Hallo allemaal, omdat we met dit weer echt niet veel kunnen doen heb ik ook niet zoveel inspiratie om te bloggen. Dinsdag was vooral een rustig dagje en stond er niks speciaals op het programma .Tussen de regenbuien door af en toe toch even buiten maar voor de rest amuseerden ze zich vooral binnen.Kate en Brent waren naar het speelplein dus het was hier best rustig. Woensdag zijn we samen met Mieke en de twee kids gaan zwemmen naar Bornem.We waren nog niet goed in het zwembad of Jelien tikte me op de schouder(dochtertje van een ander gastgezin die ook mee zijn geweest met de paasreis)!Het was een blij weerzien want hun hebben pas in augustus een kindje dus het was al een hele poos geleden dat we ze nog gezien hadden.Natuurlijk werd er bijgekletst over de laatste weken terwijl ik ondertussen ook mijn troepen aanschouwde.Bo kan nog steeds niet te best zwemmen en van Yauheni moest ik eerst nog overtuigd worden.Het was immers de eerste keer in een groot zwembad dus wou toch eerst even zien hoe hij het er vanaf bracht.Gelukkig kon ik met een gerust hart me bezig houden met de kleintjes terwijl Brent en Kate elk om beurt optrokken met Yauheni.Wij speelden samen met Kathy en haar kids watervolleybal.Basje en Bo zaten aan bij haar aan de kant van het net terwijl Jelien bij mij stond en af en toe kregen wij steun van de grotere kids en Mieke met Sepke. Na bijna twee uur in het water was het tijd om eruit te gaan.Plan was om nog te spelen in de speeltuin maar de regen gooide alweer roet in het eten.Toen we naar buiten wilden gaan kwamen we Peggy en Jelleke nog tegen van de voetbal.Hij had ons in het water gezien vanuit de kantine en mama mocht niet vertrekken zonder dat hij ons gezien had.Op de koop toe zit Bas bij hem in de klas dus dat maakte het al helemaal goed voor hem.Heel even werd er aan de inkom nog wat gepraat door de volwassenen terwijl vooral Jelle ,Bas en Bo nog even speelden en de anderen genoten van een koek. Dan maar richting huis om dan in mijn eentje nog snel langs de winkel te gaan om vooral fruit en vlees voor de volgende dagen.En natuurlijk ook chips want die waren zo goed als op en met een feestdag in zicht mochten die niet ontbreken hé Gisteren zoals iedereen wel gemerkt heeft een echt uitgeregende dag.Nogthans hadden we gepland om naar de visput van mijn schoonzus-en broer te gaan maar toen we eigenlijk zouden vertrekken begon het alleen maar harder en harder te regenen.We hadden het natuurlijk al beloofd aan de kids maar moesten alles toch even uitstellen.Dan maar eerst naar de tour gekeken en de kids samen wat gespeeld om tegen half zes het dan toch maar te wagen om naar moerzeke te rijden.Eventjes vonden Bo en Yauheni het er wel leuk maar al snel sloeg de verveling toe.Ze konden niet op de put om met het bootje te varen,trampoline was ook kletsnat dus ook geen optie,dan maar was batminton spelen maar dat duurde ook niet al te lang.Tegen acht uur reden we dan ook terug richting huis want het begon alleen maar erger en erger te regenen.Onderweg werd er beslist dat we mac donalds zouden eten om hun dan toch nog een beetje een pleziertje te gunnen.We gingen even over huis om Brent en Gerry af te zetten en toen we hier in Temse waren brak er net een heel hevig onweer los met bijhorende wolkbreuk.Leuk was het niet om erdoor te rijden want ik heb een hekel aan onweer en Kate al even erg.Maar hoe meer we richting Sint Niklaas reden hoe minder het werd dus wij blij. Toen we op de terugweg waren en in Temse aankwamen