Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
16-07-2009
Waarom wij Zoë een naam gaven
Omdat Zoë voor ons een levende baby betekende, ze heeft recht op een naam,en eigen bestaan,het was wettelijk niet verplicht om haar een naam te geven,maar het mag wel... Een naam geven maakt deel uit tussen de band die wij als ouders met Zoë hebben het is een vorm van erkenning van onze relatie... Het maakt voor ons het praten over haar veel gemakkelijker.. Door Zoë bij haar naam te noemen,voorkomen wij dat er later over de baby word gesproken,ze heet Zoë... Ze is een deel van ons gezin
Zoë zien,aanraken en vasthouden zorgde ervoor dat we een zo goed en duidelijk mogelijk beeld kregen van haar... Het gebeurd zelden nog dat ouders hun kind niet meer te zien krijgen.. De meeste ouders hebben achteraf spijt dat ze hun kindje nooit hebben gezien Je creeert door het zien van je kindje een veel mooier beeld,dan hetgeen je je kan voorstellen. Dat Zoë bijvoorbeeld al nageltjes had,dat ze mooi was,en zacht... Je kan ook zien dat er iets mis was met de baby,en daardoor ,omdat je het gezien hebt kun je er misschien beter over,stel je voor dat je uw kindje niet zag... Zou je je dan niet afvragen of er misschien helemaal niks mis mee was? Juist daarom tonen ze je baby een babytje geboren op de duur van Zoë,dus 24 zwangerschapsweken ziet er vrij donkerrood uit , dat komt doordat het vetlaagje onder de huid pas wordt gevormd in de laatste weken. Maar zelfs dan nog..zag onze Zoë er zeer mooi uit.ze is uniek en iets gaafs.. wij kijken er op terug dat we zeer blij zijn onze Zoë te hebben gezien,er foto's hebben kunnen van maken en er een herinnering hebben aan vast gelegd.Het is het ene positieve die ik eruit kan halen aan onze hele historie... Je gaat naar het mooie kijken van je baby ,en die hou je in je gedachten!
Is het goed dat ik jouw nog even vasthoud kindje klein? Is het goed dat ik jouw nog eenmaal wieg om voor je afscheid met al mijn vezels bij je te zijn? Is het goed dat ik jou nog eens aan mijn hart druk nu jij hier nog bent? Ik weet en jij weet dat ik je hiermee voor eeuwig en altijd in lijf en ziel heb ingeprent.
Wat ik zie in haar gezicht zou uit mijn armen en mijn adem moeten groeien maar is er niet de melk in mij,de moeder die ik nu ben,wat moet ik nu? Stiller kan het niet,ik raak haar lippen aan Ze is dichtgegaan tot het onherroepelijk bestaan van stenen.
Er zijn dingen die alleen het oppervlak beroeren, daaronder blijft de ziel gelijk en blinkt zoals een vijver waarop bladeren varen of als een kinderoog onder verwaaide haren men zingt en luistert hoe het klinkt
maar er zijn soorten van verdriet die iets veranderen aan het lied met word bespannen met heel andere snaren en wie het niet ervoer,die weet etniet
o kindje met je zachte witte vingertjes en met de blauwe adertjes aan je witte slaap, die zich als heilige rivieren slingeren slaap mijn kindje,slaap.
Waar ga ik heen de lege plek moet toch omgeven zijn met waakzaamheid leven is voortaan begrensd in uiter waarden zal ik wachten tot zij terug komt in mijn dromen tot alle water is verdampt en ik haar raken kan
Vandaag is het exact 3 weken geleden dat wij naar Leuven reden om je kleine leventje te redden Helaas hebben we het positieve er niet uit gehaald..
Broertje Toby vroeg daarnet wanneer we een nieuwe baby gaan kopen mama heeft gezegd dat het wel nog een tijdje zal duren maar dat we voor Toby een speelkameraadje gaan vinden
Ik toon ook elke dag een foto van jou, hij word er ook mee geconfronteerd als hij in mama's kamer binnen komt. Ik heb hem vandaag gezegd dat mama soms weent en verdrietig is omdat de baby die in mama's buik zat gestorven is,jahet woordje gestorven begrijpt hij niet,maar het woordje dood wel. Dus heb ik hem dat maar zo verteld,en hij antwoorde zo heel snel;ja???!!! mama heeft ook gezegd dat babay Zoë een beetje ziek is, en zij nu niet meer bij ons kan komen wonen. Natuurlijk vraagt Toby hem af wanneer die baby nu zal komen, hij ziet wel dat mama's buikje er niet meer is,maar ja... hoe leg je dat uit he?....
