De kunst van het alledaagse leven Artistiek verantwoorde prettig gestoorde bohémien subcultuur idealen die vertaald worden in dagelijkse literaire schrijfsels en andere knutsels.
01-04-2008
1 april
We zijn de 93ste dag van de Gregoriaanse kalender die in 1582 ingevoerd werd en waardoor het begin van het jaar verschoven werd van 1 april naar 1 januari. De mensen (heidenen!) die toch op 1 april nieuwjaar bleven vieren werden door de anderen bespot. Wat meteen het fenomeen 'aprilgrappen' verklaart die al sinds de 16de eeuw bestaan. En het doet je natuurlijk nadenken over het feit dat
1 april de start van het nieuwe fiscale jaar is. In Japan is het nog steeds het nieuwe schooljaar en op 1 april starten tienduizenden schoolverlaters met hun eerste baan. Het is ook de tijd van de sakura, de kersenbloesem met haar zo explosieve bloeiwijze. Zodra de eerste bloesems verschijnen trekken de Japanners erop uit, picknicken (!) onder het bloesemdak. De sfeer rond deze dagen is energiek, de lente is gearriveerd. Alles in een roes van roze bloesems en het duurt maar eventjes. (Plezier nooit uitstellen!) En eigenlijk is de komst van de lente een veel beter moment om het nieuwe jaar te vieren dan op 1 januari. Je bruist weer van energie, de eerste dagen van het nieuwe jaar zijn aangenaam van temperatuur, de dagen zijn al beduidend aan het lengen. Karel beweerde daar nog nooit een gedachte aan besteed te hebben en vond het nu opeens het meest logische moment om nieuwjaar te vieren. In al mijn agenda's van voorbije jaren, hoe beschilderd en beschreven die ook zijn, vind ik altijd 'nieuwe beginnen' op mijn 1 aprillen. Zo ook vandaag, maar ik hou het nog even geheim. Het begon met een telefoontje en zal na de paasvakantie resulteren in een paar bezoekjes aan Brussel en een hoop minder tijd om bijvoorbeeld onledigheden te doen zoals gebakjes of paaslelies haken. Dus vanaf nu moeten jullie dat zelf doen. Hierbij de beschrijving, zo maar als cadeautje voor het nieuwe 'jaar'. Ik kreeg overigens vandaag heel fijne post. Een kaartje en een lang gedicht van Hella S Haasse over een zekere jonkvrouw Jennifer oa. Heel amusant. De stuurderes zei me ook nog dat ze een engelenkaart getrokken had voor me en dat die een 'nieuw begin' aankondigt.
Ik hou jullie op de hoogte en probeer ondertussen dit maar:
Narcis 5 bloemblaadjes 3 steken opzetten. Rij 1 en alle all averechtsen Purl Rij 2 K1,ml,kl,ml,kl Rij 4 kl,ml,k3,ml,kl Rij 6 and 8 knit Rij 10 K2tog,k3,k2 tog Rij 12 k2tog,kl,k2tog Rij 14 K2tog, kl Rij 15 Purl 2 tog af-vasten Bloemenhart 8 steken opzetten Rij 1 en alle averechtse Purl Rij 2 (K2,ml) 3x, k2 Rij 4 (k3,ml) 3x k2 Row 6 Knit Rij 8 2 afzetten, (overgebleven steek op 2, 4 afzetten) herhalen tot alle steken af zijn. Naaien tot een tunnel en de blaadjes eraan naaien.
01-04-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
27-03-2008
The Housewives
Ken je de situatie? In een bijkeuken staat een kastje waar manlief altijd over valt en dat voor de rest van de tijd onnuttig plek staat in te nemen. Het kastje staat in de grondverf maar je bent zelf in de fase - geen goesting - geen inspiratie.
If you are in trouble, and nobody can help, maybe you can hire The Housewives.
Een vriendin van me deed het juiste. Ze trakteerde op een ochtendje shoppen (vooral grondstoffen) met vier kleuters en drie moeders en drie winkelwagentjes en lunch. En in de namiddag togen we aan het werk. Vriendin had thee, paaseitjes en zelfgebakken koekjes. Dankzij het overdadige grondstoffenaanbod van vriendin was de fantasie onbeperkt en dankzij de rust en de handigheid van bijna-moeder- vriendin werd het bovendien nog eens heel mooi. Schilderen, decouperen, lijmen met z'n drietjes, onderwijl poepjes vegen, kakpotjes legen en neusjes snuiten. En driemaal zo snel dan alleen was het klaar. En we beleven niet verwilderd en uitgeput achter maar opgeladen en geïnspireerd om zowat alles op die manier aan te pakken.
Eigenlijk ben ik voorstander van meerwijverij.
27-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
25-03-2008
Easter Wonder Land
Pasen was wit. Bij de vijver in de tuin is een pinquin komen vissen. Karel liep zijn dagelijkse tien kilometer samen met een euforische sneeuwpop achter in de tuin. En Linus at zijn bord leeg!
De wonderen zijn de wereld niet uit!
25-03-2008 om 15:11
geschreven door Fjerinne
Diepvriestulpen, pinquins bij de vijver en een euforische sneeuwman
Vanmorgen was onze tuin nog witter dan gisteren. Een dikke pak sneeuw op alle krokusjes, primula's en kiemende plantjes maar vooral op de veluxen waardoor we langer hebben kunnen uitslapen in de stille donkerte van een sneeuwdeken en mede doordat ons prinsesje aan zee is, lukte dat nog gemakkelijker. In de loop van de voormiddag was de tuin een sprookjesland met diepvriestulpen, pinquins bij de vijver en een euforische sneeuwman. Dit is de bizarste paasvakantie ooit, denk ik... Sfeerbeelden hierbij...
25-03-2008 om 15:08
geschreven door Fjerinne
23-03-2008
Een witte Pasen aan zee
Ik droom hardop over Paasservetten met sneeuwtafereeltjes want de pastelkleurige landschapjes met krokusjes en witte konijntjes in groene velden vallen wat uit de toon op deze besneeuwde witte dag.
Het fijne aan de zee is dat het weer er niet toe doet.
