11/12/2008: Afscheid van Dorian en Ben (mijn knuffels).
Ik werd om 4u wakker van de verschrikkelijke jeuk en ik merkte op dat ik nieuwe beten had bijgekregen. En daardoor had ik het vermoeden dat Dorian en Ben (mijn knuffels) drager waren van bedbugs, ook al had ik ze gewassen. Met spijt in het hart en met traantjes heb ik dan besloten om ze achter te laten in Perth en ze niet mee te nemen naar Adelaide. Ik heb wel eerst de toestemming gevraagd van diegene van wie ik de knuffels heb gekregen en ze gaan mij vervangknuffels geven wanneer ik terug in België ben. Het werd ondertussen 5u en ik kon niet meer in slaap geraken, ik heb dan nog eventjes op mijn Nintendo DS gespeeld. Een half uurke later heb ik toch geprobeerd om toch nog eventjes te slapen, dit is mij dus gelukt. Ik ben om 8u opgestaan om naar de winkel te gaan om een product te kopen tegen de bedluizen en ik ben ook naar de apotheker gegaan om een speciale zalf te kopen tegen de jeuk. Ik heb niet voor een anti-allergisch medicament gevraagd want ik nam mijn cortisone-pillen in, spijtig genoeg hielpen die niet. Ik ben dan teruggegaan naar de jeugdherberg waar ik terug mijn pyjama heb gewassen. Daarna heb ik mijn rugzak en kleren ingespoten met insecticide met als bestanddeel permethrin en toen ben ik gaan ontbijten. Na het ontbijt heb ik al mijn spullen ingepakt en ik ben vertrokken naar hotel Aaron waar de shuttlebus mij gaat oppikken om mij naar de luchthaven te brengen. Ik moest mij haasten om in de shuttlebus te stappen want hij had zich in het midden van de weg geparkeerd omdat ze op zijn parkeerplaats stonden. Tegen 11u kwamen we toe in de luchthaven waar ik mij maar direct heb ingechekt. Mijn bagage woog nog maar 22 kg, in 6 maanden tijd ben ik dus 2 kg en 100g kwijtgeraakt. In de luchthaven heb ik een tijdschrift OK gekocht en deze heb ik dus ook van kop tot teen uitgelezen. Het werd 12u15 en we mochten op het vliegtuig gaan en om 12u30 zijn we vertrokken richting Adelaide waar ik bijna de ganse tijd heb geslapen. Om 16u40 kwamen we toe in Adelaide en het is nu 9 ½ uur verschil met België, ik moest spijtig genoeg een uur wachten voordat de shuttlebus toekwam. Om 17u45 kwam die opdagen en die heeft mij, na een kleine tussenstop gemaakt te hebben aan het station, naar de YHA gebracht. In de jeugdherberg heb ik mij ingechekt en daar heb ik gevraagd of ze een dokter wisten die nog spreekuur. Ze hebben dan voor mij een dokter gebeld maar spijtig genoeg was deze volzet, ik heb wel voor morgenvroeg een afspraak gemaakt. Ik ben dan maar naar de winkel gegaan om terug insectiside te kopen om mijn matras in te spuiten, ik neem geen enkele riciso meer. Ik ben vroeg in mijn bed gekropen want ik was doodmoe, dit komt ervan als je al een paar dagen niet meer kunt slapen.
Toen ik deze morgen opstond merkte ik op dat mijn armen nu ook vol met beten stonden. Toen had ik pas door dat het geen muggebeten maar beten van bedbugs (bedluizen) waren. Ik heb een douche genomen, heb andere kleren aangedaan en ik ben naar de receptie gegaan. Ik zei dat ik gebeten was door bedbugs en dat ik graag een andere kamer wou hebben, ze hadden geen kamer vrij want het was nog geen 10u en de mensen hadden nog niet uitgechekt. Ze ging wel aan de huishoudsters laten weten dat ze in die kamer moesten spuiten en dat zou alle beesten doden. Ik ben dan maar terug naar mijn kamer gegaan om mijn pyjama en mijn knuffels te wassen. Nadat dit gedaan was ben ik toch maar terug naar de receptie gegaan om nogmaals te vragen om van kamer te kunnen veranderen want ik voelde mij niet op mijn gemak om nogmaals met die beesten te moeten slapen. De manager kwam af omdat hij zag dat mijn gezicht en hals vol beten stonden, ik moest hem volgen naar zijn bureau. Hij vroeg mij of ik kampeerspullen had en dit was dus niet het geval, de bedbugs kan door slaapzakken overgedragen worden. Hij heeft mij dan een vergoeding gegeven, ik moet niet betalen voor deze nacht. Ik word wel in quarantaine geplaatst om te zien of ik de drager ben van de bedbugs, ik slaap dus alleen in een kamer van 4 personen. Voordat ik mijn spullen in mijn nieuwe kamer kon zetten heb ik al mijn kleren gewassen, hopelijk gaan de bedbugs hiermee weg. Mijn rugzak stond nog in de kamer toen ze de kamer inspoten, ik hoop dat dit voldoende is. Door heel die historie kon ik weeral niet naar Kings Park gaan, dit is wel spijtig want ik kon de afleiding wel gebruiken want de beten jeuken verschrikkelijk!!! Ik voelde mij zo slecht dat ik in mijn bed zou gekropen hebben als er geen bedbugs waren. Ik heb dan maar mijn laptop genomen en ik heb terug een paar fotos van mij op facebook gezet. Ik was dan van plan om naar afleveringen van LOST te kijken, maar ik geraakte in gesprek met een Zwitserse dame. Het werd 22u30 en ik ben gaan slapen, al hopend dat de bedbugs weg waren.
