Het slapen gaan gisteren ging iets vlotter, omdat mama preventief bij Julie is gebleven tot dat ze in slaap was gevallen. Ze is wel één keer in paniek wakker geschoten, maar onmiddellijk terug in slaap gevallen.
Papa had er voor gezorgd dat hij gisterenavond toch thuis kon zijn en gelukkig maar, want Sten is vanmorgen met 38.7 graden koorts opgestaan en had heel veel oorpijn. De dokter kon echter geen oorontsteking vaststellen, maar gewoon heel, veel snot, waardoor alles vastzit en pijn doet.
Vanmorgen had Julie het ook heel moeilijk. Ze is licht ontvlambaar voor de stomste dingen. Ze is echt op van de zenuwen. Het afscheid aan de schoolpoort liep dan ook niet van een leie dakje, maar hopelijk kan ze haar zinnen wat verzetten op school.
De schrik zit er bij Julie goed in. Vandaag tweede avond op rij dat ze niet kan slapen en intens huilt. Ze heeft in de eerste plaats schrik van de beenmergpunctie en de narcose en in de tweede plaats om te hervallen. De gedachte dat ze terug regelmatig naar het ziekenhuis moet voor chemo en 'vieze drankjes', maak haar zeer angstig.
Het is als mama dan onmogelijk om je sterk te houden. Gelukkig heb ik haar kunnen geruststellen met alles nog eens in detail uit te leggen en vooral door te zeggen dat we erin moeten blijven geloven. Zowel voor haar als voor mij is dat praten een uitlaatklep, want papa zit in Vlissingen (zich schuldig te voelen dat hij ons niet kan steunen), zodat het slapen voor mij nu ook niet goed werkt. Ze is uiteindelijk, net zoals gisteren, in mijn armen in slaap gevallen.
Het zal voor iedereen goed zijn dat het zover is, want de onzekerheid neemt hier met de dag toe, terwijl we er zo sterk in geloof(d)en dat alles terug in orde zou zijn. Ik ben er eigenlijk wel zeker van dat de punctie perfect gaat zijn, maar als ik dan zie hoeveel angst Julie heeft, dan besef ik pas dat ik diep van binnen ook bang ben. Maar genoeg nu: het moet en het zal allemaal OK zijn!!!!!!! (want anders kan ik sebiet weer niet slapen)
Julie kwam vandaag thuis met al haar toetsen van september. De resultaten mogen er wezen: haar laagste cijfer is 9/10
Dat zal goed zijn voor haar zelfvertrouwen, want het lezen verloopt nog altijd heel moeizaam. Volgende week moeten we naar een speciaal oudercontact, omdat ze speciale leesoefeningen moet krijgen. Hopelijk ziet ze hier vrij snel resultaat van, want ze geraakt enorm gedemotiveerd,omdat ondanks al dat oefenen er geen vooruitgang geboekt wordt.
Vandaag mocht Julie voor de eerste keer mee gaan zwemmen met haar klasgenootjes. Ze was vanmorgen superblij en heeft letterlijk staan roepen van blijdschap. Ze vond het echt geweldig en was blij dat ze in hetzelfde zwemgroepje van haar vriendinnetje Rica zat.
In de namiddag dan naar de laatste proefles van de turnkring. Ze vindt het kei leuk en wil dus blijven gaan. Ze is er helemaal klaar voor.
Het doet haar en ons goed dat ze terug een 'gewoon' leventje kan leiden, want van buitenschoolse activiteiten was vorig jaar nog geen sprake (zeescouts geprobeerd, maar niet gelukt). Ze geniet er enorm van en ze straalt dan ook.
Van al dat sporten is ze natuulijk wel moe, maar hopelijk met een goede nachtrust opgelost. Ze heeft de laatste dagen wel last van een zware verkoudheid en bovendien staat haar gezichtje vol met boebeltjes. We vermoeden een afkickverschijnsel van de chemo. In ieder geval kan dit allemaal nagekeken worden in Leuven volgende week.
Amai wat een super weekend: iedereen moe, maar voldaan , dus zullen we vandaag allemaal vroeg in ons bedje liggen.
Zwembadfeest Na 2 jaar en 1 maand mocht Julie eindelijk terug naar een binnenzwembad. Logisch was dus ook haar keuze om de klasgenootjes uit te nodigen voor een zwembadfeestje!! We waren maar liefst met 20 kinderen. Ook haar meter, peter en zelfs haar juf wilden dit niet missen!!! Julie was behoorlijk opgewonden en superblij dat ze in het zwembad mocht springen. Ze heeft zich helemaal laten gaan: het was een MEGA-feest voor one MEGA-meid!!!
Schoolfeest Het was zaterdag ook schoolfeest, dus Julie en Sten moesten optreden. Ze hebben dat beide heel goed gedaan en onze videotheek is weeral uitgebreid.
Verjaardagsfeest Na het schoolfeest kwam de familie bij ons thuis feesten. Ook tante Rita en nonkel Willy uit USA waren erbij. Zelfs nonkel Tim was overgekomen vanuit Duitsland: wat een verrassing! Het was een mooie afsluiter van een fantatische 7de verjaardag! We beseffen maar al te goed dat we ons beide handjes mogen kussen dat we dit nog mee mogen maken en genieten intens van deze momenten!!!
Rommelmarkt Het weekend hebben we afgesloten met een rommelmark in de straat, waarbij Julie en haar vriendinnetje Jorien heel de middag met de dames schoenen (met hakjes uiteraard) die te koop stonden, hebben rond geparadeerd. Hilarisch!!! De verkoop was heel goed en de dag werd afgesloten met een heerlijke BBQ.
