De kunst van het alledaagse leven Artistiek verantwoorde prettig gestoorde bohémien subcultuur idealen die vertaald worden in dagelijkse literaire schrijfsels en andere knutsels.
18-05-2008
Elfenlieven door STANZA
Op het moment dat ik dit schrijf, loopt onze driejarige met haar mooiste feestjurk met veel rushes in rood met witte stippen te draaien en te keren. (Ai, zouden die bewegingen nurture of nature zijn? En in het eerste geval: "Van wie?" En in het tweede geval ook "Van wie?") Ze zingt daarbij heel passioneel over Karel op de meiden, parel op de meiden. Het klinkt een beetje bekend maar niet heel.
Stanza trad deze middag op in de Muide-feesten, maar we moesten om vier uur al op een geboortefeest zijn van een nieuw prinsesje in de vriendenkring. Altijd moeilijk als je moet kiezen tussen twee niet-te-missen evenementen. Maar wat Stanza betreft, Dieter, heb ik het juist dat de zangeres bij u er niet meer bij was?
In dit geval, zet u eens op uw gemak voor dit:
Elfenlieven blijven bij elkaar.
Als mijn papa de passie breekt,
Karel op de meiden,
parel op de meiden. *
Zo zingt onze kleine prima donna nu al de hele tijd en ik moet toegeven qua ritme en toonhoogte zo goed als maar kan, alleen wat bijwerken wat de woorden betreft, misschien
Vandaag in 1846 introduceerde Adolphe Sax een nieuw instrument: de saxofoon.
En is de sax niet het mooiste instrument ter wereld? Zo'n ziel... zo'n menselijk geluid...
En zo'n teer instrument. Helemaal anders dan een blokfluit, piano of trompet waarop je even speelt en dan weer verder doet waarmee je bezig bent. Nee, je moet de sax monteren, boog, mondstuk en riet en allemaal perfect recht op elkaar afgestemd. Niet te diep, niet te ondiep of je speelt vals. En je mag de tampons niet aanraken en je moet voor je begint te spelen het rietje vochtig maken en op het mondstuk vastzetten, minder dan een milimeter onder de bovenrand en bij de kleinste mishandeling is het riet kapot. Dan moet je het riet vastzetten met een schroefringetje, niet te hard en niet te zacht. En dan moet je blazen door je boventanden op het mondstuk te zetten en je ondertanden vast te bijten in je onderlip die je naar binnengekruld tegen het natte riet houdt. En dan - en alleen dan - kan je zonder je wangen op te blazen met tututututut-bewegingen van je tong, kin naar voor, wangen niet volblazen en al je vingers op de juiste plaats, voorzichtig blazen en als je dan veel geluk hebt, komt er een heel mooi, warm geluid uit de sax.
Gelukkige 162ste verjaardag sax!
17-05-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
06-05-2008
Wereldkampioen babbelen II
Klikken om foto groter te maken.
06-05-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
05-05-2008
Wereldkampioen babbelen
Hij is terug en met een titel en een trofee! "Wereldkampioen babbelen." 't Moest er ooit eens van komen. Acht uur later dan gepland door een gemist vliegtuig maar overladen met geschenken, Jazz cd's en mooie foto's. New Orleans, Bourbonstreet, de moerassen met aligators, jazzclubs... De laatste ballons waren net geknapt, (bedoeld als welkom thuis maar met die vertraging en twee dolgedraaide kleuters die echt niet meer konden wachten...) toen ik het bekende geknisper van de opritkiezels hoorde. Innig weerzien. (Als er al één was in de geschiedenis van de mensheid.) Volgens Linus was Karel twee jaar weggeweest en volgens Tilia van toen ze nog boelekesklein was. Een zeer lange vierkantsknuffel, cadeautjes - heel veel emoties - en daarna bedtijd voor de kleintjes en wij, nu ja, een paar uur later.
05-05-2008 om 21:42
geschreven door Fjerinne
29-04-2008
Laat er geen gras over groeien!
