Etappe 4: Hastings - Brighton 72 Km

Het begon vandaag een stuk gemakkelijker dan gisteren, verder afdalen naar Hastings. In Hastings eerst nog wat rondgelopen n de Old Town. Best leuk maar ook wel een zootje, alles zo'n beetje bijeen gegooid. Van "the castle" was niet veel meer te zien en de battle was eigenlijk een stuk in land. Het kasteel van vandaag was overigens Pevensey Castle, een eindje verder maar ook hier resten nog maar een paar stukken van muren. Verder was Hastings een typisch Engelse kuststad, veronderstel ik, maar eigenlijk was Eastbourne de eerste échte kuststad die ik tegenkwam, met alles erop en eraan inclusief amusementspier en grote hotels. Het mooie aan die Engelse kustplaatsen, groot en klein, is dat ze hun "belle-epoque" gebouwen behouden hebben, ook groot en klein. Het geeft ze toch wat karakter tegenover bijvoorbeeld onze kust. Zandstranden zijn hier wel moeilijk te vinden, voor de liefhebbers.

Voorbij Eastbourne ging het weer in land en dus bergop, deze maal niet vanwege de rare voorkeur van Route You maar gewoon omdat het niet anders kon. Het klimmen was deze keer echter echt de moeite waard, het zicht rondom was schitterend met kliffen en vuurtorens aan de ene kant en golvende weiden en dorpjes aan de andere kant. Eén van die dorpjes was East Dean. De logische route hier was doorrijden tot aan het T-kruispunt en dan linksaf. Mijn route ging echter eerder links, in het dorpje rechts en daarna terug links weer de hoofdweg op. Ik besloot mijn route te volgen, eens kijken wat het dorpje te bieden had. Het bleek een hoogvlieger te zijn. Engelser kan niet. Oud stenen huizen met een pub aan de "village green", prachtig.

Bij Seaford kwam ik terug beneden aan de kust maar dat betekende niet dat er niet meer geklommen moest worden, dat hoort er hier altijd toch weer terug bij. In Newhaven mocht ik nogmaals ervaren hoe extreem Sustrans is met zijn routes. Om te beginnen liep mijn weg boven op een kort maar wreed stijl klimmetje dood te lopen op een trap en 60 Kg fiets ging ik zo niet maar even de trap op dragen. Het bleek echter mijn fout te zijn. Beneden aan dat klimmetje stond nog een kleine wijzer naar een asfalt padje naast de weg, waarlangs fietsers naar boven konden. Ik heb hier te voet moeten duwen, fietsen was hier niet te doen. De "weg" boven was pas écht erg. Volgens mijn inschatting, op basis van sommige (kassei-)stenen die hier en daar nog lagen, is deze weg destijds nog aangelegd door de Romeinen en sindsdien nooit meer onderhouden. Overigens hadden deze "weg" en zijn zijwegen, want die waren er ook nog, wel gewoon straatnamen en bewoning en dus ook verkeer! Gelukkig duurde hij niet té lang.

Uiteindelijk eindigde mijn toch vandaag net voor Brighton. Mijn beoogde camping bleek echter volzet en schijnbaar zijn campings dun gezaaid in Brighton. De enige campings waarnaar ze mij konden verwijzen waren een eind weg en op en over de berg. Nadat ik buiten de receptie mijn opties overlopen had besloot ik nog eens binnen te gaan om te vragen of ze iets wisten over hostels in Brighton. Ondertussen was er echter een man bij komen staan in de receptie en die vond dat hij voor een fietser nog wel ergens een plaatsje kon vinden en zo kon ik dus toch op de camping terecht. Er is hier echter geen wifi dus dit verslag zal met, minstens, een dag vertraging verschijnen.