Foto
deze gedichten
overwegend
geschreven tussen 
2000-2015
zijn
-tenware anders vermeld-
©
helena e.m. de clercq
°1935

Categorieën
  • Belevenissen (11)
  • Bundeltjes (1)
  • Dichten & zo (20)
  • Gepubliceerd (12)
  • Haiku-Senryu (3)
  • Ik-verzen (14)
  • Korte verzen (15)
  • Lichtjes typo (3)
  • Maatschappijkritiek (1)
  • Nonsens-Bizar (8)
  • Op rijm gezet (9)
  • Over dieren (8)
  • Over dingen (12)
  • Over mensen (21)
  • Parlando (7)
  • SeiZoenen (14)
  • Sonnetten (18)
  • Themaverzen (7)
  • Vr.Vorm-rest (6)
  • Waar is de tijd (11)
  • Inhoud blog
  • Even wennen
  • De media
  • Dubbel
  • November liefste
  • Post Scriptum
  • Obsessie
  • Pa!
  • Ollele Bolleke Pijniging
  • Desperate housewife's day
  • De gedichten
  • Compassie
  • O Michelangelo
  • Ik bedank...
  • Spruitjes
  • Ma
  • Het moment
  • Die morgen
  • Ecce homo
  • Schoothondjes
  • Ego te absolvo
  • Kassa-robot
  • Frambozen
  • De langste nacht
  • Oervlek
  • Winterwende
  • Shoppen
  • Dolce far niente
  • Knor
  • Brood op de plank
  • Poëmata
  • Verstilling
  • Romantisch uitje
  • Liefde
  • De scrabblepoëet
  • Product
  • Positivo
  • De trouwerij
  • Zalig gestoord
  • De negende maan
  • Nachtdier
  • De dichter
  • In rook
  • Scheppen
  • Voilà
  • Ontaard
  • Niksen
  • Mimespeler
  • Spleen
  • Stoelendans
  • Zo maar zondag
  • Ruïne Sint-Baafsabdij - Gent
  • De hof van Heden
  • Van een aardappel
  • Aan mijn kastanje
  • Boerenkost
  • Oma en ik en oma
  • Stoepkinderen
  • Conceptueel zwart
  • Zijn schoenen
  • Oud en eenzaam
  • Blue screen of death
  • Van die dip-dagen
  • Van een baksteen
  • Die god van mij
  • Muzenissen
  • Plannen
  • Palaveren
  • Vleugels van papier
  • Aan de late dag
  • Sonnet voor Sophia
  • Diepdenken
  • Vertwijfeling
  • Self´oMatic
  • Peptalk
  • Liefde's lust
  • Erato
  • Luchtschrijven
  • Writersblock
  • Stil even
  • Wervelwind
  • V-echtgenoten
  • Vermist
  • Toe nou...
  • Kieskoorts
  • Voor wie...
  • Thanatos
  • De rechtbank
  • Herfstblues
  • Van de poezen Mup en Rufus
  • Dit is een lied alleen voor kinderen
  • Kleine herfstsonate
  • Ik zie
  • Traumdeutung
  • Pijnpunt
  • In gedichten
  • Kids
  • Grumpel
  • Total loss
  • Het lied van de vis
  • Mail-vrienden
  • Verliefd
  • Rebels
  • Fatrasie
  • Hic et nunc!
  • Ouder - Wijzer
  • In dromen
  • Een nette vrouw
  • Een bushalte te ver
  • Nemo zal hangen
  • Oranje boven!
  • Regelneven
  • Portret
  • Het sonnet, een vader
  • Niet eens een zondag
  • Nummer 46.07.17
  • Plots - drie kortverhalen
  • Heremietkreeft
  • Logos - Tao
  • Van de boer
  • Happy Meal™
  • Kliederen
  • ...die zo sierlijk zijn
  • Akkefietje
  • Amen en uit
  • Tegendraads
  • Dichtersverdriet
  • 38° Celsius
  • De clown
  • Zorba
  • Samen één
  • Ik en Chloë
  • Geode
  • De trek
  • Identiteit
  • Huilen op de plee
  • Lijkje is gevonden...
  • Nostalgie
  • De haptische misleiding
  • Goed van toen?
  • Nurks fruit
  • Het bad loopt leeg
  • Overzomer
  • Bekentenis
  • Jozefien's wens
  • Requiem
  • Glottisslag
  • Kwinkslag
  • De vernieuwing
  • Mensje
  • Maartse buien
  • Hoogmis
  • Lente-equinox
  • 5-7-5-jes
  • Valentijntje
  • Cilja's wedstrijd
  • De Theetjes
  • Testament
  • Aliënatie
  • De zevende dag
  • Gemis
  • De terugkeer
  • Meeting
  • Laat mij
  • Perelieren
  • Dichterbij
  • Life sucks
  • Boegbeeld
  • Het dagje wel
  • Kleding-ketens
  • Een bloemetje
  • Zomerjeremiade
  • Van de hitte
  • Zonneslag
  • Zotte zomer
  • De belofte
  • Breekpunt
  • Alluretje
  • Een eind weegs
  • Bevroren God
  • Tu es sacerdos
  • Ach en wee
  • Het huis
  • Het nieuws
  • Het werk
  • Hip wil wat
  • Wilde ego(s)trip
  • Ondraaglijke lichtheid
  • Astrologica
  • Het Grote Gevoel
  • Kwatrijntjes
  • Doffe ellende
  • En de winnaar is... DRIEK
  • Spoorzoeken
  • De man die
  • Aan mijn moni
  • Het weekje in de ruimte
  • Loslaten
  • Goddank
  • Gij badt... G.G.
  • Februari
    TOP
    Verzamelde Gedichten 