Toen ik deze morgen opstond was mijn gezicht en mijn hals vol met beten. Ik dacht dat het muggenbeten waren want de muggen zijn verlekkerd op mijn bloed. Of ze wilden mij gezelschap houden want ik sliep alleen in een 3-persoonskamer, echt een luxe. Ik was van plan om lekker lang te blijven slapen maar ik werd wakker gebeld door die van YHA Travel. Ze had gehoord dat ik terug was van mijn tour en zou graag hebben dat ik haar het bedrag terugbetaalde dat zij had voorgeschoten. Ik ben dan maar opgestaan, heb mij aangekleed en heb mijn tanden gepoetst. Dan heb ik mijn geld genomen en ik ben maar naar beneden gegaan om haar te betalen. Gelukkig heb ik de reis niet zelf via internet geboekt want ik heb een korting van 5% gekregen. En nu was het afwachten voor de bevestiging van Connections dat mijn reis wel geboekt is. Ik ben dan naar de winkel gegaan om boodschappen te doen want ik had niets meer om te eten. Toen ik terugkwam van de winkel kreeg ik een telefoontje dat de reis bevestigd was en dat ik mijn ticket mocht gaan halen. Dit heb ik dan vlug gedaan en ik heb dan ook een 3-daagse tocht geboekt van Adelaide tot Melbourne, nu ga ik eindelijk de 12 Apostels zien. Ik heb dan vlug mijn kleren in het wasmachine gestoken, toen die aan het wassen waren heb ik de informatie van de reis naar Nieuw-Zeeland gelezen en het ziet er heel interessant uit. Een half uur later kon ik mijn kleren al in het droogmachine steken en na zon 20 minuten was alles gereed. Ik heb dan mijn kleren in een zak gedaan en op mijn bed gesmeten om ze op te plooien en terug in mijn rugzak te steken. Nadat dit gedaan was heb ik mij klaargemaakt om naar de cinema te gaan om naar de film Four Holidays te kijken want op dinsdag is het goedkoper en dit is in heel Australië. Daarna ben ik naar de jeugdherberg gegaan om eten te maken en daarna heb ik nog verder in mijn boek gelezen.
We starten onze reis met een rit naar de top van Mount Clarence, dat ons een spectaculair zicht geeft over King George Sound (de baai voor de kust van het huidige Albany die groter is dan Sydney Harbour), de andere eilanden en over de stad Albany (die de oudste stad is van Western Australia). Op de top van Mount Clarence staat het Desert Mounted Corps Memorial, dit monument gedenkt de Australiërs en Nieuw-Zeelanders die in het Midden-Oosten het leven lieten tijdens de Eerste Wereldoorlog. We zijn dan doorgereden naar Middleton Beach waar we een kleine wandeling gemaakt hebben over de heritage boardwalk met uitzicht over het strand. Onderweg naar Perth zijn we gestopt in Porongurup National Park om de berg Castle Rock te beklimmen. Na gisteren de boom te beklimmen had ik enorme spierpijn en koste het mij veel moeite om de berg te beklimmen. Maar ik heb het tenslotte gedaan en dat kunnen we niet zeggen van andere medereizigers. Toen we de berg beklommen hadden we een mooi uitzicht over Stirling Range National Park. De pieken rijzen meer dan 1000 m op boven zeeniveau en strekken zich uit over een lengte van meer dan 65 km. Om de top van de berg te bereiken moesten we eerst nog over en onder rotsen kruipen en dat gaf ons een adembenemend zicht over het omliggende landschap. Toen we de berg aan het afdalen waren begon het eerst zacht en daarna harder te regenen. De meesten begonnen naar de bus te lopen, dit heb ik niet gedaan omdat ik niet wou uitglijden en vallen. Daarna hebben we nog een stop gemaakt aan een wijnbedrijf waar we natuurlijk een paar wijnen hebben geproefd. Ik drink niet veel alchohol maar mijn voorkeur gaat naar witte wijn. We hebben dan onze reis verder gezet richting Perth, we hebben alleen nog maar een tussenstop gemaakt om te tanken en om te lunchen. In de bus heb ik mij beziggehouden met het lezen van een boek en toen mijn boek was heb ik genoten van het landschap. Het werd 18u30 toen we in Perth toekwamen en ik ben nog vlug naar een bankautomaat gegaan om mijn verblijf in de jeugdherberg te kunnen betalen. Dan ben ik naar de jeugdherberg gegaan om mij in te checken en ik heb mijn bagage uit de locker gehaald, deze was gelukkig nog gesloten en er werd dus niets gestolen. Ik heb een douche genomen en ik ben dan naar MacDonalds gegaan om iets te eten. Daarna heb ik naar mama gebeld want ik had haar gezegd dat ze mij zondag niet moest bellen en dan heb ik nog eventjes op mijn Nintendo DS gespeeld.
