De lente is met
stip het geknipte moment om mijn goed gevoel af te stoffen. Bij de eerste
zonnestralen heb ik meteen zin om aan van alles te beginnen en liefst nog aan
alles tegelijk. Die streep goud op het terras laat me watertanden naar een
zomerse barbecue, een fietstocht met de wind in de rug en de berg naar
beneden
.zalig om mijn haren voluit te laten wapperen. Ne mens kan content zijn
met die kleine dingen.
Even geleden werd
ik zelfs werkelijk ontroerd, dan nog door een reclame boodschap, stel je voor.
Een krant gaf in
bijlage de Nederlandse versie van de Koran
.. met de boodschap Want kennis van de
ander is de eerste stap naar vriendschap
Natuurlijk. De
eerste stap naar vriendschap. Het is een absolute verrijking om vrienden te
ontdekken. Ik geef toe, in de winter is het vaak bibberen met een jas aan als
we op straat een gezellige koffieklets willen houden, dus komt het er vaak niet
van.
Maar in de lente
ligt een vleugje vriendelijkheid gemakkelijker op de lippen.
Die
reclameboodschap moedigt aan: Kijk rond, iedereen heeft handen om mee te
zwaaien, voeten om naar elkaar toe te stappen. Dat is een aardig begin.
Voila, zo simpel
en zo schoon, vriendschap. Absoluut. Het is zelfs mooier dan die flatscreen
T.V. en warmer dan de meest exotische vakantie. Bovendien is het helemaal
gratis, geen abonnement of instapkosten. Gewoon de handen uit de mouwen en
zwaaien maar, net als koningin Beatrix op Koninginnedag.
Onze liefste
glimlach mag uiteraard niet ontbreken. Alles samen is dat meer dan genoeg voor
een flinke portie vriendelijkheid. Ik koester bij wijze van spreken nog die
schouderklop uit mijn studententijd.
In mijn hoofd
speelt een passend lied van Louis Armstrong
.
I see friends shakin' hands, sayin' "How do you
do?"
They're really
saying "I love you"
Inderdaad What a
wonderfull World in de lente als het stopt met regenen, gaan we weer fluitend
door het leven.
|
