Het Paasmysterie

Dagen- en nachtenlang hadden de ministers zich samen met experten over het grote probleem gebogen. Zou de regering hier ooit nog uitkomen? Voorstellen en tegenvoorstellen werden uitvoerig gewikt en gewogen maar men bereikte maar geen akkoord. De KVP wilde in publiciteit, media, school of waar dan ook alleen nog Paasklokken zien. De SVP wilde echter enkel overal de Paashaas en dan nog een fel roodgekleurde. De LVP wenste zelfs de afschaffing van het hele Paasgebeuren en wilde dat hele gedoe rond de paaseieren maar blauw-blauw laten. De coalitie stond op springen want ieder bleef hasstarrig op zijn standpunt staan. Maar de tijd dringde want de Goede Week kwam er stilaan aan.

Het geruzie en gekibbel bleef niet binnenskamers aan de onderhandelingstafel. Een vakkundig uitgebracht lek deed de gemoederen hoog oplaaien en publieke verwijten, ja ordinaire scheldpartijen vlogen heen en weer. De hele bevolking was verdeeld in 3 kampen die elkaar hard tegen onzacht bestreden. Talloze actiegroepen kwamen op straat en de onrust nam zienderogen toe. De sfeer werd almaar grimmiger en gewelddadiger.

Toen besloot een volksvergadering de kwestie naar zich toe te trekken en stelde een bijzondere commissie samen om na te gaan hoe voortaan Pasen, paaseitjes en al wat daarmee te maken heeft mocht beleefd worden. Vooral de kernvraag: “waar komen de paaseieren vandaan?” moest nu maar eens en voorgoed beantwoord worden.

Een vermaard theoloog werd opgeroepen om zijn mening te geven. Hij bracht het aloude verhaal dat de paaseieren door de klokken uit Rome gehaald werden en dan thuis verspreid onder de kinderen. Op Witte Donderdag vertrokken de klokken tijdens de avonddienst vanuit de lokale kerken naar het vaticaan waar ze via de Heilige Vader op miraculeuze wijze de paaseitjes toebedeeld kregen. Dan vlogen ze daarmee naar huis en met Pasen strooiden ze dat lekkers in de tuinen van alle brave kindjes die ze dan konden zoeken en oprapen. Toen men de theoloog vroeg hoe hij dit kon bewijzen, verklaarde deze plechtig dat mirakels nu eenmaal niet kunnen en hoeven bewezen te worden juist omdat ze wonderbaarlijk en dus buiten-gewoon zijn. “Het is een dogma, hoeft niet uitgelegd te worden en duldt geen tegenspraak” besloot hij plechtig en ietwat hoogmoedig, arrogant zelfs. Het was al in de vroege ochtend en ergens in de verte kraaide een haan…

De volgende getuige die werd opgeroepen was de Paashaas. Hij had een knalrood kostuum aan en stonk een beetje naar Hasseltse jenever. Enkele commissieleden verdachten activisten ervan een valse getuige opgetrommeld te hebben en dat was inderdaad zo. Uiteindelijk werd de enige echte Paashaas gevonden en deze stond de commissie te woord. Hij gaf meteen toe dat hij flink gesponsord werd door vele bedrijven en dat zijn veelvuldig verschijnen in de media hem geen windeieren had opgeleverd. Het woordgrapje ontging menig commissielid. Op de vraag waar hij al die paaseieren vandaan haalde en hoe hij die allemaal kon verdelen onder alle kinderen wou hij niet antwoorden. “Dat is een bedrijfsgeheim” stelde hij resoluut. “Ik kan en mag mijn bronnen niet prijsgeven”. Namen van grote chocoladeconcerns, warenhuizen en distributieketens werden genoemd maar de Paashaas hield de lippen stijf op elkaar. Hij beriep zich op het recht tot stilzwijgen.

Er kwamen nog vele getuigen aan het woord. De meeste kloegen dat ze zich gekwetst en beledigd voelden door onverdraagzame andersgelovigen of juist andersom dat hen een of ander geloof of opinie werden opgedrongen. Polarisatie en intolerantie troef.