Deze nacht heb ik niet zo goed geslapen wegens het geronk van 2 kamergenoten, ik denk dat ze er een wedstrijd van maakten om zo luid mogelijk te snurken. Om 6u25 is mijn wekker afgegaan en was het dus tijd om op te staan want we hebben een drukke dag voor de boeg. Eerst hebben we ontbeten dat bestond uit cornflakes en toast en er was ook koffie en thee. Daarna was het tijd om alles in te pakken en terug in te laden in de bus. We zijn eerst naar de vuurtoren Cape Leeuwin gegaan maar spijtig genoeg was deze nog gesloten zodat we niet konden zien waar twee oceanen (Indische Oceaan en de Stille Zuidzee) elkaar ontmoeten. Het is tevens ook het meest zuidwestelijk punt van Australië en 5000 km ten zuiden hiervan bevindt zich Antartica. Toen we op weg gingen naar The Bicentennial Tree hebben we een tussenstop gemaakt in Karri Valley Resort om de emoes en kangeroes te zien maar er waren geen kangeroes te bespeuren. Ik dacht dat ik iets ging krijgen en dat ze mij daar gingen achterlaten, maar gelukkig gingen we na een tijdje verder. The Bicentennial Tree is de hoogste tree top lookout van de wereld. Op deze Karri-boom moeten we eerst 60 m klimmen op dikke staven die in de boom steken voordat we op het platform kunnen staan. Op dit platform moet er dan nog 15 m geklommen worden om een adembenemend zicht te krijgen over het Nationaal Park. Ik had besloten om eerst tot het eerste platform te gaan, ik vermoed dat dit zon 30m boven de grond was, om te zien of ik het wel aandurfde om verder te klimmen want er staken alleen maar dikke staven in de boom en er was geen veiligheidsnet. Ik was van plan om niet verder te klimmen want ik vond het toch een beetje gevaarlijk want de staven stonden soms wel ver van elkaar, maar zonder erbij na te denken heb ik vol goede moed de beklimming verder gedaan en het was de moeite waart. Ik ben trots op mezelf dat ik het gedaan heb en dat is dus het voordeel van in een groep te reizen. De afdaling ging sneller dan de beklimming maar ik zorgde er wel voor dat ik dicht tegen de stam van de boom was. Ik ging trede per trede naar beneden en ik hield de staven stevig met beide handen vast. Toen we met terug met beide voeten op de begane grond stonden zijn we doorgereden naar de Valley of the Giants met zijn immense tingle-bomen waar we de Tree Top Walk hebben gedaan. Dit is een wandeling van 600 m en het hoogste punt is 40 m boven de grond. We liepen niet over houten balken maar over ijzeren platen, het nadeel is wel dat het een beetje bewoog met de wind. Dit is dus niet echt aangeraden voor mensen met hoogtevrees en gelukkig voor mij heb ik dit niet. We hebben dan nog eventjes rondgewandeld op de oude bomen te bekijken. In één van de bomen kon ik héél duidelijk een gezicht (ogen, neus, mond en hoorn) onderscheiden en een andere boom was precies in de vorm van een theepot. Sommige bomen waren hol en zo groot dat je er zelfs zou in kunnen wonen, ik vermoed dat de aboriginals dit vroeger hebben gedaan. Ik ben van plaats verwisseld en ik zit nu vooraan in de bus, zo kan ik verder babbelen met Julia (Aussie). We zijn dan doorgereden naar William Bay National Park waar sommige een duik hebben genomen in het klare water van Greens Pool en ik heb een kleine wandeling gemaakt om fotos te trekken. Na een half uur was het tijd om verder te reizen en we zagen een kangeroe over de weg springen en die was een beetje in paniek. Ze sprong van de ene kant naar de andere kant van de weg en is gelukkig na een tijdje toch van de weg gegaan, ze had geluk dat wij en onze tegenliggers ze op tijd hadden gezien. We zijn dan doorgereden naar Albany waar we naar de natuurlijke kustfenomenen The Natural Bridge en The Gap zijn gaan bekijken. Als er veel wind is komt het water van de zee meters naar boven, zo hoog dat we het zelf in The Gap kunnen voelen. The Natural Bridge is dus een brug over de zee en na een hevige discussie mocht Tom deze brug toch beklimmen van Anita (de reisbegeleidster). We zijn dan naar een jeugdherberg in Albany gegaan voor onze laatste nacht tesamen, dit hebben we uitgebreid gevierd met Vodka Cruiser.