Strandjutten aan zee leverde op:
- een goed humeur, (ik alvast)
- veel inspiratie, (ik)
- zuivere longen (allemaal)
- een zak schelpen (L, T en nichtje A)
- een zak oude koorden en touwen en stukken vissersnet (L)
- een zak stenen mooi gepolierde groene met strepen (T)
- twee grote plastieken buizen, zo groot als het dragertje zelf (L en A)
- een dode half opgegeten meeuw met nog twee mooie intacte vleugels (A)
- kletsnatte kleren van de sneeuw en opspattend zeewater (L in het bijzonder en wij ook)
- en drie gezond moeë kindertjes
Tilia besloot te blijven aan zee (wijze meid!) Maar toch mis ik mijn prinsesje al meteen.
En wij zijn met zn drietjes terug naar het binnenland gereden. Ik ben weer eens opgeladen met zeelucht en nostalgie en één kind is geen kind dus het zal alvast rustig worden de komende dagen.
23-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
22-03-2008
Paasvakantie
De Paasvakantie is begonnen. Buiten stormt het en binnen niet minder. In ons tuinhuisje is het zo klein dat we elkaar voortdurend voor de voeten lopen. Neem daarbij een hardwerkende papa die de laatste tijd bijna nooit meer thuis is en het ritme van het huishouden niet meer kent, twee kleuterkinderen die opeens het bekvechten ontdekt hebben en een mama die een acute aanval van pms heeft.
Tussen de regen- ruzie- en waaibuien in, lap ik de ramen en maak het terras lenteklaar. Bloempotten vullen en schikken, zithoekje maken en de wintertafel die nu vooral gedekt was voor de vogels (met vogeltaarten etc) weer vrij maken zodat we weer buiten kunnen eten.
Goed voornemen; vanaf nu beter. ;-) Hopelijk volgt het weer
22-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
20-03-2008
Tistietatuutis
Het giet water. t Is vijf graden. Mijn eindelijk blauw geworden hortensias (dankzij veel roest ijzer) zijn kapot gehageld om vier uur vanmiddag. Hugo Claus heeft gisteren zijn eigen en onze winter afgesloten en voor euthanasie gekozen met de memorabele wens; tistietatuutis. Vandaag loopt iedereen hem te bewieroken.
Het voorbije weekend was er rommelmarkt op de Eikenkring en de dag erna forum met crea- en plantenmarkt. Veel gekocht. Veel te veel. Raar hoeveel wij hier eigenlijk binnenkrijgen ondanks het feit dat we al vier jaar zeggen dat er niets meer bij kan. Ons terras is gereduceerd van tien naar twee zitplaatsen door alle potjes en potten met plantjes, insectenhotels, betonnen beeldjes, paasdecoratie, schatten voor in ons elfenwinkeltje etc. Wat een kitsch, wat een kitsch.
Vanmorgen samen met Sheryll grote kuis gedaan. (Wat een corvee in zon klein huisje dat tjokvol staat.) Maar niets zo geestig als lenteschoonmaak. (of toch vlak erna bij een kop thee en een babbeltje, wanneer je nog enkele luttele momenten kan genieten dat het nog mooi ligt voor de kinderen thuiskomen.) Nadien samen met Sheryll en de paashaas boodschappen gedaan. Kleine witte chocolade eitjes en kleine melkchocolade-eitjes stonden op het verlanglijstje alsook een piepklein cadeautje als het enigszins kon. Het kon. En het is echt pieperdepiep.
s Avonds, na fimo-cadeautjes maken met de kindjes, een stand-up komedie van Linus en een zeer lange show van Tilia met dansen en verkleden en twee pompons, de haard aan. Beetje schrijven. Vlierbloesemdrankje drinken. Vandaag is de loodgieter geweest dus morgen kunnen we weer een warm bad nemen. Mmm, ik ben al aan het voorgenieten. Straks lees ik de twintig laatste bladzijden van Inkt van Katrien Vervaele en dan vroeg in bed met een kersenpitje.
t Leven kan zo schoon zijn, ook al zit het weer niet mee. Of toch weer wel want Tilia heeft een nieuw hemelsblauw parapluutje en ze is zo blij dat ze het nu kan gebruiken.
20-03-2008 om 21:35
geschreven door Fjerinne
11-03-2008
Vragen en uitspraken
Wat ik me afvroeg vandaag:
- Is er iemand die snapt waarom we sinds de inzending voor het Eurosongfestival nu ook in het Engels mag, toch nog steeds apart Vlaamse en Waalse inzendingen doen, vooral nu we al voor de tweede maal een liedje in een verzonnen taal sturen? - Is er nog iemand die sinds de invoering van de Euro het Eurovisiesongfestival zo goedkoop voelt klinken? - Waarom pikken wij de virusverspreiding op de pc's en de anti-virus maffia? - Hoe kunnen ze nu dingen fabriceren die goedkoper zijn dan het materiaal waarmee het gemaakt is? (beetje retorisch als je Made in China op de achterkant leest.)
En dan nog een paar uitspraken van Linus en Tilia:
Tilia: - Mama, weet jij wat een torische is? Dat is een turkenzaal voor kleintjes. (Motorische ruimte/Turnzaal) - (over het geschilderde portret van Karel) Weet je waarom dat past bij papa? Karel en kader passen bij elkaar en nu zit Karel in een kader.
Linus: - Waarom bestaan er eigenlijk slechte dingen? Ik vind dat niet eerlijk. - Waar ben je eigenlijk echt veilig? In huis kan het branden, je kan iets op je hoofd krijgen, je kan vallen. Buiten kan je een ongeluk krijgen. Ik zou zo graag een visje in de zee zijn. (en dan bijna binnen de seconde) Oh neeeeeeeeeeeee, haaien! MAMA! Waar is het echt veilig? - Wie kiest er eigenlijk welk weer het zal zijn? - Weten slechte mensen dat ze slecht zijn of denken ze dat zij de goeien zijn en wij de slechten?
(...)
11-03-2008 om 21:33
geschreven door Fjerinne
05-03-2008
Weeskousen van Mieke Hillaert
Jongens toch, ik heb vandaag zo'n mooi poppenspel gezien. Ook al was het voor kleuters. Ik had tranen in mijn ogen van ontroering van al dit moois. Niet te doen. Niet te doen. Ongelooflijk. Mieke Hillaert speelde een prachtige figurentheater over een sokje aan de wasdraad die een spetterend idee heeft. Het was de beste woensdagmiddag ooit. Heel intiem, heel inspirerend, op kousenvoeten. Blij dat ik Linus van de muziekles thuis heb gehouden om dit te zien. Tilia en haar twee vriendinnetjes genoten minstens zoveel als ikzelf. Maar het zijn dan ook drie vree toffe meisjes, Anne, Lotte en ons Tilia. Maar terug naar het overigens zeer originele poppenkraam. Jongens toch, blij dat er zo'n creatieve mensen bestaan met zoveel zin voor schoonheid (al was het maar als tegenhanger voor hun tegenpolen die foeilelijke televisie voor kinderen maken. Ik zal geen namen noemen maar moest mijn naam beginnen met Gert en eindigen met Verhulst ik zou nu door de grond gaan van schaamte.) Hiep, hiep, hoera voor Mieke Hillaert!
