Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop van 24.090 meter gelopen in 1:56:35, hsm 122. Zeven dagen na elkaar getraind na de negen dagen verplichte rust, die waren goed voor 138 kilometer. Eigenlijk is het normaal dat ik me een beetje vermoeid voel, en dat de benen moeilijk herstellen van de geleverde inspanningen. De training ging de eerste 12 kilometer met wind in de rug, maar toch ging het heel moeizaam, lopen na het werk is zwaar. Toch hoop ik dat het week-end verlossing brengt, morgen en ovvermorgen staan er wat kortere trainingen op het programma. Eens aan het keerpunt rond kilometer twaalf kreeg ik de wind pal op de snuit en schrikte toch wel wat, het viel tegen. Maar ja ik moest thuis geraken en dus stak ik een tandje bij om het tempo niet te laten zakken, wat me met wat goede wil best lukte. De benen waren in elk geval blij dat we thuis waren eindelijk rust na acht uur rechtstaan en twee uur lopen was dat dik verdient. Morgen staat er een iets snellere duurloop van dertien kilometer, maar het zullen de benen zijn die beslissen over de snelheid.
Vandaag een duurloop van 12.330 meter gelopen in 0:53:42, hsm 132. Ik wou vandaag eens testen om de loopsnelheid wat hoger te krijgen en de reactie van de quadriceps te ondervinden. Natuurlijk waren de benen nog goed vermoeid en daarom besloten om een 12 km in de plaats van een 15 km lange duurloop. De eerst km aan 4:50 was nog duidelijk te traag, na vier km begon ik het tempo te lopen waar ik op hoopte, rond de 14 km/uur. Het algemeen gevoel was een gevoel van vermoeidheid, en de quadriceps werden wel iets meer geprikkelt dan aan een lagere snelheid. Rust en opbouw combineren dat is zeer moeilijk te doen, maar ik hoop een basis te vinden al luisterend naar mijn lichaam. Vandaag heb ik zo kunnen wachten tot de laatste kilometer om te geven wat nog in het vermoeide lichaam zat, resultaat een 4:00/km rond. Morgen staat er een lange tragge duurloop op het programma, als de benen het aankunnen natuurlijk.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.240 meter gelopen in 1:40:33, hsm 127. De benen waren extra vermoeid na een zware werkdag die de quadriceps duidelijk vermoeid had. Met de warme temperaturen er boven op voelde het allemaal nog wat zwaarder aan, arme benen. Het was even afwegen of ik een lus minder zou doen, maar ik heb toch maar doorgezet, lopen is niet voor watjes. Ik was wel goed vermoeid op het einde van de training, de quadriceps tintelde iets harder als de laatste daggen. Gelukkig kan ik deze avond naar de kinesist om enkele behandelingen die de quadriceps weer in een betere vorm krijgen. Snelheid trainen is er nog niet bij en ik vrees dat het nog even gaat duren voor dat ik er weer ga kunnen invliegen. Vandaag de Polar rcx5 binnen gedaan om de batterij te laten vervangen, zo blijft de garantie verzekert.
Vandaag een lange trage duurloop van 30.470 meter gelopen in 2:30:43, hsm 130. Onder een stralende zon en snel oplopende temperaturen vertrok ik voor mijn lange duurloop van minimaal 30 km. Ik zou naar het Merodese bos lopen en daar vijf rondjes van vijf kilometer lopen, heen en terug naar huis is 5.2 km. Maar na een rondje in het Merodese bos ging ik toch maar via bouwel naar Grobbendonk en zo via het Albertkanaal naar Herentals. In Olen er af en via Noorderwijk terug naar Herenthout, goed voor ruim dertig kilometer loopplezier, rennen maar. De benen waren natuurlijk al wat vermoeid, na die negen dagen verplichte rust is de opbouw hevig te noemen. We begonnen vrijdag met 11.6 km, zaterdag 15.4 km, gisteren 24.1 km en voor vandaag kwamen we uit op 30.47 km. Ondanks dat de snelheid laag bleef, zo rond de 12 km/uur, hing de hartslag alsmaar de hoogte in, de meeting was niet accuraat. Op een bepaalt moment ging de hatslag in het rood bij een snelheid van 4:50/km, wat edelijk onrealistisch is te noemen. De temperaturen bleven maar oplopen en de benen werden alsmaar zwaarder, maar ik kon het tempo onder de 5:00/km houden. Uiteindelijk finishten we in 2:30:43 de hartslag word aangepast van 137 naar 130 gemiddeld, nog hoog genoeg. Morgen staat er na het werk een lang dtrage duurloop van tintig kilometer op het programma en daarna een bezoek aan de kinesist.