Vandaag is het Sinterklaas! Spijtig genoeg is de Sint niet tot Australië gekomen om mij een pakje te brengen, ik ben nochtans braaf geweest! Ik vermoed dat de Sint de weg niet weet naar Australië want hier kennen ze alleen maar de Kerstman. Ik ben om 6u15 opgestaan omdat ik om 7u moest klaarstaan voor de jeugdherberg om op 3-daagse tour te vertrekken. Ik probeerde niet te veel lawaai te maken om mijn kamergenoten niet wakker te maken want ik weet hoe belangrijk een goede nachtrust is. Dit is mij niet helemaal gelukt want de deur maakt een piepend geluid als men die sluit en ze gaat ook met een plof toe omdat het zon zware deur is. Ik heb eerst mijn grote rugzak in de locker gestoken en nu maar hopen dat hij die niet opengaat voordat ik terug ben, ik heb voor de zekerheid nog $ 5,00 bijgestoken. Daarna ben ik mijn 2 andere rugzakken gaan halen in de kamer, ik heb mijn lakens afgetrokken en ik ben mij gaan uitchecken in de jeugdherberg. Ik ben dan buiten gaan wachten op de bus en na verloop van tijd was ik niet meer alleen. Er hadden nog meer mensen een tour met Western Explorer geboekt, de organisatie is blijkbaar populair. Er waren 3 verschillende touren: 3-day Southwest, 5-day Southwest en 10-day Exmouth. We werden op tijd opgepikt en aan de bushalte moesten we naar een andere bus overstappen. Omdat mijn bagage als een van de laatste werd ingeladen had ik natuurlijk niet zon goede plaats op de bus, ik zat geïsolleerd vanachter in de bus. Het voordeel was wel dat ik op mijn gemak nog een beetje kon slapen. Toen ik wakker werd heb ik eventjes gebabbeld met een Duits meisje en zij wist niet waar België gelegen was, hoe dom kan je nu zijn? We hebben een kleine tussenstop gemaakt aan Busselton Jetty, die is 2 km lang en is de langste houten steiger in het zuidelijk atmosfeer. Spijtig genoeg hadden we maar 30 minuten tijd om Busselton te verkennen, dit is het nadeel van een georganiseerde tour want we moeten ons aan het tijdschema houden. Daarna zijn we naar Yallingup gegaan om de Ngilgi Caves te zien en ik had het gevoel dat ik daar al eens naartoe was geweest. Dit is onmogelijk want ik ben nog nooit naar Western Australia gegaan, ik vermoed dat ze mij doet denken aan de grotten dichtbij Trier (in Duitsland). We mochten vrij rondlopen in de grotten, we moesten gewoon de wegwijzers volgen. Op het einde hebben we ons op onze rug gelegd om naar de stalagtieten te kijken, het leek precies op een sterrenhemel. Het was heel verslavend om naar te blijven kijken want we hebben daar zekerst 20 minuten gelegen, ik vergat zelfs dat ik honger had. We zijn tenslotte maar verder gegaan om te lunchen en de lunch bestond uit sandwichen met sla, tomaat, kaas, ham. Daarna hebben we een kleine tussenstop gemaakt in een Bush Shek brouwerij en een chocoladefabriek waar we gratis vanalles konden proeven. En toen zijn we naar Margaret River gegaan waar we eerst een half uur konden rondlopen in de stad en dan zijn we naar het strand gegaan waar we 2 kerstmannen hebben gezien. Margaret River en het omringende landschap vormen een oase van wijnhuizen, uitstekende restaurants, prachtige uitzichten, goede surffaciliteiten, stranden waar je zandkastelen kunt bouwen en interessante grotten. We zijn dan naar Augusta gegaan waar we overnacht hebben in een jeugdherberg. Spijtig genoeg kwamen we daar pas om 20u toe en moesten we ons eten nog maken, zo was er geen tijd meer over om de stad te verkennen.
Ik kan het niet geloven: ik ben al een half jaar in Australië, de tijd gaat snel vooruit. Na afscheid genomen te hebben van Julia ben ik teruggegaan naar YHA Travel om mijn reis naar Nieuw-Zeeland te boeken. Daar kreeg ik onder mijn voeten dat ik nog geen vliegticket had geboekt. Ik zou volgens haar eerst mijn vliegticket moeten boeken en pas dan de tour. Maar waarom zou ik eerst een vliegticket moeten boeken als er de kans bestaat dat de tour niet beschikbaar is. Ze zegt ook dat je de vliegreizen maanden op voorhand moet boeken, zo gaat dat volgens haar in Australië. Ik heb haar maar niet gezegd dat ik mijn vliegreizen altijd maar een paar dagen op voorhand boekte. Ze heeft tenslotte voor mij de reis geboekt, ik moest pas betalen als ik zeker wist dat ik een vliegticket kon boeken. Ik ben daarna maar terug naar de laptop gekropen om al de dingen te plannen en te boeken. Ik heb mijn overnachtingen in Adelaide, Melbourne, Sydney geboekt. Ik heb opgezocht wat het goedkoopste is om van Melbourne naar Sydney te reizen en het is dus de Greyhound-bus geworden, deze vertrekt om 7u s morgens in Melbourne en komt toe in Sydney om 19u s avonds. En tenslotte heb ik ook mijn vliegticketten geboekt. Ik vertrek vanaf 7 januari naar Christchurch waar ik 3 dagen ga verblijven voordat de 15-daagse tour begint. De tour eindigt op 24 januari in Auckland waar ik tot 30 januari ga blijven om terug te keren naar Sydney. Nog een geluk dat dit allemaal online kan gebeuren. Toen dit allemaal gedaan was, was het al 12u en dus tijd om te eten. Ik moest tot 15u wachten om mijn reis te betalen want ze had een belangrijke vergadering. Ondertussen ben ik naar het gebouw van Qantas gegaan om de datum te veranderen voor mijn terugkeer naar België. Ik kom toe in België op 07 februari om 11u05! Ik ben dus dan in totaal 8 maanden weggeweest van thuis en het is voldoende geweest. Het is mijn bedoeling om op 01 maart terug te beginnen werken zodat ik kan sparen voor mijn volgende reis. Ik ben teruggekeerd naar de jeugdherberg om te wachten op die van YHA Travel, om mij bezig te houden heb ik een boekske gelezen. Het werd 16u30 en ze kwam nog niet opdagen, ik heb dan maar aan de receptie gevraagd of ze aan een boodschap konden achterlaten voor haar. Iets voor 17u belde ze mij en ik kon dan een deel van de reis betalen. Ik kon het volledige bedrag niet betalen omdat er niet meer dan $ 800 van mijn rekening ging. Zij ging mij maandag de rest voorschieten en ik moest haar dan dinsdag alles terugbetalen. Ik ben blij dat bijna alles in orde is, dan moet ik mij geen zorgen meer maken. Ik heb daarna eten gemaakt en ik heb de spullen geselecteerd die ik ga meenemen op 3-daagse tour. Mijn grote rugzak ga ik op slot in een kast doen, dit gaat mij in totaal $15 kosten en dit omdat ik mijn laptop niet mee wil nemen. Daarna heb ik mijn blog verder aangevuld want anders gaat het veel te veel worden na de terugkomst van mijn 3-daagse tour.
