Mijn dochtertje van vijf jaar heeft een vriendinnetje op bezoek. Aan de ene kant van de woonkamer tegen het grote raam staan alle miniatuurpony’tjes opgesteld, aan de andere kant de barbies in ongelooflijke zelfontworpen creaties. Op de salontafel staat een miniatuur picknick setje met miniwafeltjes en mierzoete suikerthee. Op de eettafel staat het 1/12 poppenhuis, geverfd door dochterlief in kauwgumroze met glitter. In dat poppenhuis wonen kleine poppetjes met rubberen jurkjes en schoentjes en een pak kleine accessoires waar elke 1/1 designliefhebber jaloers van zou worden. In een heel klein stukje woonkamer die de meisjes niet nodig hebben, speelt zoon van zeven jaar met zijn legertje van plastiek soldaatjes. Hij kijkt naar het hoopje donkergroen plastiek en bergt ze dan weer op in de groengeverfde schoendoos. De autootjes worden uit de wastrommel gekieperd. Ze staan wat afgeschilferd en grijzig naast elkaar in rijtjes tot ze de wastrommel weer inrijden. Zoon gaat wat rondkijken. Ziet alle gezelligheid bij de meisjes en komt bij mij in de keuken staan. “Mama, waarom is meisjesspeelgoed altijd mooier?” Mijn lief die de keuken binnen komt, grijpt naar zijn hart. “Moet ik me zorgen beginnen maken?” vraagt hij me licht paniekerig.

Niet zo lang erna zie ik mijn zoon meespelen met de twee meisjes. Hij legt met papier en karton een tuin aan bij het poppenhuis. En ik vraag me inderdaad af waarom het speelgoed van jongens zo kleurloos, gewelddadig, stoer, agressief is. Alsof zij niet mogen leren de wereld mooi en kleurig te maken. De wereld zou er alvast niet slechter op worden. Moeten al die toekomstige kunstenaars, koks, architecten, muzikanten ondertussen maar spelen met soldaatjes en autootjes of monotone bouwblokken. Kleurig en mooi is toch geen synoniem voor seutig of meisjesachtig? Het meest vredelievende, minst ‘male chauvinist’ dat we vonden in de speelgoedboekjes was lego. Maar objectief bekeken kan je dat ook niet echt mooi noemen. Er is natuurlijk een pak uniseks speelgoed maar dat is ook maar half voor jongens als je begrijpt wat ik bedoel. Mooi jongensspeelgoed. Een gat in de markt? We kunnen blijven afgeven op het rollenpatroon en dat mannen zus zijn en vrouwen zo maar zolang het speelgoed het in de strot van de kinderen duwt, moeten we ons geen illusies maken.

Uiteindelijk eindigde de speelnamiddag met knutselen aan de grote tafel. De twee meiden knutselden meisjesspulletjes maar de zoon die nog uren later verder knutselde, maakte grote wonderlijke creaturen, heel kleurrijk en heel fantasievol zonder wapens of andere machotrekken.

De toekomst ziet er rooskleurig uit. ;-)

13-11-2009 om 20:43 geschreven door Fjerinne