29-12-2007 om 21:54 geschreven door Fjerinne  

Poffertjes in de pan. Het haardvuur spikt, spokt en spakt. Onze spiegels, plafondmobile en schouw vol kerstkaartjes. Karel leest een boek in zijn zetel bij zijn lamp met een portootje en een aperitiefje (hapje). Hij draait krulletjes in zijn haar. Tilia schrijft lettertjes (Ja! Nu al!) en Linus heeft een beetje de bokkenpruik op. Alle kerstlichtjes branden, er liggen pakjes te wachten op het bezoek dat vanavond komt. We maken echte kip én quornkip, rijst en romanesku.

Ik las dat als je in de put zit, relatie-, werk- of levensgewijs, dat je je dan dag per dag, dertig dagen aan een stuk ’s avonds moet afvragen of die dag een dag was die je zou willen herbeleven of niet. Na dertig dagen moet je de balans maken.

Laat ons zeggen dat vandaag de balans gunstig zou beïnvloeden.

28-12-2007 om 00:00 geschreven door Fjerinne  

Dit jaar geen cadeautjes! Dat was de uitspraak aan beide kanten van de familie dit jaar. En in het gazetje van Natuurpunt las ik: “Ik heb al alles. Geef mij cadeau maar aan de natuur dit jaar!” En een rekeningnummer voor een goed milieuproject.

Ik ben zot van mijn familie, (soms maken ze me ook zot maar dat is een ander verhaal) maar ik doe daar niet aan mee. Kerst zonder cadeautjes is geen kerst. Meer zelf, het is een bestaansreden die wegvalt. Het hele jaar door, vooral de zomermaanden, verzamel ik geschenken. Op reis, maar ook als ik iets fijn tegenkom zomaar ergens. Ik heb naast mijn bed een grote koffer staan om al die schatten in op te bergen. Die koffer dient ook als nachttafel en tegen december krijg ik die bijna niet meer dicht, heel ongemakkelijk want mijn leeslampje die erop staat valt dan steeds om en ik kan geen kopje thee mee naar boven nemen. DUS, die moet leeg.

Mensen, hier komt mijn kerstrede:

Ode aan het cadeau!

Ik doe niet mee aan het commerciële kerstgedoe. Maar ik vind Kerst, veruit het enige moment dat we samen spenderen, het moment om te tonen dat ik vaak aan jullie denk. Namelijk het hele jaar door wanneer ik iets zie waarvan ik denk dat blijdschap, schoonheid of één of ander superlatiefachtige levensverbetering meebrengt voor de ontvanger.

Cadeau’s om de cadeau’s zijn bijna nooit fijn. En als het geen echt cadeau is, geef je er misschien beter geen. Maar alle cadeautjes die hier liggen zijn bedankingetjes omdat jullie er zijn.

Voila, en omdat de afspraak was: ‘Geen cadeau’s dit jaar!’ weten jullie dat deze kerstcadeautjes uit het hart komen en niet dienen om aan de obligatoire cadeau-uitwisseling te doen.

Tot slot nog een raadseltje:

Weet je wat het voordeel is van mooie cadeau’s te kopen en te geven?

Als je ze het jaar nadien terugkrijgt (in identiek hetzelfde pakpapier) het nog goed besteed is ook!)

24-12-2007 om 00:00 geschreven door Fjerinne