Om het allemaal ook eens positief te bekijken: wat we aan deze
corona-periode zeker zullen over houden, is een stel nieuwe BV's. "Bekende Virologen", zoals Professor Marc
Van Ranst, Professor Erika Vlieghe, Professor Steven Van Gucht, die ons elke
dag doorheen de crisis begeleiden met hun wijsheden.
En ook een paar nieuwe stuntel-ministers, zoals Wouter Beke of
Philippe De Backer. Maar goed, de omstandigheden waarin ze moesten werken waren
nu ook niet bepaald optimaal. En het valt al helemaal niet mee als het hele
land je op de vingers zit te kijken en elk moment gereed zit met kritiek: over
ontbrekende test-kits voor de verzorgingstehuizen, of foutieve handleidingen
voor het gebruik ervan, of mondmaskers die waarschijnlijk bij Wish besteld
waren en eerder bedoeld leken voor kinderen die doktertje wilden spelen.
Ik vermoed dat Crisiscommunicatie
een verplicht leervak is in de opleiding tot viroloog, want de rustige
onverstoorbaarheid van die mensen is admirabel.
Ik heb veel lof en bewondering voor Steven Van Gucht. Omdat hij
plichtsbewust elke morgen om 11 uur uit zijn kot komt om een meute hongerige
journalisten te woord te staan, die wanhopig zitten te hengelen naar een sappig
detail of een pittige uitspraak. Want zeg nu zelf: ze hebben wel elke dag een
krant te vullen! Ze kunnen toch moeilijk iedere keer opnieuw hetzelfde
schrijven, hee? En hun hoofdredacteur zou allerminst content zijn met een
voorpagina waar alleen maar staat: "Weer
300 doden in de voorbije 24 uur!"
Maar ik ben vooral fan van Professor Van Gucht omwille van de manier
waarop hij elke dag zijn boodschap brengt, door niets uit zijn evenwicht te
brengen. Misschien komt dat omdat hij diergeneeskundige is van opleiding, en
ook rustig moet blijven als een gekwetste kat haar nagels in zijn arm klauwt?
(Uit mijn academisch verleden heb ik sowieso een sterke sympathie voor
diergeneeskundigen overgehouden.)
Zijn boodschap is altijd in de eerste plaats bijzonder somber en
triest: "Er zijn gisteren opnieuw 303
nieuwe doden gemeld. En dat aantal zal in de komende dagen nog stijgen!" (Op
maandag 13 april.)
De ondertoon van zijn boodschap is ook altijd even duidelijk: "Mensen, dit is ernstig!"
Maar zie, hij slaagt er toch in om tegelijk een lichtpuntje mee te
geven: "Het aantal overlijdens in de
ziekenhuizen stijgt niet meer." Want de toename van het sterftecijfer is
grotendeels aan slachtoffers in de woonzorgcentra te wijten. En daar moeten we
blijkbaar moed uit putten: het zijn vooral de oudjes die het loodje leggen.
Een tip misschien voor Professor Van Gucht: hij zou er ook dagelijks
het aantal vrije kamers in de woonzorgcentra bij kunnen vermelden. Want waar er
tot voor kort ellenlange wachtlijsten bestonden om in een woonzorgcentrum
opgenomen te raken, en je met een beetje geluk ergens op plaats 35 stond aan te
schuiven, zullen er vermoedelijk binnenkort kamers op overschot zijn.
(Dit gezegd zijnde: hoe zou het eigenlijk in de gevangenissen zijn?
Ook daar hebben ze al sinds mensenheugenis last van een onhoudbare
overbevolking. Misschien kan corona ook daar zorgen voor wat meer ruimte? Heeft
iemand eigenlijk een idee van de besmettingsgraad of sterftecijfers in de
gevangenissen? Of raakt het virus niet binnen in onze supergoed-beveiligde penitentiaire
centra?)
Na die sombere boodschap brengt de professor steevast ook altijd goed
nieuws om ons te helpen de moed erin te houden. Over het aantal nieuwe
ziekenhuisopnames: "Het aantal
ziekenhuisopnames, wat de meest betrouwbare indicatie geeft, vertoont een dalende
trend."
Nu ja, misschien niet echt "dalend",
maar de curve begint in elk geval af te vlakken.
Nu ja, er is wel nog een stijging, maar die verloopt in ieder geval
niet meer zo steil: de toename daalt.
(Ik herinner me nog de tijd van de immense werkloosheidscijfers in
België. Ook toen waren er wanhopige pogingen om de stijging van de werkloosheid
positief voor te stellen: "De stijging is
aan het dalen.")
Maar de professor houdt ons toch altijd alert en op de hoede, ondanks
dat goeie nieuws: "De cijfers zijn
bemoedigend, maar we zijn er nog niet. We gaan dit nog lang moeten volhouden!"
Want de bezettingsgraad van de ziekenhuizen is nog altijd "bijzonder hoog", en de druk op de
afdelingen Intensieve Zorgen blijft "bijzonder
zwaar".
En de gevolgen van de onverantwoorde houding van veel mensen tijdens
de voorbije paasdagen zullen "binnen 10
tot 14 dagen te merken zijn in de cijfers".
Crisiscommunicatie: zalven en slaan tegelijk. Het is een ware kunst.
En onze nieuwe BV's zijn echte kunstenaars.
Ik ben niet het type dat met een pedant vermanend vingertje zal
gloriën: "I told you so!", maar ik
heb af en toe wel het gevoel een soort Nostradamus te zijn. Het is al enkele
keren gebeurd dat ik in mijn blog een stukje had neergeschreven dat achteraf
griezelig voorspellend bleek te zijn.
Zo heb ik enige tijd geleden bij dat spektakel-bericht over een "besmette" kat de bedenking
neergeschreven dat dit, opnieuw, nóg meer paniek zou veroorzaken, omdat daar nu
ook de angst voor onze huisdieren zou bij komen. En zie, wat blijkt? Eind
vorige week was er al deze boodschap: "Mensen
die een kat hebben en denken dat ze corona hebben, moeten hun huisdier binnen
houden." Ook onze luie huiskat moet in lockdown, want je weet toch maar
nooit, hee?
En zo had ik eerder al gewaarschuwd voor het feit dat door de paniek
ook mensen die dringend medische hulp nodig hebben, zich niet meer naar de
dokter of de spoed zouden durven wagen. En dat we daardoor afstevenden op een
zware menselijke tol van niet-corona slachtoffers, "collateral damage" zeg maar. En zie (geheel toevallig): kort daarna
kwamen op het Journaal huis- en spoedartsen waarschuwen voor de mogelijk
catastrofale gevolgen omdat de mensen wegblijven van de spoed.
