven. Ze stootte de kogel 5.21m ver en ja 5 punten, tevens vermelden dat haar man Walter het werk van jury op zich nam.
Persfotograaf en trainer Ronny Coene deed het verspringen. Met 5m10 prima en goed voor 13 punten.
De 3000m bij de vrouwen was met Christ Willems vanzelfsprekend. Ze nam de kop van de wedstrijd en met 4 atleten in haar spoor werd het afwachten wat de sprint zou opleveren. Zover kwam het niet want Kirsten van ZA zetten 2 ronden voor het einde fel de puntjes op de i. Christ dacht echter wel gewonnen te hebben omdat ze een ander in geel truitje had ingehaald, echter was het een gedubbelde. Met een tijd van 11:41 en een tweede plek was ik ondertussen de tel kwijt van het aantal punten.
Hens Zeger mocht de 3000m bij de mannen doen. Vooraf wou hij tekenen voor een tijd onder de 10 minuten. Het werd een eindtijd van 9:40 en met plaats 5 stonden we voor de aflossingen op een derde plaats. De titel was ondertussen weg maar promotie was safe te noemen, de stokwisselingen moesten gewoon 'lukken'
De 4x100m bij de vrouwen, 4 atleten die elkaar nauwelijks kennen en sommigen elkaar nooit eerder zagen. Er werd de week ervoor af en toe getraind en ja dat zou wel loslopen. Petra starten en dan mochten Charline, Katrien en Christ nog eens 100m sprinten met de stok in de hand. eindtijd 64.87 en 11 punten. De promotie was binnen alleen plaats 3 of 4 zou het worden
De 4x 400m lieten we het jonge geweld maar doen en uw schrijver had zijn clubtrui mee voor het geval dat. Michael zou starten en met plaats 2 mocht Steven door 3 muren heen lopen en moest een plaats prijsgeven, Ridha hield stand en Mostafa maakte alles goed. Ze werden 2de in een clubrecord van 3:56
KAA Gent mag dus promoveren na een derde plaats. Onverhoopt maar wel trots. Het is dus een zeer geslaagde middag.
Mij rest enkel het clubbestuur te bedanken voor het vertrouwen dat ik mocht selecteren, Ronny en Petra om de debutanten te trainen, onze voorzitter Andre en de aanwezige supporters. Foto's zijn aanwezig op de site van KAA Gent (kaag.be)
Zondag 20 mei aan het St-Pietersplein te Gent, een warme middag met overvloedig veel zon. Met heel wat oude bekenden die luisteren naar de namen, Alexander Diaz Rodriguez, Paul Engels, Ruben Vispoel, David Begijn, Gwendolyn De Deyne, Peter De Ketelaere en mijn huidige training makkers van KAA Gent.
Mijn eerste straatloop na een kleine maand voorbereiding met zelfs een week van meer dan 100km. De trainingsarbeid verliep dus al goed en het werd tijd om eens te testen waar ik stond. Ik stelde voorzichtige doelen met een tijd rond de 34 minuten en eerste te zijn van mijn club. Met afwezigheid van Karim en uiteindelijk ook Ridha moest dat wel lukken voor de wedstrijd van de 10km
Schepen Sven schoot ons weg en meteen waren Alexander en Simon vertrokken. Ik volgde op wat afstand tot op 500m toen een tram me de weg versperde. Typisch Gent maar misschien ook goed, op die manier kon ik rustiger starten en vermeed ik een te snelle start. resultaat was dat ik meteen werd ingehaald door een groepje achtervolgers met oa Nico Algoet, Geert Vroman en Paul Engels. Er was nog een atleet bij maar die bleef onbekend in de uitslag ook vermeld als nr 122. Die onbekende koos meteen voor de aanval en bleef een aantal km steeds voorop. Geert en Nico bleven bij mij op maximum 50m afstand van het laatste podiumplaats.
Na 3km vond ik het welletjes en liep het gat definitief dicht en lieten we hem ook ter plaatse. Ik voelde me de sterkste van het groepje maar gezien de aankomst op het St-Pietersplein lig en de laatste km goed bergop ga wist ik dat ik mijn tegenstanders op afstand moest hebben. Mijn conditie laat nog geen eindspurt toe.
