Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Zondagmorgend 07:00 op tijd wakker voor een licht marathon-ontbijt en de sporttas nog eens na te zien. Rond 08:30 vertrekken we richting Apeldoorn, Carine, Kenney en Jorgi gaan als trouwe supporters mee. Het is fris maar windstil, het lijkt een ideaal loopweertje te worden, alleen wat aan de frisse kant. Het moeilijkste punt richting Apeldoorn is de ring rond Eindhoven, waar ze nog vol op aan het werk zijn. Eenmaal voorbij Eindhoven komt er een dikke mistlaag opzetten, je ziet de omgeving amper nog, zicht 150 meter. Deze situatie verbeterd amper wanneer we Gelderland binnenrijden, van de mooie omgeving valt weinig te zien. Het is hier wel nog vol op aan het dooien en er ligt nog sneeuw in de heide en bossen rond Apeldoorn. In de sporthal waar de marathonlopers zich kunnen omkleden, valt op dat bijna alle lopers hun wedstrijdnummer reeds hebben. Op naar de start na een ritje met de pendelbus, er zijn veel Belgen die hun nummer niet ontvangen hebben. Maar op vertoon van je betalingsbewijs krijg je een nieuw nummer en chip, nu kunnen we richting startlijn. Er zijn veel bekende gezichten van de Marathon en ultracup 2009 aanwezig, voor de eerste wedstrijd tellende voor de M-U Cup. Het startschot weerklinkt,zoals verwacht voelen de benen niet super aan en verzeil ik rond de 80ste positie. De wedstrijd gaat over een ronde van 27.2 km en een ronde van 15 km, de atleten van de 27.2 starten gelijk met de marathon. Na een kilometer ben ik al voorbij een dertigtal atleten gelopen en beginnen de groepjes zich stil aan te vormen. Rond kilometer drie (0:11:33) vormt zich een groepje van een achttal atleten, waarnan ik alleen Jo schoonbroodt van ken. Het parkoer kan je halfzwaar noemen er zit weinig echt vlak tussen, maar ook geen steile klimmen, het gaat op en af. Tien kilometer ver (0:39:07), het gaat redelijk en ik kan een ruim deel van het kopwerk doen, er staat weinig wind. Het is wel redelijk koud, en de mist trekt langzaam op met de licht aanwakkerende wind, we lopen door bos en heide. Na 15 kilometer (0:58:08) hebben we de steilste klim op het enig stukje onverhard achter de rug, de groep is volledig uit elkaar. Ik volg als enige de sterkste van de groep, niet bijster slim want ik ga daarvoor in het rood, en moet hem op het vals plat laten gaan. Al de andere atleten van de groep hebben me binnen de twee kilometer bijgehaald, als zevende en laatste kan ik aanklampen. Nog voor halfweg marathon (1:22:44) loop ik alleen, het tempo van 4:00/km kan ik niet meer aan, en ik zoek een rustiger tempo. Voor het einde van de eerste ronde kilometer 27 (1:47:17) lopen er een paar atleten voorbij, de meeste zijn atleten van de 27.2 km. Ik voel dat het tempo alsmaar zakt, de hamstring en billen laten zich gevoelen en ook de maag speelt op, ik vrees de totale inzinking. Het blijft ook de tweede ronde op en neer gaan en rond kilometer 33 (2:13:32), loop ik maar 4:25/km meer, en zie serieus af. Daar staan gelukkig mijn supporters om me aan te moedigen, iets verder ga ik Jo Schoonbroodt weer voorbij en verdapper. Nog iets later komt de eerste vrouw me voorbij gelopen, ook dit tempo ligt me te hoog, gelukkig heb ik geen last meer van de maag. Kilometer 39 (2:38:53) ik loop weer tegen 4:10/km en de eerste vrouw loopt maar 100 meter voor mij, ik beslis er voor te gaan. Ik geraak er nog voorbij, en prijs me gelukkig dat de laatste kilometers minder zwaar zijn, ik finish als 20ste in 2:52:30. De balans is matig maar niet slecht, zeker gezien de problemen met het rechterbovenbeen, en het stevige parkoer.
Deze ochtend al vroeg op, na een redelijke goede nachtrust, goed kunnen doorslapen. Om halfacht een marathonontbijt bestaande uit twee mokken koffie en een boterham met choco, speculaas en banaan. De benen voelen nog altijd niet super aan de rechterbil en hamstring voelen zelf verkrampt aan. Binnen een uur zo rond 08:30 vertrekken we voor een autorit van ruim 2 uur richting Apeldoorn. Ik ben zelf heel benieuwd naar mijn resultaat op de marathon, een indicatie, de laatse training over de marathonafstand. Daardoor kan ik er van uit gaan dat een tijd onder de drie uur er in zit, als de hamstring stand houd. Liefst loop ik nog een paar minuten sneller, met een tijd onder de 2:55:00 zou ik zelf tevreden zijn. Het parkoer in Apeldoorn blijkt toch licht heuvelachtig te zijn, een verslag van de wedstrijd is voor deze avond.