In de voormiddag ben ik samen met Julia op schoenenjacht gegaan. Zij had wandelschoenen nodig voor haar 10-daagse tour naar Exmouth en voor haar tour naar Tasmanië. Ik heb haar gezelschap gehouden omdat zij ook met mij is meegegaan toen ik op zoek was naar een zwarte broek voor mijn werk in Karri Valley Resort. In de namiddag was ik van plan om naar Kings Park te gaan maar ik heb een beetje te lang bij YHA Travel gezeten. Ik heb daar mijn 3-daagse tour naar het Southwest geboekt en ik heb ook informatie gevraagd over de reis naar Nieuw-Zeeland met Adventure Tours. Zij heeft contact opgenomen met Adventure Tours om te zien welke datum beschikbaar was in januari, het zou de 23-daagse tour zijn van $2990. Zij heeft mij ook een andere organisatie Connections doorgegeven die een 15-daagse tour doet van Christchurch tot Auckland, deze kost maar $1960. Na de 2 brochures grondig door te lezen en ook informatie opgezocht te hebben op het internet heb ik gekozen voor de tour met Connections omdat het goedkoper is en ook omdat we ook de landschappen gaan tegenkomen van de filmen Lord of the rings en Chronicles of Narnia. Ik zou mijn reis ook zelf kunnen plannen maar ik vind dat ik ook een beetje vakantie verdien, ik heb gedurende 6 maanden al genoeg mijn plan moeten trekken. Het werd ondertussen 17u30 en het was tijd om eten te maken. Julia en ik hebben spaghetti met bolognaise-saus gemaakt. We gingen normaal gezien daarna naar de cinema gaan maar we zijn toch maar niet geweest omdat ze haar valies nog moest maken want morgen vertrekt ze naar haar 10-daagse tour naar Exmouth. Ik heb mijn laptop maar genomen en ik heb verder opzoekingswerk gedaan en mijn blog aangevuld.
Ik heb vannacht niet zo goed geslapen omwille van het vele nachtlawaai. In het begin heb ik héél goed geslapen totdat Leen mij om 23u30 wakker belde, daarna was het moeilijk om terug in slaap te geraken. Om 9u ben ik maar opgestaan omdat ik voor 10u moest uitchecken. Spijtig wordt er in de YHA maar ingechekt om 13u, maar gelukkig kon ik mijn grote rugzak in de storageroom zetten. Ik ben dan naar Bakery Delight gegaan om te zien of Kira (Duits meisje waarmee ik van Darwin tot Perth reisde) daar nog werkte en ook om chocoladekoeken te kopen, maar ze was nergens te bespeuren. Ik had haar gisteren een smske gestuurd of ze nog in Perth was maar ik heb geen reactie van haar gekregen, misschien heeft ze geen belwaarde meer. Daarna ben ik naar de bibliotheek gegaan om mijn eindejaarswensen op zon 40 kerstkaarten te zetten. Ik heb niet gekozen voor de oorspronkelijke kerstkaarten met sneeuw maar wel voor de originele kerstkaarten, zoals de kerstman die een BBQ aan het strand houdt. Mijn eindejaarswensen waren: Zalig Kerstfeest en Gelukkig Nieuwjaar (2009). Vele groeten en kussen vanuit het zonnige Australië. Jullie kunnen misschien wel geloven dat mijn hand en vingers na al dat schrijven zeer deed want ik moest ook nog de adressen op de enveloppen zetten. Ik heb aan iedereen van de familie en vriendenkring een kerstkaart verstuurd en hopelijk ontvangt iedereen ze want ik wist niet dat ik een sticker van airmail op de envelop moest plakken. Het werd 13u en ik ben naar de YHA gegaan om mij in te checken. Ik sliep in kamer 204 gelegen op het 2de verdiep waar ook de keuken, badkamer gelegen is. Ik had pech want de onderste bedden van de stapelbedden waren bezet, gelukkig hadden de bedden een ladder om naar het bovenste bed te kruipen. Ik heb mijn bed opgemaakt want heel moeilijk bleek te zijn en ik heb mij in de kamer geïnstalleerd. Ik heb eerst eten gekocht in Woolworths en daarna ben ik terug naar de souvenierwinkels gegaan om op zoek te gaan naar een t-shirt met de tekst: Good girls go to heaven, bad girls go down under. Ik had die t-shirt 2 weken geleden gezien maar spijtig genoeg niet gekocht en nu vind ik die niet meer terug. Daarna ben ik naar de jeugdherberg gegaan om iets te eten en ik heb ook mijn blog aangevuld. Tegen 19u kwam Julia (heb ik leren kennen in Perth) terug van haar 5-daagse tour naar Esperance en we hebben een tijdje met elkaar gebabbeld. In de eetruimte zag ik Kira zitten en het enigste wat ze kon zeggen was hello. Ik vermoed dus dat ze geen contact meer met mij wilt hebben en ik zou eigenlijk niet weten wat ik haar aangedaan zou hebben. Tegen 21u ben ik naar mijn kamer gegaan om op mijn gemak in mijn bed een boekje te lezen. In de kamer was een Zwitsers meisje Suzanne, zij heeft een verkoudheid opgelopen door de airco in het vliegtuig. We hebben eventjes met elkaar gebabbeld en van haar heb ik geleerd dat ze in Zwitserland 2 talen spreken: Zwitsers-Duits en Frans.