Vandaag een lange trage duurloop van 24.110 meter gelopen in 1:53:18, hsm 137. Het beloofde een zware training te worden met temperaturen van 18° in de schaduw bij het vertrek. Ik had water en druivesuiker mee voor de innerlijke rust maar bovenal voor de dorst te lessen. Een stevige tegenwind de eeste helft van de training, en de conditie die een serieuze knak heeft gekregen. Maar alleen dat ik het al aan durf om een training van vierentwintig kilometer te lopen, is al een goed teken. De quadriceps is zeker nog niet volledig genezen, onder de 12 km/uur en boven de 14 km/uur blijkt het nog gevoelig. Halfweg had ik een tijd van 0:58:52, de bedoeling was een negatief split te lopen, wat zeker moet lukken gezien de rugwind. Met de hartslag zat het wel niet goed die was weer ruim tien slagen te hoog, normaal na negen verplichte rutdagen. De tweede helft zou ik toch ruim de 13 km/uur gelopen hebben, wat niet slecht is na amper drie dagen training. Veel tijd is er niet om weer wat op niveau te komen, het word nog hard werken om onder de 1:30:00 te lopen in halve marathon van Nijlen. Om nog maar te zwijgen over de Child Learn Marathon, een halfzware natuurmarathon zes ronden van zeven kilometer. Als de benen het toelaten wil ik morgen nog een lange rustige training lopen, we zien wel hoever we raken.
Vandaag een trage duurloop van 15.440 meter gelopen in 1:15:03, hsm 125. De quadriceps zenden nog signalen dat het rustig aan moet gebeuren, soms iets harder, soms iets zachter. Toch al een hele verbetering met gisteren, het ging sneller, en het ging verder, en soms was het volledig pijnvrij. Maar als het bergop ging of als ik probeerde te versnellen waren de signalen er onmiddelijk. Een strakke wind en warme temperaturen maakten er al een pittige training van, de benen zijn het niet meer gewoon. De kuiten en de quadriceps voelden al vermoeid aan, en de hartslag lag een tientaal slagen te hoog voor het geleverde tempo. Morgen hoop ik een lange trage duurloop te doen maar alles zal afhangen van de signalen die de quadriceps uitzenden.
Vandaag een trage duurloop van 11.620 meter gelopen in 1:00:54, hsm 116. Eindelijk zou ik durven zeggen, na negen rustdagen kon ik eindelijk nog eens testen. De ontstekingsremmers en de kinésitherapie doen goed hun werk en de pijn is bijna verdwenen. De eerste vier kilometer liep ik samen met mijn vrouw Carine aan een gemiddelde van 5:50/km. Na vier kilometer ging ik alleen verder op pad en tegen de pijngrens lopen zo rond de 5:00/km. Het gevoel in de quadriceps was al veel beter, alleen diep voelde ik nog een scherp pijntje, maar die verergerde niet. Zoals maandag bij de eerste poging om te hervatten, dan was het over na tien meter, en waren de quadriceps volledig verhard. De conditie is al voor een groot deel weg, het word weer hard werken om op niveau te geraken, gelukkig is er de basisconditie. En zeggen dat ik nog altijd niet het gevoel heb dat ik de topconditie al benaderd heb, komt die er nog wel dit jaar. Ik hoop morgen de training verder te kunnen zetten, maar het is afwachten hoe de quadriceps reageren op deze training.
Vandaag was het al de negende dag zonder lopen en mijn tweede bezoek aan de kinesist. Het genezingsproces gaat zeer traag, en veel activiteiten kan ik niet doen om de vorm te behouden. Toch is er wat verbetering merkbaar maar voor mij mag het wat sneller gaan, zo een kwetsuur is best vreemd. Geen scheur geen breuk, geen gewone overbelasting, maar een brandend gevoel en de pezen die lijken te scheuren. Soms het gevoel dat alles over is en dan vier stappen verder toch een herrinering dat het zo niet is. Ondertussen komt het gewicht er snel bij en zit ik binnen gekluisterd met dit zomers weer, of ik moet in de schduw gaan zitten. De zon heeft een negatieve invloed op de kwetsuur, als de zon op de bovenbenen schijnt beginnen deze te miezeren. Ik hoop dat de doorbraak er rap komt en daarvoor reken ik op de ontstekingsremmers, eenmaal de ontsteking weg, zal de pijn verdwijnen.
