SINT EN PIET IN DE WOLKEN…

“Halleluja!” riep Sint-Maarten enthousiast uit. ”Aan deze heerlijke yogi-thee en verrukkelijke letterkoekjes was ik echt toe. Bedankt, vriend Piet.” “Graag gedaan, vriend Sint. Het was weer een hele tocht over de daken de voorbije nacht. En ook wat gevaarlijk met al die zonnepanelen. Goedweervandaag gleed telkens met zijn poten een beetje weg. Gelukkig is alles goed afgelopen.” “Geef het brave dier maar wat extra wortels en bieten, er zaten er meer dan genoeg in de schoentjes van de kinderen.”

“Mag ik wat vragen, vriend Sint?” “Zeker, vriend Piet, alles behalve geld want dat is bijna allemaal op met al dat peperdure speelgoed dat ik voor de kinderen gekocht heb. Ook het snoepgoed kost elk jaar veel meer door de inflatie en de schommelingen op de wereldmarkt. En dan wou dat ene pakjesdienstbedrijf mij nog een contract aansmeren om alle geschenken voor de kinderen door hun mensen te laten bezorgen! Het idee alleen al! Maar jij wou iets vragen?”.

“Ja. Hoe komt het eigenlijk dat wij op 11 november bij sommige kinderen langsgaan en dat andere van Sinterklaas begin december een bezoekje en geschenken krijgen?”

“Wel, dat is een arbeidsovereenkomst die ik met mijn goede vriend Klaas ben overeengekomen. Ik kom op 11 november in alle streken waar een parochie mij als patroonheilige heeft gekozen en Sinterklaas komt de maand nadien bij al de andere kinderen. Je weet dat niet enkel in Frankrijk maar vooral ook in Vlaanderen vele Sint-Martinuskerken staan en daar word ik trouw elk jaar gevierd. In de streek van Aalst kom ik het liefst omdat daar de braafste kinderen wonen. En ook in de Sint-Martinusparochie van Ganshoren kom ik heel graag omdat die plaats in de prachtige stad Brussel ligt en ik er op een heel speciale manier gevierd word. Maar je weet dat ik van alle kinderen evenveel hou en ze krijgen allemaal wat hun hartje verlangt. En mijn vriend Klaas is ook zo.”

“Ja en mijn neef – die ook Piet heet – is al een even grote vriend van Sinterklaas dan ik van jou”.

“Zo is het, beste Piet. Klaas en ik hebben jullie samen bevrijd van die slavenhandelaars die jullie destijds wilden verkopen. Sindsdien zijn we allen goede maatjes geworden en helpen we elkaar met het goede werk om alle kinderen over heel de wereld gelukkig te maken. Vrede en vreugde verspreiden is de schoonste en meest heilige taak die er is. Liefde gaat boven alles.”

“Kijk, vriend Sint, er gaan plots vele wolken uiteen en we kunnen nu goed de aarde zien.”

“Ja, dat is een aloude gewoonte van mij om op mijn feestdag een Sint-Maartenszomer te verwezenlijken. Kijk eens hoe alle kinderen genieten van hun vrije dag en buiten kunnen spelen in een heerlijk zonnetje! Ondanks de donkere en sombere tijd van het jaar met veel mist en regen kunnen ze nu toch even hun hart ophalen met een stralend zonnetje. Voorwaar een bijzonder geschenk voor jong en oud. Ik word er zelf vrolijk van!”

“Ja, wij hebben het toch maar goed getroffen terwijl mijn neef, Sinterklaas en hun paard meestal barre winterkou moeten trotseren… Maar mag ik nog een vraag stellen die mij al lang bezighoudt, vriend Sint?”

“Natuurlijk Piet, wat wil je weten?”

“Hoe komt het toch dat al die jaren dat wij op aarde komen en al die brave kinderen ontmoeten, er toch nog zoveel oorlog en geweld is?  Als die kinderen groot worden kunnen ze toch niet zomaar ineens stout worden, of toch?”

“Ach vriend Piet, dat gaat ook mijn verstand te boven. De mensen hebben werkelijk alles om vreedzaam en in harmonie samen te leven en de meeste mensen willen dit ook. Maar een kleine groep wil absoluut alle macht en rijkdom voor zich hebben of houden en doen er alles aan om dat te realiseren. Wapenhandel, mensensmokkel, drugstrafiek… het is verschrikkelijk. Er is veel goede wil op aarde maar de onwetendheid is vaak erg groot. De zucht naar materiële rijkdom is sterk en de verleiding wordt nog aangewakkerd via reclame en misleidende beloften van geluk en welvaart. De aangeboren goedheid in elke mens verdwijnt vaak wanneer het kind volwassen wordt en de verwondering, spontaniteit en gevoel voor rechtvaardigheid en weldoen door maatschappelijke omstandigheden wegvallen. Maar wees gerust, het bewustzijn groeit stilaan maar zeker dat liefde en welzijn zoveel belangrijker zijn dan afgunst, haat en materiële welvaart. Wij, Sint-Maarten, Sinterklaas en ook het Kerstkind herinneren de mensen eraan dat het kind in hen er nog steeds is en dat we allen gelijkwaardig als broer en zus in vrede kunnen leven. Wanneer we regelmatig even stilstaan bij onszelf en in ons hart kijken, voelen we een warme tederheid die we als kind vanzelfsprekend vonden en in alle drukte en jagen van het leven als volwassenen even vergeten waren.”

“Oh, kijk daar! Nog een prachtige grote vlinder die ronddartelt in dat tuintje daar!” riep Zwarte Piet opeens uit. Sint-Maarten glimlachte zacht en met een gelukzalige blik tussen twee wolkjes door zag hij nu ook die late novembervlinder en ook de kinderen die lachend en juichend van plezier stoeiden in het gras. “Het komt allemaal goed, Piet.” En hij nipte even van zijn lekkere yogi-thee, beet een stukje van een grote peperkoek en sloot de ogen. Algauw droomde hij van lang vervlogen tijden: hoe hij het Romeinse leger verliet, zijn mantel deelde met een bedelaar, zich in Tours in een ganzenhok verborg toen men hem bisschop wilde maken…  

Zwarte Piet zag dat zijn goede vriend in slaap gevallen was en nam voorzichtig de afzakkende bril van diens neus, legde zachtjes een dekentje over de goedheilige man en dacht bij zichzelf: “Ik voel me echt in de wolken!”

Yogannes