er ligt een jongen op de grond hij slaapt. zo
kan ik hem bekijken
alles van hem. zijn schoenen zijn zo moe, zijn pantalon moet ooit
van iemand anders zijn geweest er zitten van die erzatzgaten in
kundig gedaan, prijzig die dingen van Diesel. daarmee slaap je niet
op straat. er zitten ook nog échte vlekken op. zijn jas is van de dons
van witte eiders. die lijken weg te willen uit een scheur
over zijn schouder. zijn hals is bloot en bij zijn oortje krult zijn
haar
vanzelf. zijn blonde baard is doorgegroeid getrimd. daaronder zijn relaxed
gelaat.
ik blaas stiekem vanop de stoeprand een kleine droom in zijn halfopen
mond
al weet ik niet. al weet ik niets. moet hij van koffie zijn, die droom?
of vaneen thuis?
een bed? wil hij een droom? ik schroom mij diep, ik houd mijn adem in
en leg
tenslotte heel voorzichtig al mijn liefde in zijn hand.
Categorie:Parlando
|