Ik heb ook voorspeld dat we vele zelfdodingen riskeren van mensen,
kleine zelfstandigen vooral, bij wie het water tot vér boven de lippen stijgt
in deze corona-tijden, en die helemaal géén uitweg meer zullen zien omdat ze
alles kwijt zijn. We zijn nog niet zo ver, maar ook in de media komen stilaan meer
en meer waarschuwingen en klachten van zelfstandigen die hun hele oogst of
stock dreigen te verliezen. Ik hoop dat het nooit zó ver komt als ik nu vrees.
(Maar als het gebeurt, zullen die dan meegenomen worden in de dagelijkse
corona-cijfers?)
Wil ik nu beweren dat dit de schuld is van al die corona-maatregelen,
en dat die helemaal niet nodig zijn/waren? Wil ik misschien oproepen tot het
consumeren van 4 glazen wodka per dag en een dagelijks sauna-bezoek? Nee,
helemaal niet. Van bij het begin heb ik gepleit voor de nodige discipline:
afstand houden, een onberispelijke handhygiëne; zorgen dat je de kansen om een
ander te besmetten of door een ander besmet te raken, zo klein mogelijk houdt.
Maatregelen zoals die bij elke
besmettelijke virale infectieziekte nodig, en eigenlijk vanzelfsprekend zouden
moeten zijn.
Maar wat ik wél durf te beweren, is dat de media verantwoordelijk zijn
voor een paniekgolf zoals we die nooit eerder gekend hebben, en voor een angst-
en onzekerheidsgevoel waardoor niemand zich nog echt "goed" voelt, ook niet wie helemaal gezond is. En dat de media dus schuld
hebben aan die paniek die vele "nevenslachtoffers"
zal maken.
De media hebben ons van bij het prille begin overspoeld met een
tsunami aan onheilsberichten, bij voorkeur met een grote spektakelwaarde of met
een sensationele klank. Totaal buiten proportie, maar alles moest uit de kast
gehaald worden om de concurrentie te overtreffen.
(De houding van de media bij de hamsterwoede was overigens ontzettend
grappig, zij het onbedoeld. Met grote stelligheid beklemtoonde het nieuwsanker
dat hamsteren totaal onnodig was. En daarna verschenen onrustwekkende beelden
van lege winkelrekken. Pure slapstick!)
Wie mij niet wil geloven, moet maar eens naar de homepagina van VRTNWS
surfen. (Of liever: blijf er van weg, want het is nefast voor je mentaal en
psychisch welzijn.)
Dit loopt echt de spuigaten uit, het is niet meer normaal, en ook niet
meer verantwoord.
Neem nu de homepagina van 10
april. Hoe was die opgebouwd? (En nee, ik verzin dit niet.)
"Breaking news - Opnieuw 325
overlijdens". Met een bloedrood kader, kwestie van de juiste sfeer op te
roepen.
En daarnaast een reeks kleinere topics: "Verschrikkelijk als we mensen hadden kunnen redden", "Corona door de
ogen van 5 bewoners van zorgcentra", "Vier weken quarantaine", "Vlaams
begrotingstekort door corona-crisis", "New York begraaft onbekende coronadoden
in een massagraf".
Het gaat verder onder dat hoofdartikel: "Dossier Vragen over Corona. Ontdek meer." (Voor wie er niet genoeg
kan van krijgen?)
En dan weer een reeks headlines: "Check"
(over het fake-news rond Corona), "Voelt u de coronacrisis ook in uw portemonnee?", "Mogen we barbecueën?", "Hooikoorts of Covid-19?", "Waarom wordt de ene zieker dan de andere?", "Vragen
en antwoorden over corona", "Marc Van Ranst: we mogen de maatregelen nog niet
loslaten", "Opstekers in Corona-tijden", "Concertorganisatoren in een open
brief", "Alle cijfers en grafieken over het coronavirus", "Directeur centrum
voor mensen met een verstandelijke beperking", "Pasen vieren in coronatijden".
En als u dacht dat we het daarmee wel ongeveer zouden gehad hebben?
"Blijf op de hoogte van alle
ontwikkelingen - Schrijf in op onze nieuwsbrief" (Zodat je zeker niets zou
moeten missen, hee.)
En dan komt het "Dossier
Coronavirus. Ontdek meer." (Nóg meer?)
Maar we gaan vrolijk verder: "Professor
infectieziekten", "Coronadrama", "Corona door de ogen van een verpleegkundige", "Economisch hulpplan van 540 miljard", "Eerste besmetting in Jemen", "360
afgelaste voorstellingen", "Ondanks Corona toch feest in zorgcentrum", "Nog
altijd Belgen gestrand in buitenland".
En dan volgt het regio-nieuws, uit alle Vlaamse provincies. Allemaal berichten over Corona.
Wie na dit alles nog geen depressie heeft, die kan de wereld aan.
De hoofdredacteur van de VRTNWS-site zal heel zeker argumenteren dat
de mensen nu eenmaal veel nood hebben aan informatie, omdat ze zich angstig en
onzeker voelen. Maar die sfeer van angst en onzekerheid is precies door de
media gecreëerd!
Terloops: wie in mijn overzicht van die bewuste homepagina ander dan
corona-nieuws gemist heeft, die heeft goed opgelet. En misschien is dát nog wel het meest wraakroepende: het totaal negeren van wat er verder
in deze wereld gaande is. Want de oorlogen en slachtingen en rampen zijn heus
niet in pauze gegaan tot de corona-hype voorbij is.
Herinnert u zich nog de alarmkreet van die Gentse longarts, enkele
weken geleden, met de bijhorende horror-foto van verwoeste longen door het
Corona-virus? Dat was het begin van de paniekgolf in ons land: de hamsterwoede,
de angst die als een verstikkend deken over ons neerdaalde.
"Dit heb ik nog nooit eerder
gezien. Dit is echt niet zomaar een griepje!" waarschuwde de dokter. (Alsof
een influenza-epidemie die jaarlijks 250.000 dodelijke slachtoffers eist, "zomaar een griepje" zou zijn.)
Ondertussen zijn de artsen er achter gekomen dat die immense schade in
de longen niet door het virus wordt veroorzaakt,
zoals die dokter overhaast geconcludeerd had. Maar wél door ons eigen
afweersysteem dat bij sommige mensen compleet op hol slaat, en alles en nog wat
gaat vernietigen; nog lang nadat het virus al verdwenen is. Het zou best wel eens
kunnen dat ons afweersysteem zó heftig reageert op dit virus, omdat het om een
nieuw virus gaat: angst voor het onbekende.
"Angst voor het onbekende"
is héél dikwijls een slechte motivatie om iets te doen (of niet te doen); voor
ons als mens, en vermoedelijk ook voor ons afweersysteem.