Vandaag een los loop van 8.400 meter gelopen in 0:42:55, hsm 107. Een losloop cresendo gelopen, om de benen toch een klein beetje te testen. Het was een slechte indruk die ik er aan overhield, het liep moeizaam de training. Alles gespaart voor morgen, zullen we maar denken, en er ook in geloven. De eerste marathon van het jaar is altijd een twijfelgeval, in het hoofd en in de benen. Gelukkig loopt het meestal beter dan gevreest, en verdwijnen de muizenissen met het startschot. Een beetje positieve stress doet soms wonderen, en voor je het beseft is de wedstrijd voorbij. Morgen staat de Midwinter marathon van Apeldoorn op het programma, een die nog niet op mijn lijst staat.
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:52:20, hsm 110. Op het nippertje in de categorie recuperatie die tot hartslaggemiddelde 110 gaat. Met het tweede gedeelte van de training tegen de wind in kon ik de hsm niet laag houden. De rechterhamstring en aductoren zijn aan de beterhand, maar nog niet volledig hersteld. Het word een dubbeltje op zijn kant,om tegen zondag fit genoeg te zijn voor een deftige marathon. Echter hoop doet leven en met 46 uur voor de boeg, die ons verwijderd van de start, is nog veel mogelijk. De hoop is nog levendig dat er tijdens de eerste M-U Cup wedstrijd een goede prestatie word geleverd. Morgen staat er een korte los loop op het programma, zo'n 7500 meter aan een rustig tempo.
Vandaag een recuperatieloop gelopen van 11.000 meter in 0:58:08, hsm 107. Hopeloos op zoek naar frisse benen, dus een recuperatieloop om dat doel te bereiken. Alleen word ik niet vrolijk van zo'n ingehouden training, die valt me mentaal moeilijk. Maar aangezien het stijve gevoel in de hamstring en pijnlijke aductoren geen verbetering vertonen, zat er niets anders op dan met een korte paslengte en lage pasfrequentie te trainen. Ik heb nu wel nog twee dagen om verder te herstellen en verder te werken aan de wedstrijd. De wedstrijd van zondag, de Midwintermarathon van Apeldoorn zal een indicatie geven voor de zes uur van Stein. Wat zijn momenteel mijn mogelijkheden, ik heb er weinig zicht op, buiten de verwachting onder de drie uur te finishen op de marathon. Morgen staat er een gelijkaardige training op het programma als vandaag, een tien kilometer lange recuperatieloop.
Vandaag een duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:06:36, hsm 133. De rechterhamstring hield stand, het werd toch tijd dat de training er op zat. Een lichte verstijving van de hamstring na 15 kilometer, toch getest met een laatste aan 3:53/km. Ik kan de volledige paslengte nog niet halen, dus was het lopen met een hogere pasfrequentie. Het uiteindelijke resultaat van 4:10/km, laat toch ruimte voor een marathon onder de drie uur. Eigenlijk kan het tegen zondag alleen maar beter gaan, met drie rustige trainingsdagen in het verschiet. Of het moest zijn dat ik een reactie in hamstrings en aductoren krijg, na deze training. Morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:16:31, hsm 115. Een duidelijke verbetering tegenover gisteren van zowel het wegdek als de aductoren en hamstring. Niet dat het al volledig weg is de hinder, maar het was allemaal al een stuk minder gevoelig. De training die op het programma stond dus gewoon afgewerkt, met een redelijk gevoel. Er bestaat een kans dat de last in de hamstring en aductoren tegen zondag verdwenen is. Als het zo is, kan ik een stevige Midwintermarathon afwerken, en de ultracup 2010 goed inzetten. Op het einde van de training, zowat de laatste drie kilometer waren spieren wat aan het verkrampen. Het was dan ook met tegenwind en zoals reeds aangehaald alles gaat beter maar is nog niet volledig hersteld. Morgen word de tempoloop dan ook vervangen door een duurloop of trage duurloop, afhankelijk van het verdere herstel, van de pezen en spieren.