PS: waar Dieter Verhofstadt het heeft over het bijzonder origineel benoemde fenomeen 'Weeskous', heeft Mieke Hillaert er de verklaring voor!
05-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
02-03-2008
Boeken, boeken, boeken
Een fantastische dag beleefd in het SMAK met de kinderen. Opening van de jeugdboekenweek. De lees-o-meter afgelegd, ook al was Tilia veel te jong, maar dat kon de pret niet drukken. En dan met buttons en de meest creatieve kleurplaten ooit naar huis vertrokken. En er waren ook nog eens frietjes deze zondag, het kon niet meer op. En thuis met een boekje in een hoekje.
Boeken die we nu aan het lezen zijn, uit hebben of net aan begonnen zijn:
1 - Hermetisch zwart - Marguerite Yourcenar 2 - Zoeper - Tine Mortier (voor de -tigste keer) 3 - Het Tuinhuis - Hella S Haasse 4 - Een heel jaar lief (en soms een beetje stout) Ellen Tijsinger 5 - Roodgeelzwartwit - Brigitte Minne 6 - Het woud der verwachting - Hella S Haasse 7 - Naald en draad - Tina Davies 8 - De Vlaamse Filmpjes van de afgelopen weken 9 - Leven met een man, hoe moet dat dan? - Jennifer Worick
1 en 6 omdat het aangeraden werd door lieve intellectuelen die ik persoonlijk ken, zij kennen elkaar niet maar noemden elk respectievelijk het boek hun bijbel, en waarvoor mijn bewondering groeit per blad dat ik lees voor hen, de lezers, maar misschien moet ik die twee giganten niet door elkaar lezen. 2. omdat deze lieve schrijfster eens hele lieve post heeft opgestuurd die hun laatste blik bepaalt voor ze gaan slapen. 3. omdat ik dat zag staan terwijl ik Het woud der verwachting aan het zoeken was maar door het zeer unieke indelingssysteem van onze bibliotheek het niet kon vinden. (Het stond bij niet bij Ha van Haasse maar bij Hi van Historische romans. Maar het tuinhuis stond bij Ha. En de kaft was mooi en de eerste zinnen waren capterend. 4. omdat Tilia dat gekozen heeft in de bibliotheek. 5. Omdat we fans zijn. 7 en 9 vooral voor de schone prenten gekocht (niet te doen qua vintage-romantiek) maar ook voor hun nuttigheidsgehalte. Uit 7 komt mijn eerste zelfgemaakte keukenschort (12 minuten!) roze kitsch en 9 heb ik gekocht omdat het vol tips staat om het probleem 'schoonfamilie' aan te pakken. Dat ene hoofdstuk leek me het geld wel waard maar ik heb er niet meer uit opgestoken dan dat je je perfect moet gedragen en alles slikken wat ze zeggen voor de lieve vrede. (dus daar schiet ik niet echt iets mee op) Maar Hoe voed ik mijn man op?, Hoe blijf ik interessant?, Hoe schakel ik de andere vrouw uit? klinken ook wel interessant.
Er valt weer heel wat te lezen...
ps: het kaartje hierbij kreeg ik van Katrien Vervaele, nooit om een kaartje of een lief berichtje verlegen, een echte schrijfster.
02-03-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
18-02-2008
Recept voor een geslaagde dag en een artistieke stroptas.
(eventjes tussendoor)
Men neme: een kringloopwinkel vrije dag leuke stofjes (of heel stevig of gewateerd zoals bv van een trappelzak of een 'peignoir') koord een handvol pruts (poppenhuispopjes, zijden bloempjes, vintage nepjuwelen, kraaltjes, kanten linten) stuk doorschijnend plastiek tafellaken (ik kocht 2 meter en ik heb er al bijna weer te kort door alle toepassingen.) stuk vilt naaimachine lekker zonnetje in de rug en kinderen op school
Bereiding: Met twee soorten stof, buitenkant/binnenkant maak je een stroptas, Tunnel stikken aan de bovenzijde om koord door te steken. Model tas: cilinder met ronde bodem; schouderlint vanboven vastmaken en vanonder tijdens het vaststikken van de bodem. Een koord versierd met kralen aan de uiteinden. Hartvorm knippen uit plastiek tafellaken, zelfde vorm uit vilt. Alle pruts vastnaaien op het vilten hart en samen met de plastiek vastnaaien op de tas. Met sierlint of kantje afzomen. Klaar! Vlug kinderen ophalen!
