Vandaag vochtig grijs in Ieper. Ik heb dan ook voor een wandeling gekozen. Een klassieke "thuis wandeling" langs het water van Zillebeke vijver, de Verdronken Weide en de Vesten. Hoewel de Verdronken weide momenteel niet erg verdronken is. Er komen al wel terug meer plassen in. Ik heb ze vandaag ook eens in de omgekeerde richting gedaan, kwestie van eens een ander perspectief te hebben.

Het leek vandaag de omgekeerde wereld in de Westhoek. Ik dacht begrepen te hebben dat het vandaag zonnig zou worden na een grijze start maar hier werd het dus grijs na een zonnige start.

Ondanks de grijze namiddag ben ik toch een rondje gaan fietsen. Ik heb daarvoor nog eens voor mijn bergritje gekozen maar heb het, vanwege het alsmaar grijzer wordende weer, wel een stuk ingekort. Ik heb uiteindelijk het Franse deel laten vallen. Vooral in de omgeving Rodeberg / Zwarteberg zat het helemaal dicht. Op de Zwarteberg was het zelfs gewoon vochtig door de wolken. Ook de wind bleek nog steeds harder te blazen dan de weervoorspellers ons willen laten geloven. Dat is niet enkel een gevoel maar bleek ook uit de vlaggen en wimpels langs de kant van de weg.

Vandaag dan toch een sportief ritje gedaan. De weervoorspellers mogen dan wel gezegd hebben dat het vandaag kalmer ging worden, en dat zal wel enigszins waar zijn, ik vond de wind toch nog behoorlijk goed voelbaar. Verder was het mooi fietsen vandaag maar de schaduwzones, en die zijn er nogal deze tijd van het jaar, liggen toch nog erg vuil en vettig.

Ik had gedacht om vandaag een sport ritje te doen maar het heeft hier deze voormiddag nog behoorlijk geregend, waardoor de wegen mogelijk nog vuil en vettig zouden kunnen geweest zijn. Bovendien stond er een behoorlijk stevige wind. Het is dus uiteindelijk een wandeling geworden maar ik ben wel nog eens op verplaatsing gegaan. Bij een verplaatsing met de toerfiets stoort vuil en wind zo niet, hoewel het toch best lastig was om aan mijn wandeling te geraken.

Mijn wandel bestemming was deze keer het Hellebos in Poperinge, met een aanloop tussen de velden. Bij die aanloop heb ik wel een beetje moeten improviseren toen één van mijn knooppunten niet meer bereikbaar was. De route liep schijnbaar over een private weg die niet meer ter beschikking gesteld word. Dat stond alvast langs het pad dat ik wilde nemen, waarna ik opmerkte dat op het knooppunten bordje "geen doorgang" stond i.p.v. het klassieke pijltje.

Het Hellebos is één van die bossen waar ik in de loop der jaren dikwijls door gefietst ben maar verder weinig van gezien heb. In dit bos heb ik een aantal jaren geleden wel mijn eerste reeën in de streek tegengekomen, toen er een paar voor mijn neus de straat overstaken. Dat genoegen heb ik deze keer niet gehad. In een nog verder verleden ben ik wel nog eens in het bos geweest. Toen in de tijd van het 98 Bn Log een poging gedaan werd om een crossploeg te vormen, in navolging van de fietsploeg die er al was, zijn we daar eens samen een bos loop gaan doen. Ik was toen dus nog loper i.p.v. fietser. Die loop hebben we daarna overigens afgerond met een stevige sportdrank ( ) in de Helleketel. Het waren andere tijden toen.

De rust keert weer in Ieper. Hier en daar nog wat nadars of podia afbreken en opruimen maar de grote massa is weer verdwenen, voor een jaar.

Vanmiddag, na het eten, een kleine wandeling gemaakt maar ik had mijn camera niet mee. Het was dus zonder foto's te doen vandaag.

11 november, een hoogdag in Ieper. Ik heb gisteren gezegd dat men, volgens mij, de pedalen verloren heeft in de herdenking van 100 jaar ... . Een evenement dat daarbij wel overeind bleef is de klassieke wapenstilstand herdenking. Een herdenking waarbij ik dikwijls, met de camera in de hand, aanwezig was. Dit jaar, met de extra 100 jaar drukte, heb ik deze echter ook aan mij laten voorbij gaan. Deze namiddag heb ik dan wel een kleine wandeling gedaan, waarbij ik natuurlijk ook wel langs een paar monumenten gepasseerd ben.