was het net of we zaten even in de splash van Bellewaarde.Er werd dan ook luid mama geroepen door zuslief en ik moest toch wel even moeite doen om de auto onder controle te houden.Van aquaplanning gesproken!!! Gelukkig waren we er snel door en konden we er alleen maar even mee lachen.En toen we dan hier in de hoofdstraat kwamen net voor onze wijk stond er een combie van de politie gewoon dwars over de weg.Al snel zag ik dat enkele meters verder de straat meer dan blank stond .Ik ging dan maar even vragen of we moesten omdraaien maar de agent zei me dat hij nog enkele wagens ging doorlaten.Welliswaar over het voetpad om een eindje verder terug de straat op te kunnen.Toen we dan aan de wijk waren kwam de brandweer net aangereden. Hier thuis kreeg ik te horen dat het wel heel heftig was geweest.We waren amper 20 minuten weg geweest dus kan niet anders .Zelfs in onze vijver was het vol modder gelopen en dan moet het wel al heel hevig regenen wil dat gebeuren. Na het eten dan nog wat gespeeld en dan was het tijd voor de bedjes. Vandaag was het weer gelukkig ietsje beter.Iedereen sliep behoorlijk lang en tegen de middag was mijn beste maatje hier (Christine ) met Yoran en Sari.Er werd een tijdje buiten gespeeld op de trampoline en daarna nog wat binnen met de autobaan terwijl de mama's wat konden bijpraten.We spraken ook af om deze zomer samen nog een uitstapje te doen wanneer het weer het eindelijk eens toelaat.Samen weggaan voor enkele dagen zit er dit jaar niet in.Bij beide is de emotie van afgelopen jaar nog veel te groot.Moeke gaat dan wel voor een week naar de Ardennen en Mieke met gezin voor een midweek,ik kan het nog steeds niet aan om naar daar te gaan.En dat is voor Christine net hetzelfde. In de namiddag speelden de jongens vooral buiten en wanneer het toch even regende kwamen ze even binnen schuilen. En dan was het alweer tijd voor het avondeten.Goed en wel aan de kook kwam Gerry met één van onze konijntjes binnen.Het beestje kon niet goed meer lopen en sleepte haar achterpootjes.Dan maar de veearts gebeld en ik mocht meteen komen terwijl Gerry het overnam in de keuken.Bo en Yauheni wilden heel graag mee en eens bij de dierenarts wou Yauheni ook alles weten wat er nu juist scheelde.In het Russisch vertelde ik hem dat ons Frullie pijn had aan de rug en medicijnen moest krijgen voor twee weken.Natuurlijk moest ik ook Bo alles vertellen .Frul kreeg een spuitje,en voor twee weken medicijnen die we thuis moeten geven in de hoop dat het snel beter wordt.Ze mocht ook niet meer buiten want was een beetje onderkoeld .Eens thuis werd er dan ook snel het hokje naar binnengehaald wat we enkel in noodgevallen gebruiken omdat ze gewoon zijn van vrij in de tuin te lopen.De kids waren natuurlijk wel bezorgd en iedere keer ze voorbij frul kwamen werd er dan ook even geaaid .Deze avond wou Bo naar rattatouille kijken en Brent en Yauheni naar James Bond.Geen probleem voor ons tot bleek dat onze twee kleinsten elkaar toch weer moesten plagen met als gevolg dat Yauheni Bo deze keer wel echt goed zeer had gedaan aan zijn nek.En ik kan me dan wel boos maken op onze eigen kids,als het Yauheni is die de schuldige blijkt te zijn kan ik hem moeilijk sparen.Even in het Russisch een flinke uitbrander en ik denk dat hij er best wel van schrok dat ik ook op hem behoorlijk boos kan zijn.Sinds hij hier is ,is het beneden nog nooit zo rustig geweest.Normaal komt hij nog enkele keren naar beneden om te drinken of een koek of gewoon om nog even bij ons