EEN
BOODSCHAP VAN LICHT IN DE DONKERE NACHT
Laagje
na laagje leg ik een koekje op de stapeltjes na onderdompeling in de koude
thee. De kokos crème met kokosbloesem tussen de “kleine boter”-koekjes zorgt
voor een stevig en vooral lekker verbindingsmiddel. Het wordt een gezonde versie van een traditioneel
alternatief voor de klassieke kerststronk. Op de achtergrond zingen kinderen
via “joetjoeb” Vlaamse kerstliederen. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat ik
samen met de klasgenoten in de Baardegemse dorpsschool deze liederen meezong.
Het bracht een enorme sfeer met zich mee, een gevoel van vrede en
verbondenheid.
Het
kerststalletje thuis werd als een heilig ritueel met de hele familie opgebouwd.
Alle figuren hadden hun vaste plaats en werden voorzichtig uit het krantenpapier
gehaald en in de juiste positie gesteld. Links de herders, rechts de
driekoningen die wat verder van de stal stonden want zij komen pas aan op 6
januari… Op kerstavond werden alweer
samen liederen gezongen en het kerstverhaal verteld. Het feestmaal met kaarslicht
was uitzonderlijk uitgebreid en speciaal, iets wat de rest van het jaar zelden
of nooit op tafel kwam; “ossentong in madeirasaus” bijvoorbeeld. Allicht een verwijzing
naar één van de dieren in de stal… Het dessert was steevast de “petiberkes-taart”,
toen nog met échte boter, crème en koffie.
Mijn
laagjestaart krijgt meer en meer vorm. Mijmerend over vroeger en af en toe
meezingend met de kerstkoren bedenk ik dat vele kinderen en allicht ook heel
wat volwassenen niet eens goed weten waar het met Kerstmis werkelijk om gaat. Kerstmannen, kerstmarkten, ijspistes,
overvolle winkelstraten, dzingel dzangel bells, kadootjes… het mag er allemaal
zijn. Maar de essentie van het Kerstgebeuren gaat vaak verloren en dat is
spijtig. Het herdenken van het Licht dat in de wereld kwam en een boodschap van
liefde en vrede bracht, wie denkt daar nog aan? Een oproep om zich te bezinnen
over de ware zin van het leven, wie ligt daar nog wakker van? OK, er zijn tal
van solidariteitsacties en familie en vrienden komen samen om te vieren. Maar
wordt er nog een verband gelegd met de boodschap van dat kindje in de kribbe
wiens verdere leven totaal in het teken stond van vrede en rechtvaardigheid,
van liefde voor al wat is. Die al weldoende en helend rondtrok en vertelde over
sociale gelijkheid en ware solidariteit. Die de onschuld, de oprechtheid en het
zuivere hart van kinderen als voorbeeld voor ons allen stelde. Die maatschappelijk
onrecht en hypocrisie aanklaagde. Die geweld volledig afwees. Die opriep tot vergeving
en verzoening. Die wereldlijke en religieuze overheden terechtwees omwille van
hun schijnheiligheid en foutief gedrag ten opzichte van de mensen.
Dat
bewustzijn dat elke dag opnieuw en in het bijzonder in de Kersttijd geboren
wordt in elk mensenhart, dat is de essentie van Kerstmis. Wie openstaat voor
deze bevrijdende boodschap en zichzelf volledig verwezenlijkt, maakt van
zichzelf en elk-ander een gelukkig mens. Een beter leven, een betere wereld:
het is geen utopie, geen naïef droombeeld van enkel dichters en idealisten. Het
is een levensecht goddelijk plan dat elk voor zich én samen met alle anderen
kan verwezenlijken. Kerstmis is een vreugde- en hoopvol feest met een
liefdevolle boodschap van vrede. Een boodschap van Licht in de donkere nacht.
Yogannes
|