Ik droom hardop over Paasservetten met sneeuwtafereeltjes want de pastelkleurige landschapjes met krokusjes en witte konijntjes in groene velden vallen wat uit de toon op deze besneeuwde witte dag.

Het fijne aan de zee is dat het weer er niet toe doet.

Strandjutten aan zee leverde op:

- een goed humeur, (ik alvast)

- veel inspiratie, (ik)

- zuivere longen (allemaal)

- een zak schelpen (L, T en nichtje A)

- een zak oude koorden en touwen en stukken vissersnet (L)

- een zak stenen mooi gepolierde groene met strepen (T)

- twee grote plastieken buizen, zo groot als het dragertje zelf (L en A)

- een dode half opgegeten meeuw met nog twee mooie intacte vleugels (A)

- kletsnatte kleren van de sneeuw en opspattend zeewater (L in het bijzonder en wij ook)

- en drie gezond moeë kindertjes

Tilia besloot te blijven aan zee (wijze meid!) Maar toch mis ik mijn prinsesje al meteen.

En wij zijn met z’n drietjes terug naar het binnenland gereden. Ik ben weer eens opgeladen met zeelucht en nostalgie en één kind is geen kind dus het zal alvast rustig worden de komende dagen.

23-03-2008 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

De Paasvakantie is begonnen. Buiten stormt het en binnen niet minder. In ons ‘tuinhuisje’ is het zo klein dat we elkaar voortdurend voor de voeten lopen. Neem daarbij een hardwerkende papa die de laatste tijd bijna nooit meer thuis is en het ritme van het huishouden niet meer kent, twee kleuterkinderen die opeens het ‘bekvechten’ ontdekt hebben en een mama die een acute aanval van pms heeft.


Tussen de regen- ruzie- en waaibuien in, lap ik de ramen en maak het terras lenteklaar. Bloempotten vullen en schikken, zithoekje maken en de wintertafel die nu vooral gedekt was voor de vogels (met vogeltaarten etc) weer vrij maken zodat we weer buiten kunnen eten.

Goed voornemen; vanaf nu beter. ;-) Hopelijk volgt het weer…

22-03-2008 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

Het giet water. ’t Is vijf graden. Mijn eindelijk blauw geworden hortensia’s (dankzij veel roest ijzer) zijn kapot gehageld om vier uur vanmiddag. Hugo Claus heeft gisteren zijn eigen en onze winter afgesloten en voor euthanasie gekozen met de memorabele wens; tistietatuutis. Vandaag loopt iedereen hem te bewieroken.

Het voorbije weekend was er rommelmarkt op de Eikenkring en de dag erna forum met crea- en plantenmarkt. Veel gekocht. Veel te veel. Raar hoeveel wij hier eigenlijk binnenkrijgen ondanks het feit dat we al vier jaar zeggen dat er niets meer bij kan. Ons terras is gereduceerd van tien naar twee zitplaatsen door alle potjes en potten met plantjes, insectenhotels, betonnen beeldjes, paasdecoratie, schatten voor in ons elfenwinkeltje etc. Wat een kitsch, wat een kitsch.

Vanmorgen samen met Sheryll grote kuis gedaan. (Wat een corvee in zo’n klein huisje dat tjokvol staat.) Maar niets zo geestig als lenteschoonmaak. (of toch vlak erna bij een kop thee en een babbeltje, wanneer je nog enkele luttele momenten kan genieten dat het nog mooi ligt voor de kinderen thuiskomen.) Nadien samen met Sheryll en de paashaas boodschappen gedaan. Kleine witte chocolade eitjes en kleine melkchocolade-eitjes stonden op het verlanglijstje alsook een piepklein cadeautje als het enigszins kon. Het kon. En het is echt pieperdepiep.

’s Avonds, na fimo-cadeautjes maken met de kindjes, een stand-up komedie van Linus en een zeer lange show van Tilia met dansen en verkleden en twee pompons, de haard aan. Beetje schrijven. Vlierbloesemdrankje drinken. Vandaag is de loodgieter geweest dus morgen kunnen we weer een warm bad nemen. Mmm, ik ben al aan het voorgenieten. Straks lees ik de twintig laatste bladzijden van Inkt van Katrien Vervaele en dan vroeg in bed met een kersenpitje.

’t Leven kan zo schoon zijn, ook al zit het weer niet mee. Of toch weer wel want Tilia heeft een nieuw hemelsblauw parapluutje en ze is zo blij dat ze het nu kan gebruiken.

20-03-2008 om 21:35 geschreven door Fjerinne