De kunst van het alledaagse leven Artistiek verantwoorde prettig gestoorde bohémien subcultuur idealen die vertaald worden in dagelijkse literaire schrijfsels en andere knutsels.
10-11-2007
Schaken
Ik deed vanalles wat vandaag, alles tegelijk en door elkaar en daardoor niets eigenlijk goed. Een nieuwe pagina voor mijn kinderboek inkleuren, gips gieten om kerstcadeautjes mee te maken de komende weken, was plooien, kousen sorteren, kapotte spullen plakken met telkens de juiste lijm, Linus' knieën in zijn broeken oplappen, aardappelen poffen, strijken en de continuë opdweil van gemorste sapjes, drankjes en andere vloeistoffen. Linus leerde Tilia schaken: Zo ging de conversatie:
L: "Kijk Tilia, de koningin moet op haar eigen kleur staan." T: "NEE, DE KONING" L: "OF de koning. Eigenlijk mag het niet maar als je het ECHT wil, dan dat mag je kiezen. Kijk, ik ga vooruit met mijn pion. Wat doe jij?" T: "PAARD! Voila, ik bots tegen je pion" L: "Het paard is de sterkste dus je hebt gewonnen. Je krijgt mijn paard erbij. Kijk, nu ga ik met mijn pion tegen de jouwe. Wat denk je Tilia? Wie heeft er nu gewonnen?" T: "Ik weet het niet." L: "Twee pionnen zijn even sterk dus... (euforisch!) WE MOGEN ZELF KIEZEN TILIA!" T: "Ik win!" L: "Kies je jouw of mijn pion?" T: "Ik, de mijne, ik win." L: "Oké." T: "Kijk mijn koningin botst tegen jouw toren. Ik ben gewonnen. IK BEN GEWONNEN!" L: "Nee, dat is een fout die iedereen maakt. Iedereen denkt altijd dat de koningin de sterkste is maar dat is niet waar. Die toren zit vol soldaten en wat denk je? Samen leggen ze die koningin plat natuurlijk." T: "Oké." L: "Jij leert veel hé van mij? Straks leer ik je meer dan dat ik ZELF weet." T: "Dan weet ik meer en meer en meest en meester en dan ben ik MEESTER." L: Ik weet alles in de wereld al bijna, ook over Afrika en China . T: "Ik ook. In Afrika kweken ze paprika en in China wonen de Chinanezen."
Al spelend leren wij...
10-11-2007 om 00:00
geschreven door Fjerinne
08-11-2007
Boekenbeurs!
Vandaag, boekenbeursdag. Alleen met zijn tweetjes. Ik samen met Karel terwijl de kindjes naar school zijn. (Maar wel met de belofte dat we coole boeken zouden meebrengen voor hen.) Het doet raar om na zo'n lange tijd eens alleen met z'n tweetjes ergens heen te gaan. Ieder kreetje of kikje, slaat mijn moederhart toch een slag over. Ik loop ze ook constant te zoeken, merk ik. We hebben geen lezingen gevolgd, geen randevenementen, niets! Alleen Boeken Kopen. Dat was/is/blijft de opzet. (En een lekkere lunch zonder ketchupvlekken, omgestoten glazen, vette vingertjes, plas-pauzes en andere onderbrekingen maar met een intelligente discussie én frietjes)
Impressie van de dag. - Wat worden er een hoop boeken geschreven over ellende en gruwel. Zowel in fictie als non-fictie. (mentale nota; nooit aan meedoen want die markt is mijns inziens meer dan verzadigd.) Op een bepaald moment stak het verschrikkelijke depressie-beest even zijn kop op, mijn God, wat een ellende op deze wereld... - Wat een hoop heel fijne kinder-prenten-boeken worden er gemaakt. (En hoe komt het toch dat de bekroonde niet altijd de mooiste/beste zijn? Of ligt dat aan mij?) - Huh, sinds wanneer is onze boekenmarkt zo ver-amerikaniseerd? Chiclit? Wie leest dat grote aanbod? - Zijn piraten, ridders, prinsessen, monsters en helden misschien toevallig wat nu leeft bij de kleintjes? RETHORISCH! - Is het fijn om je eigen boekje (ook al is het piepklein) te zien liggen in de Boekenbeurs? IDEM DITO!
En zo bestaat mijn oogst dit jaar eigenlijk alleen maar uit kinderboeken, bijzonder mooie prentenboeken want die waren de enige waar ik de volle prijs voor wou geven. Ik heb kerstcadeautjes à volonté en toevallig weet ik ook al wat de Sint zal brengen dit jaar... Wel heb ik Norwegian Wood van Haruki Murakami gekocht. (om evidente redenen) Karel kocht vooral Marketing- en Economie-boeken, de traditionele Ben Elton, nog een paar andere Engelstalige boeken nu het zo gemakkelijk is met de Sterling Bookshop bij de hand, het grote luisterboek voor op reis en een paar kerstcadeautjes. 's Avonds, de kindjes voorlezen uit het prachtige boek van Lieve Baeten, Nieuwsgierig Lotje, kindjes in bed gestopt, het badputje ontstopt met een paarse draak van een product en dan snel alle leuke ideetjes voor boeken die vandaag in me opgekomen zijn neerpennen. Want boeken doen aan schrijven denken!
08-11-2007 om 00:00
geschreven door Fjerinne
06-11-2007
Dank God
voor thee en nougat met nootjes, voor herfstavonden met haardvuur en gevulde blonde champignons met kruidenkaas, voor Givan Gasparian en dichters.
Een dichter is een tovenaar zegt Johanna Kruit in haar gedicht. Ze noemt hem ook een taalatleet, een virtuoos, een vreemd persoon maar verder heel gewoon. Zo gewoon dat twee vrienden van me dichter zijn, ook al zijn ze ver (! ;-) ) En net deze week heb ik van allebei het geboortekaartje ontvangen van hun nieuw(st)e bundel. De ene is de Britse Bruggeling, Marcus Cumberlege. http://www.marcuscumberlege.com Hij stelt op 1 december zijn nieuwe bundel "Seven days in the life of a laughing skeleton" voor. De andere is Bart Cornille http://goodmorninghanoi.blogspot.com die zoals je ziet aan zijn URL in Hanoi zit (Vietnam, verre van dicht). Hij verkoopt via http://www.writehistory.be/ zijn allereerste gedichtenbundel 'my vaudeville- achterwaartsoverderodelopervanmijnziel'
Ik kan niet wachten tot ze hier bij mij op het leestafeltje liggen en vooral tot wanneer ik er op mijn gemakje kan van genieten. En we zijn nog niet eens tot op de boekenbeurs geraakt!
06-11-2007 om 11:41
geschreven door Fjerinne
Ik ben Fjerinne. Geliefde, moeder, prutser, knutselaar, schrijfster, decoratrice, schilder,breister, borduurster, haakster, embellisheur. Mijn idealen in het leven zijn schoonheid, waarheid, vrijheid en liefde naar de Parijse Bohémienlifestyle van eind 1800. De wereld kleurrijker maken in woord en beeld is een ambitie van me. Kijk ook eens op www.bloggen.be/jennifervrielinck.