Het wordt een rage! Ik heb nu alweer een pelouze gezien van puur plastiek. Op de Antwerpse Steenweg, Lochristi. Ik was op weg naar de handwerkwinkel en net waar ik parkeerde, een cottage-achtige appartementsbuilding met in de voortuin; plastiek gras. Niet normaal! Of ben ik echt de enige die daar zo op reageert. Op de terugweg naar huis zag ik dat een kleine jongen met zijn opa een hele tuin in zwart landbouwplastiek aan het leggen was. Jong geleerd... oud gedaan. Maar ligt dat nu aan mij? Of is iedereen zot aan het komen? Straks komen er plastieken goudvissen in de vijver en plastiek bloemen in de bloembakken of is dat al zo? Liep ik de voorbije tijd met mijn hoofd in een emmer en merk ik dit nu nog maar op? Jaren geleden heb ik een verhaal van Jeanette Winterson gelezen over een dame die haar hele tuin herinrichtte op haar oude dag. Plastiek bloemen, plastiek gras, zelfs plastiek vogels, schoon en proper maar... hoe raar dat haar man daar altijd zo stil op dezelfde plek op zijn bankje bleef zitten... Je raadt het al. Sorry, de clou van de thriller verklapt, maar hoe profetisch... Ik zie het nog gebeuren.
Want geef toe, alles went behalve een vent, en nu ik op dit punt ben toegekomen:
Als hij eventjes weg is... Eerst denk je te sterven van eenzaamheid, - ik ben daar persoonlijk nogal sterk in -, maar dan blijkt het toch te lukken, (na een flesje of twee Bachbloesems) het missen wordt minder want hé, je huis blijft veel properder (zie wel dat het niet aan de kinderen ligt...), massa's - echt massa's - minder afwas, minder strijk, minder was, zijn kant van de wastafel blijft kristalhelder en er ligt geen gedragen slip op de weegschaal 's ochtends en een gebruikte koffiepad op het aanrecht, de verwachtingen voor boeiende romantische avonden worden niet hoog gesteld dus zijn er nooit teleurstellingen, de televisie gaat niet aan, mijn lievelingsmuziek speelt de hele avond, ook als ik één liedje - repeat - tot ik het uit mijn hoofd kan, omdat het bijvoorbeeld in het Portugees of Fins is, Ik kan schilderen aan de eettafel, alweer eens iets in servet-techniek zetten en mijn naaimachine mag de hele avond reutelen als ik daar zelf zin in heb.
Bwa, eigenlijk valt het mee, maar langer dan een tijdje moet het nu ook weer niet zijn.
29-04-2008 om 22:50
geschreven door Fjerinne
26-04-2008
Leeslijstje 'aan zee'
Een paar dagen aan zee geweest, dus veel gelezen: eigenlijk afgelopen weken dit gelezen:
Geen wonder dat moeder met de goudvissen praat (Ed Franck) Heel amusant, herkenbaar en toch heel origineel Merlijn (Ronald Grossey) Heel origineel! Eigen versie van de mythe. Tristan en Isolde (Ed Franck) Altijd al mooi, maar probeer het eens met muziek van Kadril op de achtergrond! Een zachte vernieling (Hugo Claus) Mpf, ik ben daar niet intelligent genoeg voor, vrees ik. Bulle de bijter (Ed Franck) VOORLEZEN SCHITTEREND! Die tekeningen zijn niet te doen. De Kabouter (Rien Poortvliet) VOORLEZEN 't Is een klassieker. Carmen (Ed Franck) Een dichter is een tovenaar VOORLEZEN Het boek van Dood en Leven bij de Kelten Parcival (Ed Franck) Aeneas en Dido (Ed Franck) De put en de slinger (Ed Franck) Beer is op vlinder VOORLEZEN Beetje te modern voor mij. Prins Valentijn VOORLEZEN Schattig en schitterend Beatrijs (Ed Franck) Awel, heel goed, want ik kende het natuurlijk al maar op die manier is het heel doorleefd. Princesa (Johan Ballegeer) niet een van zijn beste. Het gaat een beetje als een sneltrein. Medea (Ed Franck) Mijn jeugd in New Orleans (Louis Armstrong) zwijmel, zwijmel Bourbonstreet, travestieten, jazz, koloniale huizen, nog iets nodig? Abélard en Héloïse (Ed Franck) Awel, dit vond ik nu het beste van de hervertelde klassiekers. LEZEN!