Myotendinitis quadriceps femoris links, zo luid de diagnose na een bezoek aan de huisarts. Geen contractuur, verrekking of spiersscheur, maar een overbelasting en ontsteking aan de quadriceps. De remedie een week volledige rust, driemaal per dag een zalfje smeren, twee ontstekingsremmers per dag. Kinesitherapie met, massage, revalidatie, ultrasons, turnen en mobiliseren van de getroffen quadriceps. Na een week moet de ergste leed geleden zijn en mag ik weer trainen, veel ruimte voor opbouw is er niet. Het word van wedstrijd naar wedstrijd hollen en een paar er van gebruiken in de opbouw naar een betere conditie; Maar het belangrijkste is herstellen van de kwetsuur en weer kunnen trainen en dan komt het presteren vanzelf.
Vandaag een eerste test gedaan om te zien of de kwetsuur aan de quadriceps voldoende genezen is om te joggen. Ik was met de fiets naar de plaatselijke atletiekclub gefietst, zo kon ik op de piste lopen en stoppen bij een pijnscheut. Het fietsen zou ook een indicatie kunnen geven bij het genezingsproces, iets moet ik toch voelen bij het fietsen. Maar fietsen gaf geen probleem, alles voelde oke aan, bij het opstaan was de voosheid miniem van daar de test. De test zelf geeft tien meter geduurt en de pijn was er al in het mihdden van het bovenbeen begon het met een pijnscheut. Een paar stappen verder nog trage geprobeerd, maar gans het bovenbeen begon te tintelen, dus ontgoocheld naar huis gereden. Het is dus duidelijk te vroeg om te starten met het lopen, misschien ga ik morgen wel een uurtje fietsen. Vandaag zullen we maar volledige rust in acht nemen, deze namiddag gaan werken zal al belastend genoeg zijn. De loop stop mag toch niet te lang meer duren of ik moet de halve marathon in Nijlen ook al schrappen.
Vandaag was het al de vijfde dag op rij dat ik verplichte rust in acht moest nemen, het blijft maar duren. Er is wel een lichte verbetering waar te nemen, zodat ik soms al de neiging heb om het uit te gaan testen. Maar enkele minuten later, nog voor ik maar een poging onderneem is het daar weer, het pijnlijk gevoel. Een voos soms prikkelend gevoel, dan weer een diepere pijnscheut, dan weer onderhuids miezeren en dan weer niets meer. Zo is het nog niet zeker of het een cotractuur of een sheurtje in de quadriceps is, of gewoon een zware verzuring die niet weggeraakt. Dat laatste kan de pezen en spieren zo doen zwellen dat ze het vlie rond de pezen en spieren zodanig irriteren. Ik hoop dt het morgen nog wat beter gaat, zodanig dat ik de training stilletjes aan kan hervatten, vijf dagen rust is ruim voldoende.
Vandaag is het de vierde dag op een rij dat ik verplichte rust in acht moet nemen en opnieuw trainen is nog niet voor direct. De kwetsuur aan de qudriceps is hardnekkiger als gedacht, de scherpe pijn is weg, maar een voos, tintelend gevoel is er nu nog. Het lijkt wel of er een mierennest onder de huid zit, en dus durf ik nog geen druk te zetten op de quadriceps, te vroeg voor risico. Een kwetsuur waar weinig van terug te vinden is op het internet, maar als het tegen maandag niet spectaulair verbeterd, ga ik naar de dokter. Zo kan ik misschien de juiste behandeling achterhalen voor deze kwetsuur, en weet ik meer over de herstelperiode die nodig is. Voorlopig heb ik overdag een drukverband aan en masseer ik driemaal de getroffen spier, en s'avonds gaat er een vochig verband rond. Het is een methode die ik al dikwijls met succes gebruikt heb bij een kuitcontractuur, een vochtige doek met daarover een plastiek folie. De bedoeling is een warme vochtige omgeving te creeren voor een betere doorbloeding van spier en pezen, en een sneller herstel. Ik ga de wedstrijd van aankomende zondag schrappen, ik had er nochtans zo naar uit gezien om nog eens een kortere wedstrijd te lopen. Misschien lukt het binnen veertien dagen de halve marathon van Nijlen te betwisten, voorlopig is het nog koffiedik kijken.
Vandaag nog altijd rust in acht nemen, voelde deze morgend al iets beter aan dan gisteren. Maar door een uur of vijf te werken in de tuin, beginnen de quadriceps weer pijn te doen. Als ik wat kracht op het been zet voel ik een stekende pijn, aangezien die snel weg ebt denk ik aan een verrekking. Ook omdat het meer door overbelasting komt en niet tijdens een versnelling is gebeurt, er is ook geen bloeduitstorting te zien. Nog een paar dagen rust, dus ziet het er niet naar uit dat ik zondag een tien mijl in Oostmalle ga kunnen lopen, best spijtig. Binnen twee weken staat de halve marathon van Nijlen op het programma, hopelijk ben ik tegen dan volledig hersteld. Als er iemand tips heeft om de kwetsuur sneller te laten genezen zijn deze altijd van harte welkom.
