Hallo allemaal, het is weer een tijdje geleden maar zo weet ik weer even wat te typen. Vorige week zondag was het nieuwjaarsvergadering in Lint.Voor de eerste keer ben ik dan ook mee gaan helpen .Er waren broodjes en hapjes voor iedereen en natuurlijk ook een glaasje cava of fruitsap. De paasfilm van vorig jaar werd ook vertoond zodat we toch een beetje een beeld hebben hoe het in Wit Rusland is. Ik werd ook voorgesteld als meewerkend lid en zal vanaf nu de huisbezoeken van regio Oost Vlaanderen voor mijn rekening nemen.Ook deze zomer zal ik samen met de tolk de nieuwe gastgezinnen bezoeken in deze regio. Alle medewerkers hadden een opvallend orange t-shirt aan,en dat te weten dat ik een kleedje aanhad:) ja mooi was inderdaad anders maar iedereen gelijk dus was niet zo erg. Begin vorige week belde Marika met de vraag of ik een gastgezin in Sint Niklaas zou willen bezoeken.Ik zou het wel alleen moeten doen want al de anderen hadden ook al huisbezoeken gepland staan. Na aan haar nog een deel info gevraagd te hebben heb ik zoveel mogelijk dingen uitgeschreven om toch een beetje voorbereid naar die mensen te gaan.Ook Ludo heb ik nog gebeld en hij wist me nog een heleboel andere info te vertellen en zou me ook foto's doorsturen zodat ik zelf een map kon aanleggen om mee te nemen. Op maandag nam ik contact op met het nieuwe gastgezin en werd er afgesproken dat ik de woensdag zou langskomen. Toen ik woendagmiddag plots een auto zag stoppen en een grote witte rol zag wist ik meteen dat Ludo aan de deur stond. Blij verrast bracht hij me nog een klein beetje nuttige dingen zoals een landkaart van Wit Rusland en een cd rom met een filmpje op. Uiteraard las hij ook mijn uitgewerkte map na en kon er niet meer aan toevoegen dan zeggen,dat heb je goed gedaan!! Natuurlijk was ik toch wel een beetje trots op mezelf dat ik op korte tijd alles in elkaar had gekregen. Er werd nog een beetje gepraat over Wit Rusland zelf en ook daar stak ik toch nog wel veel van op. Rond kwart voor zeven vertrok ik hier richting Sint Niklaas. Ik werd er hartelijk ontvangen door de nieuwe familie.Heb er toch maar bijverteld dat het de eerste keer was dat ik zelf de uitleg zou geven en ze hadden er alle begrip voor. Toen ik klaar was met mijn uitleg hadden ze eigenlijk geen vragen meer en vonden dat ik het heel goed gedaan had met toch wel de nodige emotie.Dat komt natuurlijk omdat we zelf al een gastkindje bij ons hebben en ik ook uit eigen ervaring kan spreken. Ik liet hen ook nog het filmpje zien en vertrok daarna met een goed gevoel richting huis. Hun papieren zijn inmiddels in orde dus we hebben er weer een nieuw gastgezin bij. Deze week heb ik nog even gebeld met de mama van Yauheni. Zo goed als ik me kon voorbereiden had ik opgeschreven in het Russisch wat ik allemaal moest vragen voor de komende paasreis.Yauheni was niet thuis dus ik moest het echt helemaal met de mama alleen zien te redden en er kon dus niet teruggevallen worden op het beetje Nederlands. Ik vertelde haar wanneer we zouden toekomen en dat de verantwoordelijke daar nog contact ging opnemen hoe laat we er ongeveer zijn.Uiteraard vroeg ik ook of het goed was dat Boke en ik bij hun zouden verblijven en ook wanneer we juist terug zouden vertrekken. Ik kan jullie vertellen dat het echt geen makkelijke klus was en mijn Russisch toch meer op vloeken lijkt maar na enkele dingen een paar keer te herhalen verstond Natasha me gelukkig wel. Ik heb ondertussen ook nog een Russische les achter de rug dus ken nog een klein beetje meer maar het blijft supermoeilijk. Vaak zitten ze hier wel te lachen als ik weer eens in het Russisch bel maar ik doe het toch maar :) Nog twee maand en we kunnen aan ons Russisch avontuur beginnen en ik moet jullie niet vertellen dat ik er heel erg naar uitzie!!! Heel veel groetjes en tot de volgende keer Els
Hallo allemaal, het heeft lang geduurd maar eindelijk kan ik weer op mijn blogje!!!! Onze laptop was gecrasht en nu hebben we een vaste pc maar was nog iets niet in orde waardoor ik niet meer kon bloggen. Allereerst een heel gelukkig nieuwjaar aan iedereen!! Ondertussen is er hier natuurlijk ook wel al één en ander gebeurd. Sinds deze week ben ik officeel meewerkend lid van de vereniging. Mijn takenpakket had ik de vorige keer al verteld. Vandaag heb ik een heleboel scholen gebeld om te vragen of onze flyer in de plaatselijke schoolkrant mag staan. Op één school na was iedereen meteen positief en ofwel verschijnt het in de schoolkrant,gingen ze het op de site zetten of gingen ze een briefje meegeven met de kinderen. Al komt er maar één gastgezin van deze regio bij,dan zou ik al heel blij zijn met het werk dat ik er ingestoken heb. Op nieuwjaarsavond,terwijl we aan het eten waren ging hier de telefoon.Ja hoor ,Yauheni was ons niet vergeten en belde om de beste wensen over te brengen.We waren van plan om op nieuwjaarsdag te bellen maar hij was ons dus lekker voor. De week erna heb ik gebeld om te vragen wat hij nog kan gebruiken van kleding.Als ik met Pasen ga,neem ik nog gerief mee wat hij het dringendst nodig heeft. Zijn mama kwam ook aan de telefoon en terwijl ik zo mijn best doe om Russisch te praten antwoorde ze mij in het Nederlands.Ik schrok er echt wel van hoor!! Yauheni vertelde me dat hij samen met mama aan het oefenen was om een beetje Nederlands te leren. Wat hij zeker nodig heeft zijn shorten,ok nu is het nog wel winter maar tegen als we in april gaan kan het er soms toch wel al iets warmer zijn dan bij ons.Het tegendeel kan ook,dat er nog sneeuw valt. Ik heb in de solden hem ook al een aantal truien gekocht om deze zomer mee te geven en voor april heb ik één trui en nog een luchte lange broek. Vandaag ben ik met Bo onder de middag naar het gemeentehuis geweest om onze reispas aan het vragen. Soms merken we dat hij precies niet veel zin meer heeft om mee te gaan maar ik denk dat het vooral komt omdat hij een beetje bang is voor de lange busreis. Volgende week zondag is het dan nieuwjaarsreceptie in Lint met alle ouders en mensen die eventueel ook een kindje willen bijhouden. Er zal dan ook een film getoond worden van de vorige Paasreis.Zo kunnen we ons toch al een beetje een beeld vormen hoe het ginder is hé. De Russische les ligt momenteel even stil.Alexander is van werk veranderd en heeft het momenteel heel druk.Ook studeert hij ondertussen nog verder voor dokter dus zal ik het even moeten doen met mijn woordenboeken die ik hier thuis heb.Toch probeer ik om nog een deel nieuwe woorden bij te leren. Het zal best snel april zijn en ik kijk er heel erg naar uit groetjes en tot de volgende keer Els
Hallo, morgen heb ik de eerste test van wat ik geleerd heb afgelopen twee weken. Op één zinneke na heb ik het denk ik allemaal wel onder de knie maar dat zal morgen wel blijken natuurlijk!! Vorige donderdag is Ludo(iemand van het bestuur) hier geweest om kerstgerief op te halen voor de kerstmarkt die vandaag doorging in Edegem. Ons moeke had heel veel kerststukjes en kerstkransen gemaakt die ze konden verkopen. Marika vond het ook wel leuk om het kraampje mee te versieren. In Leuven is er ook gans de week een kerstmarkt waar mensen van onze vereniging staan en wat er in Edegem niet verkocht werd vandaag ,gaat mee naar Leuven. Omdat ik de laatste dagen toch ietsje minder pijn heb aan mijn rug,besloten we toch om vandaag zelf ook even naar Edegem te gaan.Enkel Kate had zin om mee te gaan,Brent bleef thuis en Bo was bij moeke dus dat kwam goed uit. Het was daar een gezellige bedoening en er werden nu al grapjes gemaakt voor de komende paasreis. Vrouwen zijn nu eenmaal een geliefkoosd iets om te plagen hé!!! Ik had zelf ook voorgesteld dat ,als er iemand stopte in het bestuur,ik dit wel zou zien zitten . Marika vond dit meteen een leuk idee vooral omdat de meesten van de organisatie van regio Antwerpen komen en als er hier huisbezoeken gedaan worden ,is dat voor hun steeds een eindje rijden. Indien er hier gastgezinnen bijkomen(wat we natuurlijk heel erg hopen)zal Marika de eerste keren met mij meegaan en daarna zal ik hier in de buurt de uitleg aan de mensen geven. Omdat ze wel doorhebben dat ik graag schrijf,werd me ook gevraagd om tijdens de zomerfeesten bij de mensen eens te polsen naar hun ervaringen zodat er ook van anderen (die minder graag schrijven)iets in de express terecht komt. Ik vind het nog steeds een superleuk project om me nuttig bij te maken.Ik weet dat er hier in België ook heel veel mensen zijn die het moeilijk hebben maar langs de andere kant wat onze organisatie doet is ook belangrijk. Ludo vertelde hier donderdag nog dat na één maand hier verblijf van die kindjes hun bloedwaarde(vooral schildklier)meer dan de helft verbeterd zijn .Dit bewijst toch wel de noodzaak waarom we ons hiervoor inzetten. Vorige week heeft Yauheni zelf gebeld naar hier.Natuurlijk was ik superblij om hem te horen. Ik vroeg hem welke maand hij deze zomer komt , of dat hij twee maanden wil komen .En inderdaad zoals we wel al half wisten zal hij gans de zomer hier verblijven. Het praten gaat ook wel iets makkelijker aan de telefoon.Ik heb ook nog een extra Russisch boek hier waar ik sommige woorden uit kan halen .Soms duurt het wel even voor ik het juiste gevonden heb maar met wat geduld lukt het vrij goed. Ook Bo heeft aan de telefoon geweest.En wat voor de eerste keer eens heel leuk was voor ons.... er volgde geen huilconcert nadat ze met elkaar gepraat hadden. Deze week vertel ik wel hoe de Russische test van morgen verlopen is en of ik aan een tweede les kan beginnen. Nog een prettige zondagavond en tot één van de volgende dagen. Groetjes Els
Privjet (vrije vertaalde schrijfwijze) of hallo allemaal Ja hoor,we zijn er aan begonnen. Deze morgen toen ik de mailbox opende was de eerste les er. Het beloofd toch niet zo gemakkelijk te worden. Natuurlijk met een zoon(onze Brent) die latijn volgt is het al helemaal lachen geblazen. Ik vraag me dan ook af hoe die gasten op enkele maanden tijd zoveel woorden onder de knie krijgen. Maar ik zal hem wel bewijzen dat het me ook lukt om da beetje Russisch onder de knie te krijgen. Deze eerste les zijn vooral woorden die ik nodig zal hebben om de basisdingen op een dag te verstaan zoals afwassen,naar de winkel gaan,gaan wandelen en die dingen. Al een geluk er staan toch al wel enkele dingen bij die ik al kon voor deze les toekwam ,dus minder om te leren hiha. Ik hoop tegen eind volgende week dit onder de knie te hebben. Eens ik zover ben is er Alexander om me in het Russich te overhoren.Dan zal ook blijken of ik alles juist uitspreek want de klanken verschillen toch wel sterk van onze taal. Maar al liggend op mijn zetelke oefen ik maar rustig verder. Ik hoop dan ook binnen korte tijd als ik bel naar Rusland om toch een ietsiepietsie meer te kunnen zeggen tegen de mama van Yauheni. Nog een leuk Sint weekend allemaal Groetjes Els
Hallo allemaal, jammer genoeg ben ik nog niet kunnen beginnen met studeren.Niet omdat ik niet wil maar omdat er op de computer van Alexander een virus is binnengeslopen waardoor hij me het eerste deel niet kan doorsturen.Ik zal dus nog even geduld moeten hebben maar hij heeft me vandaag beloofd dat ik ten laatste maandag zou kunnen beginnen.Desnoods ging hij het zijn oudste zoon gewoon laten schrijven voor mij. Langs de andere kant heb ik natuurlijk nog mijn Russisch boek waar ik dan maar al wat woorden uit leer. Wat wel grappig is ,is dat ons moeke ook meedoet(tenminste nu nog wel hihi). Zo wil ze heel graag goedemorgen-middag-avond,dank u alstublief en noem maar op kennen. Wel leuk als we nu naar elkaar bellen,we gebruiken nu steeds wel één of ander Russisch woord. Vandaag zat ook de express in de brievenbus... Ik keek er al een paar dagen naar uit want wist dat mijn verslagje er zou instaan. Er werd aan de gastouders van deze zomer gevraagd om een verslagje te schrijven over afgelopen zomer. We waren maar met twee die dit gedaan hebben. Of het de bedoeling was weet ik niet maar volgens mij was toch zeker één derde van de express gevuld met tekst van mij!!! Tja als ik begin te schijven kan ik ook zo moeilijk stoppen en ik vond het ook niet zo makkelijk om op één blad een ganse maand samen te vatten,het werden er uiteindelijk bijna vier. Vandaag zijn ook de papieren voor de reis toegekomen. Als alles blijft verlopen met mijn rug gelijk het nu gaat zal ik dan toch mee kunnen gaan... Vijf januari wordt er een nieuwe nmr scan genomen en als die goed is dan kan ik hopelijk het licht echt op groen zetten. Momenteel moet ik van de dokter wel zes weken zo goed als mogelijk plat liggen. De pijn is nog niet veel verbeterd maar ik weet wel al dat er (normaal gezien )geen nieuwe operatie gaat komen. Door overbelasting enkele weken geleden is de zenuw verkleeft met de vorige operatie en daar komt de pijn van. Maar ik houd de moed erin en geloof dat het wel goed gaat komen. Er moet nu ook gezorgd worden voor het visum van mij en Boke .En omdat hij minderjarig is moet er ook een document van de gemeente opgemaakt worden waarin ik en Gerry de toestemming geven om hem mee te nemen naar het buitenland. Dit is eigenlijk tegen ontvoering van kindjes in het buitenland. Ook moeten we beide nog zorgen voor een reispaspoort. Het visum is enkel kwestie van invullen en een pasfoto opkleven want daar zorgt Marika voor de rest voor.De reispaspoorten moeten we zelf doen maar heb ik nog even tijd voor. Hopelijk kan ik als ik volgende keer schrijf iets meer vertellen over hoever ik sta met leren:) Voor de mensen die intresse hebben in de express,ik denk dat als je binnen enkele dagen surft naar de website van hart voor tsjernobylkinderen,je het daar wel kan lezen(link staat aan de zijkant van mijn blogje). Wij hebben hem vandaag gekregen dus in principe wordt hij dan enkele dagen erna gepost op hun website.
Hallo, de eerste kennismaking is achter de rug.Hier sta ik nu mooi met mijn Russisch boek voor beginners!!! Ik had het beter toch niet gekocht want dan moet je toch al ietsje meer kunnen dan ik is gebleken. Het plan is als volgt.Deze week krijg ik een eerste reeks zinnen ,basiszinnen zeg maar, die ik dan moet leren. Daarna is er opnieuw samenkomst met Alexander(papa van Nikita)en de mama en is het de bedoeling dat wat ik dan al geleerd heb ,in het Russisch ga zeggen.Ik schiet nu al in een zweet hihihi. Hij zal me eerst zowat de indeling van de dag in het Russisch leren en basisdingen zoals drinken vragen en dergelijke. Als we dan binnenkort samenkomen zal er geen Nederlands meer gepraat worden voor het stuk dat ik heb moeten leren. Ergens zal ik dus ook mezelf moeten overwinnen en het durven spreken. Ik had toch ook de indruk dat ze Bo wat woorden willen bijbrengen in de toekomst. Eigenlijk was het echt een hele leuke avond(pijn neem ik er nog steeds bij).Doordat ik toch meer neerlig en heel weinig kan doen momenteel moet het me lukken om op korte tijd het eerste deeltje te leren. Ik wil nu al deze mensen echt bedanken omdat ze hiermee willen helpen. Als ik zelf een beetje Russisch spreek zal het ook volgende zomer een stukje makkelijker zijn voor Yauheni en natuurlijk ook voor de reis. Hopelijk krijg ik morgen bij de dokter toch redelijk nieuws en heb ik reden genoeg om te zorgen dat ik dat Russisch onder de knie krijg!!! Ik wil dit echt heel graag dus duimen jullie even met me mee voor morgen? Slaaplekker, Els
Hallo allemaal, misschien had ik het nog niet verteld maar in April zal ik samen met Boke een weekje naar Wit-Rusland reizen samen met de organisatie. Helemaal zeker ben ik er alleen nog niet van omwille van mijn rugprobleem van de laatste weken.Dinsdag heb ik afspraak bij de specialist en hopelijk weet ik dan iets meer; Om me ondertussen toch maar al wat nuttig te maken heb ik van mijn lief ventje een boek gekregen "Russisch voor beginners".Ik weet dus wat doen de volgende tijd terwijl ik de meeste tijd van de dag toch doorbreng op de zetel. In de klas bij ons Boke zit een kindje afkomstig van Rusland en de mama en papa spreken beiden redelijk goed Nederlands en willen me helpen om deze moeilijke taal onder controle te krijgen. Of me dat lukt kunnen jullie de komende tijd lezen op ons blogje. Ik weet nu al dat het toch niet zo makkelijk zal worden want het is best een heel moeilijke taal. Mijn bedoeling is vooral om me toch een beetje verstaanbaar te kunnen maken en ook dingen te verstaan als ze daar tegen me spreken. Terwijl ik nu toch aan het schrijven ben geef ik ook even een up-date van de laatste tijd. Ongeveer om de twee weken bel ik met Yauheni of met de mama als hij niet thuis is. Vermits zowel zijn Nederlands en mijn Russisch niet bepaald sterk zijn verloopt het niet altijd even makkelijk. Ook Bo mag als ik bel meestal even aan de telefoon komen maar hoe moeilijk hij het had bij het vertrek van Yauheni,zo moeilijk heeft hij het nu nog steeds bij het bellen.Meestal komt er niet veel meer dan Dag Yauheni alles goed en dan krijgt mama de telefoon terug en volgt er nog steeds spontaan een huilconcert. Ik kan dus alleen maar hopen dat het met mijn rug goed komt en we zeker kunnen gaan want hoe ga ik dat aan ons klein ventje uitleggen hé moest het niet doorgaan!!! Ook vandaag heb ik gebeld maar Yauheni was er niet.In mijn beste Russisch heb ik dan toch maar geprobeerd om met Natasha(zijn mama)te praten.Alleen is dat nog een heel stuk moeilijker dan met hem natuurlijk want hij spreekt nog een beetje Nederlands. Ze vertelde me dat hij niet thuis was (tenminste dat begreep ik dan toch).Ik stelde voor om woensdag of vrijdag terug te bellen maar kreeg snel njet njet te horen(nee dus) En daar zat ik dan hé,wat moest ik nu nog verzinnen ... Ik zei dan maar dat ik ging bellen in december en toen klonk er een heel harde Da!!! wat betekent ja heel goed. Dus volgende week probeer ik het gewoon opnieuw. Het gebeurd soms dat de kids daar voor enkele weken naar een soort preventorium moeten om aan te sterken maar ik weet niet of dit ook bij hem nu het geval is. Enkele weken geleden hebben we ook een kaasavond gehad met de organisatie.Het was leuk om al de gastgezinnen terug te zien,vooral degene waar we dan al echt contact mee hadden tijdens de voorbije zomer.We zaten ook allemaal samen aan één tafel en konden zo ons afgelopen avontuur met elkaar uitwisselen. Ik had ook Yauheni zijn foto-album mee ,wat jammer genoeg net een dagje te laat hier was toegekomen zodat hij het nog niet had kunnen meenemen. Van Marika kreeg ik toen heel leuk nieuws,namelijk in die week zou er iemand naar Wit Rusland vertrekken en ons album meenemen en bij Yauheni bezorgen.En inderdaad een goede week later kregen we telefoon vanYauheni om ons te bedanken voor het album .Arnold(die naar Wit Rusland geweest is)moest ons ook zeker laten weten dat we heel welkom zijn met de paasreis en ze er echt naar uitkijken om ons te zien. Toch doet het deugd als je die reactie dan krijgt.Yauheni had het met al zelf aan de telefoon verteld maar Marika belde ons er nog eens extra voor op om het nieuws van Arnold door te zeggen. Ook op school heeft Bo al verteld van zijn Russisch vriendje.En toeval of niet,het project dit jaar in de lagere school is net'over de grenzen heen'. Omdat er in zijn klas een Russisch kindje zit had juf Anja Rusland als land gekozen. Bo had zijn foto-album wel al eens meegenomen maar net nu ze er over gingen leren was het al vertrokken naar Rusland. Ik heb dan toch nog maar een nieuw boekje in elkaar gestoken zodat hij het enkele dagen later mee kon nemen naar school. Ook had ik aan de juf voorgesteld om wat te komen vertellen over ons Russisch kindje.Bo kan wel zeggen van waar hij komt maar waarom dat is dat lukt nog niet.Hij is dan ook nog maar zeven dus wou ons mama dat wel doen. Ik had van Marika een landkaart mee van het getroffen gebied en ook een aantal foto's en documentatie. De kindjes van zijn klas luisterden geboeid en gelukkig had ik ook wat hulp van de juf om hen rustig te houden hihihi.. Toen de juf vertelde dat dit eigenlijk ook een manier is van mensen van een ander land te helpen kreeg ons prutske het toch weer heel moeilijk.We hebben hem maar even met rust gelaten en de juf vertelde aan zijn klasgenootjes dat hij het een beetje moeilijk had omdat hij zijn vriendje zo mist. Zoals ik in het begin van mijn blogverhaal vandaag vertelde ga ik dus nu moeite doen om toch wat Russisch te leren. Ik zal hierbij de hulp krijgen van de ouders van Nikita(kindje uit Bo zijn klas)die me zullen helpen met de basis en hoe ik nu eigenlijk aan deze taal moet beginnen.Ik ben deze mensen dan natuurlijk ook heel dankbaar. Vanaf nu zal ik dus geregeld iets posten hoe ver ik sta met de lessen. Ook zal ik af en toe een up-date geven hoe het met de rug gaat en of de reis echt wel door kan gaan. groetjes en om het even in het Russisch te zeggen dasvidanja!!( tot ziens)
Zomeravontuur met Yauheni
