Hallo allemaal, wat zal ik eens allemaal vertellen behalve dat het weer een supergrote spelbreker is voor onze kids !! Donderdag ging Brent ondanks het slechte weer toch naar het speelplein en bleven de twee kleinsten lekker gezellig hier binnen.In de voormiddag ietsje langer geslapen(wordt nu toch wel wat een gewoonte dat ze pas tegen tien uur naar beneden komen) terwijl ik beneden alles al had opgeruimd .Na het ontbijt en wat tv gekeken te hebben waren ze zich eigenlijk aan het vervelen.Een beetje dit en een beetje dat maar echt spelen zat er niet in. Toen we s'middags gegeten hadden wilden ze plots met de playmobiel spelen.Ok ze mochten van ons niet meer op de computer spelen en eigenlijk hebben ze zich bijna gans de middag bezig gehouden en heel veel samen gespeeld. Gedurende de dag kreeg kreeg ik geregeld smsjes van ons zus die op deze druilerige dag toch naar walibi was gegaan met Tanja en Olga.Ze amuseerden zich wel maar ons zus zag er toch ook naar uit om naar huis te komen want er werd me gevraagd hoe laat ik kwam en dit wel op enkele verschillende manieren. Omdat ik me weer al een paar dagen niet echt supergoed voel(pijntje hier ,pijnte daar,fybro doet zijn werk weer goed!!!) had ik nog een tijdje op de zetel gelegen.Omdat iedereen zin had in frietjes beslisten we dat ik eerst Kate zou halen en dan om eten zou gaan.Wie toch vroeger honger had kon al een sandwiche eten.Tegen zes uur vertrok ik richting Perk,toch wel een 40 minuutjes rijden en het was op de koop toe nog een vreselijk hondenweer.Omdat de jongens niet meewilden moest ik wel alleen rijden want we wilden hun hier nu ook weer niet alledrie twee uur alleen laten.Benny had nog een sms gestuurd dat hij langs zou komen dus was het al goe dat iedereen hier bleef.Wat was ik blij toen ik daar toekwam.Als ik aan iets een hekel heb is het wel in de pletsende regen met de auto rijden. Natuurlijk was ik ook blij mijn oudste prutske terug te zien.Er werd nog een beetje naverteld en rond zeven uur vertrokken we lekker samen terug richting huis.Van onze papa hoorden we dat Benny(pépé voor de kids) er wel nog was maar hij warschijnlijk al weg zou zijn tegen dat wij thuis kwamen.Toch maar eerst langs huis om te vragen wat iedereen wilde eten .De kids waren superenthousiast want pépé was niet zomaar langs geweest,nee hij had een hele hoop snoepjes mee vanop zijn werk en welk kind zegt daar nu nee tegen hé ! Ons zus ging met mij mee om de frietjes en iedereen at redelijk goed,behalve Yauheni die net voor wij naar de frituur gingen nog sandwiches had gegeten maar toch graag een smulbox wou:( . Ach ja ,als hij zijn vlees al op wou eten waren we content. s'avonds speelden ze nog wat en had ons venteke zijn mama nog op v-contact.Ik zei dat hij gerust nog even mocht bellen omdat ik doorhad dat hij het toch wat moeilijk had maar dat de belwaarde op skype niet meer zoveel was dus maar enkele minuten kon.Hij belde mama en het duurde nog geen minuut.Toen ik vroeg wat er was zei hij me dat mama zelf ging bellen.Ik raakte er niet goed aan uit maar liet hem maar doen.Wat vielen er deze keer vele traantjes vooral toen hij de mama aan de tel had.Hij sprak ook met de papa en dan was hij weer heel enthousiast over het pretpark ,de autobaan en noem maar op .Maar toen Natasja terug aan de tel kwam had hij echt nog meer verdriet dan ervoor.Op die momenten ben ik dan weer blij dat ik toch wel iets of wat Russisch kan hoor.Toen ik vroeg wat er was zei hij me dat hij heimwee had.Gelukkig wou hij wel komen knuffelen en vertelde ik hem dat het normaal is dat hij zijn ouders mist en dat twee maand van huis zijn ook best lang is.Ik zei hem ook dat ik het helemaal niet erg vond dat hij weende en vroeg