Vandaag een verplichte rustdag, stappen doet vandaag evenveel pijn als joggen gisteren. Ik hoop dat het geen te zware kwetsuur word, in de vorm van een spierscheur in de adductoren. Bij een misstap had ik toch het gevoel dat men iets scherp in mijn bovenbeen stak, echt pijnlijk. Als je de reactie van Patrick Vandebeek leest heeft hij zowat hetzelfde gevoel in de bovenbenen. Hoewel ik niet echt geloof dat het van borduur op en af te gaan is, maar een paar samenvallende factoren. Bij mij is het in elk geval te herleiden tot oververmoeidheid ik had het gevoel al rond de 25 kilometer. De pijn was dan wel doffer, zeker niet zo scherp als nu, ik heb met die vermoeide adductoren nog 48 kilometer gelopen. Ik hoop nog altijd zondag te kunnen starten in de tien mijl in Oostmalle, maar alleen als ik goed hersteld ben. Een dag of drie rusten zal zeker geen kwaad kunnen, het seizoen zal nog zwaar genoeg zijn.
Vandaag een herstelduurloop van 11.400 meter gelopen in 1:08:40, hsm 104. Zo'n pijnlijke bovenbenen heb ik in gans mijn loopcarriere nog nooit meegemaakt, wat is dat zeg! Branden, mijn quadriceps staan in brand, elke stap is een marteling, komt het door de reflex-spray. In de plaats van de spieren op te warmen, de onsteking op de quadriceps geactiveerd, totaal onverwacht. De benen waren vandaag tijdens het werk wel pijnlijk, zeker als ik de trap af moest of door de knieen buigen. Maar dat het zo erg zou zijn, had ik totaal niet verwacht, hopelijk beterd het nu snel en kan ik weer normaal trainen. voor morgen staat er een duurloop van veertien kilometer op het programma, maar duurloopsnelheid haal ik belange nog niet. Als ik de veertien kilometer op het gemak en zonder teveel pijn in de bovenbenen kan afwerken, zal ik tevreden zijn.
Vandaag een herstel duurloop van 10.000 meter gelopen in 0:58:18, hsm 106. Een pijnlijke bedoening was het, de aanhechting van de heupbuigers waren ontzettend gevoelig. De eerste kilometer ging aan 6:47, en rapper ging echt niet, de tweede was iets beter 6:07/km. Vanaf dan ging het sneller dan 10 km/uur maar de pijn bleef,alleen waren de spieren wat opgewarmd. Met de hartslag ging het redelijk, hoewel ik normaal amper 102 hsm in plaats van 106 hsm mocht hebben. Ik kan echt geen verklaring vinden voor deze ongemakken, een punthoofd krijg ik er van, een samenloop van omstandigheden! Had ik nu een bergtrail gedaan, zou ik het nog op een ultra zwaar parkoer kunnen steken, maar Steenbergen is vlak. Nu snel herstellen en de volgende opdrachten vol nieuwe moed aan vatten, er staat nog heel wat moois op het programma. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, rustig naar de gewone snelheden toewerken.
Het was vroeg 06:30 toen ik opstond, twee boterhammen met choco en een banaan, en twee mokken koffie later stond Carine op. Ik zag het niet echt zitten deze zes uur, de benen waren de laatste dagen, ondanks de weinige kilometer, niet echt fris en goed. De vierentwinguurlopers waren ondertussen al zestien uur aan het lopen, binnen twee uur zal de zes uur van Steenbergen starten. Om zeven uur stipt vertrekken we richting Steenbergen, het is mooi weer een open lucht en praktisch geen wind, ideaal loopweer. Acht uur we zijn in de plaatselijke sporthal T'Crommewiel, er is al heel wat bedrijvigheid, en op grote schermen staan tussenstanden. Niet veel later komen de Knoetlopers Marc Bemong, Gerry Vermeylen en Patrick Vandebeek toe, ook Johan Whatty en Marc Papanikitas. Een iets later de grote favoriet Martin Ketellapper, samen met Marc Papanikitas en Johan Whatty, daarna Wim Driessen en ikzelf. Om 09:00 worden we op gang geschoten, met de diverse ploegen is het moeilijk in te schatten op welke plaats we aan het lopen zijn. Maar aan de doorkomsten aan start-finish worden we op de hoogte gehouden, na de eerste ronde loop ik op kop, samen met Martin. De benen voelen nochtans niet super aan, maar de hartslag is onder de 140 hsm en het gemiddelde 4:12/km, niets overdreven. Zo lopen we de eerste vijf ronden van 2072 meter samen op kop, in de zesde ronde versnelt Martin en ik laat hem gaan, rustig blijven. Het eerste