26-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
21-04-2008
Loopbedenkingen IV
Er is een pelouze in de straal van de door mij te overbruggen loopafstand waar ik altijd iets vreemds aan mijn ogen heb. Ik weet nooit wat het is maar vandaag heb ik het ontdekt. Er was iets met het gras, het groeide in terugkerende patronen. Het grasplein ligt in een nogal brede voortuin, afgebiesd door houten treinbielzen die in een soort steriel zwart zijn geverfd. Het huis erachter is een witte schoendoos afgezoomd met zwarte biezen. t Lijkt een beetje op een doodsbrief. Het gras bestaat uit korte sprieten die in een vijftal tinten groen variëren. Maar dat is het net, dat variëren zelf heeft een terugkerend patroon. Op de hoek van de straat en eveneens de voortuin, besloot ik dat gras eens nader te kijken. Ik deed alsof mijn neus bloedde, -eigenlijk niet, ik deed of mijn loopschoenveter los was - en wou een sprietje uittrekken. En wat bleek? De hele hoek van de grasmat kwam omhoog! Kunststofgras op zwart landbouwersplastiek. En daar moet ik nu eens lang, heel lang van bekomen se.
21-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
19-04-2008
Little Far West
Een hele fijne dag die nogal hectisch begon met een glij-glets-sprint-plets race tussen douche en woonkamer en in diezelfde tijdspanne tweeëntwintig gemiste oproepen op mijn telefoon. Daarna en na het rechttrekken van alle gemiste communicatie, met de kindjes en Katherine met haar twee jongsten naar de Little Far West Walderdonk 95 in Wachtebeke want daar hield onze liefste Anja de langverwachte opening van Ponyranch kinderboerderij Little Far West.
De jongens in cowboy en onze Tilia als cowgirl-saloon-zangeres met haar flamenco-kleed en een cowboyhoed.
Het IS een echte aanrader.
Alleen al de lieve gastvrouw en heel haar eigenheid die zo mooi gespiegeld zit tot in de kleinste details. Wie mij kent, weet dat ik nooit loze reclame maak, dus, neem eens een kijkje of mail voor meer info: anja.ds@skynet.be.
Ik denk dat ik Karel vanavond ten huwelijk vraag om daar een feestje te kunnen geven.
(als hij in de stemming is)
19-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
18-04-2008
Loopbedenkingen III
Weet je wat ik zielig vind? Ik zie misschien wel honderd gezinnen wanneer ik door de nieuwbouwwijken loop en de hele (aangenaam warme lenteavond) zag ik telkens dit tafereel. Madame ligt in kamerjas in de zetel naar de tv te gapen en meneer zit aan zijn bureau op een andere plek in het huis naar zijn computerscherm te gapen.
Waar is de passie?
18-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
14-04-2008
Loopbedenkingen II
Ik vraag me af of buren elkaar na-apen of als gelijkgestemden in dezelfde buurt gaan wonen. Het viel me vandaag op dat trends in tuinen een paar huizen na elkaar aanhouden en dan weer overlopen in een andere. En daartussen liggen connectiehuizen die telkens de beide trends combineren.
14-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
12-04-2008
Loopbedenkingen I
Ik ben weer beginnen lopen. Na vijf jaar en tien kilo erbij. Het plan is om elke avond vijf kilometer te lopen. Indien mogelijk.
De eerste keer genoot ik er al zo van dat het zeker voor herhaling vatbaar is. Lopen buiten (in de woonwijken van mijn buurt) is zeer vermakelijk, ik zou voor geen geld willen ruilen met een loopband of de watersportbaan. Veel te eentonig. Maar hier, al die nieuwe huizen, met evenveel gezinnen die elk hun karakter en eigenschappen blootgeven in hun huis en tuin. Pure entertainment!
12-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
05-04-2008
Mijn tuin
Licht sijpelt door de Japanse esdoorn
Er was een tijd dat ik dacht dat hij nooit zou groeien
Maar in mijn tuin is alles mogelijk.
Het parfum van de gekneusde salie
zweemt rond mijn vingers.
Er was een tijd dat ik dacht dat niets zou groeien
Kraaien kletsen in de hoogste elzentakken
Het parfum van de gekneusde salie
zweemt rond mijn vingers
en ik aai de zijden huid van een papaverknop.
Kraaien kletsen in de hoogste elzentakken
Sterjasmijn loopt over
ik aai de zijden huid van een papaverknop
en ben bezorgd om de spreeuw
die alleen slaapt in de esdoorn.
Ik aai de zijden huid van een papaverknop
en zie de resten van een de sneeuwpop
die hier in de lente nog heerste over mijn tuin
De spreeuw neemt een takje gemorste Salie
en bouwt er zijn nest mee.
