Sinister

Om het allemaal ook eens positief te bekijken: wat we aan deze corona-periode zeker zullen over houden, is een stel nieuwe BV's. "Bekende Virologen", zoals Professor Marc Van Ranst, Professor Erika Vlieghe, Professor Steven Van Gucht, die ons elke dag doorheen de crisis begeleiden met hun wijsheden.

En ook een paar nieuwe stuntel-ministers, zoals Wouter Beke of Philippe De Backer. Maar goed, de omstandigheden waarin ze moesten werken waren nu ook niet bepaald optimaal. En het valt al helemaal niet mee als het hele land je op de vingers zit te kijken en elk moment gereed zit met kritiek: over ontbrekende test-kits voor de verzorgingstehuizen, of foutieve handleidingen voor het gebruik ervan, of mondmaskers die waarschijnlijk bij Wish besteld waren en eerder bedoeld leken voor kinderen die doktertje wilden spelen.

Ik vermoed dat Crisiscommunicatie een verplicht leervak is in de opleiding tot viroloog, want de rustige onverstoorbaarheid van die mensen is admirabel.

Ik heb veel lof en bewondering voor Steven Van Gucht. Omdat hij plichtsbewust elke morgen om 11 uur uit zijn kot komt om een meute hongerige journalisten te woord te staan, die wanhopig zitten te hengelen naar een sappig detail of een pittige uitspraak. Want zeg nu zelf: ze hebben wel elke dag een krant te vullen! Ze kunnen toch moeilijk iedere keer opnieuw hetzelfde schrijven, hee? En hun hoofdredacteur zou allerminst content zijn met een voorpagina waar alleen maar staat: "Weer 300 doden in de voorbije 24 uur!"

Maar ik ben vooral fan van Professor Van Gucht omwille van de manier waarop hij elke dag zijn boodschap brengt, door niets uit zijn evenwicht te brengen. Misschien komt dat omdat hij diergeneeskundige is van opleiding, en ook rustig moet blijven als een gekwetste kat haar nagels in zijn arm klauwt? (Uit mijn academisch verleden heb ik sowieso een sterke sympathie voor diergeneeskundigen overgehouden.)

Zijn boodschap is altijd in de eerste plaats bijzonder somber en triest: "Er zijn gisteren opnieuw 303 nieuwe doden gemeld. En dat aantal zal in de komende dagen nog stijgen!" (Op maandag 13 april.)

Maar zie, hij slaagt er toch in om tegelijk een lichtpuntje mee te geven: "Het aantal overlijdens in de ziekenhuizen stijgt niet meer." Want de toename van het sterftecijfer is grotendeels aan slachtoffers in de woonzorgcentra te wijten. En daar moeten we blijkbaar moed uit putten: het zijn vooral de oudjes die het loodje leggen.

Een tip misschien voor Professor Van Gucht: hij zou er ook dagelijks het aantal vrije kamers in de woonzorgcentra bij kunnen vermelden. Want waar er tot voor kort ellenlange wachtlijsten bestonden om in een woonzorgcentrum opgenomen te raken, en je met een beetje geluk ergens op plaats 35 stond aan te schuiven, zullen er vermoedelijk binnenkort kamers op overschot zijn.

(Dit gezegd zijnde: hoe zou het eigenlijk in de gevangenissen zijn? Ook daar hebben ze al sinds mensenheugenis last van een onhoudbare overbevolking. Misschien kan corona ook daar zorgen voor wat meer ruimte? Heeft iemand eigenlijk een idee van de besmettingsgraad of sterftecijfers in de gevangenissen? Of raakt het virus niet binnen in onze supergoed-beveiligde penitentiaire centra?)

Na die sombere boodschap brengt de professor steevast ook altijd goed nieuws om ons te helpen de moed erin te houden. Over het aantal nieuwe ziekenhuisopnames: "Het aantal ziekenhuisopnames, wat de meest betrouwbare indicatie geeft, vertoont een dalende trend."

Nu ja, er is wel nog een stijging, maar die verloopt in ieder geval niet meer zo steil: de toename daalt.

(Ik herinner me nog de tijd van de immense werkloosheidscijfers in België. Ook toen waren er wanhopige pogingen om de stijging van de werkloosheid positief voor te stellen: "De stijging is aan het dalen.")

Maar de professor houdt ons toch altijd alert en op de hoede, ondanks dat goeie nieuws: "De cijfers zijn bemoedigend, maar we zijn er nog niet. We gaan dit nog lang moeten volhouden!"

Want de bezettingsgraad van de ziekenhuizen is nog altijd "bijzonder hoog", en de druk op de afdelingen Intensieve Zorgen blijft "bijzonder zwaar".

En de gevolgen van de onverantwoorde houding van veel mensen tijdens de voorbije paasdagen zullen "binnen 10 tot 14 dagen te merken zijn in de cijfers".

Crisiscommunicatie: zalven en slaan tegelijk. Het is een ware kunst. En onze nieuwe BV's zijn echte kunstenaars.