uur leg ik 14.1 km af, maar de bovenbenen voelen niet super aan, normaal wou ik dit tempo vier uur vasthouden. Er staat gelukkig wat wind en zo voelt de temperatuur niet te warm aan, de zon is bijna altijd van de partij en wind mee is het warm. We kunnen elke ronde water, cola, sportdrank, banaan, rozijnen, peperkoek, zoutkoekjes en suiker tot ons nemen, een goede bevoorrading. Het is zeker nodig voor de 24-uurlopers, waar Geert Stijnen riant op kop staat en de enige die continue blijft lopen van deze cracken. Na twee uur verzamel ik 28.1 km, maar het beste is er nu echt wel af, de aanhechting van de heupbuigers doen zo'n pijn, volledig verkrampt. Het is onbegrijpelijk aan deze snelheid zo rap in de problemen geraken, de hartslag is nochtans ideaal 135, Maar de fysiek laat me in de steek. Dit worden nog een zware vier uur, eerlijk gezegt ik den dat ik er de brui aan moet geven, maar ik probeer de gedachten te verzetten. Het bekijken van ronde tot ronde en tenslotte lopen we nog steeds op plaats twee, en ik zie voortdurend die helden van de 24 uur voor de ogen. Elk moment dat ze weer kunnen lopen rapen ze hun moed bijeen en lopen tot ze niet meer kunnen en wandelen tot de volgende loopfaze. Ik loop hier amper meer dan twee uur en heb dit ook al in gedachte, ik beslis te blijven lopen tot ik tenminste de marathon volbracht heb. Na drie uur word ik voorbij gestoken door Johan Whatty, ik verzamel 41.4 km, de marathon loop ik in 3:04:30 ongeveer, ik ben op. De tijden gaan nu richting 5:00/km dat is ruim een uur vroeger dan normaal, en ik vecht om toch zo snel als mogelijk vooruit te geraken. Ondertussen zijn ook Mark Papanikitas en Patrick Vandebeek me voorbij gegaan, op naar de vijftig den ik bij mezelf daarna zien we wel. Na drieentwintig ronden moet Carine al in actie schieten en een rondje mee lopen ik vraag haar niet te snel te gaan, ze doet het uitstekend. Aan de drankpost stop ik regelmatig om bij te tanken veel water een beker cola en wat banaan om toch weer wat op kracht te komen. Ik loop nu in zesde positie, ook Wim Driessen is me voorbij gegaan, metaal ben ik gekraakt en vraag me af wat voor zin heeft doorgaan. Na vier uur verzamel ik 51.8 km, het laatste uur heb ik 10.400 meter af gelegd heb ik daarom zo hard moeten trainen, vraag ik me af? Telkens ik wat te lang wandel is Carine er om me weer op gang te brengen en loopt ze een volle ronde mee, het doel is 60 kilometer. Ik word regelmatig gedubbeld door Martin, Johan, Marc, Patrick, en Wim, dat is ook iets wat me niet vaak overkomt, een zware dobber. Toch moedig ik ze aan, zoals ze mij aanmoedigen, zoals iedereen, iedereen aanmoedigd in dit ultrawereldje, ook zij die uitstappen. Vijf uur gelopen 61.600 meter verzameld, het laatste uur amper 9.800 meter, het doel word bijgesteld naar zeventig kilometer. Carine loopt regelmatig een rondje mee om het tempo er toch enigzins in te houden, soms moet ik krabben om bij te kunnen blijven. Na 5:51:07 haal ik de zeventig kilometer de vorige ronde heb ik samen met Marc afgelegd, tegen ruim 12.3 km/uur en ik versnel nog. Zes uur en een totaal van 72.819 meter, toch blij dat ik doorgezet heb ondanks het voor mij pover resultaat, en een zesde plaats. Bedankt Carine, ze heeft zestien kilometer mee gelopen en dat was al meer dan 18 maande geleden dat ze zolang gelopen heeft. Proficiat aan Johan Whatty met zijn overwinning en een P.R. en aan Marc Papanikitas die ook ruim 81 kilometer haalde.
Al vroeg wakker en een stevig ontbijt achter de kiezen, voor de nodige energie die ik vandaag nodig heb. De uitslagen van de marathon en de tussenstanden van de 24-uur zijn live te volgen op http://www.ultraloopsteenbergen.nl/ . Het zijn toch wel atleten die vierentwintig uurlopers, daar is veel karakter voor nodig, op een etmaal 200 km, of meer afleggen. Voor mij is zes uur lopen al een hele prestatie, de snelheden liggen wel wat hoger, maar dat is natuurlijk normaal. Ik hoop op een goede dag, bet weer zit in elk geval mee vandaag, niet te warm, droog en weinig wind, ideaal dus. Deze avond hoop ik een verslagje te posten op dit blog, tot dan.