Ik zal je vanavond terug schrijven, want nu moet mama boodschappen doen dada xxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hallo lieve Zoë, hoe gaat het daarboven? mama had daarnet een dipje,ze zeggen dat het rouwproces in hoogtes en laagtes zal zijn wel,ik ervaar het ook zo, de ene keer kan je bezig zijn,en je gedachten even verzetten, de andere keer val je terug in dat diepe gat,en ben je weer vertrokken. Het belangrijkste is,dat we er telkens weer te boven komen, en iedereen heeft weleens een dipje.. Ik mag er nog veel krijgen,ik laat me nog niet zo direct gaan hoor! Ik moet het verdriet gewoon weten te plaatsen, en het een plekje in mijn hart geven,waar je veilig zit en niemand het van mij kan afnemen. Weet je,het verdriet is héél zwaar,jouw afgeven aan God was de moeilijkste beslissing ooit, maar het verdriet is elke dag wel wat beter,hoe raar het ook is dit te zeggen, ik kan het eigenlijk wel aanvaarden dat je niet kon leven, omdat dit ook de feiten zijn,het is dat gemis die het verdriet het ergste maakt, en dat ook wij alleen met de pijn over blijven, ik kan het zo moeilijk neer schrijven hoe ik het ervaar, maar het is alsof iedereen zijn leven terug leid, 26 juni was voor de meesten ook een normale werkdag, ze kwamen thuis van hun werk,en deden hun ding, voor ons was het een dag vol angst en verdriet,pijn en boosheid, wij waren boos op gans de wereld, en zo gaan we door... Iedereen is ondertussen al drie weken verder.. Voor mij kan het niet zo snel gaan,ik wil het ook niet, ik zal het op tijd en stond los laten,en op mijn manier zal ik ook met dit verlies om gaan,maar nu is het te vlug,het is te vers nog.. Ik wil rustig rouwen,al klinkt dat woord zo kil,maar het is het juiste woord, ik wil nog elke dag herinnerd worden aan je kleine lichaampje, je kleine voetjes en handjes,en aan mijn verhaal.. ik wil je elke dag blijven schrijven tot ik het misschien niet meer zal doen, wie weet komt de dag wel,dat ik mijn blog nog in geen week zal bekijken alhoewel ik mij dat niet kan inbeelden,dat ik je zomaar zou achter laten, ah Zoë,dit is slechts een deel uit mijn leven op een computer, wat je voor mij betekend,beteken je ook voor gans ons gezin, en in ons gezin heb je u plaatsje al gekregen, in papa zijn hartje,in dat van mama en ook broertje Toby, in ons warme nestje staan er foto's van jou,en mama draagt je rond haar hals.. Dus als ooit de dag komt,wat ik waarschijnlijk nooit zal doen,maar ALS de dag komt, dat ik je hier niet meer schrijf,weet dan,dat bij elke stap ik zet,jij altijd in mijn gedachten zal zijn! Jij zal op elk kaartje die ik anderen schrijf ook staan, en bij ieder gebaar ik doe,zal er ook een stukje van jou komen, want samen zijn we één!en met jouw aan mijn zijde,sta ik sterk! En ik weet,dat jij hier boven over ons waakt,en jij mama niet graag verdrietig ziet,net dan als ik dat besef,hou ik op met huilen! Ook al geloof ik niet in God,ik weet..dat jij ergens bent! En het lege gevoel in mijn buikje,zal snel weer over gaan?toch? het gemis zal toch ooit overgaan?niet? Ik hoop alleen dat de herinnering aan jou?je gezichtje die ik nu nog sterk in mijn geheugen heb,niet vervraagt,het geen ik op foto zie,komt niet echt altijd overeen met wat ik echt heb gezien,je was nog mooier toen ik je vast had.. ah ja lieve Zoë,je hebt van mama en papa toch een mooie naam gekregen he het paste perfect bij jouw! Blij dat we jou toch iets moois hebben geschonken in je korte bestaan! Die paar maanden zwanger zijn,waren misschien niet altijd leuk voor mama ondanks het overgeven,en het vele last hebben van krampen en slapeloze nachten waren het toch waard hoor! En die lange nacht voor de bevalling,waren voor mama een pijnlijke hel, maar ik heb ze toch met jou doorgemaakt,en voor jou doorstaan, het was het fijnste moment om van jou afscheid te nemen, een lange nacht al dan niet met besef van mama, Toch wil ik je bedanken voor het laatste schopje op vrijdag 26 juni 2009 om 11u45,5 minuutjes voor de bevalling, mama was trots op haar sterke meid, slaap zacht klein meisje, ga nu maar op je wolkje slapen, en we spreken elkaar morgen dan wel, kusje,en hou het voor jezelf wat warmpjes daar hé?!