Een vreemd iets, dat afweersysteem van ons. En blijkbaar bij de
moderne mens véél gevoeliger én agressiever dan vroeger het geval was. De
moderne (Westerse?) mens is zó hypersensitief en zó intolerant geworden
(letterlijk en figuurlijk) dat ons afweersysteem bij het minste in overdrive
schiet. Ons fysiek afweersysteem én ons mentaal of psychisch afweersysteem.
Het is trouwens ook dat (fysiek) afweersysteem dat aan de basis ligt
van de pandemie aan allergieën bij de moderne mens. We zijn allergisch aan
stuifmeel en graspollen, of aan de huismijt. We zijn allergisch aan lactose of
aan gluten, of aan bepaalde fruitsoorten of noten. En we zijn allergisch aan
waspoeder of zeep, of aan ons huisdier. Zowat een kwart van de bevolking in de
Westerse landen heeft last van één of andere vorm van allergie; het is de
snelst groeiende chronische ziekte in de wereld.
Een allergie is uiteindelijk ook niets anders dan een overdreven
reactie van ons afweersysteem op een "prikkel"
die we als "ongewenst" ervaren. Zelfs
bij een al bij al onschuldige prikkel zoals de nabijheid van een kat, kan ons
afweersysteem compleet tilt slaan en de meest drastische "maatregelen" proberen te nemen om de prikkel, die we als "vijandig" detecteren, te overwinnen of
te verdrijven. In sommige gevallen kan die reactie zelfs leiden tot de dood,
bijvoorbeeld als gevolg van een "anafylactische
shock". Dood door ons eigen afweersysteem, omdat het in paniek alle gevoel
voor redelijkheid en evenredigheid kwijt geraakt is. Net zoals bij sommige Covid-19
patiënten.
Of moet ik eerder zeggen dat wij, de moderne mensen, alle gevoel voor
redelijkheid en evenredigheid kwijt zijn geraakt?
Want eigenlijk is dat ook precies zo met ons "mentaal" of "psychisch"
afweersysteem. Zodra we iets in onze nabijheid voelen of merken dat ons "vreemd" of "ongewoon" voor komt, slaat ons brein alarm en raakt ons
afweersysteem in paniek. Iemand met een andere kleur, of die een andere taal
spreekt, of die anders gekleed is of een ander hoofddeksel draagt; iemand die
te luid spreekt of roept of lacht; kinderen die te veel lawaai maken bij het
spelen of huilen; de hond van de buren die té veel blaft of de haan die té
vroeg kraait; het ge-bimbam van de kerkklokken. We zijn allemaal hypersensitief
geworden, en pikken nu al die signalen bewust op terwijl we dat vroeger als "achtergrondruis" konden negeren. Ons
brein registreert die signalen als ongewenst,
en ons afweersysteem reageert furieus op het alarm: we willen vluchten, of
liever nog, de bron van het "gevaar"
verwijderen of uitschakelen. En we worden onverdraagzaam en afwijzend.
Het is erg gesteld met ons: we kunnen niets meer verdragen, we kunnen
nergens meer tegen, en we gaan onmiddellijk frontaal in de aanval tegen wie of
wat we als een aanvaller beschouwen. En we doen dat altijd met de volle inzet
van ons hele afweersysteem, ook en zelfs als het niet (meer) nodig is. Dat we
onszelf daarbij misschien méér kwaad doen dan de "agressor" ooit zou gekund hebben, daar staan we jammer genoeg niet
meer bij stil.
Misschien kunnen de experten na afloop van de Corona-hysterie een meer
beheerste afweging maken van wat gebeurd is, en misschien kunnen we eruit leren
dat ons afweersysteem soms lijkt op een écht pistool in de handen van een kind:
een gevaarlijk wapen. Voor onszelf, en voor anderen.
We beleven uitzonderlijk zware tijden. Niemand van ons heeft zo'n
wereldomvattende en allesverwoestende crisis ooit eerder gekend, behalve dan
wie de Tweede Wereldoorlog nog heeft meegemaakt.
Uitzonderlijke tijden vragen uitzonderlijk leiderschap en
staatsmanschap. Uitzonderlijke tijden vragen om politici en regeringsleiders
met een vastberaden en doortastende aanpak, met moed en durf ook om
beslissingen te nemen die niet fijn zijn. Moed en durf ook om zijn/haar
verantwoordelijkheid op te nemen. En vooral: de moed om het eigen belang nu
eens een keer niet voorop te stellen.
De voorbeelden in onze Belgische politiek zijn helaas niet bepaald
hoopgevend.
Paul Magnette van de PS
huiverde bij het idee "toegevingen"
te moeten doen tegenover de baarlijke duivel uit Vlaanderen, want zijn
fanatieke "achterban" zou hem dat
nooit vergeven, en zijn kiezers zouden weglopen naar de PTB. Instemmen met een
regering van "nationale eenheid" was
voor Magnette vermoedelijk politieke zelfmoord, en zeg nu zelf: de man is nog
véél te jong om al met pensioen te gaan; hij heeft nog maar pas de fakkel van Di Rupo mogen overnemen. En dus kwam er
van Magnette een veto. Ook Georges-Louis Bouchez van de MR kon zich
niet neerleggen bij het idee van een regering van nationale eenheid, want dan
zou zijn partij minstens twee vet betaalde ministerpostjes moeten opgeven, en dát
nu ze nog maar pas volop konden mee graaien.
Kortom: crisis of geen crisis, altijd het eigen belang eerst! Staatsmanschap bij deze heren? Niet dus.
Let wel: ik vermoed dat de manier waarop aan de andere kant van de
taalgrens naar heel dat circus gekeken wordt, totaal anders is. Ik vermoed dat
de meerderheid van de Franstaligen in ons land de schuld van deze impasse bij
de Vlaamse partijen leggen, en dan in het bijzonder bij de verfoeide N-VA.
Dat is ook logisch, omdat de Franstalige media totaal anders berichten
dan de Vlaamse. En ik blijf het herhalen: wij denken allemaal in hoofdzaak wat
de media ons willen laten denken. Vergeet de illusie nu maar dat wij zélf onze
eigen mening bepalen. We maken allemaal onszelf wijs dat we zelfstandige,
kritische denkers zijn, met een eigen mening. Dat is helaas zelfbedrog: 80 tot
90% van wat wij denken en zeggen, is ons eerder al voorgekauwd en ingestampt
door de media. Als een boodschap maar dikwijls genoeg en met voldoende nadruk
herhaald wordt, dan gaat die zich in ons brein nestelen, en gaan we uiteindelijk
geloven dat we het zélf bedacht hebben.