Het probleem werd nooit opgelost. De ene regering na de andere struikelde erover. Het gekibbel en de oeverloze discussies bleven duren.

Maar zie, op Paaszondag stonden de kinderen op, wreven zich de slaap uit de ogen en renden blij verwachtingsvol de tuin in. Op zoek naar Paaseieren. En die lagen er, elk jaar weer. Geen enkel kind vroeg zich af hoe die daar nu precies gekomen waren. Ze waren vrolijk en gelukkig. En dankbaar. Ze smulden van al dat lekkers en genoten met volle teugen van het Paasfeest en het leven.

En boven in de kerktoren keken klokken gelukzalig en tevreden naar beneden, naar al dat jong enthousiasme.

En hoog boven de wolken zag de Schepper van Al-wat-is dat het goed was. Alweer was het wonder geschied. “Hoe kunnen die grote mensen toch zo snel vergeten wat ze als kind spontaan wisten en deden. Zo vaak heb ik mijn zelfverwezenlijkte zonen en dochters naar de aarde gestuurd om hen te leren het kind in zichzelf te bewaren en spontaan en positief ingesteld te blijven. Heel mijn schepping getuigt van mijn liefde, wijsheid en vrede. Toch zien ze het niet en hebben tal van incarnaties nodig om inzicht te krijgen in mijn droom van eeuwige Liefde en er voor altijd deel van uit te maken…

En God kwam vanuit de sluiers van het verborgene en nestelde zich in de harten van al die vreugdevolle kinderen en in alle mensen die zich openstelden voor het Licht van de Verrezen Heer.

Alleluia! Alleluia! Alleluia!

Yogannes

Op 7 maart 1952 verliet Paramhansa Yogananda bewust zijn lichaam (mahasamadhi); hij kwam in 1893 weer op aarde om de ware leer van Jezus Christus en die van Krishna in Oost en West een nieuw elan te geven o.a. door middel van lezingen, boeken, yoga- en meditatietechnieken. Zijn ‘Autobiografie van een Yogi” en andere boeken zijn spirituele meesterwerken en een inspiratiebron voor elkeen die een zinvol en gelukkig leven nastreeft. Naar aanleiding van de mahasamadhi van Paramhansa Yogananda heb ik volgend artikel geschreven waarin het begrip “goeroe” dat zo vaak verkeerd begrepen is duidelijk omschreven en verklaard wordt.

EEN WARE GOEROE

Vele mensen – vooral in het Westen – hebben een totaal verkeerd beeld van een goeroe. Men denkt dan aan een charlatan, een profiteur die naïeve volgelingen uitbuit, manipuleert en zich laat overladen met geld, dure luxegeschenken, kortom zich laat vereren als een soort halfgod. Helaas zijn er daadwerkelijk zulke individuen.

Een echte goeroe is niets van dit alles, integendeel. Hij zet zich volledig belangeloos in voor zijn toegewijde die zelf in alle vrijheid voor hem kiest en ook volledig zijn vrije wil behoudt. Een ware goeroe wil enkel zijn leerling begeleiden en ondersteuning geven in de belangrijkste taak van elke mens: zichzelf volledig verwezenlijken; dit wil zeggen: lichamelijk, mentaal en spiritueel optimaal functioneren zodat uiteindelijk volledige Zelfverwezenlijking wordt bereikt om zo voor altijd volmaakt gelukkig te zijn. De goeroe heeft deze opperste staat van bewustzijn bereikt en wil zijn volgelingen dit ook helpen realiseren. Hij reikt daartoe leringen, inzichten, leefregels en methoden aan die de toegewijde helpt dit hoog bewustzijnsniveau te halen.

Voor alle duidelijkheid: de toegewijde moet eerst zelf oprecht verlangen naar spirituele ontwikkeling en bereid zijn daar met enthousiasme en een zekere discipline aan te werken. Dan pas komt een goeroe op je levenspad om je hierbij te ondersteunen. Je kan eerst ook vele “gewone” leermeesters hebben en andere inspiratiebronnen. Eenmaal je vanuit het diepste van je hart verlangt naar een blijvende bewustzijnstoestand van volmaakte vrede en opperste gelukzaligheid zal je goeroe verschijnen. Hij zal dan altijd bij jou blijven in meditatie, gebed, levenshouding… in wat je ook doet en denkt. Met veel liefde, in alle vriendschap en zo nodig ook met discipline. Gehoorzaamheid aan de goeroe betekent niet zich schikken naar zijn wil maar naar datgene wat jij zelf ( je ziel) nodig hebt om spiritueel te vorderen en uiteindelijk eeuwig geluk te bekomen. Door open te staan voor goede raad, juist handelen, diepe meditatie, intens bewust leven laat je de goeroe toe jou te leiden naar goddelijke gelukzaligheid. Jouw liefde voor de goeroe geeft deze aan God. God is uiteindelijk de echte goeroe die communiceert en handelt via de bemiddeling van de “aardse” goeroe.

De verhouding tussen goeroe en toegewijde is er geen van meerdere, machtige of overheerser tegenover mindere, onderdanige of onderdrukte. Er is juist een bijzondere band van wederzijdse liefde, vriendschap en respect. Deze speciale relatie is ook voor eeuwig. Wanneer een ziel het lichaam ooit verlaat zal de goeroe deze blijven begeleiden doorheen eventuele verdere incarnaties tot aan de volledige bevrijding, het één-zijn met Al-wat-is.

Mijn goeroe, Paramhansa Yogananda, (net als alle grote meesters en wijzen) leert dat in elke godsdienst of levensbeschouwing een universele kern van waarheid zit. Wij zijn allen kinderen van éénzelfde God, volkomen gelijkwaardig. Of we nu christen, jood, hindoe, moslim of humanist zijn, we komen allen uit dezelfde Bron van Liefde en blijven daar voor altijd één mee. Enkel in het bewustwordingsproces kan enige gradatie zitten maar ook dit is irrelevant want uiteindelijk moet elke ziel zich bewust worden van totale eenheid in eeuwig bestaande gelukzaligheid. Het is geen competitie; elke mens zal vroeg of laat volledig Zelfverwezenlijkt en bevrijd worden/zijn. Iedereen bepaalt zijn of haar ritme van zelfverwezenlijking door de levenswijze in deze en vorige incarnaties. Telkens opnieuw worden kansen geboden, in elke nieuwe incarnatie kan men leren en vorderen. Tot het uiteindelijke doel wordt bereikt. Een levensschool met onuitputtelijke herkansingsmogelijkheden en met een garantie op een “diploma” van Zelfrealisatie.

De liefde en het oneindig geduld waarmee de goeroe zijn volgeling bejegent is onbeschrijflijk groot. Wanneer de toegewijde in de val loopt van de constant aanwezige materialistische verleidingen van deze wereld en even geen zin heeft in de goede raad en steun van de goeroe dan zal deze zich in alle nederigheid stil terugtrekken. Wanneer dan de toegewijde opnieuw hulp en raad vraagt en zich afstemt op de goeroe zal deze onmiddellijk en accuraat reageren. Uiteraard is er nooit sprake van wrevel of straf, dat is een louter werelds, menselijk concept dat in het geheel niet past in het goddelijke waar enkel liefde, mildheid, vergeving en barmhartigheid aan de orde zijn. Een vaderlijke/moederlijke berisping of een psychologische “tik” kan uiteraard wel eens nuttig zijn… De wet van oorzaak en gevolg (karma) blijft natuurlijk altijd gelden. De goeroe kan de karmische gevolgen wel verzachten of zelfs geheel tenietdoen indien de noodzakelijke levensles maar geleerd wordt.

Zo zorgt een ware goeroe – al dan niet in levende lijve- voor een voortdurend aanwezige steun en toeverlaat voor al wie zich op hem afstemt. Wie oprecht verlangt naar een optimaal zinvol leven en blijvend geluk, die krijgt een goeroe toegewezen die liefdevol en succesvol het pad effent naar altijddurende gelukzaligheid.

Yogannes