Na maar 6 uurkes te hebben geslapen was het tijd om op te staan om terug te keren naar de bewoonde wereld. Ik heb mij vlug aangekleed, ontbeten, tanden gespoetst,... en dan heb ik alles in mijn rugzakken gestoken. Ik heb mijn dikke fleece, luchtmatras en slaapzak achtergelaten want ik heb ze toch niet meer nodig. Ik heb mijn lakens afgetrokken en ik heb de lakens, mijn uniform en de handdoeken voor de deur van de wasserij gesmeten want die was nog niet open. Daarna ben ik nog vlug met Rachel naar het bureau gegaan om mijn sleutel van mijn kamer af te geven. Dit vind ik wel idioot want Katharina gaat naar mijn kamer verhuizen, ik kon toch gewoon de sleutel aan haar geven. Tegen 7u45 waren we terug aan de Lodge waar Koji ons aan het opwachten was, hij ging mee naar Pemberton om een paar boodschappen te doen. AJ was zo vriendelijk om haar auto te lenen want in Rachel haar auto was er maar plaats voor 2 mensen om te zitten. Na al mijn bagage in te laden zijn we vertrokken richting Pemberton, dit is gelegen in het hart van Karri-land of beter gezegd Karri-bomen. We hadden de pech dat we achter een Road Train aanreden en Rachel durfde die niet voorbij steken. We hebben maar schoontjes onze afstand gehouden want wat zou er allemaal kunnen gebeuren als de boomstammen loskwamen en van de Road Train vallen. Omdat we te vroeg in Pemberton toekwamen zijn we eerst nog naar de bakkerij gegaan, dit vond ik een goed idee want ik had geen eten bij voor onderweg. Het werd 8u30 en we keerden terug naar de bushalte. De bus reed ons voorbij, maar hij bleef gelukkig wachten totdat het 8u45 was. Ik zou niet weten wat ik gedaan zou hebben als hij had voortgereden en mij had achtergelaten. Op de bus heb ik eerst een beetje geslapen en daarna heb ik een beetje met mijn buurvrouw gebabbeld. Toen we in Bunburry stopten heb ik de kans gegrepen om naar de jeugdherberg 'Grand Central' te bellen, zij hadden gelukkig nog een bed voor mij vrij. In de bus heb ik ook naar de film 'Marsian Boy' gekeken. Toen we nog een tussenstop maakten konden we gratis een kers proeven. Dit had ik maar beter niet gedaan want ik kon niet aan de verleiding weerstaan en ik heb een zak overheerlijke kersen gekocht. Tegen 14u kwamen we toe in Easth Perth waar ik een taxi heb genomen naar de stad. In de stad aangekomen heb ik mij ingechekt in de jeugdherberg, ik heb mijn rugzakken daar achtergelaten en ik ben de stad ingegaan. Daar heb ik iets gegeten en ik ben naar de cinema geweest om naar de film "Australia" te zien. Na de film ben ik naar de jeugdherberg teruggegaan om naar mama te bellen. Ik ben dan naar mijn kamer gegaan waar ik met 2 Nederlanders heb gebabbeld en ik heb ook SUDOKU gespeeld.
Vandaag heb ik het vliegtuig genomen van Perth naar Adelaide. Het is nu 9 1/2 verschil met België (21u30 in Adelaide is dus 12u in België).
Met spijt in mijn hart (en met een paar traantjes) heb ik Dorian en Ben (knuffels) achtergelaten in de vuilnisbak in Perth. Dit komt omdat ik terug werd gebeten door bedluizen (ook al sliep ik alleen in een kamer), ik vermoed dat ze een drager waren. Ik heb al mijn spullen ingespoten met instectiside (en ook de matras in Adelaide). Morgen ga ik naar de dokter gaan.
Ik vul mijn blog vandaag dus niet verder in want ik ben in de rouw.
Ik was van plan om mijn reisverslag gisteren en vandaag aan te vullen. Maar omwille van bedluizen is het moeilijk om mij te concentreren, dit komt omwille van de verschrikkelijke jeuk!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik heb meer dan 50 beten in mijn aangezicht, hals, armen,...
Ik ben in quarantaine geplaatst, ik slaap alleen in een kamer van 4. Deze kamer mag ik nog wel verlaten hoor. Mijn rugzak is ingespoten en al mijn kleren zijn gewassen, hopelijk gaat dit helpen om ze te doden. En voor deze nacht moet ik niet betalen.
Morgenvroeg ga ik naar de winkel om terug een bestrijdingsmiddel te kopen tegen bedluizen. Ik ga ook naar de apotheker gaan voor een zalf.
Morgen vertrek ik naar Adelaide voor een week. Voordat ik in een kamer ga zal ik alles nog eens inspuiten en mijn kleren nog eens wassen.
Als het overmorgen nog niet beter is dan ga ik naar de dokter gaan want ik word horendol!!!!!!!!!