hem of hij het hier toch wel nog leuk vond.Natuurlijk vond hij dat maar het gemis was gewoon eventjes te groot. Hij ging daarna boven verder tv zien en was terug heel rustig.Sinds we begin deze week met de tolk hebben gebeld is hij ook terug een heel ander ventje geworden en we zijn daar natuurlijk heel blij om. Bo zou bij hem op de kamer liggen en Brent in Bo zijn bed zodat hij hun niet wakker zou maken voor naar het speelplein te gaan. Op vrijdag was ik vrij snel wakker van de twee oudsten die hun met redelijk wat lawaai klaarmaakten om naar het speelplein te gaan.Dan maar beneden weer alles aan de kant gebracht en gewacht tot de jongens ook opstonden.Weer was het al na tien uur voor ze er waren.Gelukkig was het weer ietsje beter vandaag en konden ze toch ook wat buiten spelen. Terwijl ik de strijk deed ,zorgde mijn ventje ervoor dat de living werd gepoetst al was dat toch een iets minder handig klusje want onze twee patotterkes wilden ook weer met de playmobiel spelen en dat neemt zo goed als gans de living in beslag... Dan maar gewacht om de grond te doen tot de bengels het spelen beu waren en alles hadden opgeruimd.Ze gingen samen boven nog even een film zien zodat Gerry hier verder kon en ik nog steeds met was en strijk bezig was. Rond vijf uur waren ook de twee oudsten terug die er allebei redelijk vuil uitzagen.Ze hadden zich wel super geamuseerd maar hingen 'waar er geen kledij te zien was' overal vol met smink.Ik had gepland om meteen als ze thuis waren met de twee oudsten naar het shoppingcenter te gaan maar mocht wijselijk da uitstapje even uitstellen tot ze de douche hadden gezien.Toen Yauheni en Bo hoorde dat we naar de winkel gingen wilden ze plots ook allebei mee.Dan toch maar eerst even zeggen dat het niet voor vijf minuten was en ik geen gezeur wou horen want dat we kleren gingen kopen .Net iets wat die twee niet graag doen maar toch kon ik hen niet thuis houden.Dan maar met allevier op stap terwijl manlief thuis bleef.We kochten voor Brent en Yauheni nog een jeans,enkele t-shirts voor alle vier en voor de mama een kleedje en wonderwel zeurde er op de kleinste pruts na ,niemand.Voor Bo duurde da winkelen toch wel heel lang vond hij.Maar echt lastig was hij niet .Eens thuis stonden er pannekoeken op het menu.En het kon niet snel genoeg gaan want als Yauheni honger heeft ,heeft het weinig zin om te zeggen wacht nog maar een kwartier... Snel de deeg gemaakt en hem al de eerste pannekoeken gegeven en probleem was opgelost. s'avonds keken de twee jongsten samen met Gerry beneden naar een film en speelden nog even op de computer. Ook al lopen er hier nu vier rond,ze doen echt hun best en ik moet zo goed als geen brandjes blussen. Alleen onze deur om naar boven te gaan is zowaar bijna een spelletje geworden.Ons Wit Rusje vergeet vaak dat er klink aan staat en met alle gevolg maakt da iedere keer lekker veel lawaai.Maar ik hoef nu nog enkel Yauheni te zeggen en hij weet al lang wat ik bedoel:deur gaat stil terug open en even snel stil weer toe met als gevolg dat het vandaag zo goed als niet meer is gebeurd. Vandaag sliep iedereen wat langer behalve Gerry en ik. De twee jongsten waren eerst beneden alweer na tien uur en keken gezellig samen in één zetel naar cars met hun cornflakes op schoot.Normaal moeten ze wel aan tafel eten maar met dit druilerige weer zie ik het al eens door de vingers en zie je ze echt genieten met hun kommetje gezellig samen onder een dekentje. Yauheni was vandaag eigenlijk gans de dag door wat moe zodat er niet echt veel gespeeld werd en meer gehangen werd en geknuffeld.Vermits Brent en Kate ook thuis waren keken ze allemaal samen boven tv en af en toe met de autobaan beneden.Het werd echt