Vandaag een herstelduurloop van 11.150 meter gelopen in 1:00:52, hsm 102. Deze herstelduurloop was echt nodig om pezen en spieren actief te laten herstellen. Als adept van de actieve herstelling voor overbelastingsverschijnselen, zal ik er deze week gebruik van maken. Zo is het met de rechterhamstring slecht gesteld, gelukkig doetlopen geen pijn. Maar liggend in de zetel geraak ik niet recht als ik mijn been niet begeleid met mijn handen. Zitten en met traplopen voel ik een doffe knaging, liggend word dat een stekende pijn. Het zit dus zo zolang het glad blijft buiten en de hamstring niet hersteld, beperk ik de kilometers, en ook de snelheid zodat er alleen een herstel of recuperatieloop inzit. Vandaag was het glad op de baan en lag er verse en aangetrapte sneeuw te wachten rond het plaatselijke sportcomplex. De voorziene training van vandaag is dus gehalveerd en word niet opgehaald tijdens de rest van de week. Morgen staat er een trage duurloop van 15 kilometer op het programma, waarschijnlijk word het een 10 km lange recuperatieloop.
Vandaag een trage duurloop van 18.300 meter gelopen in 1:31:06, hsm 120. het was een duurloop met zware benen en pijnlijke spieren en pezen. Tot overmaat van ramp was het weer aan het sneeuwen en was het lopen op de sneeuw. Gisteren had ik de pezen en spieren al serieus op proef gesteld en vandaag dus weer. Met pijnlijke aductoren, buikspieren bilspieren en de rechter hamstring die tegenpruttelde. De meeste van die ongemakken zullen verdwijnen als sneeuw voor de zon, letterlijk en figuurlijk. Nog maar eens een smeekbede voor warmere temperaturen en een ijs en sneeuwvrij wegdek. Liefst vanaf maandag al zodat alles op tijd kan herstellen voor mijn eerste echte wedstrijd van het jaar. Morgen staat er een laatste trage duurloop van 20 kilometer op het programma, daarna afbouwen naar Apeldoorn.
Gisteren was het dan tijd om kennis te maken met de meeste atleten van de top-25 van de M-U Cup. Er was een loop over 2-uur voorzien, waar iedereen zijn tempo zou lopen, over ronden van 1950 meter. Deze organisatie was op korte tijd in elkaar gestoken, om de laureaten van de M-U iets te bieden, om te lopen, voor het etentje en de prijsuitreiking, daar de meesten van redelijk ver komen, proficiat aan Gert Mertens daar voor. Het zat dan nog eens tegen dat het volledige parkoer er ondergesneeuwd en glad bijlag. Van bij de start waren we met een groep van vijf weg, Gert Mertens, Gino Casiers, Johan Whatty en Ronny Eeckhout. Er werd aan een goed tempo gelopen zo'n 4:20/km, wat gezien de omstandigheden goed te noemen was. De eerste 90 minuten werd er heel wat verhalen en ambitie's voor het komende seizoen opgehaald. Het was een gezellige boel, ondertussen had Ronny zich laten uitzakken om zijn vrouw Conny Braeckman te vergezellen. Ronny was vervangen door Lucien Taelman die het eerste uur rustig had gelopen en het tweede uur meeging. Lucien opende de debatten het laatste half uur, nu begon het naar 15 km/uur en soms sneller te gaan. Wat zeker niet evident was op deze ondergrond, Gert en ikzelf gingen mee, zo haalden we de 28 km nog in 2 uur. Gert toonde de goede conditie door het nog gemakkelijk te halen in de spurt, al bij al een geslaagde loop.
Daarna ging het richting de colmar in Merksem, waar de teugels gevierd werden en er lustig gezondigd werd. Eten en drinken gingen er rijkelijk naar binnen, en de kennismaking liep verder, zoveel lopers, zoveel verhalen. Tussen de soep en de pattaten door was er nog de prijsuitreiking van Marathon en Ultra Cup van 2009. De mensen achter deze organisatie verdienen een dikke pluim voor hun inzet en vakkunde om alles in goede banen te leiden. In een niet alledaagse en zware sport als het ultralopen, zo staan er volgend jaar 40 wedstrijden op de M-U Cup. De avond werd in Braschaat afgesloten bij een gezzelige drink, veel verhalen en we kunnen spreken van een geslaagde afsluiter van 2009. Op naar een even geslaagd en nog spannender marathon en ultra cup jaar en succes aan alle deelnemers, verleg je grenzen!!