Sterjasmijn loopt over
Maanlicht sijpelt door de Japanse esdoorn
ik ben bezorgd om de spreeuw
die alleen slaapt in zijn fort.
In mijn tuin is alles mogelijk.
05-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
01-04-2008
1 april
We zijn de 93ste dag van de Gregoriaanse kalender die in 1582 ingevoerd werd en waardoor het begin van het jaar verschoven werd van 1 april naar 1 januari. De mensen (heidenen!) die toch op 1 april nieuwjaar bleven vieren werden door de anderen bespot. Wat meteen het fenomeen 'aprilgrappen' verklaart die al sinds de 16de eeuw bestaan. En het doet je natuurlijk nadenken over het feit dat
1 april de start van het nieuwe fiscale jaar is. In Japan is het nog steeds het nieuwe schooljaar en op 1 april starten tienduizenden schoolverlaters met hun eerste baan. Het is ook de tijd van de sakura, de kersenbloesem met haar zo explosieve bloeiwijze. Zodra de eerste bloesems verschijnen trekken de Japanners erop uit, picknicken (!) onder het bloesemdak. De sfeer rond deze dagen is energiek, de lente is gearriveerd. Alles in een roes van roze bloesems en het duurt maar eventjes. (Plezier nooit uitstellen!) En eigenlijk is de komst van de lente een veel beter moment om het nieuwe jaar te vieren dan op 1 januari. Je bruist weer van energie, de eerste dagen van het nieuwe jaar zijn aangenaam van temperatuur, de dagen zijn al beduidend aan het lengen. Karel beweerde daar nog nooit een gedachte aan besteed te hebben en vond het nu opeens het meest logische moment om nieuwjaar te vieren. In al mijn agenda's van voorbije jaren, hoe beschilderd en beschreven die ook zijn, vind ik altijd 'nieuwe beginnen' op mijn 1 aprillen. Zo ook vandaag, maar ik hou het nog even geheim. Het begon met een telefoontje en zal na de paasvakantie resulteren in een paar bezoekjes aan Brussel en een hoop minder tijd om bijvoorbeeld onledigheden te doen zoals gebakjes of paaslelies haken. Dus vanaf nu moeten jullie dat zelf doen. Hierbij de beschrijving, zo maar als cadeautje voor het nieuwe 'jaar'. Ik kreeg overigens vandaag heel fijne post. Een kaartje en een lang gedicht van Hella S Haasse over een zekere jonkvrouw Jennifer oa. Heel amusant. De stuurderes zei me ook nog dat ze een engelenkaart getrokken had voor me en dat die een 'nieuw begin' aankondigt.
Ik hou jullie op de hoogte en probeer ondertussen dit maar:
Narcis 5 bloemblaadjes 3 steken opzetten. Rij 1 en alle all averechtsen Purl Rij 2 K1,ml,kl,ml,kl Rij 4 kl,ml,k3,ml,kl Rij 6 and 8 knit Rij 10 K2tog,k3,k2 tog Rij 12 k2tog,kl,k2tog Rij 14 K2tog, kl Rij 15 Purl 2 tog af-vasten Bloemenhart 8 steken opzetten Rij 1 en alle averechtse Purl Rij 2 (K2,ml) 3x, k2 Rij 4 (k3,ml) 3x k2 Row 6 Knit Rij 8 2 afzetten, (overgebleven steek op 2, 4 afzetten) herhalen tot alle steken af zijn. Naaien tot een tunnel en de blaadjes eraan naaien.
01-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
27-03-2008
The Housewives
Ken je de situatie? In een bijkeuken staat een kastje waar manlief altijd over valt en dat voor de rest van de tijd onnuttig plek staat in te nemen. Het kastje staat in de grondverf maar je bent zelf in de fase - geen goesting - geen inspiratie.
If you are in trouble, and nobody can help, maybe you can hire The Housewives.
Een vriendin van me deed het juiste. Ze trakteerde op een ochtendje shoppen (vooral grondstoffen) met vier kleuters en drie moeders en drie winkelwagentjes en lunch. En in de namiddag togen we aan het werk. Vriendin had thee, paaseitjes en zelfgebakken koekjes. Dankzij het overdadige grondstoffenaanbod van vriendin was de fantasie onbeperkt en dankzij de rust en de handigheid van bijna-moeder- vriendin werd het bovendien nog eens heel mooi. Schilderen, decouperen, lijmen met z'n drietjes, onderwijl poepjes vegen, kakpotjes legen en neusjes snuiten. En driemaal zo snel dan alleen was het klaar. En we beleven niet verwilderd en uitgeput achter maar opgeladen en geïnspireerd om zowat alles op die manier aan te pakken.