18-02-2008 om 21:22
geschreven door Fjerinne
16-02-2008
Vrouwen komen uit de keuken en mannen vallen uit de lucht
Vanmorgen 7.00 u kinderen stilletjes voor de tv gezet zodat manlief zou kunnen uitslapen (in een huis zonder deuren = niet evident). Ondertussen keuken opruimen/afwassen nu de zon binnenschijnt en elke spettertje in het licht zet. Thee gezet, vergeten thee-ei eruit halen, te bitter opgedronken terwijl ik met een schuursponsje de stinkende compostemmer uitkuis. Ontbijt voor de kindjes met een suikerbolleke (volors), meloen in stukjes en aardbeien, afwas en de spettertjes waren navenant, dochterlief (3j) tot de ellebogen in meloen- en aarbeiensap met pitjes. "Mama, mag ik schilderen." Onze geschilderde eettafel is weer wat verflagen rijker en haar poppenhuis een massa tapijten. Dat doet ze nu vaak tapijten ontwerpen met verf en papier. Zoonlief ondertussen een tentoonstelling van al zijn wapens. (Ik geef hem mijn pacifisten-speech die hij feilloos en vooral onaangedaan gewoon mee opzegt terwijl hij liefdevol de kromzwaarden, knuppels, speren, sabels, dolken etc op de speelplank legt. Dank u oma!) Een spoor van speelgoed van boven tot beneden want je kan niet geloven wat zo'n speren en zwaarden allemaal meesleuren in hun zog. Vandaag doe ik de garage omdat manlief thuis is etc... Hoop kleren te plooien en strijken + garage is ook washok dus ik breek daar mijn rug een groot gedeelte van deze zaterdag maar moet elke drie seconden naar binnen lopen voor de kinderen omdat manlief laaaaaaang uitslaapt. Om 11.30 stapt hij vrolijk uit bed, doucht en gaat naar buiten de krant halen. Hij eet boterhammen met nutella want aardbeien en meloen en een suikerbolleke vindt hij geen ontbijt. Hij strooit/sproeit en zaait kruimels op zijn krant en katapulteert die dan telkens hij de bladzijde omdraait maar ik vind het best want de asla van de open haard moet toch nog geleegd worden en dat lukt me nooit zonder een stofzuig-beurt achteraf. Goed besteed! Glas, karton, oude kleren gesorteerd, alle *$µr&ç§-te jobkes in die ijskelder van een garage. Terwijl de zon in de woonkamer blekkend alle onvolmaaktheden beschijnt en de kinderen die spelen en manlief die koffie (met spetters!) slurpt, een warme rug schenkt. Auto vol kleren voor container, schattige babykleertjes voor vrienden, glas voor container, glas voor leeggoed etc. Manlief stuift voorbij: "Ik ga even naar de winkel!" "Wacht, ik schrijf snel een briefje" Mijn vingers probeer ik snel te ontdooien rond een warme balpen en ik schrijf een noodlijstje van de dringendste zaken. Vlug mijn auto schoonmaken nu de zon schijnt, met emmer en stofzuiger naar buiten (echt geen luxe dat schoonmaken want het leek niet meer op een auto en volgens mij zelfs niet meer reglementair als je noch het merk kan herkennen noch de nummerplaat, eigenlijk zelf de voor-en achterkant moeilijk kan ontwaren) (en ik rij met zo'n peugeot partner, dus ge kunt gaan denken) Werkje valt enorm mee, gezien ik maar vier keer moet stoppen voor omgevallen water-met-verf-beker, broer-zus-gevecht, pipi en kaka en DORST! O ja en twee telefoontjes van manlief, één om dringend een openbaar toilet in de buurt van de winkel waar hij zit door te geven en dan nog eens om te zeggen dat de bibliotheek en diens toilet dicht zijn de zaterdagnamiddag. Binnen liggen er overal bananenschillen, speelgoed waarvan ik zelfs niet wist dat we het hadden en alle schattige babykleertjes waarvan ik dacht ze in mijn auto gestopt te hebben, al dan niet met babypoppen in. In de keuken een mysterieuze melkplas waarvan niemand het ontstaan kent. Maar eerst het ijs van de vijvertjes weghalen, de zon haalt het niet vandaag, want anders hebben we diepvriesgoudvis. Maar allez, de auto is toch proper. Manlief komt thuis, niets mee van op het lijstje (niet gevonden!) Niets!?!? wat zijn side-trip naar de Mediamarkt opgebracht heeft, vraag ik maar niet. Ik leeg de vaatwas, vul een nieuwe, zet thee, vul de droogkast en de wasmachine opnieuw. Naai een knop en een oog aan (pluchen giraf). Ik vraag al sinds 30 oktober 2006 of manlief zo vriendelijk zou willen zijn om de appelbomen en de leilindes te snoeien en vandaag besloot ik dat hij dat ook echt moest doen want ik krijg nachtmerries van die afgrijselijke lange twijgen die al bijna bij de buren van de buren overhangen, om dan nog maar van hun vijandelijke blikken te zwijgen en hij zegt kalmweg, "eerst een uurtje sporten" Manlief sport elke dag een uurtje week/week-end. 't Is mooi weer en blablabla. Hij vertrekt, komt anderhalf uur later terug, hartslagmeter downloaden, mails ondertussen lezen etc. Douchen. Ik ben ondertussen bepoeierd van de asla op te ruimen en kijk nu vanover mijn strijkplank dwingend naar hem met alweer een koude kop veel te bittere thee. "Eerst een koffietje met iets lekker en de weekendbijlage van de krant." Dan belt hij een vriend om morgen mee te wielertoeristen, blijft gezellig een uur kletsen, wij vrouwen doen dan ondertussen een vaatwasje of een berg sokken maar een man (...) Daarna stapt hij verkleed als Canadese houthakker met schitterend snoeimateriaal naar buiten en knipt daar een takje of zes (nog zesduizend te doen), maar wel op de hoogste sport van de ladder. (Kunt gaan denken, hoe hoog het al staat.) Dan komt hij binnen. "Hoei, koud hoor buiten." Ik zal het haardvuur aansteken, wat eten we?" En dan terwijl ik me in de keuken afjaag (Kindjes hebben ondertussen al ravioli gegeten en zijn gewassen, gekamd en geborsteld in bed) om iets superb te maken zit hij in de zetel met een glaasje wijn en een 'goed boek' (iets over fiscaliteit ongetwijfeld) en zegt voor zich uit: "Kijk se, dat was een volmaakte dag, ik ben echt content van mezelf, zo goed dat ik gelopen heb vanmiddag." Kijk se, daar ben ik nu jaloers op, op hoe snel mannen tevreden zijn over zichzelf.
16-02-2008 om 21:03
geschreven door Fjerinne
14-02-2008
Allerlieverdjesdag (speciale editie voor huisvrouwen)
Prettig allerlieverdjesdag!