At the edge of the world where nothing is breathing in these times of deep hurt with no one believing take me with you on your journey through the boundaries of time in your words I am lost But Ill find my way through the night and day
Wherever youll be Whatever youll see That no one can ever feel my pain as the memories still remain of the suffering in your name Ill always long to be with you again
Wherever youll be Whatever youll see but no one can ever feel my pain as the memories still remain of the suffering in your name I call your name
at the dawn of this age where everythings ending faith and hope have a place a message your sending as I take your hand and pray one day Ill come to understand that your words cant be lost But Ill find my way through the night and day
Wherever youll be Whatever youll see That no one can ever feel my pain as the memories still remain of the suffering in your name Ill always long to be with you again
Wherever youll be Whatever youll see but no one can ever feel my pain as the memories still remain of the suffering in your name I call your name
Oh, waarom zie je er zo verdrietig uit? Tranen staan in je ogen Kom op en kom naar mij nu Schaam je niet om te huilen, laat me je er doorheen helpen Want ik heb de donkere kanten ook gezien Wanneer de nacht over je valt Je weet niet wat je moet doen Niks wat je opbiecht kan er voor zorgen Dat ik minder van je hou Ik zal je steunen, ik zal je steunen Zal niemand je pijn laten doen Ik zal je steunen
Dus, als je boos bent, word boos Houd het niet allemaal binnen Kom op en praat met mij nu En hey, wat heb je te verbergen? Ik word ook boos Maar ik lijk veel op jou Wanneer je op het kruispunt staat Niet weet welk pad je moet kiezen Laat me langs komen, want zelf als je verkeerd zit Zal ik je steunen, ik zal je steunen Zal niemand je pijn laten doen Ik zal je steunen
Neem me mee naar je donkerste uur En ik zal je nooit in de steek laten Ik zal je steunen En wanneer, wanneer de nacht over je valt, schatje Jij je helemaal alleen voelt Zul je niet alleen zijn, ik zal je steunen
Net als de zon over de bergtop komt zo kom ik steeds weer naar je toe weet dat ik slechts van die ochtends hou die ik samen heb beleefd met jou
Een leugen heeft me nooit goed gedaan wat je ziet is wat je weet en er is niks dat ik verbergen kan je kent me beter dan ik dacht en op de wei die hier voor me ligt zal ik nog eindeloos blijven staan mijn enige hoop is,dat je van ons houdt en dat je voor altijd in onze gedachte bent
Jij bent plots verdwenen niemand wist waarheen Wekenlang gaf jij je afwezig voor iedereen Je wil niemand storen niemand om je heen Want je weet heel zeker pijn dat draag je alleen
Dacht je echt dat wij je vrienden Niet je schuilplaats zouden vinden Niet je zorgen zouden delen Wij die zoveel om je geven
Hand in hand We doen er wat aan want levenslijn staat voor je klaar Hand in hand geef al wat je kan Je weet dat je er levens mee spaart
Gisteren wist nog niemand Wat jou overkwam Nu we beter weten reiken we je de hand Samen gaan we zoeken naar de juiste weg Naar een leven zonder pijn naar jou levenslijn
Dacht je echt dat wij je vrienden De weg naar jou niet zouden vinden Wanneer we alles zouden geven Om je opnieuw gezond te weten
Elk een beetje geven das niet veel gevraagd Alles samen maakt dat weer een groot gebaar Het wachten duurt niet lang meer We naderen doel Het is toch gewoon dat wij iets voor je doen
Dacht je echt dat wij je vrienden Geen uitleg zouden vinden Als iedereen zijn hart laat spreken Kunnen we gauw die grens doorbreken
woorden schiten mij te kort! moge jullie samen met jullie familie en gezin dit verdriet gezamenlijk verwerken. wij gaan er in ieder geval van uit dat Zoë bij de engeltjes is! veel sterkte Ann Huyghe en familie
Hopeloos Loop ik hier door de straat Zonder doel zonder haast zonder jou Hopeloos Zelfs de lucht hangt vol mist De hemel is triest en in rouw Eindeloos duurt de tijd die ik slijt Langs de weg van mijn eenzaamheid Want de zon, de zon in mijn bestaan Is ondergegaan De dag dat jij weg bent gegaan En mij hopeloos achterliet
Hopeloos Waar ik ben waar ik ga Waar ik zit waar ik sta eender waar Hopeloos Als ik s morgens ontwaak En ik merk dat t ontbijt me niet smaakt Hopeloos Ziet mijn toekomst er uit In dit huis, zonder hart zonder ziel Want de zon, de zon van mijn bestaan Is ondergegaan De dag dat jij weg bent gegaan En me hopeloos achterliet