Geert kon zich echter niet inhouden en viel aan. De komende 3km tot kilometerpunt 6 zal hij vooruit lopen. Ondertussen doen Nico en ik afwisselend kopwerk
ter hoogte van de slachthuisstraat haal ik Geert in en versnel ook. Ik laat ook Nico achter en doe een alles of niets aanval op de derde plaats. Aan de visserij lijkt er ook een gat te zijn maar aan km 8 aan de zuid komt Nico er weer bij en ik weet dat ik naast het podium zal vallen. Geert is er definitief af. Bij het ingaan van de St-Pietersnieuwstraat, de helling dus, is het gat opeens 10 meter en het groeit zeer snel. Tempo zoeken en Geert afhouden is de opdracht. Een steek van teleurstelling gaat door me en neemt de overhand, dat ik eerste Gentenaar zal worden en eerste van de club bieden nauwelijks troost
Ik eindig als vierde in een tijd die oke is. 34 minuten en 4 seconden Ik houd 10 seconden voor op Geert die 5de zal worden maar 20 seconden achter die ik nog moest prijsgeven op Nico in die laatste kilometer. Dat is nog vrij veel. Alexander won zoals verwacht in een sterke 31:07 en Simon is een mooie tweede.
De komende weken zal er vooral verder worden getraind.
Ik schrik me dood. De laatste update is alweer van december en ondertussen is er aardig wat gebeurd.
Ik ben in januari alweer gekwetst geweest, mede daarom stond mijn activiteit op een laag pitje. Sinds deze maand weer aan het opbouwen, Het gaat steeds beter. Doelen in de atletiek heb ik niet. Nog niet. Wel ben ik al bezig met de interclubselectie masters voor 10 juni.
Ik ben ondertussen een volwaardig lid van Wandelclub de reigerstappers in Vinderhoute. Na De Pinte, Vuurste, Oosteeklo,Zomergem en Zelzate staat er nu reeds 60,4km op de teller. Op 10 aug neem ik deel aan de dodentocht te Bornem. Jawel 100km in 24u. Een mentale voorbereiding voor de PCT
Eigenlijk is het crossseizoen al over halfweg. Het klinkt raar zo midden december, maar enkel in Rieme is er dit jaar nog te crossen.
Het indoorseizoen staat al voor de deur maar nog een voorlaatste keer dit jaar trok ik hernieuwde wedstrijdschoenen aan. Ik heb op mijn wedstrijdschoenen voor de marathon een spikeplaat laten zetten. Heel makkelijk en niet duur, zo een 25 euro bij runnerslab. En toegegeven het ging beter
Minder interesse maar wel de top 3 masters van de club. Het parcours lag er zwaar bij en de dooi is nog niet voltooid. Een lange zandstrook, een vlot beloopbaar bospad, veel teveel modder en een klein heuveltje en dat alles 4 keer.
Start ging goed en ik was zowaar het best weg van mijn clubgenoten. Bij het ingaan van het zand liep Ridha meteen over me en ik kon nog net aanklampen bij Hens, ik bouwde een kleine voorsprong uit en kwam de top 10 binnen. Helaas was de tweede keer zand meteen teveel. Bij het uitgaan ervan zat ik op 20 meter van Hens. Te groot verschil en ik speelde jojo met mijn groepje voor een top 10 plaats. In het zand en de modder moest ik afhaken maar telkens weer overnemen en voorsprong uitbouwen bij de snellere stukken.
Ik haalde het in een mooie plaats 8 en was hiermee tevreden
Ridha behaalde de meest ondankbare plaats(4) en Hens mooi zesde
Wat me op training goed lukt, lukt niet tijdens het starten van crossen. In Deinze stond er een boom in de weg. In Oudenaarde waren er geen bomen, alleen een heuvel die je bezwaarlijk een hindernis kon noemen. Toch miste ik mijn start weer compleet. Een aanloopronde en 4 grote rondes om het goed te maken. daarin was twijfel dan weer de juiste omschrijving. Na de aanloopronde had ik Wouter inmiddels bijgebeend maar kon hem pas definitief lossen in de laatste ronde. Tijdens de eerste grote ronde kwam ik op nauwelijks 10meter van Zeger. Maar dat gat raakte niet dicht. Gevolg was dat hij in de tweede grote ronde weer wegliep en ik het mezelf alleen nodeloss moeilijk maakte.