En speciaal aan alle huismoeders (nu ik dit jaar voor het eerst ook aan deze kant van de beroepengrens sta, weet ik dat die daar het meest van genieten, van een beetje appreciatie bedoel ik maar ook van romantiek natuurlijk). Gisteren heb ik tussen emmers en dweilen de laatste bladzijden van Don Aslett gelezen. Ik heb dat boek al meer bewierookt hier en nu komt mijn finale lof - omgezet in een ode aan 'homemakers': Wat heb ik geleerd, behalve 130 bladzijden mond-openvallende feiten over poetsproducten en materiaal die je werk vertragen in plaats van versnellen (je kan niet geloven hoeveel simpeler alles kan en vooral beter):
(Lees dit vlak voor je begint te poetsen, geen evaluatiegesprek in het bedrijfsleven kan tippen aan deze oppepper van onze Don:)
Huishouden is belangrijk maar hoe minder tijd je eraan besteedt, hoe beter want dan heb je tijd om een interessant persoon te worden. Wat je zag als een ondankbare taak moet je zien als leertijd voor je familie. Want bedenk, als jij je man en kinderen niet opvoedt, wie zal het dan doen? Thuis is de heiligste en belangrijkste plek op aarde. Jij bent de huiselijke godin hier. Je hebt de verantwoordelijkheid maar aan de andere kant regeer je en controleer je. Jij bepaalt hoe je gezin leeft en thuiskomt. Vrouwen die thuisblijven zijn de enige die deze taak kunnen uitvoeren zoals het zou moeten. Kijk maar eens hoeveel mensen taken moeten overnemen als de moeder gaat werken. Schoolvervoer, naschoolse opvang, poetsdiensten, strijk, traiteurs, ruitenwassers, vakantie-opvang, zieke-kindjesopvang... Als je als huisvrouw (homemaker, is zoveel keer mooier) klaagt dat je eigen huis onderhouden zwaar en saai is, dan heb je gebrek aan creativiteit en verbeelding. Je huis is de achtergrond van je leven. Het moet je persoonlijkheid weerspiegelen. Je huis moet jouw attitude weerspiegelen. Properheid is belangrijk om je goed te voelen maar mag niet overheersen. Thuis is de belangrijkste invloed op mensen, meer dan school, meer dan politiek, meer dan wat dan ook... Huishouden is meestal het werk van vrouwen. Sommige mannen denken dat ze het kunnen, maar ze kunnen het niet. Moest het alleen mechanisch zijn, dan zou een man misschien zelfs beter zijn in huishouden omdat het zwaarder is dan het lijkt, heffen, sleuren, trekken, meubels verschuiven, trappen op en af, wrijven, schuren, etc. Maar wat betreft de charme naar buiten brengen van een huis, schoonheid binnenbrengen of warmte daar is een vrouw voor nodig. Wat betreft hersenen en kracht om de buitenwereld aan te kunnen, is de man goed maar in huis is er een artiest nodig. In huis is de concentratie van intelligentie, gevoeligheid, toewijding en creativiteit nodig. De vrouw is een multi-task manager en de natuurlijke diplomaat. Een speech voor vijftig mannen is een speech voor vijftig mannen maar doe dezelfde speech voor vijftig vrouwen en de zaal straalt warmte en medeleven uit. Als je, als huisvrouw nog niet de overdonderende ervaring gehad hebt van macht en blijheid dan is het misschien omdat je huis dichtslibt met rommel, zodat je fysisch en emotioneel beperkt wordt om liefde door te schuiven naar elkaar. Want het mooiste op de wereld is liefde geven en ontvangen maar rond-tsjokken in rommel beperkt de mogelijkheden daartoe. Dus grote opruim, grote kuis want jij kan het veranderen! En het zal jou veranderen. Je zal niet meer om liefde moeten vragen, Je hebt de macht om het te bezitten en je zal!
ER IS LEVEN NA HET HUISHOUDEN!
(erover? Ja, misschien... maar voor mij werkt het! ;-) Liefs en valentijn-kussen,
Jennifer
14-02-2008 om 11:10
geschreven door Fjerinne
11-02-2008
Een zwaluw maakt de lente nog niet Deel II
Maar wat dacht je van een terras vol bloemen en veertien graden? De laatste vier dagen van de krokusvakantie zijn we elke middag vertrokken met een overvolle picknickmand naar het provinciale domein Puyenbroek. Op zijn Victoriaans, inclusief bestek, servies, geborduurde servetten en echte glazen. Driemaal met zoonlief en dochtertje en de derde keer ook met het liefste logeetje van de wereld: Lies.
Picknicken, het is mijn favoriete hobby en de kinderen hebben het geweten.
Aan een picknicktafel in de zon hebben we zeer rijkelijk belegde broodjes gegeten, tomatensoep uit een heel mooie en hiermee bewezen ook zeer goede thermosfles gedronken en appelsap. We hadden kleine knutselprojectjes mee, boeken, een voorleesverhaal, schriftjes en schrijfgerief maar er gaat toch niet boven echte klimtoestellen, een zandbak, schommels, een doolhof en het dierenpark.
Er was eventjes paniek bij Lies, toen ik de fles appelsap openmaakte (die zag er overigens als slootwater uit, omdat het zelfgeperste was maar dat veroorzaakte vreemd genoeg geen paniek)
de wespen! zei Lies dringend maar bezorgd naar de kleintjes kijkend, want ook al is ze pas bijna zeven, de drie en vijfjarige kleintjes hebben haar bescherming en bemoedering nodig, zo voelt ze. Toen ik haar zei dat er begin februari geen wespen, mieren, bijen, muggen waren, had ik er meteen een hobbymaatje bij. Picknicken in de winter is het fijnste wat er is. Zoonlief voegde daaraan toe dat je als het hard vriest zelf ijsjes als dessert kan meebrengen. Zondag zijn we gaan picknicken met warm eten, twee gangen. In zeer professionele opbergsystemen à la tratoria lukt dat wonderwel, en de passanten trokken grote ogen en verraste opmerkingen toen ze ons zagen zitten genieten van dampende schotels en warme patatjes. Heel feestelijk met gevouwen servetten en echte glazen én kleurrijke dessertjes.
Dankzij Lies, het liefste logeetje ter wereld, ben ik aan het vertellen geraakt, s avonds tussen de drie bedjes in, tot ik schor was en beetje bij beetje begint dat verhaal nu te groeien, lees het volledig op www.bloggen.be/eleonora Elke dag een nieuw hoofdstuk, net lang genoeg om een voorleesmomentje in te lassen. Ik ben zelf benieuwd hoe dat verhaal zal aflopen. De krokusvakantie is alvast al afgelopen en ik laat de sporen daarvan nog eventjes in de woonkamer slingeren om na te genieten en ook omdat ik niet gek ben en die paar kinderloze uurtjes liever opvul met al mijn schrijfsels van op broodzakken en servetten op de pc over te plaatsen. Ik ruim alles wel op vanaf halfvier wanneer het hier weer tornadodruk is.
11-02-2008 om 23:23
geschreven door Fjerinne
07-02-2008
Linus
Zin in veel kleur, vrolijkheid en liefde?
Een groot vel papier, kinderen en veel verf in felle maar zachte kleuren (anders wordt het te donker). Deze kleintjes hadden een opdracht, we kregen vorige week een geboortekaartje van een kindje met de mooiste naam van de wereld: LINUS. Zoonlief natuurlijk meteen weg ervan en vandaag hebben we beslist een kunstwerk cadeau te geven want we leven nu eenmaal in een tijd waarin echt nuttige cadeaus niet meer bestaan en alles kan gekocht worden behalve een echt kunstwerk met liefde gemaakt voor de ontvanger.