06/12 tot 08/12: 3-daagse tour naar het zuidwesten 08/12 tot 11/12: Perth 11/12 tot 18/12: Adelaide 18/12 tot 20/12: 3-daagse tour naar Melbourne (moet het nog boeken) 20/12 tot 03/01: Melbourne waar ik Kerstmis en Nieuwjaar ga vieren 03/01 tot 07/01: Sydney 07/01 tot 10/01: Christchurch (Nieuw-Zeeland) 10/01 tot 24/01: 15-daagse tour in Nieuw-Zeeland 24/01 tot 30/01: Auckland (Nieuw-Zeeland) 30/01 tot 06/02: Sydney 06/02 tot 07/02: Vliegtuig
Vandaag zijn we om 8u30 begonnen. Koji, Katharina en ik hebben de chalets alleen gekuisd omdat Angelika problemen heeft met haar VISA. Zij zou Australië binnen 3 weken moeten verlaten, dit komt omdat Karri Valley Resort haar niet wil sponseren zodat ze langer in Australië zou kunnen blijven. We hebben goed onze plan getrokken met het kuisen en we hebben de weg goed gevonden naar al de chalets. Daarna zijn we naar de lakeside gegaan waar we tot 16u30 gewerkt hebben omdat we op het laatste nippertje nog een chalet moesten kuisen voor een mevrouw en haar invalide moeder. We konden spijtig niet blijven wachten voor het eten omdat we de auto naar de wasserij terug moesten brengen. Angelika vertelde mij dat ze het spijtig vond dat ik vertrok omdat ik een harde en snelle werker ben. Ik kon niet geloven dat ze dit zei want in het begin kreeg ik alleen maar commentaar. Ik heb dus vlug een douche genomen en dan ben ik voor de laatste keer richting resort gewandeld. Spijtig genoeg was Alison er niet om ons een lift terug te geven. Ik heb vlug mijn kamer gestofzuigd en dan heb ik al mijn spullen ingepakt. Ik ben van plan om mijn dikke fleece, mijn slaapzak en slaapmatras achter te laten. Toen ik alles had ingepakt kwamen AJ en Yonghyun terug van hun tocht naar Bunburry. In Bunburry heeft AJ een auto gekocht, we hebben dus met zn allen naar Pemberton gegaan. In Pemberton ben ik vlug op het internet gegaan om een jeugdherberg te boeken. Ik heb een uur op het internet gezeten om een jeugdherberg te vinden die niet volzet was. Ik ga proberen om morgen naar Grand Central te bellen voor te zien of zij nog plaats hebben. We zijn teruggekeerd naar de lodge waar we met zn alles iets gedronken hebben en afscheid hebben genomen.
Vandaag zijn we maar met 4 personen (Angelika, Katharina, Koji en ik) want Alison, AJ en Yonghyun hebben een dagje vrij. Dit vind ik wel ongehoord want Katharina is pas van gisteren beginnen te werken, zo leert ze dat het hard werken is. Ik moest dus terug met de auto rijden. Eerst zijn we naar de chalets gegaan, deze keer lukte het mij vlotter om achteruit te rijden. Maar ik heb nog altijd problemen om mijn weg te vinden, ik vond de weg niet naar een chalet ook al ben ik er vandaag al naartoe geweest. Katharina had het werken nog niet echt onder de knie. Zij was verantwoordelijk om de lakens van de bedden te doen, de haard te kuisen en te stofzuigen. Koji begon meestal te stofzuigen nadat hij de keuken had gekuisd en ik deed het stof af en daarna begon ik te moppen. Ze zeggen: haast en spoed komt zelden goed en ze hebben gelijk ook. In mijn haast heb ik de kofferdeur niet goed opengedaan en de deur vloeg recht tegen de achterkant van mijn knie toe, dit deed wel zeer en als resultaat heb ik een mooie blauwe vlek. We hebben tot 16u gewerkt en zijn dan met de auto teruggereden naar de wasserij. In de lodge hebben we nog eventjes in mijn kamer gezeten en dan zijn we teruggekeerd naar de lodge om te gaan eten. Katharina en ik hebben daarna naar de filmen PS I Love You en Gone Baby Gone gekeken. Zij wou nog een derde film zien, maar ik wou in mijn bedde kruipen en dit heb ik dus ook gedaan.
Iets voor 9u30 kwam Katharina naar mijn kamer om te zeggen dat ze het niet meer zag zitten. Ze voelt zich alleen en opgesloten, ze kan niet tegen de stilte. Ik heb haar gezegd dat als ze het deze avond niet meer ziet zitten dat ze moet weggaan. Ik vind dus nog altijd dat we op vakantie zijn en dat we niets tegen onze goesting moeten doen. Katharina ging samen met AJ naar de lakeside. Ik hoop gewoon dat AJ haar niet in de steek laat en haar duidelijk maakt wat ze moet doen en welke producten ze moet gebruiken. Ik was weeral partij in de chalets waar ik weeral voor de badkamers zorgde. Om 13u30 moesten we ons uitschrijven, ik heb vandaag maar 4u gewerkt. Ik ben dus echt wel blij dat ik dit gat dinsdag ga verlaten. Totdat Katharina gedaan had met werken heb ik mij beziggehouden met Sudoku te spelen op mijn Nintendo DS. Katharina en ik hebben dan gebabbeld totdat het tijd was om te gaan eten. Daarna hebben we naar de filmen The Black Balloon en Nicolas Nickleby gekeken. Om 23u was het het afscheidsfeest van Ivan, de chef. Katharina en ik zijn maar een uurke gebleven want de volgende dag was een werkdag.