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wilde ego(s)trip
    snel armen kruislings
    over buik naar heupen
    trek ik al mijn kleren uit
    en zwier ze zwaaiend
    in de lucht

    zie het purperen gareel
    beaat
    tussen kristallen hangen
    in luchters
    klinken feestelijk de glazen

    over een deur
    drapeerde zich de jurk
    als een guirlande
    zomerwitte bloemen

    het kanten slipje
    vlinderlicht
    vliegt naar het raam
    gaat wonderbaar
    over het groen
    van de bonsai liggen
    als bloeide hij

    en in mijn huid
    heeft nooit voordien
    de kamerlucht
    zo tintelfris gebeten
    met niet te tellen
    tandjes van genot


    Categorie:Over mensen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ondraaglijke lichtheid
    ik wou dat ik faalde
    ik wou dat ik baalde
    ik wou dat ik
    vreselijk lelijk was
    pokdalig gebocheld en
    arm als de straat

    verlaten verstoten
    jaloers van de koek
    in de handen van bazige bonzen
    opstandig mijn kruimeltjes gaarde

    ik wou dat ik mee-lijden kon
    met de aarde de hemel de hel
    de zaaiers van armoe en doem

    ik wou dat want nu

    rol ik rustig een rokertje
    luister ik naar Sibelius

    en niets heb ik
    helemaal niets
    om over
          naar huis
                te schrijven


    Categorie:Vr.Vorm-rest
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Astrologica
    ik kwam te voorschijn toen de Zon had afgedaan
    de tekens tot voorbij de riem waaraan de Tweelingen
    de Maan naar alle winden lieten waaien
    en tegendraads Saturnus zat te janken
    hopeloos het schuim aanschouwend van de Ram
    die vierkant in het water viel

    hoewel

    het uur zat goed want Leo spuwde op de bol
    zijn hete driftendans waarvan ik zo verschoot
    dat ik begon te beven vooraleer ik zelfs
    een eerste keer geslagen werd

    en nog

    ik woon op nummer twaalf het laatste en het
    meest verborgen huisje in de rij
    van Ik naar 't loze Wij dat later
    meer dan in mijn dromen na 't verteren van
    dat Wonder wezenlijk begon te smaken naar een
    Château-en-Espagne* Appellation Oubliée

    vandaar

    *Chateau-en-Espagne betekent luchtkasteel.