Vandaag eens een georganiseerde wandeling gedaan. Het was vandaag de laatste dag van een vierdaagse "herdenkingsmars" Somme - IJzer, van Albert (FR) tot Ieper. Nu heb ik, na 4 jaar van elkaar overtreffende organisaties, wel een beetje genoeg van de "herdenkings" toestanden. De meesten betreffen meer profileringsdrang dan herdenkingsmoment, al dan niet uit commerciële overweging. Zoals het recent gelanceerde "Poppy" bier, met poppy's verwerkt in de samenstelling, "ter herdenking van de gesneuvelde soldaten". Een paar jaar geleden stond er op 11 november zelfs iemand, een Brit overigens, Poppy Champagne te verkopen. De link tussen champagne en WO I en/of vlaamse velden is me nooit duidelijk geworden. Deze wandeling wou ik echter toch wel eens doen. Ook al omdat ze mee georganiseerd werd door de wandelclub van Boezinge, waar ik wel een paar leden van ken. Ik had gedacht om die eventueel nog eens tegen te komen maar dat is er niet van gekomen. Ik heb tijdens de wandeling overigens weinig herdenkings momenten tegen gekomen, behalve dat je natuurlijk altijd wel een aantal begraafplaatsen passeert.

Gisteren nog eens naar de kazerne geweest, waar ik uitgenodigd was ter gelegenheid van de pensionering van een (ex) collega. Het was een leuk samenzijn. Het zou misschien het enige zijn dat ik zou missen aan mijn vroegere carrière, de feestelijkheden  . Het ga je goed Kurt en veel succes voor de achterblijvers.

Vandaag dan, ondanks de duidelijk goed voelbare wind, een sportief ritje gedaan. Het zou tenslotte de laatste zonnige dag zijn, voor een herfstig weekend. De wind voelde echter ook vandaag al behoorlijk herfstig aan. Het was behoorlijk stoempen in het begin en op het einde, het middenstuk ging wel lekker vlotjes

Vandaag in 2 delen gewandeld. Ik heb eerst na mijn middageten een wandeling rond de vesten gemaakt en heb dat dan vanavond nog eens over gedaan. Die tweede keer heb ik mijn cameraatje meegenomen om eens een paar nachtfoto's te nemen met dat kleine ding. Ik vond het geen onverdeeld succes.

Vandaag werd er nog eens gewoon voor de sport gefietst. Het was erg mooi maar er stond wel een pittig windje.

Omdat er 's zondags ten huize Cambré-Joris later gegeten wordt ben ik in de voormiddag naar buiten gegaan. Ik heb een tijdje getwijfeld maar heb uiteindelijk beslist om er, in de ochtendkou, een wandeling langs het Heiken, Den Troon en de Watermolen van te maken in plaats van te gaan fietsen en ik heb er geen spijt van. Het was gewoon mooi om in de omstandigheden te wandelen.

Vandaag de andere richting uitgegaan. Gisteren ging het naar het noorden en vandaag dus naar het zuiden, langs Hulshout en Westerlo. Mooi, maar gisteren was mooier en veel aangenamer te fietsen. Vandaag ook veel onzinnige kronkelingen, zonder meerwaarde, gemaakt. Het ging namelijk via de knooppunten, die ook niet altijd even goed aangeduid waren vandaag. En ook van de kasseitjes werd ik niet echt gelukkig. Toch was het een goede namiddag.

Na een paar inactieve dagen ben ik vandaag weer gaan fietsen. Ben je vanuit Ieper zo in Frankrijk dan rij je vanuit Vorselaar zo naar Holland.

Via Wechel(terzande) ging het door de bossen naar Merksplas- en Wortel Kolonie. In de vorige eeuw werden in deze koloniën landlopers en bedelaars opgenomen. In Wortel betrof het vrijwillige opnames maar in Merksplas ging het om verplichte opnames, een gevangenis voor landlopers dus. Met de afschaffing van de wet op landloperij, in 1993, sluiten de koloniën maar daarop wordt deze van Merksplas omgebouwd naar een echte gevangenis.

Voorbij Wortel was ik dan direct in Holland. In deze buurt reed ik ook langs het traject van de Dodendraad. In 1915 legden de Duitsers over de gehele lengte van de Belgisch-Nederlandse grens een draadversperring onder elektrische stroom aan, o. a. om de vlucht van Belgische oorlogsvrijwilligers maar ook van Duitse deserteurs naar het vrije Nederland te verhinderen. Honderden mensen kwamen om terwijl ze toch probeerden de versperring te overschrijden.

Via het Bels Lijntje ging het dan terug richting Turnhout en verder naar huis. Het Bels Lijntje is de oude spoorbedding van de lijn Turnhout - Tilburg. De benaming komt van de Hollanders, omdat de lijn uitgebaat werd door een Belgische maatschappij. Tot 1973 werd de lijn nog gebruikt voor goederentransport en daarna reed op het Hollandse gedeelte nog een tijd een toeristische stoomtrein maar in 1982 was ook dat over. In 1993 werd over het volledige traject een fietspad aangelegd.

In Turnhout werd het even wat minder mooi omdat ik daar wat industrie terreinen moest passeren maar daarna ging het terug door de bossen en velden tot thuis.

Vandaag een beetje een standaard wandeling gedaan: door het Hoornwerk en langs Zillebeke Vijver, de Verdronken Weide en de Vesten. Goed voor een dikke 10 Km.

Gisteren was een eerder inactieve dag maar ik heb 's avonds toch nog de gelegenheid gebruikt om na de regen toch nog een wandelingetje rond de vesten te doen, goed voor een kleine 6 Km en een goed uur buitenlucht.