een heel lui dagje vandaag voor allemaal. Ik ging nog even naar de winkel met Kate en daarna maakte ik samen met mijn ventje het eten klaar:bloemkool met blinde vinken en aardappeltjes en voor de kids vissticks. Yauheni mocht kiezen welk vlees hij wou en koos toch ook vis.Bloemkool zag hij niet zitten dus werden het aardappels met ketshup en visjes. Ondertussen belde ik ook nog even met tolk Hanna .Morgenavond gaat Natasja bellen met Yauheni maar ook met mij om verder af te spreken voor de komende week of weken in verband met ziekenhuisopname.En ok ik spreek wel Russisch maar ben een beetje bang dat ik morgen niet alles ga begrijpen en wou toch even Hanna haar mening en ook zei vond het beter om naar hier te komen zodat we samen het gesprek kunnen voeren. Onder het mom dat ik lid ben van de organisatie vertelde ik Yauheni dat Hanna ons morgen komt bezoeken en bij ons blijft eten en ze me dan even kan helpen met vertalen voor mama.Het is toch echt niet zo simpel om het stil te houden voor hem maar wat moet ,moet natuurlijk.En ik voel me zelf ook iets geruster dat zij er morgen bij is want ben er zelf vrij emotioneel bij betrokken en Hanna kent haar persoonlijk ook goed dus ik ben haar hier dan ook dankbaar voor. Toen alles was opgeruimd ging ik met Kate Bo en Yauheni nog naar mijn zus want haar kindjes zijn nu twee weken bij hun en ze hadden Yauheni dit jaar nog niet gezien.Eerst waren Bas en Sep wel wat verlegen maar al snel begonnen ze toch allemaal samen te spelen. Terwijl de drie kleinsten op de kamer speelden of tekenden,waren Kate en Yauheni op de computer.De ene op de laptop en de andere op de vaste pc.Kate heeft nu ook v-contact(hadden de meisjes bij Elisabeth deze week voor gezorgd) en natuurlijk vond Yauheni het fijn om vanalle nieuwe dingen op haar pagina te zetten. Tegen tien uur was het tijd om terug naar huis te komen en ons meneerke had nog steeds niet genoeg van de computer.Hij was immers aan een spel begonnen bij Mieke en wou hier nog even verder doen.Iedereen kreeg nog een beetje chips en dan was het tijd om tandjes te poetsen en richting bed te gaan. Inmiddels is het weeral twaalf uur en kruip ik ook maar eens onder de wol. Duimen jullie een beetje mee dat ik me morgen sterk genoeg houd en niets laat merken aan ons ventje want heel eerlijk,dit maakt het toch wel even zwaar voor mij. Slaapwel en tot binnenkort. Els
Hallo allemaal, hier ons verslagje van de afgelopen drie dagen. Maandag was hier een echte rustdag.Er werd door mama en papa en Yauheni iets langer geslapen terwijl Brent toch naar het speelplein ging.Toen we wakker waren was het natuurlijk eerst tijd voor het ontbijt en daarna maakte ik me klaar om ons prustie te gaan ophalen bij de moeke en bompa.Eerst ging Yauheni niet mee maar uiteindelijk koos hij er toch voor om wel mee te gaan.Het was inmiddels aan tijd voor het middageten dus aten we bij moeke nog een broodje.De jongens speelden daar nog wat en gingen even wandelen met bompa samen met de hondjes terwijl ik de moeke haar haar knipte. Toen we daarna thuis kwamen had Gerry de tuin al onderhanden genomen en omdat het weer heel goed meezat konden ze nog eens in het zwembad spelen.Al snel waren niet alleen onze twee jongens nat maar ook Gerry moest er aan geloven.Een watergevecht kon natuurlijk niet uitblijven en ze hadden er natuurlijk alle plezier in. Daarna speelden Bo en Yauheni nog een tijdje samen zowel binnen als buiten tot Brent er was.En dan kon de waterpret opnieuw beginnen met Brent erbij maar deze keer hield onze papa het wel droog. Ik ging daarna met Gerry naar de winkel voor de boodschappen terwijl de jongens binnen zich verder amuseerden. Ze hadden alle drie voor pizza gekozen en wij