te zijn.Deze avond had hij blijkbaar besloten om braaf in bed te blijven.Ik ben dan na een tijd zelf maar naar boven gegaan want wil niet dat één van de kids in zijn bed moet terwijl ze nog denken dat ik boos ben.Telt natuurlijk ook voor hem. Het einde van de film werd dan ook verder bekeken beneden bij Gerry door Yauheni en Brent.Boke slaapt vandaag op zolder bij zijn zus .Ondertussen liggen ook de twee andere jongens in bed en is de dag weer om.Morgen weten we nog niet goed wat te gaan doen maar zondag gaan we zowieso,regen of geen regen, naar de zee met de familie. Tot één van de volgende dagen. Slaapwel Els
Hallo allemaal, gisteren was het hier eigenlijk kortweg gezegd een rotdagje. Al van in de ochtend was Yauheni heel stilletjes en we konden al raden waarom.s'avonds zou hij bellen met mama... Veel spelen werd er dan ook niet gedaan,het weer zat tegen dus bleven we maar weer gewoon thuis.In de voormiddag heb ik samen met Gerry hier wat gepoetst en daarna heeft Gerry het eten voor s'avonds klaargemaakt:vers stoofvlees. Behalve wat op de computer spelen en tv zien had Yauheni in niks zin.We lieten hem dan ook maar doen. Rond half zes reed ik richting Wilrijk om Hanna op te halen .Ik reed alleen zodat ik de tijd had om met haar te af te spreken hoe we het gingen doen met de telefoon. Tegen half zeven waren we hier en was het eerst tijd om te eten.Yauheni had niet zoveel honger en het was net of iedereen hier hetzelfde gevoel had want niemand at superveel.Ondanks Hanna het echt wel lekker vond en wij ook,ik had vooral zenuwen voor de telefoon.Hanna keek samen met Yauheni naar de foto's op de comuter van de afgelopen weken en gaf uitleg bij wat ze te zien kreeg.Daarna maar weer wat op de computer terwijl er hier vooral in het Engels werd gepraat gewisseld met een beetje Russisch.En vooral wachten tot Natasja zou bellen.Maar de telefoon bleef stil en toen het hier kwart na acht was zei ik tegen Yauheni dat hij zelf maar moest bellen via skype.Na enkele woordjes gewisseld te hebben beeindigde hij het gesprek.Ik vroeg hem wat er was en hij vertelde me dat mama zelf ging bellen .Hij praatte enkele minuten met haar en weer stond het wenen hem dichter dan het lachen.En dan was het mijn beurt.Ook Natasja was zeer emotioneel en vertelde me dat er nu toch geen operatie zou komen en enkel medicatie.Voor de volledige uitleg was Hanna er en voor het zekerste gingen we buiten bellen zodat ons ventje niks meekreeg van wat er werd gezegd.De ene dokter zegt het zo ,de andere anders en dit enkel omdat er te weinig dokters zijn en ook een deel onkunde!! Ze gaat nu voor een nieuwe opinie naar Gomel en we hopen dat er daar wel degelijk een duidelijke diagnose komt en vooral een oplossing.Toen ik terug met haar praatte zei ze me vooral heel dankbaar te zijn dat Yauheni hier voor twee maand is want momenteel zou het voor haar heel zwaar zijn om hem thuis te hebben.Weer even een zware dobber hier maar eens terug binnen moesten de gezichtjes weer op lachen staan en moet je als ouder je emoties aan de kant zetten en alles zo normaal mogelijk laten lijken. Er werd nog even met Hanna nagepraat en toen was het tijd om haar weer terug te brengen naar haar gastgezin.In de auto konden we vrijuit praatten en ook zij zei me dat het geen zin heeft om te piekeren want vanaf hier kunnen we toch niks doen en dit vooral in het belang van ons venteke hier. Eens terug thuis werd er nog wat tv gezien en werd er boven kussengevecht gehouden.Oef er werd even gespeeld