Als er iets is wat de huidige Corona-hype getoond heeft, dan is het
wel dat de media echt wel alle kanonnen in stelling kunnen brengen als ze dat
willen, en dat niemand aan het bombardement kan ontsnappen. En dus denken we op
den duur allemaal precies dát wat de media ons willen doen denken. Wie dan tóch
een afwijkende of aparte mening durft te verkondigen, die wordt raar bekeken en
als "ziek" of "abnormaal" of "tegendraads"
aanzien.
Maar ik had het over "leiderschap"
en "staatsmanschap".
De man die ons al dikwijls het meest heeft verbaasd met het soort
leiderschap en staatsmanschap dat hij vertoont, is nog altijd Donald J. Trump. Ook
in deze tijden van diepe crisis in het prachtigste
en beste land van de hele wereld,
staat Donald pal.
Eén van zijn grote positieve bijdragen om de crisis te boven te komen,
was bij zijn Corona-speech. Het was
één grote scheldpartij waarbij hij niets beters wist te verzinnen dan de
(Democratische) gouverneurs van een aantal staten (Washington en Michigan) te
staan schofferen omdat die het aangedurfd hadden de lakse houding van het
federale niveau (Trump, dus) aan te klagen, en een globale aanpak en nationale
maatregelen te vragen. Trump noemde hen daarop smalend "klagers" en "ondankbaar"
omdat ze zijn enorme inzet niet konden waarderen. Verder dan dit bewijs van
staatsmanschap is hij niet gekomen. Effectieve maatregelen wist hij niet te
verzinnen.
En zeggen
dat die man eind dit jaar zal verkozen worden om nóg eens vier jaar lang
president van de USA te spelen.
Groot staatsmanschap is dezer dagen trouwens ook te bewonderen in
Israël. Los van Corona deze keer. Hoewel niet écht, want alles wordt dezer dagen gestuurd door Corona.
Daar hadden ze vorig jaar ook nationale verkiezingen gehad, en ook
daar slaagden ze er niet in om een regering te vormen. Want uit de
verkiezingsuitslag waren twee ongeveer even grote machtsblokken ontstaan, die
geen van beide aan een meerderheid konden geraken. Er was het blok rond de Likoed-partij van Benjamin Netanyahu, en een blok rond oppositieleider Benny Gantz. Die laatste weigerde categoriek
om in een coalitie te stappen met Netanyahu,
omdat die aangeklaagd werd wegens corruptie en fraude en schriftvervalsing. Dát
noem ik nu eens écht "staatsmanschap",
zie.
Anders dan bij ons moesten de Israëli's daarop nog een keer naar de
stembus. Met hetzelfde resultaat. En daarna nóg een keer. Opnieuw met hetzelfde
voorspelbare resultaat.
Dat spelletje kon zo wel nog een tijdje doorgaan, vermoed ik, ware het
niet van Corona: het volk begon te morren, en eiste een "daadkrachtige" regering. En toen begon Benny nattigheid te voelen: sluwe Bibi Netanyahu (die de media aan zijn kant heeft) legde het erop
aan om de schuld van het uitblijven van een regering, en dus van maatregelen
tegen de epidemie, bij Benny te
leggen. En Benny besloot eieren voor
zijn geld te kiezen, dat wil zeggen: zijn eigen politieke toekomst veilig te
stellen. Weg waren de grote principes, weg was de onwrikbare weigering om samen
met een crimineel in een regering te
gaan zitten. En zie: Bibi Netanyahu
wordt nog maar eens eerste minister van Israël. Mét de steun van Benny Gantz.
Zo zie je nog maar eens: alles moeten wijken voor Corona. Of liever: voor
het eigenbelang.
Ik heb gisteren van mijn gsm een dikke pluim gekregen. Niet zomaar een
pluim, maar een échte ster en zelfs een kroontje om mij te feliciteren. Nu ja,
eigenlijk niet van mijn gsm, maar eerder van de stappenteller op mijn gsm: "Proficiat! U hebt uw doel van de dag
bereikt!" en een beetje later: "Proficiat!
Weer een nieuw record gehaald!" Mijn dag kon niet meer stuk.
Ik ben erg blij met mijn gsm. Hij is altijd vriendelijk tegen mij, en
hij geeft mij af en toe een complimentje. Iedereen heeft op tijd en stond een
complimentje nodig, hee.
Ik heb de pluim dan ook wel verdiend, gisteren. In de voormiddag heb
ik mijn stoute schoenen aangetrokken om te voet tot bij de dokter te gaan; na
de middag opnieuw mijn stoute schoenen aan, voor een fikse wandeling naar het postkantoor
en naar de apotheek.
Het was aangenaam wandelen in de zon, op de laatste dag van maart. En
daarom verwondert het mij een beetje dat er zó weinig volk op straat te zien
was: een paar zeldzame fietsers, een stel moedige jogsters, enkele spelende
kinderen. Maar verder: eenzaamheid, en stilte. Afgezien van de honden die zich ook
nu weer achter een haag verstopt hadden om mij de stuipen op het lijf te jagen.
De corona-hysterie houdt de mensen duidelijk binnen, in hun kot.
Het voelde allemaal trouwens vreemd en ongewoon aan, gisteren.
Bij de dokter bijvoorbeeld. Anders zit de wachtzaal daar altijd
stampvol, maar nu: niemand. De wachtzaal was een beetje anders ingericht, en
het aantal zitplaatsen was beperkt: "afstand
houden", weet u wel. Maar er zijn nu blijkbaar toch veel minder plaatsen
nodig: de mensen blijven thuis, ziek of niet. Een bedenking die de huisarts
zich ook maakte: veel mensen die vermoedelijk ernstig ziek zijn, los van
Corona, blijven nu weg bij de dokter. Uit angst voor het virus.
Ik ben benieuwd of men na afloop van de Corona-epidemie ook cijfers
zal vrijgeven over het aantal mensen dat niet door Covid-19 maar wél als gevolg van de paniek gestorven zijn in deze
periode. Het zal dan wel om "collateral
damage" gaan, zeker?
De dokter had trouwens ook zijn bedenkingen bij de hele heisa, en hij
verwees naar het kwart miljoen
griepdoden in de wereld, elk jaar.
Maar verder hield ook hij zich nauwgezet aan de regels: ik kreeg mijn
voorschriftjes zonder fysiek onderzoek, en hij droeg een mondmasker en
ontsmette zijn handen met een alcoholgel. Ook ik werd vriendelijk verzocht mijn
handen te ontsmetten.
In de wachtzaal hing een papierke met de in acht te nemen voorzorgen
om te voorkomen dat je besmet raakt met "viri".
