Hallo allemaal, onze bus zal nu ongeveer al aan het hotel in Polen zijn waar ze de nacht zullen doorbrengen. Deze morgen zijn ze gaan ontbijten en hebben ze het eten geregeld voor de kindjes wanneer ze op de terugreis zijn. Alles verloopt vlotjes en rond vier uur waren ze al in Warschau. Het is wel leuk dat we mee kunnen volgen waar ze zijn via de site van Hart voor Tsjernobylkinderen maar uiteraard heb ik ook nog via sms contact met iemand die mee is op de bus. Vandaag hebben we genoten van het goede weer en ondertussen zijn we toch ook al aan het plannen. Zo belde een andere mama van een gastgezin deze middag en is er afgesproken dat Kate de avond van het zomerfeest mee met hun naar huis gaat voor enkele dagen.Daar logeren twee meisjes die iets ouder zijn dan zij en voor ons zus is dat wel even leuk om eens niet bij de jongens hier te zijn. Morgenvroeg zal de bus al heel vroeg vertrekken voor de grenscontrole en met vroeg bedoel ik rond zes uur zodat ze tijdig aan die grens zijn.Duimen jullie even mee dat alles in orde komt en ze vlotjes de grens kunnen overgaan want momenteel is het nog steeds een warboel in Wit Rusland en we zouden het niet fijn vinden natuurlijk als al onze humanitaire goederen daar moeten achter blijven. Tot morgen met een nieuw kort verslagje Els
Hallo allemaal, nog zes dagen en dan is het zover,dan begint de zomervakantie en zijn onze Wit Russische vriendjes hier!! Vandaag toch een beetje een raar gevoel toen ik opstond.Vraag me niet waarom maar de emoties waren weer van de partij.Zoals ik al eerder schreef,kan er weinig aan veranderen maar ben zo te merken een beetje overgevoelig. Marika belde in de namiddag dat ik niet om vijf uur moest komen maar dat zeven uur goed was want de bus had nog een rit en zou niet voor half acht in Lint zijn ,en vermits het weer toch niet echt meezat had het ook geen zin om veel vroeger te beginnen met het gerief klaar te zetten. Rond zes uur ben ik vertrokken richting Marika. Er werd nog gerief gebracht door iemand anders van de organisatie en rond half acht arriveerde ook onze tweede busschauffeur.Tijd om te beginnen om alles al aan de oprit klaar te zetten,en ik kan jullie vertellen ,het waren heel veeeeeeeeeeeel dozen:) Vermits het kort ervoor nog geregend had hadden we een plastiek zeil op de grond gelegd zodat de dozen niet vochtig konden worden.Ook Ludo en Mieke kwamen toe en samen zetten we alles klaar . Rond acht uur arriveerde ook Nancy en Gunther en die wisten ons te vertellen dat de bus in aantocht was,ze hadden ze namelijk net voorbij gestoken. En ja hoor ,enkele minuutjes later was de bus er eindelijk en konden we beginnen met laden. We hebben deze reis wel weer de dubbeldekbus maar ik denk dat we blij mogen zijn dat we die hebben want er zit behoorlijk wat gerief op ons busje. We weten dat het een probleem is om eten mee te nemen over de Wit Russische grens dus hebben we geprobeerd om alles wat eten was zoveel mogelijk te verstoppen in de hoop dat ze maandagmorgend aan de grens niet gans de bus moeten leeg gaan maken.We duimen dus heel erg!! Na nog de laatste info aan de begeleiders van dienst gegeven te hebben(Nancy,Nathalie en Ludo zijn deze reis mee) was het tijd om afscheid te nemen.En ja hoor,veel moeite hoefde ik niet te doen ,de traantjes kwamen vanzelf.Gerry had hier thuis al gezegd voor ik vertrok,zorg maar da je uitgeweend bent tegen da je thuis komt zenne.Tja wat doe je eraan hé. Nog een laatste knuffel aan de partners en de rest van ons en nog even zwaaien en om iets over negen uur vertrokken ze richten Wit Rusland. Nog even iets gedronken en dan was het tijd om richting huis te keren.Ik moest nog wel even een tussenstop doen om de vriendin van onze buschauffeur weg te brengen zodat ik rond kwart over tien thuis aan de deur stond.Vermits ik nog aan het bellen was met Marika heb ik dan nog maar een kwartier in de wagen blijven zitten. Via mijn zus haar werk hadden we al een heel deel pakjes gekregen voor het zomerfeest en omdat ik toch nog vol adrenaline zat ben ik dan maar begonnen om al een deel in te pakken.Maandag wordt er gezorgd voor de overige cadeautjes dus denk dat ik de rest van de week wel weet wat te doen(200 pakjes is niet niks natuurlijk) Gelukkig heb ik een heel lief zusje die supergraag inpakt dus denk dat ik die morgen maar even bel om me een handje toe te steken. Vanaf nu gaan we ook geregeld berichtjes krijgen van de begeleiders dus kan ik jullie ook vertellen waar ze ongeveer zijn en of alles goed gaat met de grenscontrole. Gerry heeft hier vandaag het stapelbed in elkaar gestoken dus ons venteke mag komen,alles is in orde. Nog vier dagen school voor onze kleinste pruts en dan is het zover.Hij heeft één voordeel,vanaf morgen kan ik hem iedere dag vertellen wat er die dag gebeurd en gaat de tijd voor hem zo ietsje sneller hopelijk want we merken toch dat hij flink zenuwachtig aan het worden is om zijn vriendje hier te hebben. Ik moet deze week nog werken tot donderdag en voor de rest zorgen dat alles hier zoveel mogelijk ok is dat ik vrijdag niet al te veel meer hoef te doen. Slaapwel allemaal en tot morgen met meer nieuws. Els
Zomeravontuur met Yauheni