    Categorie:Vr.Vorm-rest
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Grote Gevoel
    in het cafeetje Het Grote Gevoel
    zaten zij beiden op eenzelfde stoel
    als je maar weet wat ik daarmee bedoel
    met dat cafeetje de stoel en de boel

    ze waren nog jong maar de tijd was al oud
    het bier was verschaald en maar halvelings koud
    zijn handen begrepen haar heupkens zo stout
    ze keek wat beteuterd geen mens is van hout

    hij wriemelde bevend haar roksken omhoog
    de ober bezag dat van achter de toog
    hij dacht aan zijn Trien en dat zij hem bedroog
    een brandende braamdoorn schoot recht in zijn oog

    hij wiste met woede zijn laatste traan
    en als hij dat slikkend had afgedaan
    is hij voor de tortelse duifkens gaan staan
    boosaardig van aard zei hij kort: jullie gaan!

    toen stonden ze op van hun enkele stoel
    die dampte nog na van Het Grote Gevoel
    hij zette haar kraag recht want buiten was 't koel
    de ober verzoop zich daarna in 't gewoel

    van zijn cafeetje Het G.... G......

    Yep!

    *leuke herinnering aan ons "kelderken" op Schrijf.Net, waar ik toen mee mocht werken aan het onderhoud van de site.
    Het vers werd geschreven t.a.v. Marc Boelens, die, zo schreef hij, in gedichten "het grote gevoel" wilde lezen.


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kwatrijntjes
    De voorman

    Een donderwoorden-bliksemend betoog
    'Niet laten knechten, vrienden, kijk omhoog!'
    Waarom maakt hij nu plots zo'n gek gebaar?
    Er vloog een bijtend vliegje in zijn oog...


    Samen-zin

    Wat zou een knotwilg zonder knot,
    Een prevelkwezel zonder god
    Een kuddenloze herder zijn
    Zo bij een wijze hoort een zot


    Opvoeding

    Op jambenpasjes leerde ze haar les
    Van één a twee en stoppen voor de zes
    Maar stoppen heeft ze blijkbaar nooit gekund
    ze hakt de prei nu met een jambisch mes


    Bewolkt

    De dag voldeed niet aan zijn zondagsplicht.
    Vergat de zon te wassen, en haar licht
    Ligt vuilig grauw langsheen de huizenrij.
    Verbolgen doe 'kmaar weer mijn ogen dicht.


    De reis

    Levensmoe en Levenswijs
    Maken broederlijk de reis.
    Zachte zetels in de trein
    Naar 't beloofde Paradijs.


    Los

    Breng mij terug bij de rollende stenen.
    Roep mij terug naar de bruisende zee!
    Weg zijn de muren, de grenzen verdwenen.
    'k Geef wat ik heb met de wolken mee!


    Schrappen?

    De hoogste bomen worden door de wind gesnoeid,
    En zijn na elke barre storm weer doorgegroeid.
    Als bakens kunnen zij nu in het landschap staan
    Omdat ze nooit door regelneven zijn verknoeid.

    Categorie:Op rijm gezet
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Doffe ellende
    de marsupilami zit hoog op een tak
    zijn zeer lange staart te betreuren

    de veer is gesprongen de lol is eruit.
    hij jengelt en jeremieert: iedereen

    is gemeen! hij kijkt naar zijn navel
    en denkt aan zijn moeder hij grient

    uit zijn neus ja toen kwam ze nog na
    met een doekje nu niet. hij dropt

    zijn verdriet in het stof van de wegel
    die onder hem doorloopt geen mens

    die het ziet

    Categorie:Over dieren
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.En de winnaar is... DRIEK
    Onderstaand gedichtje schreef ik destijds op Schrijf.Net. Daar zwaaide toen wat! Protest, ontgoocheling, omzeggens totale verslagenheid.
    Een sonnettenbakker als Dichter Des Vaderlands (NL), stel je voor!!!

