Kijk, zoiets kan mij mateloos gelukkig maken.
Vanmorgen stond ik op. Trok de gordijnen open en zag de toverhazelaar die in een pot op het terras logeert in vuurrode bloei staan.
Tegen de namiddag stond hij op zijn mooist. En dat kon ik meemaken dankzij mijn thuisblijfmoederschap en vooral door onze zeer gewaardeerde vriend Philippe die we veel te weinig zien maar wel heel graag. Hij heeft me deze wonderlijke plant gegeven op mijn laatste verjaardag rechtstreeks vanuit de Tuindagen van Beervelde waar ik voor het eerst sinds jaren niet heen kon wegens schoonfamilieaangelegenheden waar ik jammerlijk niet onderuit kon. Maar wat een mooie troostprijs!
En nu staat die daar vuurrood te bloeien dat het een lieve lust is, mijn eigen Hamamelis Intermedia Diane.
En ik neem me voor dat ik mijn volgende tuin zal aanplanten met een oog voor winterbloeiers, gele en rode toverhazelaar, dopheide, helleborus, winterjasmijn, wintersneeuwbal zowel de tinus- als de dawn-versie, gele kornoelje, peperboompjes, Bitterzoet, wintersierkers en skimmia japonica, winterakoniet.
En heel veel bollen voor krokusjes en sneeuwklokjes want tegen de tijd dat de winterbloeiers beginnen uit te bloeien staan die kleintjes er al weer.
Waarom denk je eigenlijk nooit aan winterbloeiers in de aanplantperiode? We hebben er hier een paar staan maar die zijn allemaal op tuinbeurzen aangekocht omdat het inderdaad aanlokkelijk leek op dat moment en op het plastiekenplaatje eraan. Maar bewust naar een tuincentrum gaan om specifiek winterbloeiers te kopen. Daar komt het niet van. Mijn allereerste tuin die ik aangelegd heb, na jaren prutsen met bakken, potten en lapjes grond te leen, was een tuin met kippen, aardbeien, pompoenen, tuinkruiden en zonnebloemen, (alles wat ik nodig had in de keuken. Van de kippen alleen de eitjes!!), mijn tweede tuin legde ik aan in de lente en ik dacht zeer krekelig alleen maar aan de lente en de zomer. Het werd een muziektuin. Er was een koningin van de nacht-tulp en een trompetplant, viooltjes, sneeuwklokjes, een Schubert-roos en allerlei vondsten van geestige muziekgerelateerde namen. Geen visie, geen seizoensbepalingen, kleurschakeringen dus het was een beetje een rommeltje maar toch onverwacht een mooi tuintje met veel kleur. Het was te klein om er een nutstuin van te maken.
Mijn derde tuin (samen met Karel) was voor Karel een eerste kennismaking met tuinieren en ik had het een beetje moeilijk om hem in te tomen. In het week-end, was hij bij openingstijd aan het tuincenter en voor het eerst sinds jaren ging het hoofdaandeel van zijn loon niet naar boeken en cds maar naar planten. Vanalles sleurde hij mee; groenblijvers, bladverliezers, tuinkruiden, exotische planten, rozelaars en wilde papaver, grassoorten en sparretjes, vier levensgrote lindebomen (vijf meter hoog). Hun kweekpotjes werden mijn tuinvijvertjes.
Omdat mijn tuin op die manier zijn eigen leven ging leiden en ik niet zo goed meer kon volgen had ik hier twee ambities: 1. afgesloten zitten van de al te nieuwsgierige buren en 2. gezellige hoekjes maken. Ik had een lapje waar Karel niets mocht planten the teagarden daarin stond een prieeltje met een bankje en allerlei planten waar je thee van kan trekken. Op de helling naar het terras stonden de keukenkruiden met buxus ertussen en andere lage groenblijvers voor de winter. Rechts een speelhuisje in hout voor de kinderen en links een ingegraven kuip met daarin vissen en mijn geliefde mrs. Doherty, de mooiste waterplant die ik persoonlijk ken. (Ik ben nogal voor Noord en Midden-Europese planten.)
Het terras is ook mijn toedoen: heel veel potten met experimenten. Soms stop ik zelfs op de pechstrook omdat ik een bijzondere zaailing zie staan in een spleet in het asfalt. Niet te geloven wat de vogelpoeppost allemaal ronddraagt in onze tuinen en omgeving. Ik heb ondertussen al vier schitterende planten in potten staan die eigenlijk als onkruid ergens opgekomen waren maar die ik toch ter afwachting in een pot had gezet.
Waarom spreek ik nu in het verleden? Het is nog altijd onze tuin? Maar ik heb al afscheid genomen van deze tuin. (Niet van de planten!)
Zou het niet mooi zijn als we een huis met tuin vinden dit jaar? Liefst in het voorjaar en dat ik dan kan gaan winkelen in onze huidige tuin om daar in die nieuwe weer een paradijsje te maken.
Er komt hoe dan ook een winterbloeiersplek in. Dit keer ga ik voor visie!
09-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne 
|