Het is heel mooi geworden. Kleine Linus, welkom op de wereld! Ik hoop dat je wanneer je straks dit schilderij in de bus krijgt, begrijpt wat onze Linus en zijn zus ermee proberen te zeggen.
07-02-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
22-01-2008
Thonet
Gisteren met de beste vriendin voor winkeltjes en koopjes er weer eens op uit getrokken. Tweemaal in dezelfde maand!
Maar ze kent een goede winkel voor bloempotten, en nu de tuin begint te botten beginnen de tuinkriebels. Een kar vol potten en een zak teelaarde verder, rijden we naar haar huis voor een 'potje' koffie. Bij de vuilbakken van de appartementsgebouwen vlakbij haar zie ik een stoel. Een Thonet. Zo denk ik te zien. Ik heb zo die tic om aangetrokken te worden door wat mensen allemaal weggooien.
Een Thonet, het biedermeier summum van eenvoudige gratie in plasticiteit en functie!Ik krijg milde hartkloppingen, vlinders, zeg maar.
Ook al is zij kapot, ik wil haar, ik repareer haar, verf haar Hongkong-jade-groen en beschilder haar met kleine roze roosjes. Ik ben weg van die vorm. Ik niet alleen, mensen, dit gaat over het meest verkochte houten voorwerp aller tijden.
Ik kreeg van mijn oma jaren geleden ook al de overbekende Thonet-stijl-schommelstoel en die krullen passen mooi bij het nostalgisch jadegroen dat Christophe Coppens ontworpen heeft, één van mijn favoriete kleuren. Maar misschien mistte zij wel een been of zo. Zij lag daar zo zielig tussen een hoop vuil.
Pas bij het weer wegrijden, na het kopje koffie, durfde ik het mijn vriendin vragen. Ik had me niet gerealiseerd dat ik niet zelf met de auto was en maar bij gratie van haar een kijkje kon nemen.
Kun je even stoppen?
Aan de vuilbakken?
Om een lang verhaal kort te maken:
Het was een Thonet.
We laadden haar in.
Thuis vond ik er geen enkele mankement aan.
Ik schuurde de stoel meteen op, mijn pot Jadegroen al bij de hand
Maar ze was in echt beukenhout en onbeschadigd.
Ongeverfd was zij het mooist.
Ik denk niet dat het een originele Thonet is. Haar zitting is van de nog meer bekende nr. 14 (cirkelvorm) en haar rugleuning de nr. 56, dus een model van tijdens de beukenschaarste na 1886. (zie foto, rugleuning in drie stukken ipv één zoals de nr.14.)
Ze is een beetje een mysterie. En wie wil dat nu niet in huis?
Fred Astaire eat your heart out. Jij kon ermee dansen maar ik heb er één in mijn living staan die me de prijs van een stukje schuurpapier heeft gekost.
Thonet
Cest un objet populaire
et une chef d'oeuvre du design.
Elle est toujours dans les bistrots,
mais on la trouve aussi dans les musées.
Elle est fabriquée grâce à une technique
qui fut autrefois révolutionnaire.
Merci Monsieur Thonet.
22-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
16-01-2008
Een zwaluw maakt de lente nog niet Deel I
De hele dag met tussenpauzes gekookt, gebakken en ingelegd. Op weg naar de brievenbus (wat een bewogen leventje vandaag...) zag ik dat de hortensia in bot kwam.
Impressie voor het tuindagboek:
In de vochtige aarde zoekt de hortensia
de weg naar de zon
Waar is mijn kamperfoelie gebleven?
Het wintergras wuift naar de rommel
terwijl ontluikend lentegroen zich klampt aan kale takken.
De tuin is bijna klaar om nestjesbouwers te ontvangen.
Welkom!
En s avonds na een gezellige vergadering voor de leefschool in onze living bij de open haard met verse soep, brood, Americain Vegetarien (natuurlijk) en applebutter (alle recepten hieronder te vinden), zette ik een cd van Djivan Gasparian op en beloofde mezelf ondanks dat het al voorbij één was dat ik nog even mocht lezen voor het slapengaan. Tot de cd afgelopen was. Ik las een kerstgeschenk: Dagboek van Zwaluw van Amélie Nothomb. Per ongeluk had ik op repeat gedrukt en de cd was dus nooit ten einde. Omdat het zo'n dromerige muziek is, viel het niet op dat het lang bleef duren en toen het boek uit was, merkte ik pas dat het repeat-lampje brandde. Boek uit in één nacht dus. Gelukkig maar want ik denk niet dat ik het nog opnieuw zou opgenomen hebben om verder te lezen. Ik las erna wat boekbesprekingen op internet maar die spreken elkaar tegen. Zelf vind ik het te snel geschreven. Alsof het een serieproduct is, open vragen, doodlopende literaire straatjes en gebrek aan logica vind ik geen diepgaande filosofie zoals door sommigen beweerd wordt over dit boek.
Wat ik sinds het vorige lijstje gelezen heb:
(behalve kranten, tijdschriften, De Brakke Hond, Meander, nieuwjaarsbrieven, kerstkaarten, mailtjes en vergaderverslagen)
-Seven Days In the Life of a Laughing Skeleton Marcus Cumberlege (mooi)
-Gut Symmetries Jeanette Winterson (nogal moeilijk, niet echt voor het slapen gaan dus voor de meeste full-timers uitgesloten, wel geniaal)
-Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder roodkapje voor Renate Dorrestein (Lezen!)
-Mary Poppins She Wrote, the life of P.L. Travers van Valerie Lawson (Geen literatuur maar ik wou wel eens weten waar P.L. Travers de mosterd haalde en of ze zelf aan de kant van Mary Poppins of the Bank's kinderen is opgegroeid.)
-Een sterke man Renate Dorrestein (misschien nog beter dan 'Want dit is mijn lichaam'. Maar 'Voor alles een dame' blijft mijn favoriet.)
-Bloemlezing uit de poëzie van Jan Van Der Hoeven (Tja, mijn voormalige tutor zit zich natuurlijk al lang op te winden wat die caramel-verzen op deze blog te betekenen hebben dus ik duik maar eens in echte poëzie, de zijne dus!)