Voor de duidelijkheid stond er nog bij: "corona-viri
en griep". Want inderdaad: de voorzorgen waar nu op gehamerd wordt, zijn
eigenlijk de normale voorzorgen die iedereen zou moeten nemen bij om het even welk virus dat rondwaart.
Ik was een beetje verbaasd over het woord "viri", maar ik vermoedde dat dit het wetenschappelijk meervoud is
van "virus". Als het woord "virus" uit het Latijn komt, dan is "viri" een logisch meervoud. (Zoals "cycli" het meervoud is van "cyclus".) Al heb ik achteraf ontdekt dat
het correcte meervoud van virus "vira"
is in het Latijn. Als wij spreken over "virussen",
dan zijn we eigenlijk verkeerd: dan hebben we het eerder over een auto in
Rusland waar ze met méér dan drie in zitten. (Grapje!)
De quasi lege wachtzaal betekent wel dat de dokters in deze tijden
véél minder patiënten hebben. En datzelfde geldt ook voor andere zorgverleners,
zoals dierenartsen, kinesisten, enzoverder. Het valt te vrezen dat hun inkomsten
de voorbije en komende weken zullen gedecimeerd zijn, en dat velen van hen nu de
broeksriem zullen moeten aanhalen en misschien wel zwarte sneeuw zullen zien.
Maar geen nood, hee: we hebben een wit laken uitgehangen, en om acht
uur zullen we allemaal applaudisseren. Daar zullen ze zeker hard mee geholpen
zijn!
Ook bij de Post zit de Corona-vrees er diep in: de loketten zijn
afgeschermd met plexiglas, en er is een lint gespannen op minstens een halve
meter afstand van de balie. Om iets bij de post gedaan te krijgen, moet je een
lange arm hebben tegenwoordig.
De andere klanten bleven braaf op afstand achter mij wachten. Eén ding
is zeker: iedereen is véél meer gedisciplineerd dan voorheen.
Of dat een blijvend dan wel een tijdelijk effect zou zijn? Geen idee!
Maar een mens moet positief blijven, niet?
Bij de apotheek hetzelfde fenomeen: de loketten afgeschermd met een ambachtelijk
en inderhaast versneden stuk plexiglas, en maximum twee klanten tegelijk in de
winkel. En de apothekeres heeft zelf het ontvangstbewijsje afgetekend, zodat ik
de mogelijk besmette stylo niet moest aanraken. Wat ik best wel grappig vond,
maar vooral erg lief.
En het is dát wat pas écht opvallend was: de vriendelijkheid en
jovialiteit waarmee ik overal aangesproken werd. Ik was niet zomaar een
nummerke in een lange en drukke rij, ik was een "persoon".
Iedereen is duidelijk véél vriendelijker, dezer dagen. Maar ook nu
weer: of dat een blijvend dan wel een tijdelijk effect zou zijn? Geen idee!
Laat ons positief blijven, en hopen.
En ondertussen een dikke pluim
geven aan al die mensen die hun werk blijven doen, met een glimlach, en ervoor
zorgen dat de wereld niet compleet stil valt.
Eén van de meest gebruikte woorden in deze kille Corona-tijden, is het
woord "solidariteit". We moeten "solidair" zijn met elkaar: met de
zieken, met de ouderen die niet meer buiten kunnen, met de zorgverleners die
pas naar de winkel kunnen nadat anderen die al leeg geplunderd hebben, met
diegenen die eenzaam opgesloten zitten.
Echt wel een héél mooi concept, "solidariteit",
en belangrijk dat we er ook blijven aan denken in tijden dat onze gedachten
rondtollen in angst en paniek en onzekerheid. Het is lovenswaardig dat onze
regering, en de helft van Facebook, tot "solidariteit"
blijven oproepen.
Het is alleen een beetje spijtig dat "solidariteit" zich niet uitstrekt tot bij de "onzichtbaren" in onze maatschappij, en ook lijkt te stoppen aan de
grenzen van vluchtelingenkampen.
Want als Maggie met heel haar volle gewicht uitroept: "Blijf in uw kot!", dan geldt dat alléén
voor mensen die een "kot" hebben. Wie
zelf niet eens een kot heeft, die
heeft niet de kans om in zijn/haar kot te blijven.
Het is nu al voorspelbaar dat de tol bij de "uitgestotenen" in onze samenleving bijzonder zwaar zal zijn, omdat
zij van alle mogelijke voorzieningen en steunmaatregelen uitgesloten blijven.
De daklozen die op straat moeten zien te overleven, in barre omstandigheden
en met zo goed als géén hygiënische voorzieningen, zijn een uiterst kwetsbare
prooi voor allerlei virussen, inclusief Corona. En als ze een beetje warmte
willen vinden in de koude lentenachten, moeten ze elkaars lichaamswarmte
opzoeken; dat is erg moeilijk als je daarbij anderhalve meter afstand moet
houden. Daar komt bij dat hun eerste prioriteit niet ligt bij de vraag of ze al
dan niet met Corona zouden besmet zijn, hun eerste prioriteit is gewoon de
volgende dag te halen. En dus is er niemand bij de daklozen die zich laat
testen, en niemand heeft er een idee van of daar ongemerkt een epidemie op
uitbarsten staat.
Dat een aantal daklozencentra nu sluiten omdat de winteropvang stopt,
helpt daar ook niet bij.
Al even erg is het gesteld met de asielzoekers hier in België. Omwille
van de Corona-crisis is de procedure voor asielaanvragen opgeschort. Dat
betekent dat niemand nog asiel kan aanvragen in deze Corona-tijden, en vermits
je alleen maar opvang kan krijgen als je een asielaanvraag lopende hebt,
blijven ook die op straat staan, en troepen samen om bij elkaar warmte en steun
te vinden. Een potentiële Corona-bom in de maak.
Maar het is hun eigen schuld: ze
moesten maar in hun kot gebleven zijn!
En het is nu al voorspelbaar dat in de vluchtelingenkampen, waar de
slachtoffers van de pietluttige conflicten van onze wereldleiders met duizenden
dicht opeen gepakt zitten zonder enige vorm van hygiëne of reinigend water, de
tol gigantisch hoog zal liggen. Niet alléén door Corona, trouwens: ook door tuberculose
of difterie, of de mazelen.
Neem nu de massa vluchtelingen die door Erdogan uit Syrië zijn weg
gebombardeerd en sito presto naar Griekenland zijn doorgesluisd. Op het eiland
Lesbos is een vluchtelingenkamp waar plaats is voor een kleine 3000 mensen. Op
dit moment zijn ze met méér dan 20.000. Dicht opeengepakt, en hopeloos
gevangen, want er is geen enkele uitweg: ze kunnen nergens naar toe.