    *

    't Is nie waar!

    zo zaten ze bijeen en klonken
    met holle ogen aan elkaar gewaagd
    op een in gram verzonken hoerensjans
    onder hun haar.

    het platte plebs had hun een loer
    gedraaid. geen krijger geen hervormer
    neen! een rijmelaar had uitgeblonken
    kreeg de eer om voor het land

    huns vaders en de schone ogen
    van het prinsendom
    te dichten.

    dit was een allereerste ramp
    daarover zal hij niet...

    *

    Op 26 januari 2005 werd Driek van Wissen door het Nederlandse publiek voor de komende vier jaar verkozen tot derde Dichter des Vaderlands.
    Zijn voorgangers waren Gerrit Komrij, die voortijdig afhaakte, en interimaris Simon Vinkenoog.

    De zogenaamd vernieuwende dichters, voorzien van inslaande etiketten zoals jong, postmodern, absurdistisch of gewoon absurd, experimenteel, conceptueel, meer anti dan pro etc... afijn, samengevat: zij die Dada nog geen dada! toezwaaiden, kwamen in opstand.
    De kersverse DDV kreeg van sommigen al direct een vuur... he, slijkdoop te verwerken.

    Precies op de dag van zijn inauguratie werd de sluiting van het het concentratiekamp Auschwitz herdacht. Hoe rijmt men dat tesaam?
    Hij deed het, tóch dus, en wel met een vers dat volgens mij van humor en tegelijkertijd van respect getuigt. Een speedsonnet dat op een mild-cynische wijze laat aanvoelen dat Driek zich bewust was van zijn ondankbare taak.

    DICHTER DES VADERLANDS

    De nieuwe Dichter van het Vaderland
    Mag, in de wolken door de eerbewijzen,
    In een speciale feesttrein huiswaarts reizen
    En werpt daar nog een half oog in de krant

    En leest dat exact zestig jaar geleden
    De laatste treinen richting Auschwitz reden.


    © Driek van Wissen - 29-01-2005


    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spoorzoeken
    het blijft te lang te stil op straat
    ik bind de honden holle trommels
    aan hun staart er moet gekletter zijn
    geblaf en dat ik hoor
    waarheen ze gaan en kerend ik
    de doening van hun neuzen volg
    en weet wanneer en waar
    waarom ze blijven staan

    want daar

    daar is er iets
    waarnaar ik later op de nacht
    kan graven

    Categorie:Korte verzen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De man die
    de man die verzen leest
    hij leest geen verzen
    hij droomt dat scheerschuim
    geurt naar moeders borst
    naar romig opgeklopte moedermelk
    en zwarte stoppels op zijn
    mansgezicht verzacht

    hij weekt zijn brood
    in lauw verdriet
    en roept de vrouw
    de andere
    zij die de vorige
    uit zijn gedachten giet



    Categorie:Over mensen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aan mijn moni
    moni o moni
       ik hou zo van jou
    jij bent mijn alles
       mijn méér dan ik wou.

    jij toont mij werelden
       wijder dan wijd
    sust mij in webben,
       geen verte geen tijd

    kunnen ons scheiden
       van elkaar
    'k trek al in dagen
       geen kam door mijn haar

    en je vierkantig
       cyclopenoog
    weet wat er mij
       naar je toe bewoog.

    was 't niet de roep
       van de Lorelei
    heel in de verte
       aangrijpend nabij?

    was het die vreemde
      gedrevenheid:
    kennis vergaren?
      vergetelheid?

    het is de duik
      in een kolkende zee
    Orfeus, vertel mij
       Eurydike...