Ik eindigde op plaats 22 en das niet goed. Volgende keer zoek ik maar startkabels
19 november in de brielmeersen, meer dan 100 atleten staan aan de start voor de crosswedstrijd masters/junioren. Er is een aanloopronde, gevolgd door 2 kleine en dan 2 lange ronden. In totaal hebben we dan iets meer dan 6km modder gehad. We stonden met 4 masters van KAAG aan de start.
Ik had pech. Door de laag hangende zon en de bijhorende verblindheid, die ik later in de wedstrijd meermaals mocht ervaren kwam ik na 80 meter ei zo na in aanraking met een boom en stond letterlijk geparkeerd. Ik mocht bij de laatste aansluiten en ik wist dat het een serieuze inhaalrace zou worden. Dat lukte vrij goed.Geert ging makkelijk en bij het ingaan van de grote ronde werd ook Wouter ingehaald. Even zag ik Hens en kreeg ik hoop maar plaats 18 was blijkbaar voldoende. Ik strandde tussen een aantal mooie namen en kan verder opbouwen. Ik ben tevreden met mijn evolutie al is er nog veel werk aan de winkel. Volgende week is het Roeselaere of misschien toch..... wat anders
Twee weken na de marathon en evenveel crossen gelopen. Vorige week in Zwijnaarde was het nog te vroeg. Aalter zou al een juister beeld weergeven.
Masters lopen samen met junioren en dat geeft soms al eens snelle starten. Zodoende ook in Aalter en na vijftig meter heb je meteen een negentig graden bocht naar links. Vorige week in Zwijnaarde was ik eerste weg, deze week werd ik naar achteren gezogen. Mijn ploegmakker Hens ook. Na een inloopronde kwam hij me voorbij.
We haalden beide wel veel atleten in. Zoals iedereen hadden we ook last van de koude harde tegenwind. Hens veroverde plaats elf, ik dertien. Persoonlijk was ik daar tevreden mee. Er waren net geen vijftig aankomsten
Volgende week wacht Deinze. Zoals eerder vermeld hoop ik dat daar een plaats binnen de top tien te behalen valt. Deinze in vergelijkbaar met het PK in februari
5 november, mijn grote debuut bij de masters. Stiekem hopen op meer maar de nuchterheid weten dat je een week na een marathon vaak niet zoveel kan. We stonden met meer dan 50 aan de start, masters vaak gemengd met junioren, 6840m moesten afgelegd worden op een snel parcours. 4 grote ronden. Ja er waren zenuwen en het gevoel was na de opwarming goed te noemen.
Ik schoot weg en na 300 meter voor de lichte hindernis had ik ruim de leiding maar daar ging het hem ook goed mis.De pijn in de kuiten was meteen terug en ik wist dat ik de rem niet zou nodig hebben. Het is als een wagen vooruitrijden maar met een kapotte rem die sleept. Ik vond meteen een goed tempo om verder uit te bollen hopende de schade te beperken.
Iedere ronde haalde me gemiddeld zo een 3 atleten in. Na 4 ronde kwam ik uit op plaats 14/51 aankomsten. Tevreden was ik wel, wetende dat er niet meer inzat.
Volgende week is er in Aalter een nieuwe gelegenheid maar in Deinze hoop ik op een top 10 plaats.
Zomeruur en 24u na de marathon van Gent. Ik ben goed stijf in de benen en weet weer waarom het belangrijk is om goed te trainen voor de wedstrijd, goede schoenen te hebben maar ook hoe blij je kan zijn als het eenmaal voorbij is.