en ik dacht we zijn er door voor vandaag.Toen iedereen dan ook echt in bed lag kwam Brent plots naar beneden vertellen dat Yauheni heel veel verdriet had.Ik riep hem naar beneden en vroeg hem wat er was.Eerst zei hij wel niks maar dan kwam het er toch uit.Heimwee is momenteel het grootste probleem ,hij mist mama en papa en ook al zegt hij het niet,we weten maar al te goed dat hij doorheeft dat er iets niet pluis is .Na een tijdje met hem geknuffeld en gepraat te hebben wou hij toch terug in zijn bed.Toen wij een half uur later ook gingen slapen ,sliep hij nog steeds niet maar was wel rustig. Deze morgen was iedereen vroeg wakker,de twee oudsten gingen naar het speelplein en de twee jongsten speelden hier.Allez beter gezegd ,ze hielden tegen elkaar op een marathon op de computers .Beide hetzelfde spel en om het eerst zo snel mogelijk het laatste level uitspelen.Eten zat er bij Yauheni al helemaal niet in vandaag.Pas na de middag kregen we er dan toch een beetje cornflakes in. Omdat we boven in de badkamer een buis kapot hebben aan de wasbak,poetste ik eerst de badkamer nog volledig want doordat die buis helemaal stuk was,was het er best wel een rommeltje geworden.In de namiddag zouden ze komen kijken en ons laten weten wanneer ze het konden komen maken.Omdat ik me toch niet zo goed in mijn voelde ,was het deze keer de beurt aan mijn maatje om mij een beetje op te beuren.We belden een tijdje met elkaar en daarna voelde ik me een stukje beter.Ik maakte in de namiddag al bolletjes met tomatensaus en noedeltjes klaar omdat ik weet dat hij dat wel lust.Hij at er een klein beetje van maar veel succes had ik er ook niet mee. Rond drie uur vonden we het computeren wel even welletjes en gingen we met onze twee bengels naar de winkel.Gerry had nog een nieuwe sporttas nodig voor zijn werkgerief in mee te nemen en ik vond tussen de koopjes nog een trui voor Yauheni en voor Brent.Daarna nog even langs mijn werk om mijn papieren van de afgelopen weken binnen te brengen en dan richting huis.Ik stelde voor om nog langs de moeke te gaan maar beide bengels hadden hier geen zin in.Dan maar even alleen naar moeke en bompa terwijl Gerry hier bleef met de kids want een half uurtje later waren ook Kate en Brent thuis. Na mijn bezoekje ging ik eerst nog langs de winkel en kocht gerief om cake te maken en dingen op de cakejes te versieren. Eens thuis zorgde ik eerst voor eten en weer wou er hier eentje niets hebben. Nadat ik de keuken had opgeruimd begon ik aan het deeg voor de cakejes.Ik belde nog met Mieke en ze zou met Bas en Sep hierheen komen zodat ze allemaal samen hun eigen cakejes konden versieren.(Eventjes erbij zeggen tegen Daisy:ik kan tegen jou mooie knutselwerkjes echt niet op!!!) De kids amuseerden zich wel ,vooral de drie kleinsten dan toch maar voor Yauheni was de pret van korte duur en ook Brent vond er niet zoveel aan.Kate daartegen was druk in de weer met iets te maken voor haar vriendje en vooral er foto's van te nemen zodat ze die naar hem kon doorsturen.Tja kleine meisjes worden groot !! Mieke vertrok rond negen uur richting huis nadat we samen hadden opgeruimd en onze kids gingen boven nog even tv zien.Rond tien uur kwam Yauheni dan eindelijk toch vragen achter eten.Hij at twee kleine sandwiches met salami en keek nog even op v-contact maar mama had vandaag niks gepost. En dan was het tijd om te gaan slapen. Ook ik kruip vandaag maar eens wat vroeger onder de wol . Tot één van de volgende dagen Els
Zomeravontuur met Yauheni