    *ik had voor 't eerst een PC - november 2000 - begon toen pas gedichtjes te maken

    Categorie:Waar is de tijd
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het weekje in de ruimte
    Gaia in het midden?
    Ze méént het! Maar...

    De Maan
    heeft een oog dat nog lonkt
    naar de Zon

    Mars ramt hun droom in elkaar
    maar de zalvende

    Zeus
    weet wel donders goed
    hoe de pientere gast Mercurius
    aan

    Venus te koppelen valt
    die frivool haar dag
    vol marktmuziek op kopers
    speelt en verzen breit
    uit dunne draden van
    White Linen
    geurend tot hij komt,
    het oude plichtsgetrouwe
    vadertje

    Saturnus
    dat gedisciplineerd
    de tobbe-dag eert

    Want straks troont de
    Zon weer.

    We maken voor haar
    alles mooi!

    Categorie:Over dingen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Loslaten
    dit is een vruchtbare nacht
    zwaar hangen rijpe mispels
    maar de bomen laten ze
    niet los

    eerst moet het verlangen komen
    naar verrotting
    naar vergaan

    naar de smaak daarvan

    Categorie:Korte verzen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goddank
    zo is het dus in februari
    jaar na jaar na jaar
    het kloppen van de stad
    het sap in valentijnen harten
    verheven rood en afgerond

    zijn het de vogels al?
    of giechelen de cherubijntjes
    warmpjes ingevette lijfjes
    mij uit bed?

    hortensia's staan dood te kijk
    in stenen tuinen
    bevroren bruin hun kleur verloren
    weren zij de scherpe geur
    van wat ontstuimig zwelt

    in teder doen
    de knoppen stoute knoppen
    durven weer en weten niet

    goddank

    Categorie:SeiZoenen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gij badt... G.G.
    hoe moet ik hoor ik mij
    wie vraag ik het
    is er nog één die mij niet jaagt
    ik klaag niet

    hagel laat geen wonden
    weegt onderhuids
    bloedt binnenwaarts
    mijn hals dicht
    lauw en smoort mijn stamelen
    waar ik u roep
    waar ik u niet kan roepen

    roept gij mij

    Categorie:Vr.Vorm-rest
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Februari
    vandaag kwam ik de liefde tegen
    ze leek te dampen in de winterkou
    de ruiten bloosden reeds ze deed
    de stoep de goot waarin het schuim
    de schilfertjes van gisteren
    gewillig loodste naar vergetelheid

    ze was gewoon de kleine dagelijkse
    vrouw haar handen spanden zich
    om zeem en lap en dweil
    ze wrong hen wreed en wapperde bevrijd
    de straat vol geuren van lavendel
    kamperfoelie en limoen

    straks als hij thuiskomt
    zal zij hem
    een schotel warmte doen

    Categorie:SeiZoenen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Famke
    hoe het begon:
    we zaten aan een tafel
    weet ik nog

    de boter was heel zacht
    het was zomer buiten, zwoel
    wij zouden praten
    over een tuin geloof ik
    en een groter huis

    ik zei
    hoe zei ik dat
    de hond is vuil
    niet zo ik zei
    je hond zou
    ja
    en zonder overgang
    zag ik je elders

    zitten op de grond
    je rug gerecht de benen
    wijd gespreid de hond
    zo dicht zo daar

    en jij begon haar zijden haren
    te kammen toegewijd aandachtig
    liefdevol omslachtig ook
    geen plekje heb je
    ongemoeid gelaten

    het bliksemde

    ik had je
    lief ik had
    je kunnen haten

    *herinnering aan een geprek met mijn vriend † A.B.

