VAN OUD NAAR NIEUW

Met een vredige glimlach zat Godfried in zijn comfortabele zetel. De Nieuwjaarsdrukte van deze namiddag had in het rusthuis plaatsgemaakt voor stille avondrust. Alle bezoekers waren weg en de bewoners genoten nu van de kalme sfeer in het huis.

Hij bedacht hoe hij gisteren op de laatste dag van het jaar heel vroeg was opgestaan in zijn oude woning en van ’s morgens tot ’s avonds alles had opgeruimd en gepoetst. Samen met het stof en het afval had hij alle donkere en negatieve zaken van het verleden weggenomen. Hij koesterde enkel nog de mooie en goede herinneringen zonder er evenwel in te blijven vertoeven. Al het duistere en kwade gingen voorgoed naar de vergeetput van zijn gedachten; enkel de lessen die hij daarbij geleerd had zou hij nog onthouden. Toen hij naar dit rusthuis vertrok liet hij de woning helemaal leeg en zuiver achter, zonder omkijken.

Hier in het rusthuis zou hij een nieuw bestaan beginnen, een nieuwe levensfase. Ook voor het jonge koppel dat zijn huis gekocht had, begon een heel nieuw bestaan. Zij zouden de woning volledig afbreken en hun eigen gloednieuwe nestje bouwen. Marieke had op Kerstavond een kindje gekregen – alweer nieuw leven- en haar verloofde Zjef zal zeker een goede vader zijn. Die jonge mensen vormden een lief stel en zullen hun kindje met tedere zorg omringen. Een jong gezin met een hele toekomst voor zich. De gang van het leven zoals het is.

Godfried maakte zich klaar voor zijn dagelijkse yogaoefeningen en meditatie. Dat hield zijn oude lichaam jong en zijn geest scherp. Voedsel voor de ziel. Een diepe innerlijke rust en vrede kwam over hem. Al het oude was voorgoed voltooid verleden tijd, het altijd nieuwe nu manifesteert zich als eeuwige gelukzaligheid.

Yogannes