Eigenlijk ben ik voorstander van meerwijverij.
27-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
25-03-2008
Easter Wonder Land
Pasen was wit. Bij de vijver in de tuin is een pinquin komen vissen. Karel liep zijn dagelijkse tien kilometer samen met een euforische sneeuwpop achter in de tuin. En Linus at zijn bord leeg!
De wonderen zijn de wereld niet uit!
25-03-2008 om 15:11
geschreven door Fjerinne
Diepvriestulpen, pinquins bij de vijver en een euforische sneeuwman
Vanmorgen was onze tuin nog witter dan gisteren. Een dikke pak sneeuw op alle krokusjes, primula's en kiemende plantjes maar vooral op de veluxen waardoor we langer hebben kunnen uitslapen in de stille donkerte van een sneeuwdeken en mede doordat ons prinsesje aan zee is, lukte dat nog gemakkelijker. In de loop van de voormiddag was de tuin een sprookjesland met diepvriestulpen, pinquins bij de vijver en een euforische sneeuwman. Dit is de bizarste paasvakantie ooit, denk ik... Sfeerbeelden hierbij...
25-03-2008 om 15:08
geschreven door Fjerinne
23-03-2008
Een witte Pasen aan zee
Ik droom hardop over Paasservetten met sneeuwtafereeltjes want de pastelkleurige landschapjes met krokusjes en witte konijntjes in groene velden vallen wat uit de toon op deze besneeuwde witte dag.
Het fijne aan de zee is dat het weer er niet toe doet.
Strandjutten aan zee leverde op:
- een goed humeur, (ik alvast)
- veel inspiratie, (ik)
- zuivere longen (allemaal)
- een zak schelpen (L, T en nichtje A)
- een zak oude koorden en touwen en stukken vissersnet (L)
- een zak stenen mooi gepolierde groene met strepen (T)
- twee grote plastieken buizen, zo groot als het dragertje zelf (L en A)
- een dode half opgegeten meeuw met nog twee mooie intacte vleugels (A)
- kletsnatte kleren van de sneeuw en opspattend zeewater (L in het bijzonder en wij ook)
- en drie gezond moeë kindertjes
Tilia besloot te blijven aan zee (wijze meid!) Maar toch mis ik mijn prinsesje al meteen.
En wij zijn met zn drietjes terug naar het binnenland gereden. Ik ben weer eens opgeladen met zeelucht en nostalgie en één kind is geen kind dus het zal alvast rustig worden de komende dagen.
23-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
22-03-2008
Paasvakantie
De Paasvakantie is begonnen. Buiten stormt het en binnen niet minder. In ons tuinhuisje is het zo klein dat we elkaar voortdurend voor de voeten lopen. Neem daarbij een hardwerkende papa die de laatste tijd bijna nooit meer thuis is en het ritme van het huishouden niet meer kent, twee kleuterkinderen die opeens het bekvechten ontdekt hebben en een mama die een acute aanval van pms heeft.
Tussen de regen- ruzie- en waaibuien in, lap ik de ramen en maak het terras lenteklaar. Bloempotten vullen en schikken, zithoekje maken en de wintertafel die nu vooral gedekt was voor de vogels (met vogeltaarten etc) weer vrij maken zodat we weer buiten kunnen eten.
Goed voornemen; vanaf nu beter. ;-) Hopelijk volgt het weer
22-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
20-03-2008
Tistietatuutis
Het giet water. t Is vijf graden. Mijn eindelijk blauw geworden hortensias (dankzij veel roest ijzer) zijn kapot gehageld om vier uur vanmiddag. Hugo Claus heeft gisteren zijn eigen en onze winter afgesloten en voor euthanasie gekozen met de memorabele wens; tistietatuutis. Vandaag loopt iedereen hem te bewieroken.