-Is there life after housework van Don Aslett* (Nog in bezig, en elke dag aan het leren)
-De Zeeprinsesvan Marlies Visser (Een zeer romantisch prentenboek waarvan mijn dochtertje zo smult dat ik er dubbel van kan genieten)
-Linus geïllustreerd door Pieter Gaudesaboos. (Een zeer zwaar verhaal, amai, voor kinderen???? Maar de titel en de originele illustraties zijn goed)
-En dus ook: Dagboek van Zwaluw van Amélie Nothomb.
*Organisatietip die perfect werkt (voor mij) is alles onmiddellijk terugleggen op een vaste plek (vooral dat!) na gebruik en niet op een hoopje die je dan wel eens zal organiseren. Maar ik hoop vurig dat hij mij straks ook uitlegt, verder in het boek misschien, hoe je je huisgenoten daartoe kan dwingen.
De recepten:
Brood van de dag Ingrediënten - 350 gr bakkersbloem - 12 gr verse gist - 2 dl lauw water - 0,5 dl olijfolie - 1 tl zout - 4 el Za'thar Bereiding: Doe de bloem in de broodmachine-emmer en maak een kuiltje in het midden Roer in een maatbeker de gist met het water Giet het gistmengsel bij de bloem en dit alles samen in de broodmachine met olijfolie, en het zout. Wanneer de broodmachine het signaal geeft om bijvoorbeeld rozijnen toe te voegen, voeg er dan de 4 el Za'thar bij.
Applebutter
Ingrediënten - 5 appels - knijpfles of pot vloeibare honing - 150 gram smeerkaas - walnoten (gemalen) Bereiding: De appels schillen en in kleine blokjes in een ovenschaal overgoten met vloeibare honing 15 minuten laten opwarmen tot 180°c. Mengen met de smeerkaas en de gemalen walnoten. Bijzonder lekker op het brood van hierboven.
Soep Alle groenten die ik in huis had door de appelsapmaker en dan laten koken. Supersimpel, licht (ideaal voor 's avonds) met tuinkruidenblokje erbij. Ik geef toe, dit is luiheid in de keuken (Als je tenminste het afwassen van alle onderdelen van de appelsapmaker niet meetelt. Dat heb ik natuurlijk onmiddellijk gedaan en bovendien alles terug op zijn plaats gezet.)
16-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
14-01-2008
Home-making vs Onverwacht bezoek
Vanmorgen, de kindjes veilig naar school. Het huis (dankzij de 70/30 regel al zichtbaar georganiseerder maar toch) wel puinhopig gezien het voorbije week-end en een kook-experiment gisterenavond. Maar vandaag, na een week-end flink doorwerken en opruimen, heb ik zin in schrijven. Tijdens het opruimen heb ik verschillende fijne details bedacht en nog niet kunnen neerschrijven dus er zit wat te duwen. Laat de boel de boel! Theetje gezet, mij geïnstalleerd aan de grote tafel want vandaar zie ik de toverhazelaar in bloei en beginnen. Schrijven en schrijven en schrijven, vergeet bij wijze van spreken dat ik leef, eet een bakje champignons wanneer er een vaag hongergevoel opsteekt, en dan hoor ik een lieflijk belletje. Klara staat op dus ik denk eerst nog dat het een vrije improvisatie is in de Vierde Symfonie van Brahms maar dan volgt er geklop op de deur en daar staat Frank, bevriende papa van Bert en Tijs. Korte beschrijving: een gouden hart op twee ellenlange benen. Intelligent voorhoofd en in zijn armen het Heilig Hart, verlaat verjaarscadeautje. Geestig begin van het jaar! Efkes binnen maar hoor. Zal ik thee zetten? Nee, een glaasje water. Wablief? ('Wil je daar een stuk zeep bij?' zou mijn vader zeggen.) Omdat ik met mijn hoofd nog in mijn verhaal zit, zie ik maar druppelsgewijs dat ons huis een mild stort is, de afwas er nog staat, de pyama's van de kinderen nog in de zetel liggen, de ramen onbarmhartig onzuiver zijn in het schelle winterzonlicht. Ik ruik zelf de ontbijtresten (verbrande toost en aardbeienyoghurt en mijn kookexperiment van gisterenavond: americain vegetarien met veel kappertjes die ik om sneller te laten afkoelen voortdurend heb overgegoten in grote pannen) Omdat de vaatwas nu aan het draaien is, staat de rest van de vaat te wachten en wanneer Frank vertrekt (na niet lang te blijven, hoe zou je zelf zijn?) zie ik pas dat het vlak op de middag is. (glaasje water?)
Frank vergeef me mijn ongastvrijheid. En je kwam nog wel met het Heilig Hart dat nu vanop de schouw liefdevol neerkijkt op ons gezinnetje. Had ik het geweten efkes vooraf... Ik had een beetje eyeliner opgedaan. Maar misschien maak ik het goed met het recept van mijn americain vegetarien? - Grote wortels, stuk of vijf. - Tuinkruiden bouillon - 1 rode paprika - Provencaalse kruiden - Tomatenpuree - kappertjes - volkoren brood (zes sneetjes zonder korstjes)
De wortels en de rode paprika koken in de tuinkruidenbouillon en pureren. Kruiden erbij, tomatenpuree erbij, vier eetlepels kappertjes. Nog eens mixen. Zes broodsneetjes erin laten weken en meemixen, een theelepel kappertjes erbij en niet meer mixen nu. Laten afkoelen en in potjes gieten en de koelkast in. Smakelijk! ('t lekkers op getoast brood)
(en te zeggen dat ik een koelkast vol heb en gisterenavond-gebakken-brood en dat F. hier gelunched heeft op...een glaasje water. Had gebeld voor je kwam dan had ik mijn mentale lijstje afgelopen en me sociaal aanvaardbaar voorbereid, maar die ramen...die zou ik niet op tijd meer kunnen gelapt hebben.)
14-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
11-01-2008
Dagje uit
Dagje uit met vriendin. De beste qua geestige winkeltjes leren kennen. Delicatessen aan depressief hoge prijzen maar je leeft maar één keer en kinderkleren, toekomstige cadeautjes en huishoudartikelen voor geen geld.
Ook een hoop polymeerklei om miniatuurtjes in elkaar te prutsen voor vrienden en geliefden en thuis pas, na het ineenknutselen van zo'n miniatuurtje samen met de kindjes, besefte ik dat ik een lange broek voor anderhalve euro gekocht had en een trui voor twee euro en twee nieuwe gordijnen voor in de badkamer voor samen een euro maar dan ook een zakje amarettokoekjes voor acht euro. (Er zitten er zes in) Euh? En tenslotte: Ooo, denneboom Ooo, denneboom waar ben je heen met al je schoon? Hoezeer mis ik je lichtjes al vooral dan bij de avondval.