aten koude groentjes met rosti's en steak.Groenten krijgen we er bij Yauheni heel moeilijk in maar gelukkig wil hij wel heel veel fruit eten dus daar ben ik al blij om. Omdat we gisteren een dagje bellewaarde gepland hadden moesten ze op tijd naar bed.Terwijl Bo en Yauheni weer samen in bad gingen keek Brent nog wat tv en rond tien uur moest het licht uit en was het tijd om te slapen.Ook wij kropen wat vroeger onder de wol. Gisteren liep de wekker af om iets voor acht uur.Gelukkig kon iedereen nogal makkelijk uit bed.Nadat iedereen klaar was en gegeten had vertrokken we richting Ieper.Via ons tante Conny en Sandy hadden we boeken van de carrefour voor gans het gezin zodat we geen inkom moesten betalen en Yauheni mocht zowieso gratis mits vertoon van zijn paspoort.Nog eens hartelijk dank aan beide want hierdoor spaarden we toch heel wat centen uit. Bellewaarde was echt wel leuk voor allemaal alleen was Yauheni zijn humeur niet bepaald goed.Foto's kan je trouwens zien op facebook.Vaak liep hij nukkig rond terwijl hij toch in alle attracties in wou en op zich dat wel leuk vond.Maar al wat ik vroeg leek hem teveel .Eigenlijk gewoon koppig voor het minste en dat tot ergernis van vooral mij.Ik had ook nog even ons zus aan de telefoon die nog steeds bij Elisabeth verblijft en daar verliep alles vlotjes. We konden zelfs op bezoek bij de doodshoofdaapjes en dat vond iedereen natuurlijk wel fijn.Eerst had er al eentje op mijn schouder komen zitten en toen we een tweede keer terug gingen bracht een aapje ook een bezoekje aan Yauheni ,Bo en Gerry.Oef wat was ik blij dat Yauheni ook even dat aapje op de schouder had want ook dat was al een reden geweest om te koppen.Gerry had iets minder geluk want net toen het aapje bij hem zat moest da beestje dringend zijn grote boodschap doen en tja toch wel net op de rug van Gerry.Gelukkig zonder al te veel erg want het viel er snel af.Toch wel even lachen natuurlijk door ons allemaal. Tussen de koppige buien door werden alle attracties gedaan door Gerry en de drie jongens.Ikzelf ging in niet te veel in vermits mijn rug weer serieus van zich liet horen.Van sommige attracties wordt je natuurlijk wel nat maar van eentje was het toch wel ECHT de moeite.En eigenlijk van hetgene waar we het minst van hadden verwacht,een waterglijbaan waar ze per twee inzaten.Kletsnat waren ze allevier en ik kon dan ook moeilijk anders dan in zo een winkeltje voor alledrie een t-shirt te kopen.Gerry had een t-shirt aan die heel snel droogt dus die vond het niet erg om zo te blijven lopen. Daarna ging hij nog met Bo in iets in en Yauheni en Brent wilden graag in de grote schommelboot,alleen jammer maar net toen waren ze aan het werken aan die boot.Dan nog maar wat stilletjes verder koppen dacht er eentje .Toen hij me dan vroeg om ook in dat te gaan waar Bo en Gerry inwaren kon ik me niet meer houden en zei nee.Ik vond het toen ook stillaan tijd om er eens hartig mee te praten want zo kon het niet verder.Ik vertelde hem dat het helemaal niet plezant was dat hij gans de dag een zuur gezicht trok terwijl we toch alles deden wat ze vroegen.Daarbij deelde ik hem ook mee dat wanneer hij niet veranderde ik zou bellen met de tolk.Oef ik had het beter wat uren vroeger gezegd want hij had door dat ik het meende en werd toch iets beter gezind.Iedereen kreeg nog een ijsje of suikerwafel en rond vier uur begon het jammer genoeg te regenen.Vermits we toch alle attracties gezien en gedaan hadden ,besloten we huiswaarts te keren.Denk dat we nog geen kwartier aan het rijden waren toen ons Boke al lag te slapen.Ook de andere twee waren heel stil en zelfs Gerry had het moeilijk om zijn ogen open te houden van mij nog maar niks gezegd.Maar