Het voorbije weekend was er rommelmarkt op de Eikenkring en de dag erna forum met crea- en plantenmarkt. Veel gekocht. Veel te veel. Raar hoeveel wij hier eigenlijk binnenkrijgen ondanks het feit dat we al vier jaar zeggen dat er niets meer bij kan. Ons terras is gereduceerd van tien naar twee zitplaatsen door alle potjes en potten met plantjes, insectenhotels, betonnen beeldjes, paasdecoratie, schatten voor in ons elfenwinkeltje etc. Wat een kitsch, wat een kitsch.
Vanmorgen samen met Sheryll grote kuis gedaan. (Wat een corvee in zon klein huisje dat tjokvol staat.) Maar niets zo geestig als lenteschoonmaak. (of toch vlak erna bij een kop thee en een babbeltje, wanneer je nog enkele luttele momenten kan genieten dat het nog mooi ligt voor de kinderen thuiskomen.) Nadien samen met Sheryll en de paashaas boodschappen gedaan. Kleine witte chocolade eitjes en kleine melkchocolade-eitjes stonden op het verlanglijstje alsook een piepklein cadeautje als het enigszins kon. Het kon. En het is echt pieperdepiep.
s Avonds, na fimo-cadeautjes maken met de kindjes, een stand-up komedie van Linus en een zeer lange show van Tilia met dansen en verkleden en twee pompons, de haard aan. Beetje schrijven. Vlierbloesemdrankje drinken. Vandaag is de loodgieter geweest dus morgen kunnen we weer een warm bad nemen. Mmm, ik ben al aan het voorgenieten. Straks lees ik de twintig laatste bladzijden van Inkt van Katrien Vervaele en dan vroeg in bed met een kersenpitje.
t Leven kan zo schoon zijn, ook al zit het weer niet mee. Of toch weer wel want Tilia heeft een nieuw hemelsblauw parapluutje en ze is zo blij dat ze het nu kan gebruiken.
20-03-2008 om 21:35
geschreven door Fjerinne
11-03-2008
Vragen en uitspraken
Wat ik me afvroeg vandaag:
- Is er iemand die snapt waarom we sinds de inzending voor het Eurosongfestival nu ook in het Engels mag, toch nog steeds apart Vlaamse en Waalse inzendingen doen, vooral nu we al voor de tweede maal een liedje in een verzonnen taal sturen? - Is er nog iemand die sinds de invoering van de Euro het Eurovisiesongfestival zo goedkoop voelt klinken? - Waarom pikken wij de virusverspreiding op de pc's en de anti-virus maffia? - Hoe kunnen ze nu dingen fabriceren die goedkoper zijn dan het materiaal waarmee het gemaakt is? (beetje retorisch als je Made in China op de achterkant leest.)
En dan nog een paar uitspraken van Linus en Tilia:
Tilia: - Mama, weet jij wat een torische is? Dat is een turkenzaal voor kleintjes. (Motorische ruimte/Turnzaal) - (over het geschilderde portret van Karel) Weet je waarom dat past bij papa? Karel en kader passen bij elkaar en nu zit Karel in een kader.
Linus: - Waarom bestaan er eigenlijk slechte dingen? Ik vind dat niet eerlijk. - Waar ben je eigenlijk echt veilig? In huis kan het branden, je kan iets op je hoofd krijgen, je kan vallen. Buiten kan je een ongeluk krijgen. Ik zou zo graag een visje in de zee zijn. (en dan bijna binnen de seconde) Oh neeeeeeeeeeeee, haaien! MAMA! Waar is het echt veilig? - Wie kiest er eigenlijk welk weer het zal zijn? - Weten slechte mensen dat ze slecht zijn of denken ze dat zij de goeien zijn en wij de slechten?
(...)
11-03-2008 om 21:33
geschreven door Fjerinne
Ik ben Fjerinne. Geliefde, moeder, prutser, knutselaar, schrijfster, decoratrice, schilder,breister, borduurster, haakster, embellisheur. Mijn idealen in het leven zijn schoonheid, waarheid, vrijheid en liefde naar de Parijse Bohémienlifestyle van eind 1800. De wereld kleurrijker maken in woord en beeld is een ambitie van me. Kijk ook eens op www.bloggen.be/jennifervrielinck.
Vanmorgen was onze tuin nog witter dan gisteren. Een dikke pak sneeuw op alle krokusjes, primula's en kiemende plantjes maar vooral op de veluxen waardoor we langer hebben kunnen uitslapen in de stille donkerte van een sneeuwdeken en mede doordat ons prinsesje aan zee is, lukte dat nog gemakkelijker. 