Vandaag een trage duurloop van 8.200 meter gelopen in 0:40:38, hsm 115. De
benen voelden nog wat zwaar aan, en ditmaal was het niet door de zwoele vochtige
temperaturen. Gewoon geen souplesse in de spieren ik voelde elke stap die ik
zette, niks vloeiend maar arbeiten. Alles sparen voor zondag en dan zes uur
flyen, zonder moeite gewoon één, met de voorwaartse beweging. Ik moet er zelf
in geloven, allen dan zijn de slaagkansen optimaal, hoohd leegmaken en rennen
tot het verlossende schot. Vandaag om 15:00 beginnen de mannen van de 24-uur
er aan, om 18:00 worden ze vervoegd door de marathonlopers. Morgenvroeg om
09:00 zijn de zes-uurlopers aan de beurt om tot de finish de 24-uur lopers te
vergezellen.
Vandaag een cresendo duurloop van 10.750 meter gelopen in 0:47:30, hsm 129. Het was winderig, zwaar bewolkt en een drukkende warmte vandaag tijdens de training, geen ideale omstandigheden dus. De hartslag ging mee met de snelheid, omdat ik gekozen heb voor een cresendo duurloop, heb ik geen zicht op de recuperatie. Terwijl als je een duurloop met versnellingen loopt, je tijdens de rustige stukken de hartslag snel naar benenden moet zien gaan. Om te kunnen spreken van een goede recuperatie, nu moet de hartslag alsmaar hoger naarmate de snelheid op gedreven word. Nog altijd last van een algemeen vermoeidheidsgevoel, wat gisteren goed te voelen was tijdens het werk,alleen al door rectop te staan. Het is dus bidden en hopen op die goede dag, om een bevredigend resultaat neer te kunnen zetten tijdens de Zes uur van Steenbergen. Morgen staat er een rustige training van amper zeven kilometer op het programma, wat herstellen en dan begint de mentale voorbereiding.
Vandaag een trage duurloop van 10.770 meter gelopen in 0:52:15, hsm 118. De benen voelden niet fris aan, het tempo lag nochtans niet hoog, er stond wel wat wind en het was +20°. Niet alleen 20° maar ook zeer vochtig er hangt onweer in de lucht, maar tijdens de training enkel een lichte bui. Ik kan alleen maar hopen dat ik zondag frissere benen heb om de Zes uur van Steenbergen af te werken, of het word superzwaar. Voor zondag geven ze in elk geval een ideaal weertje 15° maximum en droog en 2-3 beaufort, over dat mogen we niet klagen. Het voornaamste zal zijn dat de rechterachillespees stand houd, en dat ik mentaal en fysiek goed zit, zes uur lopen is voor mij extreem. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, met enkele versnellingen in de tweed helft van de training.
Vandaag een testloop over 14.270 mater gelopen in 0:56:49, hsm 145. Het was vandaag tijd om te testen hoever ik met het herstel sta, niets beter dan een testloop daar voor. De benen voelden vanaf het begin zwaar aan en dat is geen al te goed teken, dus hopen we dat het snel omslaat. Maar het gevoel bleef zwaar de ganse training, er stond wel wat wind en ik kreeg een fikse regenbui over mijn hoofd. Een snelste kilometer van 3:50 was dan ook teleurstellend, en een eerste kilometer van 4:23 was ook al niet je dat. Uiteindelijk toch een gemiddelde van 3:59/km gehaald en dat was geslaagd, maar met de hakken net over de sloot. Ik had namelijk voorop gesteld dat ik minimaal 4:00/km moest lopen, ik had dan op een gemiddelde van 3:55/km gehoopt. Morgen staat er een recuperatie of trage duurloop van tien kilometer op het programma en de eerste werkdag na twee maand.
Vandaag een trage duurloop van 12.140 meter gelopen in 0:57:38, hsm 124. Het tempo was trager als gisteren zoals voorzien, alleen de hartslag was vijf slagen hoger en dat was niet voorzien. Ik denk nu wel dat er een storing op de hartslagmeting zat want de benen voelden niet oververmoeid aan. De wearlink band moet echt goed vochtig gemaakt worden om een goede registratie van de hartslagen te hebben. Buiten de pijn aan de rechter-achillespees is er niets te melden op het medisch rapport, niet wat betreft het lopen ten minste. Met de rechterduim gaat het al wat beter, maar genezen is die nog niet, toch ga ik donderdag het werk hervatten. Voor morgen staat er een testloop van veertien kilometer op het programma, ik hoop de 4:00/km te breken.