Vandaag ben ik om 8u beginnen met werken zodat we direct naar de chalets konden gaan om ze te gaan kuisen. Normaal gezien kunnen we pas na 10u beginnen om ze te kuisen omdat de gasten pas voor 10u moeten vertrekken, maar er waren een paar chalets vrij. Ik was terug verantwoordelijk over de badkamers en ik kon aan de onderkant van de wcs zien of ik al in die chalet gekuisd heb. Ik kuis dus gans de wc en de rest kuist alleen maar de bovenkant. Ik vind het belangrijk dat de wc proper en hygiënisch is. We hadden gedacht dat we voor 14u pauze konden nemen omdat we met 5 zijn, maar we hebben fout gedacht. Om 14u30 hebben we pauze genomen en om 15u heb ik mij uitgeschreven. Ik ben dus maar te voet naar de logde gegaan om mij terug dood te vervelen. Toen werd het 17u en tijd om te gaan eten, daar heb ik kennis gemaakt met Katharina. Zij is van Duitsland en zij gaat mij vervangen. Ik heb haar dan maar schoontjes rondgeleid en heb getoond waar ze morgenvroeg moest gaan. Omdat haar tv niet ging heb ik haar maar gevraagd of ze samen met mij een film wou bekijken. Ik heb mijn laptop genomen en we hebben eerst naar de DVD van Rockingham gekeken (zwemmen met dolfijnen) en dan hebben we naar de film Memoires of a geisha gekeken.
Vandaag moest ik pas om 9u30 beginnen, ik kon dus lekker lang uitslapen. Ik kan mij niet meer herinneren of ik naar de chalets of naar de lakeside ben gegaan. Ik vermoed dat ik AJ geholpen heb om de kamers van de lakeside te kuisen omdat we in totaal met 5 personen zijn. Vandaag en morgen zijn we met 5 à 6 personen, dit zijn eigenlijk teveel mensen. Zondag en maandag waren we met een tekort van huishoudsters. Ik denk dat Angelika haar rooster mag veranderen en niet aan 3 personen tekelijkertijd een vrije dag geven. Ik kan je niet veel meer vertellen over mijn dag want ik kan mij echt niet herinneren wat ik allemaal gedaan heb, het zal wel niet noemenswaardig geweest zijn.
Vandaag ben ik samen met AJ begonnen te werken om 6u30. Zo konden we sneller beginnen aan de lakeside. Ali van het bureau had daarop commentaren, ze vroeg aan iedereen of het wel normaal was dat we met 2 personen de ochtenddienst deden. Ze zou zich met haar eigen zaken moeten bemoeien! Van 7u30 tot 8u hebben we onze pauze genomen en daarna zijn we naar de wasserij gegaan om handdoeken te halen. We hebben vlug handdoeken geplooid en zijn dan naar de lakeside gegaan waar ik terug verantwoordelijk was over de badkamers. Vandaag heb ik precies mijn ritme teruggevonden want ik was meestal voor AJ gereed en dit was dus vroeger dus niet zo. Blijkbaar hebben we goed gas gegeven want we waren om 14u30 al gereed. Dit is natuurlijk veel te vroeg en het vervelen kon weer eens beginnen. Ik kon geen wandeling maken omdat het hard aan het regenen was, de regen is dagelijkse kost geworden. Ik heb dus weeral op mijn Nintendo DS gespeeld, woordzoeker, Om 16u45 ben ik vertrokken om te gaan eten en daarna heb ik naar de filmen Man about town en The game plan gekeken. Ik zit dus met een dagelijkse sleur, ik zal tevreden zijn als ik dit hol kan verlaten en ga terugkeren naar de bewoonde wereld.
Ik ben om 9u opgestaan zodat ik mijn busticket telefonisch kon boeken, omdat ze mij lieten wachten heb ik het maar niet gedaan want de telefoonkosten zouden oplopen. Gelukkig kon ik van Rachel een lift krijgen naar Pemberton. Voor we vertrokken naar Pemberton heb ik nog vlug een brief geschreven naar mama en Marjolijn, voor Kirsten heb ik een tekening gemaakt. In Pemberton heb ik mijn busticket geboekt in de toeristische dienst. We zijn naar het Discovery Center gegaan om op het internet te gaan. Ik heb mijn mails gecheckt, naar mijn blog gegaan, Ik was ook van plan om een jeugdherberg te boeken, maar dit was ik vergeten te doen. Daarna ben ik naar de Post gegaan om mijn brieven te posten, nu nog hopen dat ze toekomen. En dan zijn we naar de winkel IGA gegaan waar ik veel koeken en snoep heb gekocht. Als ge u verveelt, dan begint ge dus te eten. Ik vermoed dat ik enkele kilos ben aangekomen. We zijn dan teruggekeerd naar mijn favoriete plaats: Karri Valley Resort. Daar heb ik in mijn boek gelezen en heb mijn ontslagbrief geschreven. Iets na 16u ben ik die dan ook gaan afgeven aan het bureau. Daarna heb ik de Beedelup Loop Walk van 2 kilometer gewandeld. Eerst liep ik rond een meer en daar had ik een mooi uitzicht over het resort, daarna liep ik over het modderige pad in het bos. Iets na 17u kwam ik toe in het resort om mijn avondmaal te benuttigen. Daarna ging ik terug naar de lodge waar ik verder in mijn boek heb gelezen totdat hij uit was.