omdat ik moest rijden vroeg ik toch aan mijn ventje op te praten tegen mij zodat ik het niet al te moeilijk kreeg . Eens thuis sliep ons prutske nog verder tot half acht .Omdat we s'middags al frietjes hadden gegeten bakte Gerry nog broodjes en er was ook soep.Yauheni verkoos toch liever sandwiches met salami te eten. Na het eten viel ook Gerry al snel in slaap op de zetel en hoe moe ik ook was,ik had nie de kans om een dutje te doen want hier liepen immers nog twee grotere bengels rond.Gelukkig waren ze rustig en speelden ze beide om de computer,eentje boven en eentje beneden. Toen Bo wakker werd moest die natuurlijk ook nog eten en maakte ik voor hem nog iets klaar. En dan kon er weer volop of ruzie gemaakt worden,of wild zijn boven ,allez noem maar op ,fijn was het in ieder geval niet.Tot het tijd was om te gaan slapen waren de twee jongsten echt niet zo flink.De ene stak het op de andere en omgekeerd en eigenlijk was het vooral Yauheni die het minste flink was .Toen ze dan eindelijk in bed lagen stond Yauheni hier beneden om te melden dat hij keelpijn had en een flesje water wou voor boven.Dus toch nog maar een pijnstiller en ik kreeg er ook nog een verhaal bij over iets met water.Ik ging dus maar even mee naar boven en bleek dat Bo een beker water had klaargezet op de kast om te drinken,de andere met iets had gegooid en nu al het water over de kast lag.Omdat ik al zoveel boos was geweest ruimde ik gewoon alles op en zei er verder niks meer over.Ze staken het toch op elkaar .Brent sliep op Bo zijn kamer zodat er vandaag uitgeslapen kon worden door de twee jongsten. Ook ik sliep langer omdat ik een rotnacht achter de rug had.Yauheni was pas na tien uur wakker terwijl Bo al om negen uur beneden was met papa.Brent was naar gewoonte naar het speelplein gegaan.Na het ontbijt begon de herrie gewoon opnieuw.Verschillende keren mocht ik brandjes blussen tussen die twee en konden ze het niet laten om de boel op stelten te zetten.En Yauheni zijn humeur bleek al niet veel beter dan gisteren.En iedere keer ik vroeg wat er was kreeg ik toch als antwoord:niks,is leuk,noem maar op maar nooit een echte reden. Dan toch maar even gebeld met de tolk en uitgelegd dat er moeilijk geluisterd wordt en we toch wel proberen ons best te doen voor allemaal.En uiteraard had ook Yauheni de eer om met de tolk te praten.Jammer voor hem kan ik het grootste deel wel verstaan dus wist goed dat hij niet altijd even eerlijk was .Ik kreeg daarna de tolk terug aan de tel terwijl hij ineens heel rustig naar boven ging spelen .De tolk vertelde me dat hij hier toch wel graag is,wel luistert naar ons en onszelf ook echt wel fijn vind.Indien het nog zou voorvallen zou de tolk toch wel een keer hierheen komen maar ik denk dat dat al lang niet meer nodig is.Na het gesprek kregen we een heel andere Yauheni te zien,eentje die plots wel weer heel lief was en niet meer koppig door de kamer liep.De boodschap was dus toch wel goed overgekomen. Bo en hij wilden zelfs lange tijd spelen met de plasticine en dit zonder ruzie maken of vieze gezichten.Na het middageten(versgebakken croisantjes en chocoladebroodjes) gaf ik hen beide een andere t-shirt want we gingen met hun naar de winkel .Omdat Bo al binnen twee weken opnieuw begint te trainen voor de voetbal gingen we om nieuwe schoenen .Ook Yauheni kreeg voetbalschoenen voor op school want de zijne thuis waren kapot .Naar hun beide normen waren ze vrij braaf al is shoppen voor geen van beide een echte hobby. Omdat het weer zo tegen zit en we nu niet veel met hun buiten kunnen doen besloten we langs de speelgoedwinkel te rijden en te zien of we iets vonden waar we hun binnen mee konden bezig houden.Een autobaan zagen ze allebei