Vandaag een trage duurloop van 12.140 meter gelopen in 0:57:01, hsm 119. Toch redelijk goede benen na de zware training van gisteren, ik moest niet forceren voor dit tempo. Alleen de rechterachillespees baart me momenteel zorgen een zeurende pijn, nog geen echte steken. Zo slecht en zo goed mogelijk ingetaped om erger te voorkomen, het euvel sleept al een jaar aan. Ik hoop toch de twaalf ultracupwedstrijden die op het programma staan te kunnen lopen, dus tot half november? Daarna zal ik zeker een beslissing moeten nemen, als het in dit stadium blijft haal ik dit wel, maar een remedie dringt. Vandaag ging het redelijk goed dus, tijdens het lopen heb ik weinig last van de achillespees, buiten dat knagen. Een mooi tempo en een evenredige hartslag vertellen me dat de conditie goed is en de basis dik in orde. Laat die zes uur maar komen, zwaar, zowel mentaal als fysiek, we zijn er klaar voor, nu nog een superdag bestellen. Morgen staat er eenzelfde training als vandaag op het programma, aan een iets trager tempo lopen en een iets tragere hartslag.
Vandaag een lange tempoloop van 24.060 meter gelopen in 1:36:12, hsm 141. De benen waren al vanaf de eerste kilometer niet super, en er moest een lange tempoloop gelopen worden. Een op karakter dan maar, met de eerste twaalf kilometer tegen de wind in, was het werken geblazen. Zo weinig mogelijk tijd verliezen in die eerste helft was de boodschap, met een eerste tegen 4:26/km, slecht gestart. Al een achterstand van 26 seconden, nu zo snel mogelijk de 4:00/km, het is goed voelbaar in de benen, maar de hsm is oké. De eerste vijf kilometer gaan in 0:20:35, het word een harde dobber want de hartslag zit al aan 142, toch iets te hoog. Het is niet de bedoeling dat ik me murw loop vandaag, alleen wat vertrouwen op doen voor volgende week zondag. Moest het nu echt 3-4 beaufort waaien, ik probeer me te focussen op de terugweg als ik de wind in de rug ga krijgen. Halfweg aan het keerpunt klok ik 0:48:50, en ik voel me behoorlijk moe, maar normaal moet het nu toch beter gaan. Kilometer twintig (1:20:29), dat moet dus lukken de vierentwintig kilometer in 1:36:00 te lopen, ik had liever een minuut rapper. Maar gezien de omstandigheden zal ik maar tevreden zijn met een 4:00/km gemiddeld, het lukt juist, de laatste km mocht ik rustiger lopen. Ik zal toch nog wat beter willen herstellen tegen volgende week zondag, dan zal ik al mijn krachten kunnen gebruiken.
Vandaag een trage duurloop van 12.210 meter gelopen in 0:58:29, hsm 118. Een druilige regendag met frisse temperaturen van rond de acht graden, niet wat men verwacht in mei. De training van vandaag wou ik gebruiken om hoge temperaturen te simuleren, wat in mei zeker mogelijk is. Met een katoenen t-shirt, daarboven een plastiekzak en een loopshirt met lange mouwen en een regenjas. Zo loopt de lichaamstemperatuur snel op en kan het vocht niet verdampen, wat de hartslag omhoog brengt. Het hart moet dan aan de slag om het lichaam op de juiste temperatuur te brengen, geen recuperatietraining onder deze omstandigheden. Gewoon aan trage duurlooptempo en daar en boven rekening houden met de oplopende hartslag. Op het einde toch wat versnellen, maar de hartslag onder de 130 slagen houden, dat moet volstaan voor vandaag. Morgen staat er een lange tempoloop van vierentwintig kilometer op het programma, een stevige testloop dus.