Vandaag een trage duurloop van 10.550 meter gelopen in 0:49:28, hsm 113. Wat last van de rechter hamstring, waarschijnlijk gisteren overbelast bij wegglijden. Er staat een kleine harde bol op de hamstring, hopelijk is het niet te erg. Als ik mijn rechterbeen veertig centimeter hef komt de pijn opzetten, bij het lopen gaat het. Ik heb wel niet ddorgetrokken, een kleine pijn invoelbaar, we zien morgen wat het heeft. Vandaag gewoon op de grote weg gelopen om ijs en gladheid te vermijden, heen en terug. Morgen staat er dus een twee-uurloop op het programma, als de hamstring hersteld is, loop ik vol uit.
Vandaag een recuperatieloop gelopen van 14.000 meter in 1:08:58, hsm 108. De bedoeling was een trage duurloop van 15 km te lopen maar na 7 km kei glad. Het werd dus een veredelde recuperatieloop, met de nodige voorzichtigheid om niet uit te glijden. Een eerste deel vlot gelopen geen spatje sneeuw of ijs op de weg, en de wind in het voordeel. Deze morgend heb ik na 200 meter rechtsomkeer gemaakt en me naar het werk laten voeren.µ Na het werk direct gaan lopen, tot in Herenthout was alles goed beloopbaar, ook altijd de grote baan. Daarna begon de miserie en begonnen de aductoren snel op te spelen, waarmee de buikspieren en aductoren licht pijn doen, waar ik de laatste dagen totaal geen last meer van had, net zoals de heup en bil opspeelde. Zoals reeds gezegd voor mij kan het niet snel genoeg lente worden, zodat we eindelijk vol uit kunnen gaan. Morgen staat een trage duurloop van 10 kilometer op het programma, en dan focussen op de wedstrijd van zaterdag.
Vandaag een tempoloop van 12.100 meter gelopen in 0:47:46, hsm 124. De benen waren goed vandaag, spijtig genoeg lag er twee centimeter sneeuw op de piste. Bij meer dan 15 km/uur begon ik wat door te slippen, dus hielden we het bij dezen snelheid. Het ziet er niet zo goed uit wat het weer betreft, de volgende dagen valt er elke dag verse sneeuw. Ik hoop dat de twee uur van Schoten doorgaan ondanks de slechte weersomstandigheden. De conditie heeft een boost nodig, een duwtje die ik alleen in wedstrijden te halen zijn. Eens lekker diep gaan, door de pijngrens, het melkzuur voorbij, alles geven en blijven gaan. Morgen staat er een rustige trage duurloop op het programma, 15 kilometer sneeuwploegen.
Vandaag een trage duurloop van 16.150 meter gelopen in 1:19:54, hsm 110. De benen voelden zwaar en vermoeid aan, de voetpezen waren iets minder pijnlijker. Mijn hartslagmeter op de garmin had weer kuren, tussen de lijnen door gemeten. Het was vandaag nog maar eens een vriesdag, leve de opwarming van de aarde. Totaal verkrampt door de koude, ook al zit het een beetje in het hoofd, en kleden we ons te warm. In elk geval is het totaal mijn ding niet, heef mij maar een lekker zonnetje en goed zweten maar. Dat zit er niet in de volgende dagen , dus op de tanden bijten en hopen op beter weer. Morgen staat er een zeer korte training op het programma, waarin ik wat tempo ga proberen maken.
Vandaag een trage duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:43:35, hsm 113. Met een dag vertraging was hij er dan, mijn slechte dag, na een lange training. Ik sta deze week met de vroege, dus elke dag op om 04:30 en thuis om 15:30. Dan is de frisheid sowieso ver te zoeken, en als het dan nog berekoud is, is de goesting ver weg. Deze week word het puzzelen om mijn trainingen te kunnen lopen, als ik tijd heb loop ik de langere afstanden. Zoals vandaag de training gedaan die morgen gepland stond, een beetje schipperen. De benen voelden zwaar aan vandaag en de voetpezen deden serieus pijn. Het is zaak om de eerste twee kilometer op de tanden te bijten, daarna verbeterd het. De snijdende wind maakte het koudegevoel nog erger, en doet verlangen naar de zetel en de warme stoof. Morgen een trage duurloop van zestien kilometer, hopelijk met beter benen.
Vandaag een duurloop van 14.200 meter gelopen in 1:03:14, hsm 122. De benen waren verassend fris vandaag, na de training van gisteren had ik anders verwacht. Een trage duurloop werd dus een duurloop aan een tempo van 4:26/km. Het ging als vanzelf de pijntjes waren te verwaarlozen, en de hartslag bleef in de juiste zone. Ik heb er een stevige trainingsweek opzitten van 155 kilometer aan gemiddelde van 4:36/km. Dit komt al aardig dicht bij een goede trainingsweek,qua tempo want qua volume zit ik op schema. Volgende week sta ik met de vroege en dus word het een uiterst rustige trainingsweek.