wel zitten en ik wist dat ook Brent dat wel leuk zou vinden.Eens thuis mocht Gerry die dan ook al snel opbouwen.En deze keer was het prutsie zijn beurt om de boel op stelten te zetten.Tja ieder zijn dag blijkbaar met het enige verschil dat ik daar nog makkelijker tegen kan inpraten omdat die kleiner is.Mieke en Wilko kwamen eten want ik wilde pasta maken maar met eens een nieuw recept en omdat Gerry andere dingen graag lust dan ik maakte Gerry iets klaar met mosselen voor de mannen en ik iets met kip voor mij en Mieke en Yauheni.De andere twee aten ook pasta maar gewoon met witte saus.Wat ben ik blij met een vaatwasser want drie verschillende gerechten is toch wel een hele boel rommel in de keuken.Yauheni vond het toch niet zo lekker en zei dat hij later nog wel iets zou eten.Een uurtje na het eten kreeg wie wou een ijsje en er was ook verse ananas.Yauheni wou liever fruit dan ijsje en nadat dat op was kwam hij vragen achter een sandwiches die hij dan ook snel kreeg. Er werd nog met de autobaan gespeeld en toen Bo het weer even moeilijk had ging Yauheni naar boven om daar verder te spelen met Brent.Na 13 dagen werd het toch wel tijd voor een kussengevecht We hoorden ze wel spelen maar het was niet dat er echt lawaai was dus lieten we hun maar doen. Daarna werd er nog even op de computer gespeeld en rond half tien lag iedereen op bed.Ze keken boven nog naar een film van pirates of the carribean(of hoe schrijf je het juist hé domme Els!!) en waren echt superrustig. Inmiddels is het al na twaalf uur en boven uiteraard al een hele tijd muisstil want iedereen is al lang in dromenland. Ook ik ga mijn bedje opzoeken want ben steendood. Morgenavond komt ons zus naar huis en ondanks ik weet dat ze haar echt wel al heeft geamuseerd en gaan shoppen is en morgen een dagje naar walibi gaat ,zal ik toch blij zijn dat er hier terug een meisje in huis is tussen al mijn mannen. Slaapwel en tot binnenkort. Els
Hallo allemaal, Ik zal misschien beginnen met het het weekend al te vertellen want inmiddels zijn we dinsdagavond en wordt het verhaal anders in één keer wel heel lang. Zaterdag ben ik met de twee jongsten naar Bauwel geweest naar een grote binnen-en buitenspeeltuin. We hadden daar met het bestuur afgesproken om nog even te vergaderen over het verloop van de busreis en om het laatste af te spreken voor het zomerfeest.Er waren nog enkele Wit Russische kindjes zodat ons venteke in zijn eigen taal kon spreken voor enkele uurtjes. Bo amuseerde zich ook met al de kindjes samen want er waren ook Belgskes bij natuurlijk. Rond half één hebben we eten besteld want onze kids kregen allemaal honger.Yauheni wou een curryworst met frietjes en Bo wou pannekoeken eten.Ik koos voor kaaskroketjes met frietjes.Iedereen at alles op maar het was daar dan ook superlekker om te eten. Rond drie uur werd het tijd om terug richting huis te rijden zodat we rond half vier hier waren. Omdat ik de nacht voordien niet te veel had geslapen ging ik eerst nog even rusten op de zetel terwijl de kids samen speelden.Kate mocht haar bagage al klaarnemen want zou na het zomerfeest met Elisabeth meegaan om daar enkele dagen te logeren. Rond zes uur ging ik dan samen met Gerry en Yauheni en Bo nog naar de winkel. Op het menu stonden aardappeltjes met worst en koude groenten.Op de groenten na at iedereen alles op . Na het de tafel te hebben afgeruimd en de keuken aan kant gebracht te hebben ,heb ik nog wafeltjes gebakken want eigenlijk had ik dat al een paar dagen beloofd maar het was er nog niet van gekomen. De wafeltjes vielen bij allemaal goe in de smaak . Rond half elf moest iedereen naar bed want zondag moesten we om half negen uit de veren. En makkelijk ging dat opstaan