Vandaag een duurloop van 12.340 meter gelopen in 0:51:43, hsm 134. De benen waren goed vandaag en zodoende ging de training zeer vlot, ruim 10 seconden/km sneller. Eigenlijk is dit het tempo dat ik normaal in een duurloop moet lopen, maar dan moeten de tempolopen tegen 16 km/uur. Maar dat zijn snelheden die mijn lichaam niet meer aan kan, zeker niet op training, hoewel ik dat wel zou willen. De laatste kilometer ging zelf onder de 4:00/km, het bewijs dat ik nog veel over had, wat ook de bedoeling is bij een duurloop. Het groet nadeel aan deze rustige weken is dat het gewicht weer de hoogte in gaat, ook al door het minder warm weer. Volgende week donderdag ga ik weer aan het werk, de duim is nog niet volledig genezen, maar voldoende voor de job. Morgen staat er een recuperatieloop van twaalf kilometer op het programma, even herstellen voor de test van zondag.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.160 meter gelopen in 1:35:32, hsm 119. De conditie is stijgend en het herstel is nakend, de hartslag goed onder controle kunnen houden. Ook de bovenbenen zijn al een stuk minder pijnlijk, en de ademhaling blijft rustig. Volgens de Polar conditiemeeting is de conditie ook in stijgende lijn en de hartslagzones zoals het hoort. Een kleine voorsprong op het schema dus en dat is maar best want het was een dubbeltje op zijn kant. Op het schema staan nog snelheidstrainingen, een lange tempoloop van 24 km en een interval van 15 km. Voor de rest is het onderhoud van de conditie en actieve rust, en me mentaal klaarstomen voor de zes uur. Het ging deze training echt volgens schema, rustig tot kilometer vijftien en dan versnellen naar 4:30/km. Om de laatste vijf kilometer af te werken, alleen spijtig dat het zonnetje niet van de partij was. Voor morgen staat er een kortere duurloop van twaalf kilometer op het programma, tegen 4:30/km.
Vandaag een extensieve interval van in totaal 15.200 meter gelopen in 1:00:45, hsm 141. Het is me dus gelukt om over te schakelen naar een hoger tempo, ondanks de vermoeide benen. Een teken dat, in elk geval de basis conditie in orde is, kunnen omschakelen naar een hoger niveau. De training op zich vond ik wel redelijk zwaar, in de huidige staat van frisheid waarin de benen zich bevinden. De interval bestond uit zes maal 2000 meter tempo en daar tussen 500 meter vlot, zonder volledig herstel. Zoals reeds eerder aangehaald ligt de gravelpiste in Herenthout er niet ideaal bij, en dat is zeker niet overdreven. Maar het ziet er niet naar uit dat die toestand snel zal verbeteren, spijtig voor een gemeente met zoveel atleten. Het was zwoegen om een gemiddelde snelheid van 15 km/uur te halen, die doelstelling juist gehaald, zonder overschot. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, rustig kilometers malen.
Marc Herremans en Svetlana Bolshakova brengen Vlaanderen
de Run To Walk Again, een estafettemarathon van 337,56 km (of 8 marathons)voor en door To Walk Again vzw.
Lopers en handbikers, al dan niet met een beperking,
samen om het parcours te overbruggen. Een sportieve equipe van 8 deelnemers,
bestaande uit 7 lopers en 1 deelnemer in de handbike, wisselen elkaar af in het
lopen en rijden van 8 marathons waarbij ze enkele Vlaamse revalidatie centra en
scholen uit het buitengewoon onderwijs passeren.
Deze liefdadigheidswedstrijd zal starten op 14 september
2012 op het sporta-centrum in Tongerlo en eindigen op 15 september 2012 in
Wuustwezel, thuisbasis van peter Marc Herremans.
In persmap, te vinden in de bijlagen, vindt u hierover
alvast wat meer informatie.
Hoe kan u To Walk Again vzw hierbij helpen?
- Help mee in de verspreiding van onze communicatie, op
de juiste locatie:
Vb. Wij sturen een oplage flyers en affiche die u helpt
verdelen op locale loopevenementen, loopclubs en/of loopwedstrijden.
- Maak collegas, werknemers, familie, klanten, atleten
warm ter deelname aan Run To Walk Again
- Stel met collegas, werknemers, vrienden, familie,
atleten.. zelf een Run To Walk Again - team samen
- Wordt partner van deze liefdadigheidswedstrijd
Bent u geïnteresseerd of wenst u meer informatie over Run
To Walk Again, of over ons goed doel To Walk Again vzw aarzel dan niet ons te
contacteren via info@runtowalkagain.be
of 0473686879.
Voor meer informatie kan u ook terecht op onze website www.runtowalkagain.be of onze facebook
onder Run To Walk Again en op twitter onder @RunTWA
Vandaag een trage duurloop van 15.710 meter gelopen in 1:15:03, hsm 119. Het tempo was iets minder dan gisteren maar nog iets te snel, de bedoeling was een hsm gemiddelde van 115. De benen voelen natuurlijk nog vermoeid aan, maar de toestand van de benen is beter dan een week geleden. Een superdag moet getimed worden voor volgende week zondag, dus heb ik nog even de tijd om alles te fine-tunen. Ik heb de benen hard laten werken verleden week, zo verzamelde ik op acht dagen tijd 212 kilometer een record voor mij. Maar het zal ruim een week duren voor de benen wat op effen zijn gekomen, dan heb ik nog een paar dagen om te compenseren. Voor morgen staat er een interval of tempoloop van vijftien kilometer op het programma, in elk geval tempowerk.