Gino van Geyte was aangekondigd als topper maar ook Bart Verschoren bleek aanwezig te zijn en meteen wist ik dat de eerste 2 plaatsen een onmogelijke opdracht zouden worden. Aankomen was eigenlijk het doel na slechts 5 weken van goede training. Ook had ik nog gewerkt tijdens de nacht van donderdag op vrijdag.
Na wat vertraging werden we weggeschoten aan de watersportbaan. Ik liep meteen 3.30 en mocht de eerste km solo afwerken maar dan kwamen Bart en Gino aansluiten. Het tempo bleef hetzelfde. ik wist dat dit niet vol te houden was maar genoot even van het moment. Na 5km had ik mijn eerste bevoorrading, we zijn ondertussen in Mariakerke, Laura en mijn vader hadden zicht voorgenomen om dit te doen met de fiets. Luxe en altijd belangrijk zo mentale steun. Op km 7 neem ik afscheid, als ik wil uitlopen moet ik echt zakken naar 3'50/km. Aan km 10 ontmoet ik Laura en mijn vader opnieuw en vraag hen nu mee te fietsen. Er is een eerste tussentijd van 34:02 en we hebben al 1 zware helling gehad. We zijn ondertussen in Belzele, niet te verwarren met Belsele bij St-Niklaas, Ondertussen krijg ik mijn eerste pijnen, ik heb de verkeerde schoenen gekozen. Het is de eerste keer dat ik dit met steunzolen loop, mijn kuiten beginnen hard te worden. Laura geeft regelmatig water aan en mijn vader de gellekes. Achteraf gezien bleek ik alles veel te weinig gebruikt te hebben. Ik word ondertussen al een paar keer opgeraapt, Ook top 10 zal een veel te zware opdracht zijn. In Lovendegem zijn we halfweg en de tijd is 1:18:50 Ondertussen ben ik teruggevallen op duurlooptempo. 4'20/km met soms nog een versnelling. Het gaat best goed maar opeens is daar die bierstalbrug, voor veel Drongenaren de laatste hindernis naar Lovendegem, al is het deze keer in omgekeerde richting. Ik sluip de brug op en vlieg naar beneden. Helaas is het tempo nu helemaal gebroken. We naderen Drongen, o ja daar deed ik het voor, een wedstrijd in eigen straat. Aan km 30 staat de tijd op 1:55.41. Het gaat vanaf dan opeens beter. Ik zweef naar Drongen, richting centrum. Het gaat goed en we gaan richting trainingspad naast de leie. Ik moet hier afscheid nemen van Laura en mijn vader, het is onmogelijk mee te fietsen en we halen de staart van de halve marathon in. We zijn op km 36 en nu gaat het licht uit. Ik haal de halve marathonlopers wel massaal in de collega lopers van de marathon doen dat dan weer met mij. Ik ben even bang dat ik zelfs de 3u niet meer haal. Dit is mijn allerlaatste marathon gaat door mijn hoofd. Nooit meer!! Mezelf vervloeken waarom ik de halve niet deed. We verlaten de leie en gaan de blaarmeersen in... Langs het strand zo richting topsporthal met de aankomst op de piste. plaats 20 in 2u53 minuten. 1 uur over de laatste 12 km 1 uur g#dv#rd#mm#
Dat was eigenlijk ook het gevoel.. achja... het was een mooie wedstrijd en mijn hoed af voor Stefaan Engels, hij flikt het toch maar weer eens
Bart won in 2u29, (stikjaloers) Gino was derde in 2u32 de tweede was een verrassing Thomas De Schutter, nooit eerder van gehoord
Na de bekendmaking van een vernieuwde marathon in Gent, eind oktober, met bijhorende parcours en de steeds vermeerderde lichaamskilo's toch maar besloten daar een doel van te maken. Na een kleine maand duurtrainingen en een paar clubtrainingen, nog steeds in het shirt van AC Waasland, was het tijd om eens te testen hoe de conditie is. In Sint-Martens-Latem was er een jogging met de naam Lat'em' lopen. Wel ja.... Ook Laura was nieuwsgierig en reed mee, daar aangekomen had ze meteen spijt dat ze toeschouwer was en haar loopschoenen thuis liet, de 5 kilometer sprak haar nogal aan. Ik deed het natuurlijk voor de 10km, 2 plaatselijke ronden met als centraal punt het oefenterrein van FC Latem met kunstgras. De start werd om 19u stipt gegeven door mevrouw de burgemeester, oa Francies en David waren aandachtige toeschouwers. Ik was meteen goed weg, mijn start was niet te snel doordat de bochten nogal snel op elkaar volgden. Daarna waren het vooral lange lanen met prachtige grote rode beuken. Ik voelde me even nietig, al was er weinig tijd om te kijken. De smalle fietspaden en het reliëf maakte er toch een behoorlijke moeilijkheidsgraad van. Ik draaide rond mijn oud marathontempo, dwz 3'30/km, en na een eerste doortocht stond de klok rond de 16'20, gezien het parkours niet slecht. De tweede ronde liep ik zelf iets sneller. Ik won solo na 33'13. Ze hebben me daar duidelijk laten lopen in Sint-Martens- Latem We zijn dus weer vertrokken met een doel. Het kan een leuke zomer worden. Bedankt aan de mensen langs de zijlijn om te supporteren en natuurlijk Laura voor mijn water aan te geven ergens halfweg...
