Zomeruur en 24u na de marathon van Gent. Ik ben goed stijf in de benen en weet weer waarom het belangrijk is om goed te trainen voor de wedstrijd, goede schoenen te hebben maar ook hoe blij je kan zijn als het eenmaal voorbij is.

Gino van Geyte was aangekondigd als topper maar ook Bart Verschoren bleek aanwezig te zijn en meteen wist ik dat de eerste 2 plaatsen een onmogelijke opdracht zouden worden. Aankomen was eigenlijk het doel na slechts 5 weken van goede training. Ook had ik nog gewerkt tijdens de nacht van donderdag op vrijdag. 

Na wat vertraging werden we weggeschoten aan de watersportbaan. Ik liep meteen 3.30 en mocht de eerste km solo afwerken maar dan kwamen Bart en Gino aansluiten. Het tempo bleef hetzelfde. ik wist dat dit niet vol te houden was maar genoot even van het moment. Na 5km had ik mijn eerste bevoorrading, we zijn ondertussen in Mariakerke, Laura en mijn vader hadden zicht voorgenomen om dit te doen met de fiets. Luxe en altijd belangrijk zo mentale steun. Op km 7 neem ik afscheid, als ik wil uitlopen moet ik echt zakken naar 3'50/km. Aan km 10 ontmoet ik Laura en mijn vader opnieuw en vraag hen nu mee te fietsen. Er is een eerste tussentijd van 34:02 en we hebben al 1 zware helling gehad. We zijn ondertussen in Belzele, niet te verwarren met Belsele bij St-Niklaas, Ondertussen krijg ik mijn eerste pijnen, ik heb de verkeerde schoenen gekozen. Het is de eerste keer dat ik dit met steunzolen loop, mijn kuiten beginnen hard te worden. Laura geeft regelmatig water aan en mijn vader de gellekes. Achteraf gezien bleek ik alles veel te weinig gebruikt te hebben. Ik word ondertussen al een paar keer opgeraapt, Ook top 10 zal een veel te zware opdracht zijn. In Lovendegem zijn we halfweg en de tijd is 1:18:50 Ondertussen ben ik teruggevallen op duurlooptempo. 4'20/km met soms nog een versnelling. Het gaat best goed maar opeens is daar die bierstalbrug, voor veel Drongenaren de laatste hindernis naar Lovendegem, al is het deze keer in omgekeerde richting. Ik sluip de brug op en vlieg naar beneden. Helaas is het tempo nu helemaal gebroken. We naderen Drongen, o ja daar deed ik het voor, een wedstrijd in eigen straat. Aan km 30 staat de tijd op 1:55.41. Het gaat vanaf dan opeens beter. Ik zweef naar Drongen, richting centrum. Het gaat goed en we gaan richting trainingspad  naast de leie. Ik moet hier afscheid nemen van Laura en mijn vader, het is onmogelijk mee te fietsen en we halen de staart van de halve marathon in. We zijn op km 36 en nu gaat het licht uit. Ik haal de halve marathonlopers wel massaal in de collega lopers van de marathon doen dat dan weer met mij. Ik ben even bang dat ik zelfs de 3u niet meer haal. Dit is mijn allerlaatste marathon gaat door mijn hoofd. Nooit meer!! Mezelf vervloeken waarom ik de halve niet deed. We verlaten de leie en gaan de blaarmeersen in... Langs het strand zo richting topsporthal met de aankomst op de piste. plaats 20 in 2u53 minuten. 1 uur over de laatste 12 km 1 uur g#dv#rd#mm# 

Dat was eigenlijk ook het gevoel.. achja... het was een mooie wedstrijd en mijn hoed af voor Stefaan Engels, hij flikt het toch maar weer eens

Bart won in 2u29, (stikjaloers) Gino was derde in 2u32 de tweede was een verrassing Thomas De Schutter, nooit eerder van gehoord