SPIRITUELE STUKJES

Het is zaterdagavond. Ik ben alleen thuis. Buiten waait een sterke wind en af en toe geselt de regen het raam dat op de doorwaaide tuin uitgeeft. De zon gaat onder en een prachtig landschap verdwijnt toverachtig achter duistere wolken.

Ik lees – zoals elke avond de laatste tijd - een stukje uit het boek: Een danser in de sneeuw, met allemaal stukjes van Gaston Durnez. Hij heeft het onder meer over de dichteres Henriëtte Roland-Holst. Ik lees daarna – alweer een dagelijkse routine- nog een stukje in het tijdschrift van ‘La Verna’. En verrassend: uitgerekend hier een verwijzing naar diezelfde dichteres! Dit soort synchrone gebeurtenissen overkomt ons allen wel eens. Het gedicht begint met: "Zachte krachten…” Op onze koelkast hangt een Bond Zonder Naam –spreuk van een tijdje geleden die is blijven hangen omdat ik me er op één of andere manier bijzonder mee verbonden voelde: “Je grootste kracht is zacht”.

Op de achtergrond zingen Elly en Rikkert over Liefde (de Zaligsprekingen van Jezus). Ook het gedicht van Henriëtte gaat over deze Liefde die “de zin is van het leven” en “waarnaar alles mee stijgt”. Al deze spirituele stukjes vallen als een puzzel in elkaar. Het sterkt op een speciale manier mijn gevoel van verbondenheid met Al wat Is.

In deze tijden van heftige gebeurtenissen en (op til zijnde) grote omwentelingen is bij bewust levende mensen duidelijk ook innerlijk een intense ervaring gaande. “Jij bent een deel van de keten en een deel van de keten ben jij” zingen Elly en Rikkert terwijl ik dit neerschrijf.

Dit alles geeft mij een intuïtief goed gevoel van zekerheid: we worden geleid door een innerlijke Kracht waarop we volledig kunnen vertrouwen. Wat er ook gebeurt, de Liefde omarmt ons teder en leidt ons zolang we ons maar op die Liefde afstemmen, diep in ons. En er dan naar leven, dienend en delend naar anderen toe.

Ik denk dat het een inspirerende en deugddoende meditatie wordt vanavond …

Yogannes