Het Corona-virus heeft ondertussen ook de weg gevonden naar Lesbos. Er
hoeft weinig nadere uitleg bij de vaststelling dat er daar géén mogelijkheid
bestaat om "afstand te houden", en al
evenmin voor de nodige elementaire hygiëne. "Was uw handen!" en "Blijf in
uw kot!" zijn zinloze aanbevelingen in die kampen.
De overbevolkte vluchtelingenkampen: even zo vele potentiële
Corona-bommen in de maak.
Maar het is hun eigen schuld, zeker?
Het is natuurlijk wel een "efficiënte"
manier om het probleem van al die vluchtelingen op te lossen. Maar is het een "menselijke" manier?
Hoe mooi het woord "solidariteit"
ook klinkt, en hoe luid het ook uitgesproken wordt, feit is dat die "solidariteit" zich alléén uitstrekt tot
diegenen die "erbij horen". Voor de
anderen is er geen ruimte meer.
We hebben tenslotte ook wel onze eigen problemen en zorgen, hee! Ondanks
alle "solidariteit" blijft het nog
altijd "Eigen ik eerst."
Ik had me stellig voorgenomen om géén stukjes meer te schrijven over
Corona, want ik ben de hele heisa echt wel méér dan beu. Maar helaas ontsnappen
we niet aan het Corona-tumult: in de media, sociale of reguliere, is er niets
anders meer; in onze gesprekken is er maar één onderwerp meer. En van
weeromstuit: in onze gedachten is er ook niets anders meer. Of we het nu willen
of niet, we zijn allemaal gehersenspoeld
door de Corona-hysterie. Niemand ontsnapt eraan, niemand is er tegen bestand:
Corona heeft finaal ons brein overgenomen. Zó erg zelfs dat ik geen enkele inspiratie meer vind om over iets anders
te schrijven. Ik zou erg graag eens een positief stukje brengen, als
tegengewicht tegen de Corona-tristesse. Maar mijn brein is besmet door Corona,
en voor het eerst in drie maanden kan ik niets bedenken. En nee, in de
actualiteit vind ik ook geen enkel berichtje om de draak mee te steken, want
het gaat alléén maar over Corona.
Van in het prille begin van de Corona-hysterie heb ik het standpunt
verkondigd dat het SARS-CoV-2 virus,
zoals het blijkbaar officieel heet, eigenlijk niet zó veel anders is dan het Influenza-virus. En dat de
Corona-epidemie gewoon een epidemie is zoals de griep die elk jaar over ons
heen komt. (Iets wat trouwens ook Marc
Van Ranst, Vlaanderens bekendste viroloog, blijft zeggen.) En dat ik dus de hele commotie niet goed kan snappen.
Veel mensen hebben mij verweten dat ik dit niet ernstig genoeg nam, en
dat dit toch écht wel een gevaarlijk virus is en een zware epidemie. En dat dit
toch wel erger is dan "zomaar een griepje". Maar is dat wel zo?
Want dat "zomaar een griepje",
wat betekent dat elk jaar voor onze
gezondheid en onze samenleving? Bij een "normale griep" wordt
het aantal besmettingen in België geschat op 200.000 tot 500.000 (2 à 5% van de
bevolking); bij een "zware griep" kan
dat zelfs oplopen tot 10%, of 1 miljoen mensen. En dat ondanks het feit dat 75%
van de risico-personen ingeënt zijn met het griepvaccin. Het aantal dodelijke slachtoffers van de griep, of de "oversterfte" omwille van de griep, wordt
geschat op 2000 à 3000 in een "normaal"
griep-seizoen. Elk jaar opnieuw.
Op dit moment (zaterdagmorgen) zijn er in België door Corona zowat 2300 geregistreerde besmettingen. (In
realiteit vermoedelijk 6 keer zo veel zieken.) En 37 dodelijke
slachtoffers, die trouwens allemaal behoren tot de "risicogroep".
Als mijn standpunt klopt, en Corona "gewoon
een soort griep" is, dan betekenen de huidige cijfers inderdaad dat we nog
maar aan het begin staan, en dat het nog véél erger zal worden. Op termijn
zouden we normaal gezien, bij "een
griepje", afstevenen op zowat 3000 doden. En al zéker omdat de
risicopatiënten voor Corona niet ingeënt zijn. De bewering dat dit "gewoon een
soort griep" is, is dus niet hetzelfde als zeggen "het is maar een griepje". Het is zeggen: "Dit is ernstig! Het is even ernstig als de griep die ieder jaar voorbij
komt."
En dan komt mijn oorspronkelijke verbijstering en verbazing weer boven:
vanwaar dan nu die media-heisa en paniekzaaierij? Waarom wordt er nu zo véél
aandacht aan besteed en wordt er zo véél commotie rond gemaakt? Terwijl er
nauwelijks enige ophef ontstaat bij de jaarlijkse griepepidemie, die even hard
toeslaat. Geen dagelijkse update van de cijfers, geen koninklijke toespraak,
geen uitzonderlijke maatregelen behalve de "normale"
voorzorgsmaatregelen over afstand en persoonlijke hygiëne, geen totale
stilstand, geen bestormingen van de winkels.
Wat is het grote verschil? De media-aandacht!
Bijna van dag één, toen er buiten China nog helemaal geen gevallen
gesignaleerd waren, is dit in de media opgeklopt tot een nooit eerder geziene "hype". En de berichtgeving leek maar één
doel te hebben: nóg sensationeler te zijn dan het bericht van gisteren, en al
zéker nog sensationeler te zijn dan de berichtgeving van de concurrentie.
Daarbij werden zelfs vergelijkingen met de pestepidemie uit de donkere
middeleeuwen niet geschuwd. De gevolgen van die sensatiezucht waren voorspelbaar: de bevolking werd
ongerust, de bevolking raakte in paniek. En toen "moest" de overheid wel ingrijpen, want de mensen "eisten" daadkrachtige maatregelen. Waar
het zaad van de paniek gezaaid was, groeide het onkruid welig. Zéker toen de
overheid "maatregelen" ging
aankondigen. De vicieuze cirkel was in gang gezet, en viel niet meer tot
stilstand te brengen.
En nu zijn we waar we zijn: de financiële markten zijn in totale paniek,
de industrie is volledig stilgevallen, het openbare leven ligt lam. Mensen zijn
bang en onzeker over de toekomst. Mensen en bedrijven raken in financiële problemen.
In de winkels ontstaan chaotische (en binnenkort) agressieve toestanden.
Naasten en geliefden worden gedurende weken van elkaar gescheiden. Zieken en
hulpbehoevenden blijven eenzaam en geïsoleerd achter. Het zal jaren, misschien zelfs tientallen jaren, duren eer we hiervan
bekomen of hersteld zijn. De aangerichte schade is véél groter dan die als
gevolg van een oorlog. Dit is zondermeer een ramp!