Alles heeft zijn tijd Voor alles wat er gebeurt is er een uur, Een tijd voor alles wat er is onder de hemel. Er is een tijd om te baren, Er is een tijd om te sterven. Een tijd om te planten Een tijd om te rooien Er is een tijd om te huilen En een tijd om te lachen Een tijd om te rouwen Een tijd om te dansen. Er is een tijd om te zoeken En een tijd om te verliezen Een tijd om te bewaren En een tijd om weg te gooien Er is een tijd om te scheuren En een tijd om te herstellen Een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken;
Oma, ik vond vannacht een brief terug van september 2004. Ik woonde toen in Ermelo. Je vertelde in die brief dat je met nonkel, tante en Noe naar Sluis was geweest. 1 zinnetje staat er en zoveel zeggen hoe je gewoon was; "Het weer was niet zo goed maar een goede wafel veranderde alles" En dan moest ik terug denken aan de wafels met Kerst Aan Luxenburg, in de voormiddag vissen met pepe en in de namiddag ergens gaan eindigen op een terras met of een pannekoek of een ijsje, meestal met beide... Je was ook degene die met oplossingen kwam en bemiddelde. De achterdeur stond steeds open na 14u. Ook de slaapkamer boven waar ik onlangs nog 2 jaar verbleef. Luchthavenlaan, het was altijd mijn thuis. Ik ga het erg missen, van spelen met Lego's, wandelen met Boy en pepe, het ravotten met broer en zus op het speelplein en rond het huis. De familiefeesten op de hoogdagen van het jaar. En het kaarten, natuurlijk het kaarten, Bedankt voor alles
Vandaag heb ik afscheid moeten nemen van An. We liepen samen bij Marcel. Ik herinner me vooral de busreizen met de interclub en cross naar Mol. Het waren mijn eerste wedstrijden voor KAA Gent bij de junioren. An liep graag maar moest wegens kwetsuren overgaan naar de kampnummers; vooral met de speer. Tja het is een hobby, rare kronkels maken om een stokje te smijten zoals alleen jij zo mooi kon verwoorden. Een actiefoto bevestigde alleen die uitspraak Ook naast het atletiekveld was er een mooi contact. Waar is de tijd gebleven dat we op een schandalig uur de hond uit lieten en richting watersportbaan wandelen, praten over het leven waar we elk een eigen kijk op hadden. Toch deden we dat stiekem, we waren te jong om zo laat nog te genieten. Even werkten we samen in het pompierke te Sint-Martens -Latem. Jij achter de toog en ik als soort ober. Lange dagen maar plezant, een goede chef want hij stond erop dat wij samen en tijdens de uren onze clubtraining afwerkte. Waar haalde jij in Godsnaam die energie vandaan? Langer dan een paar weken hield ik het niet vol. Die werkschoenen heb ik nog steeds notabene. Langzaam gingen we elk onze eigen weg en een goede 3 jaar geleden kwam ik je nog eens tegen in Sint-Denijs op het plein, je had het druk met een organisatie, iets met oldtimers.... Wat me altijd zal bijblijven is je twinkel in je ogen en daar voorbij je lach... helaas nooit echt naar het leven maar op jou manier erg dankbaar. Het ga je goed en als ik de zee nog eens zie dan knipogen we
Altijd leuk, de grote meneer Marc B, zelf actief geweest op het WK masters jongsleden en vandaag vrijwilliger bij de inschrijvingen. De laatste keer dat ik ook als neutrale zal starten. Ik blijf actief bij AC Waasland en hoop dat deze week eindelijk alles in orde komt..
