God - moet je weten -
was van meet af aan al oud

nog ouder dan Methusalem
die ik leerde kennen
in het schooltje om de hoek.

God had toen al een witte baard
een mantel in de kleuren
van mijn jurkjes na de zomer.

Zo zag ik hem voor 't eerst
op doek geschilderd hangen
tussen "Het Aardse Paradijs"
en "De Kruisiging".

Hij had, zei Zuster Fabiana,
een rechter- en een linkerhand
waaraan we zouden zetelen
na onze dood.

Toen werd het winter,
werd het heel lang winter.
Het schooltje sloot
er vielen bommen
heel nabij

Eén keer nog ging ik langs
alleen met moeder.

"Kijk mam, ijsbloemen op de ruiten!"
gebaarde ik.
Ze keek niet weg, ze haastte voort

"Mamie...?
Is God nu ook bevroren?"

Ze durfde het niet horen.

*de titel van een opdracht bedacht door Margo van Gelder, op de toenmalige Werkgroep Poëzie

hij kijkt naar elke Lieve Vrouw
en denkt aan Zuster Beatrijs
die hem subtiel is voorgegaan

verrukt voelt hij de klepel slaan