(Alhoewel ik nu al niet meer weet hoe we hier kerstversiering binnengekregen hebben twee weken geleden?!?! Het staat hier echt eivol.)
11-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
09-01-2008
Mijn toverhazelaar bloeit!
Kijk, zoiets kan mij mateloos gelukkig maken.
Vanmorgen stond ik op. Trok de gordijnen open en zag de toverhazelaar die in een pot op het terras logeert in vuurrode bloei staan.
Tegen de namiddag stond hij op zijn mooist. En dat kon ik meemaken dankzij mijn thuisblijfmoederschap en vooral door onze zeer gewaardeerde vriend Philippe die we veel te weinig zien maar wel heel graag. Hij heeft me deze wonderlijke plant gegeven op mijn laatste verjaardag rechtstreeks vanuit de Tuindagen van Beervelde waar ik voor het eerst sinds jaren niet heen kon wegens schoonfamilieaangelegenheden waar ik jammerlijk niet onderuit kon. Maar wat een mooie troostprijs!
En nu staat die daar vuurrood te bloeien dat het een lieve lust is, mijn eigen Hamamelis Intermedia Diane.
En ik neem me voor dat ik mijn volgende tuin zal aanplanten met een oog voor winterbloeiers, gele en rode toverhazelaar, dopheide, helleborus, winterjasmijn, wintersneeuwbal zowel de tinus- als de dawn-versie, gele kornoelje, peperboompjes, Bitterzoet, wintersierkers en skimmia japonica, winterakoniet.
En heel veel bollen voor krokusjes en sneeuwklokjes want tegen de tijd dat de winterbloeiers beginnen uit te bloeien staan die kleintjes er al weer.
Waarom denk je eigenlijk nooit aan winterbloeiers in de aanplantperiode? We hebben er hier een paar staan maar die zijn allemaal op tuinbeurzen aangekocht omdat het inderdaad aanlokkelijk leek op dat moment en op het plastiekenplaatje eraan. Maar bewust naar een tuincentrum gaan om specifiek winterbloeiers te kopen. Daar komt het niet van. Mijn allereerste tuin die ik aangelegd heb, na jaren prutsen met bakken, potten en lapjes grond te leen, was een tuin met kippen, aardbeien, pompoenen, tuinkruiden en zonnebloemen, (alles wat ik nodig had in de keuken. Van de kippen alleen de eitjes!!), mijn tweede tuin legde ik aan in de lente en ik dacht zeer krekelig alleen maar aan de lente en de zomer. Het werd een muziektuin. Er was een koningin van de nacht-tulp en een trompetplant, viooltjes, sneeuwklokjes, een Schubert-roos en allerlei vondsten van geestige muziekgerelateerde namen. Geen visie, geen seizoensbepalingen, kleurschakeringen dus het was een beetje een rommeltje maar toch onverwacht een mooi tuintje met veel kleur. Het was te klein om er een nutstuin van te maken.
Mijn derde tuin (samen met Karel) was voor Karel een eerste kennismaking met tuinieren en ik had het een beetje moeilijk om hem in te tomen. In het week-end, was hij bij openingstijd aan het tuincenter en voor het eerst sinds jaren ging het hoofdaandeel van zijn loon niet naar boeken en cds maar naar planten. Vanalles sleurde hij mee; groenblijvers, bladverliezers, tuinkruiden, exotische planten, rozelaars en wilde papaver, grassoorten en sparretjes, vier levensgrote lindebomen (vijf meter hoog). Hun kweekpotjes werden mijn tuinvijvertjes.
Omdat mijn tuin op die manier zijn eigen leven ging leiden en ik niet zo goed meer kon volgen had ik hier twee ambities: 1. afgesloten zitten van de al te nieuwsgierige buren en 2. gezellige hoekjes maken. Ik had een lapje waar Karel niets mocht planten the teagarden daarin stond een prieeltje met een bankje en allerlei planten waar je thee van kan trekken. Op de helling naar het terras stonden de keukenkruiden met buxus ertussen en andere lage groenblijvers voor de winter. Rechts een speelhuisje in hout voor de kinderen en links een ingegraven kuip met daarin vissen en mijn geliefde mrs. Doherty, de mooiste waterplant die ik persoonlijk ken. (Ik ben nogal voor Noord en Midden-Europese planten.)
Het terras is ook mijn toedoen: heel veel potten met experimenten. Soms stop ik zelfs op de pechstrook omdat ik een bijzondere zaailing zie staan in een spleet in het asfalt. Niet te geloven wat de vogelpoeppost allemaal ronddraagt in onze tuinen en omgeving. Ik heb ondertussen al vier schitterende planten in potten staan die eigenlijk als onkruid ergens opgekomen waren maar die ik toch ter afwachting in een pot had gezet.
Waarom spreek ik nu in het verleden? Het is nog altijd onze tuin? Maar ik heb al afscheid genomen van deze tuin. (Niet van de planten!)
Zou het niet mooi zijn als we een huis met tuin vinden dit jaar? Liefst in het voorjaar en dat ik dan kan gaan winkelen in onze huidige tuin om daar in die nieuwe weer een paradijsje te maken.
Er komt hoe dan ook een winterbloeiersplek in. Dit keer ga ik voor visie!
09-01-2008 om 00:00
geschreven door Fjerinne
Ik ben Fjerinne. Geliefde, moeder, prutser, knutselaar, schrijfster, decoratrice, schilder,breister, borduurster, haakster, embellisheur. Mijn idealen in het leven zijn schoonheid, waarheid, vrijheid en liefde naar de Parijse Bohémienlifestyle van eind 1800. De wereld kleurrijker maken in woord en beeld is een ambitie van me. Kijk ook eens op www.bloggen.be/jennifervrielinck.
Vanmorgen was onze tuin nog witter dan gisteren. Een dikke pak sneeuw op alle krokusjes, primula's en kiemende plantjes maar vooral op de veluxen waardoor we langer hebben kunnen uitslapen in de stille donkerte van een sneeuwdeken en mede doordat ons prinsesje aan zee is, lukte dat nog gemakkelijker. 
Een fantastische dag beleefd in het SMAK met de kinderen.
Prettig allerlieverdjesdag!