Veel wind maar verder zacht weer en best een vlot beloopbaar parcours van iets meer dan 8000m. Een aanloopronde gevolgd door 5 ronden. Opnieuw waren Diaz Rodriguez en De Vulder favoriet en opnieuw was het zaak om niet gedubbeld te worden door die 2 en ja opnieuw scheelde het erg weinig. Ik heb afgelopen week de kaap van 70km/week overschreven en 1 interval training met succes afgewerkt. Deze week moet dat naar 80km waar we dit weekend gaan crossen zal pas woensdag blijken.
De start was om te lachen, iets na 16u worden ruim 70 atleten weggeschoten. Ook clubgenoten Bram en Frederic. Ik ben als allerlaatste aan de eerste bocht. en moet wachten om in te halen in de gevreesde weide. Het zwaarste stuk met 2 steile molshoopjes die ik steeds al stappende opga. Ik heb Bram in mijn zicht maar eigenlijk al te ver. Ik begin ook groepjes in te halen maar telkens in de weide word ik dan weer ingehaald. Het kat en muis spel. In de voorlaatste ronde hoor ik Stijn en Alexander vermeld worden door de speaker en opeens vind ik het gaspedaal. Ik raap er nu een paar op en sla meteen het kloofje. Opdracht volbracht, niet gedubbeld, en ik kan rustiger de laatste ronde aanvatten. Stijn is dit keer wel geklopt door Alexander.
Plaats 58 is mijn deel. Bram moest helaas de strijd staken, Frederic werd dan weer mooi 16de.
Volgend jaar zal het raar doen, bij de masters en bij de junioren.... ooit liep ik daar mijn allereerste wedstrijd bij de junioren in Deinze...
De herfst lijkt ondertussen zijn intrede gedaan te hebben, de bomen zien geel en het gemiezerd lijkt eindeloos te duren. Zondag 13 november, 2 dagen na de korte te Mechelen is er de volgende opdracht. Motivatie is er tot ik de afstand verneem. Een goede 9000m ploeteren. De start is tussen de voetbalvelden zoals al vele jaren het geval is. Tussen 2 weiden waar het altijd zwaar lig zo naar het bos om vervolgens terug te keren tussen die weiden. 6 grote ronden en hope da ik niet gedubbeld zal worden. Zwaar is het, afzien is een zekerheid, en ik, ik zie tot vreugde een paar oude bekenden terug.
We zijn met een dertigtal aan de start. Meer dan dertig, de uitslag verraad dat er vele zullen opgeven dus uitlopen is al een prestatie. Achiel schiet ons weg en ik word naar achteren gezogen. Naar slechte traditie zit ik dus bij de laatsten aan de eerste bocht. Pas in het bos kan ik er een paar oprapen, de atleten voor me zie ik nooit meer terug... geen lijken dit keer.....
Pas in de voorlaatste ronde moet ik weer goed versnellen, de eerste is daar al. En nee het is niet Diaz Rodriguez, maar ene De Feyter. Nooit eerder van gehoord, maar oké, na een paar jaar van het crosscircus weggebleven te zijn heb ik dat met veel namen.
Verder had ik ferm de indruk dat het Rieme boven was. Beloofd voor aankomende zondag in Deinze...
Vrijdag 11 november, 14u55, een luide knal van een startpistool en weg zijn de 60 atleten voor hun cross van net geen 3000m ik ben nu eenmaal geen snelle starter en kom pas bij de laatste aan de eerste echte bocht. Nog een aanloopronde en een grote ronde te gaan.
Na een goede 300m en een paar bochten verder kan ik eindelijk beginnen inhalen. Dat gaat vrij vlot, tot de eerste miniheuvels, die echte kuitenbijters en ervoor zorgen dat ik toch stilsta, weer een aantal over me moet laten gaan. Intervaltraining te kort, ik treur niet, blijf rustig loop weer verder. Bij het ingaan van de tweede ronde moet ik in 45ste positie lopen. Ik raap er weer een stuk of 10 op, helaas een zandstrook meteen na een kuitenbijter en moet er weer een aantal laten gaan. Het is nu positie houden op de lange rechte stukken. dat lukt vrij aardig, ik haal wat lijken op maar ben dat ook bijna dus gaan er weer over me.
Na een goede 9minuten en 45 seconden zit mijn wedstrijd erop. Positie 40 is mijn plaats en een fles Zuid-Afrikaanse wijn.
Al bij al ben ik tevreden, zeker als je weet dat op zondag 13 november de cross in Aalter eraan komt. Qua wedstrijdritme kan dat tellen.
Zondag 6 november, het is koud weer met lichte regen. Het parcours in Zwijnaarde, in de Don Bosco college, ligt er goed beloopbaar bij. Een aanloopronde en daarna nog 5 ronden. De moeilijkheid is een steile heuvel waar je in 5 passen boven bent, helaas wel na 3 ronden meer stilsta. Mijn verwachting? Makkelijk, 55km trainen per week, niet gedubbeld en niet laatste zijn. Meer zit er niet in.
Omstreeks 15u55 worden we weggeschoten, ik heb er wel zin in. Ik neem een vlotte start en ben mee met de eerste 10 van de 22 weggeschoten atleten. Veel volk van KAA Gent, het is dan ook een eigen organisatie zoals dat heet. Het gaat vlot maar na 300m zoek ik toch mijn eigen tempo. Ik loop na anderhalve ronde in 16de positie. Hannes Van Hove van OB haalt me in en ik kan een ronde mee, helaas moet ik aan het heuveltje een gaatje laten vallen en ik verlies even de moed. Bert De Muynck van RIEM ziet het en kan me in de voorlaatste ronde bijbenen. Opnieuw aan het heuveltje. Ik laat begaan, er zijn nog 2 atleten die een kwart parcour achterliggen en ze kunnen me niet meer dubbelen. De laatste keer als senior de laatste ronde in... een dikke zucht aan de eindstreep. 8340m in 32'58 en plaats 19. Goed is iets anders maar de wintertrein is echt vertrokken
Vorige zaterdag, 8 juli, na 19u weerklikt het startschot aan het beroemde plein in Sleidinge. Sinds de onthulling van het standbeeld van wijlen Wilfried Martens, en het bezoek van oa Angela Merkel, is Sleindinge het centrum van Europa voor CD&V. Ik vertrek, na beleefde groeten richting het standbeeld, voor 3 plaatselijke ronden van 4 kilometer. Totaal 12 km. De eerste ronde gaat goed en meteen ben ik solo weg. Halfweg de eerste ronde duiken we steeds een soort bosje in met een heuveltje. Ook de afdaling is door de hoeveelheid regen van de afgelopen week niet te onderschatten. Ondertussen kreeg ik het gezelschap van de leider van het eerste rondje. Ik laat het gebeuren en loop gedwee mee. Bij het ingaan van de tweede rond loop ik dus weer alleen. hetzelfde verhaal echter voor de 2de ronde, weer laat ik me inlopen, met 2 is het immers gezelliger. Bij hetingaan van de derde ronde denk je dan..... nee hoor, ditmaal lekker alleen en na 42 minuten is het voldoende geweest. Douchen, genieten van oliebollen en dan huiswaarts....
Ik ben Dobbelaere Steven
Ik ben een man en woon in Drongen (België/Vlaanderen) en mijn beroep is Uitbater Dobbelbij.
Ik ben geboren op 19/10/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek en bijenhouder.
Trainer; Kurt Stevens