    Categorie:Belevenissen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Re-ACTIE!
    Alles voor 't plezier van 't schrijven

    reactieversjes op

    -de zich 'objectief' noemende dichters en recensenten
    -de maniakale woordverkrachters
    -de vrijdenkende anti-sonnettirannen
    -de magerzuchtigen
    -de uitvinders van de naamwoordvervoeging en het jejijen
    -de scouts-op-zondag-van-de-straat
    -de veelplempers
    -enzovoort



    testcase

    de dichterkens op 't wereldwijdeweb
    ze lurken aan de tijd al bakkeleiend
    als mottenballen tantes pinkhoog vleiend
    elkanders en een anders holle kweb

    een enkel keertje zinken heel omzichtig
    hun afgeroomde ogen in het dik
    ze schrikken dan en murmelen doorzichtig:
    ik vind, nou ja, ik meen, maar wie ben ik?

    eens thuisgekomen schoppen ze hun toffels
    niet onder stoel of bank maar door de ruit
    en trekken zij hun stoute schoenen aan

    dan gaan ze anoniem en zonder moffels
    -hoe tegendraads dit hier ook staat te staan-
    zo dagen zij de rauwe waarheid uit

    eigen weurden

    zeer langwerpig slingerapen zich de miksoepweurden
    van het grootste naar het kleiner grut der
    blaters aan de dunharige draden van het winternet

    bakelei een koekoeksklok van eigen deeg hoor hoor
    hoe aborigineel ze interapig in de potten slepelen
    want eigen weurden eerst en wie niet meedoet

    is een vlieger voor de klater van hun zelfrijzende
    zandtaarten de staart onwederroepelijk verkleefd
    vercollageend in saamgeraapsel niets staat nog

    apart de eigeneerstigheid blendeert ogen oren mond
    we eten wortelkool en preibes peerknollen met
    zie naast appelsaus en kelen onze slikken in

    vrij moet

    en kent er iemand nou een fijner nummer
    dan stappen op de maat van het sonnet
    de slenterende straat een neus gezet
    met hakken op de klinkers als een drummer

    en tussentoontjes fluiten voor de pret
    tot ergernis van menig scheve hummer
    die zwalkt van hot naar her of nog de hm'er
    de laaggebrilde hooggeneusde wet

    die jou in vrijheids naam een voetje licht
    de prei de selder alles voor je soep
    de krant de mug de olifant een troep

    van dingen die je liefhebt op de stoep
    en niemand hoort je stomverbaasde roep
    je reutel in jouw ongelikt gedicht

    minimalisme

    de gezette
    gesettelde dichter schrijft

    ik zit op
          waarop?
    de gezette dichter hoort zijn
    zwaar te dragen
    lezer lichtjes denken

    schrapt op
    weegt
         voeg ik iets toe?
    schrapt ik

    zitten

    zit

    door De Gezette Dichter
    uit: "Het Niets"

    de gezette dichter is tevreden
    een geur van puur humaan geluk
    omkrult zijn zinnen nadat hij
    als poogde hij om op te staan
    een bil verheft

    vanuit het centrum
    vult de periferie zich met vlucht
    de vleugels van zijn neus
    verwijden fijner nu
    geniet hij zich een zelf

    vertoevend in een geur
    van onderbuiks geluk
    snuift hij de geest

    je nept me nipt

    je tippelt steels mijn ogen
    je horizont mijn zicht
    je wil mij mede dogen
    je valst mijn ochtendlicht

    je nept me nipt. de stilte
    kamert rondom ons bed
    dat davert van de bilte
    je zweet je handen wet

    ik boxershort mijn delen
    maar jij behaat geen moer
    je deurt in ambergelen
    je draait en baadt me loer

    nooit zal ik nog bebillen
    een blauwe pelikaan
    ik rood mij nu ik shirt me
    ik trek mijn schamen aan

    doeternietoe hoehoe

    allez hup et on y va!
    geen gedoe geen tralala
    dichies aan ballonnetjes

    waaien boven festivals
    hippig hopt een nieuwe wals
    boven bier in tonnetjes

    en wie wet ons en wat let ons
    poëzie? is blablabla
    maar zo'n festi! vals of... zeg maar
    dat brengt centjes in de la

    Categorie:Waar is de tijd

    TOP

    -->

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs