Ik zal nog maar eens opnieuw beginnen maar heb beslist mijn versie wat in te korten!!! Kwestie dat ik daarstraks anderhalf uur heb zitten typen voor pietje snot. Vorige vrijdagnacht heb ik samen met mijn schoonbroer Ivan en Gerry gevolgd met de dodentocht. Jammer genoeg moest Ivan na 54 km de wandeltocht staken door heel veel blaren. Gerry stapte de tocht wel uit en was om half vijf aan de aankomst. Toch een knappe prestatie van Ivan wetende dat je in Wit Rusland al bijna een held bent als je tien km hebt gestapt. Hij heeft dan ook beslist om het thuisfront pas in te lichten wanneer hij terug is in Belarus.Zijn mama is zowieso al heel bezorgd omdat hij zo ver van huis is en daarom lijkt het hem dan ook beter het pas dan te vertellen. Tegen half tien waren we zaterdagavond thuis,enkel Yauheni bleef nog een keer bij moeke slapen want op zondag moest Bo een voetbaltornooi spelen en hij had geen zin om mee te gaan. Het duurde maar een paar minuten voor Gerry en ook ik in dromenland waren.Ook Bo sliep snel terwijl Kate en Brent nog tv keken. Zondag liep om zeven uur de wekker af en dat vonden we eigenlijk een paar uurtjes te snel maar tja de plicht riep,ons prutske moest en zou gaan voetballen. Het werd een leuke voetbaldag en de ploeg slaagde er zelfs in om hun poule te winnen.Jammer voor hen verloren ze de finale nipt met 2-1.Natuurlijk was de trainer supertrots en alle mama's en papa's die meewaren ook. Eens thuis kon Gerry nog wat rusten ,terwijl ik om Yauheni reed naar moeke. Ook ik nam daarna nog even een kleine rustpauze voor ik aan het eten begon. De kids speelden nog een tijdje en wij gingen ook zondag op tijd naar bed want echt uitgerust waren we nog niet. Gelukkig konden we maandag ietsje langer slapen en deden we in de loop van de dag niet te veel. Tegen drie uur had ik afgesproken om Ivan te gaan halen zodat hij hier kon skypen met zijn mama. Om half vijf moesten we hier dan vertrekken richting voetbal want Bo moest ook nu weer een match spelen. Iedereen ging mee behalve Brent die liever thuis bleef. Het werd een leuke wedstrijd en onze jongens wonnen met 2-1 van Haasdonk.Hun eerste beker van het seizoen was binnen!! Dinsdag was het een speciale dag,Yauheni werd 12 jaar !! Ik moest wel eerst nog gans de dag gaan werken .Mijn zus kwam dan ook s'morgens de jongens halen om hen bij moeke en bompa af te zetten samen met de twee neefjes.Bas en Sep waren in het begin een beetje verlegen tov Ivan en wanneer moeke dan nog al lachende zei,ja die eet kindjes op in Wit Rusland kon de pret niet meer op.Da klein spook van mij is kampioen in alle talen door elkaar te gebruiken en had er nie beter op gevonden dan even tegen Ivan te vertalen wat de moeke zei maar dan wel op zijn manier:Ivan koesjet childeren.Volgens ons moeke volgde er een serieuze lachpartij bij zowel haar,bompa als Ivan.En ook ik moest er in de namiddag heel erg om lachen.Acht jaar maar pienter genoeg om in zijn eigen taaltje dingen te vertalen,wat Russisch,Engels en Nederlands door elkaar en meneerke weet zijn plan wel te trekken. Na het werk haalde ik snel de kids op en ging nog even langs de winkel.Yauheni had s'morgens al zijn ds gekregen(de oude van Bo die Wilko had gerepareerd) en kreeg ook nog een gsm van ons.Hij was natuurlijk superblij. Gerry ging met Bo naar de training terwijl ik voor ons al voor eten zorgde. Jammer genoeg gebeurde er net op deze leuke dag een klein ongelukje,Yen liet per ongeluk(door veel te wild te zijn) de laptop van Brent vallen en jammer genoeg was het beeldscherm stuk binnenin. En ook al was het zijn verjaardag,soms is hij zo wild dat we eigenlijk tegenover onze andere kinderen niet anders konden dan ook hem toch wel wat te straffen:zolang Brent zijn laptop niet terug had mocht ook hij niet meer op de computer spelen.Zonder zeuren aanvaarde hij wat de gevolgen waren want hij wist zelf heel goed wat hij mispeuterd had. Toch werd er daarna gefeest met moeke en bompa,Mieke en Wilko en de kids en tolk Ivan. Er was taart en natuurlijk ook ijs voor de jarige want dat eet hij supergraag. De kids speelden nog buiten,terwijl Ivan en Wilko de gsm probeerden om te zetten in het Russisch.Jammer genoeg verliep het niet van een leien dakje en besloot Wilko de gsm mee te nemen naar huis om daar verder te proberen. Op woensdag gingen Bo en Brent naar het speelplein en had Kate afgesproken met haar vriendinnen om te gaan shoppen. In de voormiddag hielp ze me en poetste ze de badkamer terwijl ik me bezighield met heel veel was en strijk.Yauheni sliep vrij lang en nadat hij had gegeten keek hij eerst een tijdje tv.Toen ons zus weg was kwam Kilian,ons buurjongetje bellen en wou hij gaan buiten spelen.Tot mijn verbazing zag ik hem behalve voor het eten of om te drinken amper binnen.Hij ging zelfs naar het pleintje voetballen of ze speelden hier samen op de trampoline. Tegen vijf uur ging ik de andere twee jongens halen van het speelplein en was het tijd om te eten. Om zeven uur vertrokken Gerry en ik samen met Bo en Yauheni naar Ludo en Mieke.Ik moest nog iets ophalen en ook nog gerief wegbrengen.Het werd een gezellige avond terwijl de jongens zich amuseerden met een go-cart en fiets ,samen met Nastia, een ander Wit Russisch meisje dat bij hun verblijft. Tegen kwart voor elf waren we thuis en was het de hoogste tijd om te gaan slapen. Gisteren gingen we naar walibi samen met Ivan.Kate en Brent gingen naar het speelplein want hadden op voorhand gekozen om volgende week nog een keer de tweedaagse te doen.Het was dat of nog een keer mee met ons maar ze kozen dus voor het speelplein.Om tien uur waren we aan het park en eigenlijk viel het heel goed mee qua volk.We moesten nergens lang aanschuiven wat natuurlijk superfijn was.Ik ging in de meeste dingen niet mee in omdat ik weer vreselijk veel rugpijn had en de nacht ervoor migraine had gehad. Maar toch genoot ik ook van ons dagje uit.Voor Ivan was het de eerste keer in zo een groot pretpark en hij vond het dan ook superfijn.Ook de jongens amuseerden zich al had Bo het vaak moeilijk.We denken dat hij begint te beseffen dat volgende week stillekesaan dichterbij komt en hij weer afscheid moet gaan nemen.En op zijn manier laat hij het voelen door geregeld heel lastig te zijn of te beginnen roepen.Ik heb me dan ook op een bepaald moment even serieus boos gemaakt en gelukkig ging het daarna een stuk beter en genoot hij terug van de uitstap. We hadden een picknick mee en drinken maar omdat het zo warm was werden er daar nog verschillende flesjes drank gekocht want het was echt superwarm. Om vier uur wilden we voor de tweede keer nog eens in de bekende boomstammetjes gaan maar toen we al een hele tijd aan het aanschuiven waren viel deze attractie net in panne.Eerst werd er gezegd dat het snel zou opgelost zijn maar het duurde wel heel lang zodat we langs de nooduitgang buiten gingen.Ondertussen was de lucht zo goed als zwart en lagen ook al de andere attracties stil.We besloten om naar huis te gaan maar moesten snel schuilen voor de hevige regen. Gelukkig duurde het niet al te lang zodat we iets voor zes uur in de auto zaten. Het werd een lange rit terug door de vele regen en vooral door de hele lange files.Boke lag al snel te slapen en ook Ivan deed een dutje terwijl Yen gezellig naar buiten zat te kijken.Tegen half acht waren we bij moeke en praatten nog even bij over de leuke dag.Bo lag nog steeds te slapen en zelfs toen we weer naar huis reden werd hij niet wakker. Gerry nam hem uit de auto en zorgde daarna voor eten voor hem en Yauheni terwijl ik (dom dat ik ben) nog eens opnieuw naar moeke mocht omdat mijn gsm daar nog lag. Eens thuis at ik ook nog iets en keek nog even mijn mails na en blogde al een stukje. Daarna bracht ik ons slapende Boke naar zijn bed en kroop zelf ook op de zetel. Blijkbaar waren zowel Gerry als ik in slaap gevallen want het was al een stuk na middernacht dat hij me wakker maakte om naar boven te gaan. Deze morgen stond ik op met toch wel wat een raar gevoel.Net vandaag is het precies een jaar geleden dat Stefan(zoals ons Boke het zegt) een sterretje werd.Voor degene die mijn blog al volgen sinds vorig jaar weten dan ook wat er toen gebeurde.Ik was namelijk vorig jaar deze week samen met mijn beste vriendin Christine op vakantie in de ardennen toen het noodlot toesloeg en Stefan omkwam in een moto-ongeluk.Het eerste wat ik dan ook deed deze morgen was een smsje sturen naar haar.Al gans de week hangt het een beetje op mij en vandaag had ik het toch ook wel best moeilijk. Al zeker toen om half elf de bel ging en Christine daar stond met bloemetjes voor mij. Even met haar woorden,vandaag hoef ik niet te veel mensen te zien maar jou moest ik gewoon zien.Er werd stevig geknuffeld en er vielen traantjes bij ons allebei.Ik krijg er nog kippevel van als ik terugdenk aan wat we meemaakten vorig jaar.Ik ben dan ook heel blij dat onze vriendschap er alleen maar veel sterker op is geworden en we nu elkaar heel vaak zien of horen.We hebben er beide nog steeds nood aan om er samen over te praten of gewoon af te spreken en dingen samen te doen,en er te zijn voor elkaar. Ook vandaag was Gerry nog een dagje thuis en nadat Christine weg was poetste ik binnen terwijl Gerry buiten oprommelde en de garage onder handen nam..De twee oudsten waren eens een dagje niet naar het speelplein en het moet gezegd,groot en klein (de kids dan )ruimden boven al de kamers netjes op.Daarna werd er vooral buiten gespeeld. We kregen ook bericht dat Brent zijn laptop niet meer gemaakt kon worden(ja het kon wel maar voor die prijs hadden we een nieuwe)en besloten dan maar om een andere te kopen.Natuurlijk was hij er heel blij mee en ook Yauheni was blij want mocht weer op onze computer.(ook gisteren had hij even mogen kijken of mama iets had gestuurd op v-kontact,een Russische site gelijk facebook).Zo kon ook hij terug een spelletje spelen. Ik maakte deze avond eerst nog het eten klaar en daarna was het tijd om met Bo naar de tandarts te gaan.Prutske had een slecht tandje dat moest getrokken worden en ik kan alleen maar zeggen dat hij superflink was en zelfs moest lachen toen hij een spuitje kreeg.Het is toch een specialleke zenne !! Nadat we thuis waren en hij trots aan de papa vertelde dat het helemaal geen pijn deed gingen de jongens nog wat buiten spelen. Ondertussen heb ik nu wel genoeg getypt en hoop ik dat ik nu wel alles goed gepost krijg. Morgen is het zomerfeest met de Wit Russische kindjes .Ik kruip dan nu ook maar eens in mijn bedje want het is alweer half twaalf. Tot binnenkort groetjes Els
En toen deed die stomme blog het weer een keer niet!!!
Anderhalf uur heb ik hier zitten typen en was ik eindelijk klaar met alles te schrijven tot vandaag......Wil die stomme blog het toch weer voor elkaar krijgen om het bericht niet te posten!! Gevolg alles kwijt en ik kan opnieuw beginnen. Alleen denk ik nie dat het nog voor vandaag is want heb er even de pest in!!!! Jullie zien het volgende deel wel verschijnen ik-heb-er-de-pest-in-groetjes Els
Hallo allemaal, hier ben ik eindelijk nog een keer,ik weet het , het is lang geleden maar heb het dan ook al superdruk gehad. Het weekend van 6 en 7 augustus zat het weer niet echt mee .Op zaterdagavond had Kate hier thuis haar verjaardagsparty met een aantal vriendinnen.Ook Brent had een vriend uitgenodigd en wij gingen samen met de twee jongsten en tolk Ivan naar een voetbalwedstrijd van Temse kijken.Mooie voetbal was het ver van maar we ontsnapten toch aan de drukte die er hier thuis heerste met al die meisjes Op zondagmiddag brachten we een bezoekje aan mijn schoonzus en schoonbroer aan de visput en konden de jongens daar even wat buiten spelen.Voor de rest werd er hier thuis gespeeld en op zondagavond werd er naar wekelijkse gewoonte gebeld naar het thuisfront in Wit Rusland.Deze keer vielen er gelukkig geen tranen en klonk ons venteke opgewekt tegen de mama.Ook ik kon even met haar praatten en alles lijkt nu toch terug wat rustiger te gaan.Een pak van mijn hart natuurlijk. Op maandag gingen de twee oudsten naar het speelplein.Ik was thuis en had mijn handen vol aan huiselijke klusjes zoals poetsen en strijken.Rond half elf kreeg ik telefoon dat Anton zijn teen pijn had gedaan en of ik het adres van de tolk kon doorgeven.De gastmama zou Ivan bij mijn ouders ophalen .Op de spoed had het heel lang geduurd zodat wat we gepland hadden even moest uitgesteld worden.Normaal gaat het in Bornem altijd snel vooruit maar nu zaten ze er toch wel een paar uur .Gelukkig kwam hij er met een barstje in zijn teen vanaf en was een gips niet nodig.Een tape was voldoende. Omdat het toch al redelijk laat was en ik met moeke had afgesproken om met Ivan om sportschoenen te gaan belde ik hem even om te vragen of hij enig idee had hoe laat hij ongeveer terug zou zijn.Hij vroeg me of het misschien beter was dat de gastmama hem naar mij bracht en dat was inderdaad een heel goed idee.Zo kon ik nog met hem naar Sint Niklaas samen met Bo en Yauheni.Toen Ivan hier arriveerde praatte ik nog eerst even met Els(gastmama Anton) omdat ze die week gingen verhuizen .Ik stelde voor dat Anton op woensdag bij ons zou komen spelen zodat ze het iets rustiger hadden met de verhuis. Daarna vertrokken we dan naar de winkel.Een hele klus om goede sportschoenen te vinden hoor .Waarom hij die nodig heeft vertel ik straks wel.Hij vond ook nog zaalvoetbalschoenen voor heel weinig geld en was daar heel blij mee want Ivan zei me dat die in Wit Rusland superduur zijn en van geen goede kwaliteit.We kochten ook nog nieuwe sokken en een t-shirt en dan was het tijd om richting huis te rijden.Hij bleef bij ons eten en dan ging hij mee naar de training van Boke samen met ons en Yen. Daarna kwam ons moeke hem halen en speelden ze hier thuis nog wat op de computer of keken tv. Op dinsdag deed ik verder met de huiselijke klusjes terwijl de twee jongsten hier samen speelden ,wat binnen en wanneer het weer het even toeliet ook wel buiten samen met ons buurjongentje. Omdat ik op woensdag moest werken en Anton zou komen kwam Ivan me een handje helpen met de kids.Moeke bracht hem rond tien uur naar hier .De jongens slapen in de vakantie toch wat langer dus het was niet nodig om vroeger te komen.Hij gaf hen hun ontbijt en tegen elf uur was ook Anton hier.Ikzelf was pas tegen één uur thuis maar het was hier allemaal goed verlopen hoor.Eerst zorgde ik ervoor dat iedereen eten had en daarna ging Ivan met de drie jongens naar het speelpleintje in de straat achter ons even voetballen.Maar vermits hij zijn nieuwe schoenen aan het inlopen was,kon hij niet meespelen en het resultaat was dat ze al na een kwartier terug thuis waren.Dan maar waar doen waar ons Ruskes toch zo goed in zijn,computeren,op de wii spelen en wat rondhangen.En het moet gezegd,ons Boke voelde hem even het vijfde wiel aan de wagen .Natuurlijk vond Yauheni het superfijn dat Anton hier was en ze konden bijpraten maar Boke liep er wat verloren bij.Gelukkig was Ivan er om met hem wat te ravotten en hem bezig te houden.Ondanks dat Bo geen Engels kan ,op een paar woorden na dan,en amper wat Russisch spreekt,slaagt hij er steeds weer in om uitgelegd te krijgen wat hij wil doen of wil zeggen.En hoe raar het ook klinkt,ook met Ivan gaat dit zonder enig probleem.Vaak is het grappig om ons prutske bezig te horen en zien maar hij doet het toch maar.Tegen half zeven kwam Els ,Anton weer ophalen en bracht ik eerst Ivan terug naar moeke.Daarna gingen we nog even langs Conny en Guy aan de visput.Schoonzus had even een dipje en ik vond het een goed idee om nog even langs te gaan.Ook wij hebben in de familie hier te maken met die verdomde **ziekte(mijn oudste schoonbroer is jammer genoeg heel ziek) en dan kan het ook niet anders dan dat je elkaar steunt wanneer het nodig is.Omdat we nog niet hadden gegeten stopten we onderweg om frietjes te kopen en aten die op aan de put.Na enkele traantjes kon er weer gelachen worden en bleven we nog even met al onze kids daar.Ook hun nichtje Femke was er met mijn andere schoonbroer en nadat ze wat buiten hadden gespeeld ,keken ze gezellig met hun vijven naar de kampioenen terwijl wij nog wat zaten te praatten.En dan was het tijd om naar huis te gaan en te douchen . Op donderdag bleven Bo en Yen samen thuis terwijl ik ging werken.Ja die andere twee kan ik echt niet veel van vertellen want die zijn echt zo goed als iedere dag op het speelplein en zien we pas s'avonds terug,meestal moe en uitgeblust van het vele spelen.Boke vond het toch maar niks dat ze samen thuis waren en ik kreeg dan ook geregeld telefoon.Niet omdat ze ruzie hadden of zo maar zo zonder volwassene of de mama vond hij het toch niet zo fijn.Voor de domste dingen werd er dan ook gebeld maar dat nam ik er graag bij.Ik had ervoor gezorgd dat het ontbijt klaar stond en ze waren heel flink geweest.Toen ik thuis kwam was het dan tijd voor het middageten en deed ik hier thuis nog wat klusjes.s'Avonds vierden we dan bij moeke ons Kate haar vijftiende verjaardag ,samen met mijn zus en schoonbroer en de buren van ons moeke die Kate er heel graag bij wou hebben.Eerst aten we met z'n allen spagetti en dan was er natuurlijk ook taart.Er werd heel wat afgelachen.Ivan is dan ook een echt pestkopke en voelt zich hier helemaal thuis.Eigenlijk is hij meer mijn jonger broertje dan zomaar een tolk.Ik heb hem echt supergraag en wanneer Yen naar huis moet vertrekken zal het afscheid deze keer nog moeilijker zijn want ook Ivan vertrekt dan. Boke mocht bij moeke blijven slapen terwijl wij naar huis reden met enkel Yauheni bij ons want Mieke had de twee oudsten al thuis afgezet.De kids gingen naar boven en wij keken nog wat tv want we moesten ietske langer opblijven dan normaal. En dan was het vrijdag,de verjaardag van ons Kate maar ook de dag van het vertrek van de dodentocht.Daarom werd er vooral door mij dan iets langer geslapen want ik zou de komende nacht de stappers volgen.Deze keer was het niet alleen Gerry die meedeed maar ook Ivan waagde een poging.Jaja vandaar de nieuwe schoenen natuurlijk.Nadat ik uit bed was en me had klaar gemaakt deed ik eerst nog enkele boodschappen om dan in de late namiddag naar Branst te rijden om Ivan op te halen zodat ze zich konden inschrijven .Eigenlijk verliep het allemaal heel vlotjes en waren we snel terug thuis.Brent had op het speelplein wel wat pech gehad en had een serieus zere knie maar met een goeie windel,de nodige zalf en een pijnstiller lukte het nog wel.Ik maakte nog snel eten klaar en verzamelde dan het gerief van Bo en Yauheni want die zouden samen bij moeke slapen alsook ons Kate.Gerry maakte zich verder klaar en de auto werd ingeladen.Brent bleef thuis terwijl ik richting Bornem reed.We hadden ergens afgesproken met bompa zodat Ivan bij ons in de auto kon en bompa al met twee kids richting huis vertrok.Zo konden de twee mannen samen naar de start want voor Ivan was het toch allemaal wat wennen. Daarna bracht ik Boke nog naar de moeke en spraken we de laatste dingen af voor de loop van de nacht en volgende ochtend. Ik reed nog voor een paar uurkes naar huis om wat te rusten maar echt slapen kon ik niet.Tegen twaalf uur was het dan tijd om me klaar te maken en ook mijn spullen voor de nacht in de auto te stoppen.Brentje keek nog wat tv tot ik ging vertrekken en omdat zijn knie toch nog wel wat pijn deed vroeg hij me of hij beneden kon slapen samen met de hondjes.Ook al bleef hij alleen thuis,hij had er helemaal geen probleem mee en ik had er natuurlijk voor gezorgd dat alles al op slot was voor ik vertrok. Het vervolg vertel ik morgen want ik wil nu heel graag naar mijn bedje toe. Slaapwel.
Zomeravontuur met Yauheni
Op zondagmiddag brachten we een bezoekje aan mijn schoonzus en schoonbroer aan de visput en konden de jongens daar even wat buiten spelen.Voor de rest werd er hier thuis gespeeld en op zondagavond werd er naar wekelijkse gewoonte gebeld naar het thuisfront in Wit Rusland.Deze keer vielen er gelukkig geen tranen en klonk ons venteke opgewekt tegen de mama.Ook ik kon even met haar praatten en alles lijkt nu toch terug wat rustiger te gaan.Een pak van mijn hart natuurlijk.
.Gelukkig kwam hij er met een barstje in zijn teen vanaf en was een gips niet nodig.Een tape was voldoende.
.Waarom hij die nodig heeft vertel ik straks wel.Hij vond ook nog zaalvoetbalschoenen voor heel weinig geld en was daar heel blij mee want Ivan zei me dat die in Wit Rusland superduur zijn en van geen goede kwaliteit.We kochten ook nog nieuwe sokken en een t-shirt en dan was het tijd om richting huis te rijden.Hij bleef bij ons eten en dan ging hij mee naar de training van Boke samen met ons en Yen.