Hopeloos Loop ik hier door de straat Zonder doel zonder haast zonder jou Hopeloos Zelfs de lucht hangt vol mist De hemel is triest en in rouw Eindeloos duurt de tijd die ik slijt Langs de weg van mijn eenzaamheid Want de zon, de zon van mijn bestaan Is ondergegaan De dag waarop dat jij weg bent gegaan En mij hopeloos achterliet En mij hopeloos achterliet En mij hopeloos achterliet En mij hopeloos achterliet
Wat je diep treft doet eeuwig pijn t Mag nog zolang geleden zijn Een kwetsend woord, een groot verdriet Wat je diep treft vergeet je niet
Die eerste straf die je moeder gaf Om een vlek op je Zondagspak Dit alles staat nog voor je geest Die trouwe hond, je deelgenoot Hij werd te oud men schoot hem dood t Is net als of het pas gisteren is geweest
Wat je diep treft doet eeuwig pijn t Mag nog zolang geleden zijn Een kwetsend woord, een groot verdriet Wat je diep treft vergeet je niet
Die grote liefde die niet kon zijn Je liet haar gaan maar niet zonder pijn Je zag haar nooit of nooit meer weer Maar als je naar een ander kijkt Die enigszins op haar gelijkt Dan doet de wonde telkens weer een beetje pijn
Niemand weet waarom de dag weer nacht wordt Niemand weet waarom de zon nog schijnt Niemand weet waarom de kille wind nog waaien zou Maar ik weet dat ik van je hou
Niemand weet waarom er sterren vallen Niemand weet waarom de dood ons volgt Niemand weet waarom er mensen slapen in de kou Maar ik weet dat ik van je hou
Hou me vast, leg m'n hoofd lief op je schouder Hou me vast, streel me zachtjes door m'n haar Hou me vast, soms wordt het allemaal eventjes te veel En bij jou zijn, is dan alles wat ik wil
Niemand weet waarom geluk soms wegwaait Niemand weet waarom een bloem verwelkt Niemand weet waarom jij de enige bent die ik vertrouw Maar ik weet dat ik van je hou
Hou me vast, leg m'n hoofd lief op je schouder Hou me vast, streel me zachtjes door m'n haar Hou me vast, soms wordt het allemaal eventjes te veel En bij jou zijn is dan alles wat ik wil
Vraag me niets, zeg me niets, sla je armen om me heen Praat niet met me, hou me stevig vast Woorden schieten toch tekort als ik m'n hart bij jou uitstort Praat niet met me, hou me stevig vast
Hou me vast, leg m'n hoofd lief op je schouder Hou me vast, streel me zachtjes door m'n haar Hou me vast, soms wordt het allemaal eventjes te veel En bij jou zijn is dan alles wat ik wil
Altijd bij elkaar, m'n armen om je heen M'n allergrootste liefde, dat wist ik echt meteen De allerlaatste weken, de dagen gingen snel Dichtbij komt het afscheid, moeilijk wordt het wel
Zeg dat je niet hoeft te gaan schat Dat je aan mij echt genoeg had Zeg dat je niet hoeft te gaan schat Ga schat, want je moet, ik weet je moet Als het even kon dan bleef ik nog een nacht bij jou Als het even kon dan bleef ik nog een nacht bij jou Dan zou ik zeggen dat ik op je wacht En dat de toekomst naar ons lacht Dan zou ik zeggen voor de zoveelste keer Ik wil geen ander nooit meer
De koffers staan al buiten, de achterklep slaat dicht Een laatste lange kus in het vroege ochtendlicht Jij kijkt me liefjes aan en pakt me stevig beet Ik fluister in je oor dat ik je niet vergeet
Zeg dat je niet hoeft te gaan schat Dat je aan mij echt genoeg had Zeg dat je niet hoeft te gaan schat Ga schat, want je moet, ik weet je moet Als het even kon dan bleef ik nog een nacht bij jou Als het even kon dan bleef ik nog een nacht bij jou Dan zou ik zeggen dat ik op je wacht En dat de toekomst naar ons lacht Dan zou ik zeggen voor de zoveelste keer Ik wil geen ander nooit meer
Nooit meer zal ik voelen wat ik voel voor jou Ik hoop dat ik kan leven zonder jou Kom ga nu maar, veeg je tranen weg En onthou heel goed dat ik van je hou, van je hou
Nee, nee, nee, je hoeft niet te gaan schat, nee Nee, nee, nee, je hoeft niet te gaan schat, nee
Twee uur 's nachts, ik kan niet slapen Ik denk heel veel aan jou
Kwam jij maar weer heel gauw Nu zijn de nachten koud en kil Zonder jou aan m'n zij Weet dat ik jou nog altijd mis Kom jij maar weer bij mij
Want, ik schreeuw 't van de daken Dat ik jou zo graag zie 'k Zal 't proberen goed te maken Zonder jou heb ik geen doel M'n hele wereld is bevroren Zo onmenselijk koel
Ik lig naar 't plafond te staren Tel de stenen in de muur De tijd dat we samen waren. Was van veel te korte duur Ik mis 't voelen van je voetjes