En er is maar één schuldige: de media. De sociale media en de reguliere
media, die alle zin voor redelijkheid en voorzichtigheid uit het oog waren
verloren. Is het u trouwens ook opgevallen dat de media in het begin nog een
beetje "voorzichtig" waren, en de
Corona-cijfers nog "in perspectief"
gaven, met verwijzing naar de jaarlijkse griep-slachtoffers, maar dat ze dat na
korte tijd achterwege hebben gelaten? Wellicht omdat die griep-cijfers de
spektakelwaarde van de Corona-getallen te veel naar beneden haalden.
Al heb ik er het raden naar waarom de media zo gehandeld hebben? Misschien
omdat dit uit China kwam, en iedereen er een punt van wilde maken om zo hard
mogelijk naar "de Chinezen" te
wijzen? We hebben immers allemaal "een
vijand" nodig, niet?
Hoe dan ook, zoals gezegd: dit is eigenlijk gewoon een griep! Laat ons
hopen dat het een milde griep wordt, met binnen dit en 10 weken "maar" 2000 tot 3000 dodelijke
slachtoffers. Laat ons ondertussen proberen er het beste van te maken om die 10 weken
goed door te komen. En laat ons vooral de eenzamen niet vergeten!
Na deze crisisperiode zullen de media op zoek moeten gaan naar andere
sensatieberichten. Misschien kunnen ze het dan hebben over de totaal onverwachte stijging
van het aantal zelfmoorden bij de kleine zelfstandigen? Of de onverwachte
toename van crimineel gedrag bij wanhopige jongeren-zonder-toekomst?
Ik voelde me wat ziekjes toen ik gisteren opstond: neus verstopt, en
een vervelende droge hoest. En ik had het gevoel dat mijn wangen een beetje
gloeiden.
Normaal zou ik daar niet verder op gelet hebben, maar nu: "Zou ik misschien Corona hebben?"
Dat zou pas het toppunt van Corona-wraak zijn! Ik die altijd nogal
sarcastisch en sceptisch op de Corona-heisa gereageerd heb; stel je voor dat ik
het nu zélf zou hebben?
Met al die Corona-hysterie blijven we allemaal beter weg uit de overvolle
supermarkten. Voor mij geen probleem: ik bestel al sinds jaar en dag, van bij
het prille begin van die Colruyt-service, bij Collect & Go, en kom de drukke winkelgangen niet meer binnen.
Ik ben een wekelijkse klant, en in het afhaalpunt van Merelbeke kennen ze mij
al allemaal. Ik vermoed zelfs dat ze ook zonder bestelling al zouden weten wat
ik nodig heb.
Maar het lukte me vorige zaterdag en zondag niet meer om mijn
bestelling te plaatsen bij Collect & Go:
compleet volzet. Iedereen heeft CoGo
ontdekt, omdat niemand nog in de winkel wil rondlopen. "Corona!" weet u wel. Ook gisteren heb ik een paar keer geprobeerd.
Tevergeefs: Merelbeke volzet, Ledeberg volzet. Ik zal dus voor deze keer zélf
door de gangen moeten gaan lopen. Als dát niet het toppunt van ironie is: ik
doe altijd mijn boodschappen via
Collect & Go, en nu het méér dan ooit aangewezen is, kan het niet.
Ik voelde me op slag zieker worden.
Zou het dan toch van dát zijn? "Misschien
voor de zekerheid mijn koorts eens meten," dacht ik.
Oeps: geen werkende koortsthermometer meer in huis. Al in jaren heeft
niemand hier bij ons nog eens koorts gehad; we hadden dus ook geen thermometer
nodig. Maar nu: je weet maar nooit, hee.
Geen nood: er is altijd bol.com: "Vandaag
besteld, morgen in huis." Ik dus naar de website van bol.com, en gezocht
naar koortsthermometers. Liefst zo eentje die je koorts meet op je voorhoofd,
of anders in je oor, want die ouderwetse die je onder de oksel moet steken, die
vertrouw ik niet zo. En zoals vroeger, toen we kindjes waren, in de poep; nee,
dank je wel. Oei: geen koortsthermometers meer in voorraad. Géén voor op het
voorhoofd, géén voor in het oor, en ook geen meer voor onder de oksel. Allemaal
compleet uitverkocht bij "de winkel van
ons allemaal." De hele westerse wereld is driftig de koorts aan het meten!
(Misschien had ik eens bij Ali Express moeten horen? Als de koning zou
tussenkomen, kon ik er daar misschien nog eentje krijgen?)
Ik voelde me op slag zieker worden.
Toch nog eens op de VRT nieuws-site surfen om te zien wat er allemaal
aan nieuws was, dacht ik.
Alléén maar over Corona. Kwestie van de paniek nog wat verder aan te
scherpen: "We zien dertigers zonder
medische voorgeschiedenis; beelden van longen zijn angstaanjagend." En
ook: "Corona is de hel!"
Volgens een Aalsterse spoedarts zijn het niet alleen de zieke
tachtigers die gevaar lopen, maar ook kerngezonde dertigers. Om één of andere
reden worden die pas écht Corona-ziek nadat ze genezen zijn.
(Toch vreemd dat
zoiets in China nooit het geval geweest is: daar was de sterftegraad voor
min-vijftigjarigen minder dan 0,5%.)
Ik voelde me op slag zieker worden.
Misschien toch nog eens checken wat de symptomen zijn? Koorts: nee, dat heb ik niet; denk ik. Droge hoest: ja, dat heb ik. Vermoeidheid: ja, dat heb ik ook; dat
heb ik al jaren omdat ik een slechte slaper ben. Slijm ophoesten, kortademigheid, spierpijn, keelpijn, hoofdpijn:
dat heb ik allemaal niet. Een verstopte
neus: ja, al bijna heel mijn leven.
"Maar je hoeft niet alle
symptomen te hebben om besmet te zijn," zegt viroloog Marc Van Rast. Ach
zo, dat is een hele geruststelling.
(Is het je ook opgevallen dat er opeens
véél meer virologen zijn in ons land? Vroeger, bij een griepepidemie, was er
alléén maar Van Ranst, maar op één of
andere manier hebben die zich de laatste weken vermenigvuldigd.)
Dus toch maar het zekere voor het onzekere nemen. En wat moet je doen
als je symptomen hebt? "Blijf in je kot!"
Dat betekent meteen dat ik mijn kleindochter de eerstkomende dagen of weken
niet zal mogen zien.
Ik voelde me op slag zieker worden.