Vandaag heb ik gekozen voor een ochtend wandeling. Ik ben opgestaan volgens het zomeruur waardoor ik dus een uur "voorsprong" had voor de rest van de dag, wat me dus de gelegenheid gaf om voor de middag nog een stevige wandeling te doen. Ik ben nog eens richting Gasthuisbossen gegaan maar heb daar de lus in de andere richting gemaakt. Het was vanmorgen erg mooi wandelen in de frisse ochtend zon, hoewel ik niet weet of je de zon eigenlijk wel "fris" kan noemen . Om te fietsen stond er toch wel een stevige wind, hoewel ik toch verscheidene moedigen gezien heb.

Onder andere vanwege de weersvoorspelling koos ik vandaag voor een lokale wandeling. Ik rekende/hoopte erop dat ik tot omstreeks 3 uur tijd had om droog te blijven en dat is netjes gelukt, ik was een beetje voor 3 uur thuis en even na 3 uur is het beginnen regenen.

Ik heb vandaag ook weer herten gezien maar deze tellen niet echt mee, ze zijn van een andere soort en stonden achter een afsluiting. Ik heb ondertussen geleerd dat alle wilde herten in de streek reeën zijn en dat deze eigenlijk niet in gevangenschap te houden zijn omdat ze zich niet laten tegenhouden door een afsluiting van minder dan 3 meter hoogte.

In Amerika maken ze zich momenteel erg druk vanwege een aantal bombrieven, en terecht natuurlijk. In de Westhoek echter liggen de bommen al 100 jaar gewoon langs straat en hier maakt niemand zich daar druk over  . Tenzij het nog eens fout afloopt, zoals een paar jaar geleden op de industriezone.

Vandaag zo'n beetje hetzelfde weer als gisteren, zwaarbewolkt maar niet te veel wind en droog. Dus heb ik weer de koersfiets genomen voor een rit. Volgens de weervoorspellers zou het vandaag wat minder zijn dan gisteren maar dat viel me toch tegen, zo heb ik het niet aangevoeld. Wat wel mooi was dat waren de zonestralen die dikwijls toch wel door tussen de wolken door straalden met de donkere als achtergrond.

Mooi kon je het weer vandaag, met een zware bewolking, niet echt noemen. Er stond echter wel een stuk minder wind. Hoewel die op de middag, na een bijna windstille voormiddag, toch kwam opzetten. Het zou volgens de weervoorspellers bij ons, ondanks de donkere wolken, ook niet gaan regenen. Dus nam ik vandaag nog eens de koersfiets voor een ritje.

Er leek vandaag nog meer wind te staan dan gisteren en bovendien stond hij pal op de kop op weg naar mijn wandel startpunt. Het was best lastig om daar te geraken. Mijn wandel doel was vandaag terug de Sixtusbossen. Het werd een mooie wandeling maar viel toch ook wel een beetje tegen. Na een korte lus in het bos ging het langs het domein van De Lovie, 100 jaar geleden nog een hoofdkwartier van het Britse leger en nu een tehuis voor mensen met een mentale handicap. Heel mooi domein maar toch meer park dan bos eigenlijk. Verder ging het toch vooral rond de bossen in plaats van er door. Het viel ook op dat er wel heel veel "verboden toegang" bordjes staan in en rond de Sixtusbossen. De terugkeer naar huis na de wandeling ging wel een stuk vlotter dan de heenweg. Het werd toch wel een lange namiddag, alles samen toch een 5 uur onderweg geweest.

Ik heb geen goesting om met de koersfiets tegen deze wind te vechten dus zal de nadruk deze week wat meer op wandelen liggen in plaats van fietsen, veronderstel ik. Dat wandelen kan dan eventueel wel op verplaatsing gebeuren, waardoor er toch ook weer wat fietsen bij komt.

Vandaag is het wel allemaal enigszins beperkt gebleven. Een van die plaatsen waar ik al jaren voorbij fiets zijn de Galgebossen in Vlammertinge dus ben ik vandaag daar naartoe gereden om de Galgebossenwandeling te doen. Nu is Vlammertinge niet bijzonder ver en ook de wandeling is met 6,75 Km niet zo lang, een eerder rustige dag dus.

Ik ben op de wandeling ook nog een ree tegengekomen, die vanuit een koolzaadveld terug het bos in huppelde, maar ik was jammer genoeg te laat met mijn camera om het op foto vast te leggen. Mijn dag is echter sowieso geslaagd wanneer ik zo iets tegenkom. Ze stonden ook wel vermeld in de info over de wandeling. Daar sta ik dan toch eerder sceptisch tegenover maar ze blijken er dus toch te zijn, toch minstens één. Ik ben ook blij met de vrij vele jachtvogels die je momenteel ziet en hoort. Vandaag steeg er één op vanaf de grond in het bos, een beetje voor mij. Ook iets waarvan ik blij word.

En natuurlijk is er in de streek altijd wel ergens een Gemenebest begraafplaats in de buurt.