Ondertussen gaan de gevechten en bombardementen in Syrië gewoon voort,
en zijn er daar nog elke dag duizenden die op de vlucht moeten. Naar Turkije,
waar ze stante pede doorgestuurd worden naar Griekenland. En ondertussen zijn
de toestanden in de vluchtelingenkampen met de dag schrijnender. Maar dat is blijkbaar
géén nieuws meer. Zélfs het bericht dat een kind in een overbevolkt
vluchtelingenkamp omgekomen is in een brand, is maar een kleine voetnoot in de
berichtgeving.
Zowat een maand geleden, eind januari, bij het begin van de
Corona-paniek, heb ik al eens mijn bedenkingen neergeschreven bij de enorme
heisa rond het nieuwe virus "Covid-19".
En nu, eind februari, is mijn verbijstering alleen maar groter en sterker
geworden: ik begin me héél erg af te vragen wat er nu eigenlijk écht aan de
hand is. Want niemand kan mij ervan overtuigen dat de hele wereld compleet is
stilgevallen omwille van wat in essentie gewoon een variatie op de klassieke griep
is.
Vorige week nog was er een bijdrage op de radio van een specialist uit
het UZ Gent, en die man wist mee te geven dat de huidige "epidemie" in vroeger tijden, pakweg 20 jaar geleden, gewoon als een
ietwat fellere griepepidemie zou beschouwd geweest zijn. Maar met de huidige laboratoriumtechnieken
heeft men het virus geïdentificeerd als een ander virus dan influenza, en heeft
men het "Covid-19" genoemd.
En zie: bij influenza zou men volstaan hebben met de klassieke
waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen in de stijl van handen wassen en bij
voorkeur regelmatig inwrijven met ontsmettende alcohol, papieren zakdoekjes
gebruiken en weggooien, niet in je handen niezen of hoesten, en contact met
anderen vermijden als je je echt ziek voelt.
Maar omdat het virus een andere naam gekregen heeft, is de hele wereld
opeens tot stilstand gekomen, en de media zijn compleet dolgedraaid. Fabrieken
sluiten en sturen de mensen verplicht op vakantie. De wereldhandel is volkomen
aan het blokkeren. Vliegtuigen blijven aan de grond. Allerlei goederen worden
schaars. De economische groei vertraagt spectaculair. De aandelen kelderen op
alle beurzen wereldwijd. Belangrijke economische sectoren krijgen enorme
klappen. Hele steden worden in quarantaine gesloten. Massabijeenkomsten worden
afgelast. Zélfs de Olympische Spelen komen in het gedrang. En in de media
(kranten, radio én tv) lijkt het alsof we op een regelrechte catastrofe
afstevenen.
Als het zo verder gaat, katapulteert Corona ons terug naar de Middeleeuwen.
Vandaar opnieuw mijn verbijsterde vraag: "Hoe komt dat? Vanwaar die paniek? Vanwaar die overtrokken reacties?
Waarom volstaan de gewone waarschuwingen en voorzorgen niet?"
Vooral de media zorgen georkestreerd voor een toenemende hysterie. Wellicht
omdat ze het nieuws zo spectaculair mogelijk willen brengen, want dat lokt
lezers of kijkers. Als ze dit als een doodgewone griep-variant zouden
behandelen, dan haken de kijkers of lezers misschien wel af. En dus zie je op
het nieuws boodschappen in de stijl van: "Aantal
besmettingen in Italië neemt angstwekkend snel toe!" Dat "angstwekkend aantal" blijkt dan 165 te
zijn. En: "in het Midden-Oosten is er een
enorme toename": dat gaat dan over bijvoorbeeld 61 mensen in Iran. Of: "Over de hele wereld zijn er alméér dan 83.000 mensen besmet", en: "Het aantal dodelijke slachtoffers wereldwijd
isal gestegen tot 2850".
En de meest paniekerige van allemaal: "Het corona-virus is al tot op 10 km genaderd!"
Om het allemaal nog een extra spectaculair accent te geven, worden
zelfs al vergelijkingen met de pest boven gehaald: "De geschiedenis lijkt zich te herhalen", waarbij verwezen wordt
naar de ravage door de middeleeuwse pest. Waar dat goed voor zou kunnen zijn,
ik heb geen idee. Dat het de paniek nog zal doen toenemen, dat is wel zeker.
Maar misschien is dát wel precies de bedoeling?
Als je de teneur van al die berichten moet geloven, dan is het einde
van de wereld nabij. En dan valt alles inderdaad stil. Met dank aan de media!
Elke dag opnieuw gaat een derde van het nieuws over Corona. Is er dan écht geen ander nieuws te melden, dat van méér
belang is en wél relevant?
(Zo is bijvoorbeeld in India nog altijd de volksopstand bezig naar
aanleiding van de wet die staatsburgerschap toekent aan inwijkelingen, behalve
als die moslim zouden zijn. Elke dag vallen daar méér doden dan door Covid-19, maar niemand heeft er aandacht
voor.)
En hoe zit het ondertussen met de griep? Niemand spreekt over de
(jaarlijkse) griepepidemie. Is er dan geen griep, misschien, dit jaar? Misschien
is het influenza-virus ondergedoken
uit angst voor Covid-19? Of heeft het
influenza-virus zich in quarantaine
geplaatst tot Covid-19 weg is?
De realiteit is dat we ook dit jaar weer een griepepidemie (gehad)
hebben, zij het iets milder dan de vorige jaren. Op het hoogtepunt van de griep
waren er in ons land elke week zowat 55.000 mensen met griep-symptomen; nieuwe
besmettingen dus. Over het hele griepseizoen, dat zowat 12 weken duurt, zijn er
bij de voorbije (milde) epidemie dus minstens 350.000 Belgen besmet geweest met
influenza; dat is 3% van de bevolking. Dat gaat dan over België alléén, een
landje met zowat 11 miljoen inwoners. Op wereldschaal zouden dat er 200 miljoen
zijn. En bij het vorig griepseizoen waren er in België alleen al minstens 2000
griepdoden.
Niemand maakt zich daar zorgen over: de media zwijgen erover, en de
wereld draait gewoon door zoals voorheen. Ik heb nog geen enkel alarmerend of
paniekerig nieuwsbericht gezien over het "grote
aantal griepslachtoffers". Maar bij 80.000 besmettingen door Covid-19 raakt de hele wereld in een
collectieve kramp.
Nee, ik begreep het niet bij het begin, eind januari, en ik begrijp
het nu nog véél minder.
Behalve als er hier een verborgen agenda achter zou zitten die wij
niet kennen, houdt dit allemaal totaal geen steek!
Er is wel één ding héél erg louche aan dat virus: het komt uit China! Alles
wat uit China komt is per definitie fout en verdacht. Behalve als we het bij
Ali-Express besteld hebben.