zondag helemaal niet,tenminste bij twee van de vier dan toch nie!! Ik vond het wel eens een leuk idee om hen met muziek wakker te maken maar vermits Kate en Brent zo een hekel hebben aan mama haar muziekkeuze zeiden die al heel snel ,JAJA we zijn wakker zenne hihihi. Bo dat viel al bij al na enkele keren roepen wel nog mee maar Yauheni raakte echt zijn bed niet uit. Hij had al enkele dagen last van keelpijn en ook zondagmorgen bleek hij bovenop die keelpijn ook nog een serieus hoestje te hebben.Nadat ik hem zijn kleren had gegeven ,heb ik hem dan maar snel medicijnen gegeven.Iets tegen de pijn en een hoestfles deden gelukkig snel wonderen. Eten zat er niet in bij geen van allemaal dus besloot ik de doos vers gebakken wafeltjes maar mee te nemen. Omdat we eerst nog langs moeke en bompa moesten om de twee oudsten af te zetten ,vertrokken we hier iets voor tien uur.Iemand van de twee zou met de moeke mee komen en de andere met de buren van moeke.En dus reden wij vanaf Branst verder met enkel onze twee prutskes bij ons richting Lint. Volgens mijn ventje des huizes heb ik een heeeeeee leuk trekje,overal en altijd veel te vroeg komen !!! En ja hoor ook deze keer presteerde ik het om weer een half uur te vroeg in Lint te zijn.:( Dan nog maar even wachten in de auto tot de anderen er ook waren en dan konden we beginnen aan ons zomerfeest. Tenten werden opgezet,spelletjes klaargezet,tafels en stoelen werden bijgehaald en verdeeld over de zaal,er werden vlagjes opgehangen en ga zo maar door.Enkele van ons vrouwen maakten de fruitsla al klaar waar ook ik mee hielp. Rond één uur was ons moeke er al want zij had nog twee grote marktparapluus(of hoe je het ook al schrijft ) mee voor twee spelletjes en uiteindelijk bleken we die ook te kunnen gebruiken want heel even kregen we toch wel wat regen. Ook sommige andere mensen waren er al vrij vroeg zodat wie op dat moment koffie vroeg ,toch nog even moest wachten want daar waren we nog mee bezig.Tja half drie is dan ook geen één uur hé ! En dan kon ons feest echt goed beginnen.Iedereen nam zijn plaats in ,een deel aan de spellekes,enkele aan de toog,Marika en Daisy deden het onthaal en ik mocht vliegende reporter spelen en verhaaltjes sprokkelen voor de express.Omdat Marika haar camera vergeten was vroeg ze of ik tussendoor ook nog wat foto's kon nemen voor op de website te plaatsen.Maar er was ook iemand aanwezig met een proffesioneel fototoestel en toen ik haar vroeg of ze ons de foto's wou doorsturen wou ze dit met plezier doen.Deze zullen dan ook veel beter en mooier zijn dan die van mijn klein cameraatje.Vooral aan de nieuwe gastgezinnen vroeg ik hoe het meeviel met dit nieuwe avontuur.Sommige waren heel positief,anderen hadden toch wel wat moeite met de aanpassing of het gedrag van het gastkindje.Tja we weten dat ze niet allemaal hetzelfde zijn en dat de ene al wat stiller en teruggetrokkener is dan de andere die dan weer superdruk kan zijn.Maar de meeste mensen waren heel positief en ik heb niemand gehoord die zei:dit wil ik geen tweede keer meer doen.Wat ik tot nu toe vernam was dat iedereen unaniem zei dat ze volgend jaar hun gastkindje zeker terug willen zien.Ik had ook nog een babbel met tolk Hannah over de situatie bij Yauheni thuis want we verstaan hier wel dat we hem niet mogen vertellen dat mama naar het ziekenhuis moet,het is toch wel niet zo simpel om hem niet naar huis te laten bellen die periode zonder dat we echt weten wat er speelt. Ook Hannah vond het beter dan we even contact opnamen met de mama en we zijn ons dan even appart gaan zetten om te bellen naar haar. Jammer genoeg kregen we geen goed nieuws te horen,al had ik in mijn achterhoofd wel al door dat het ernstig was en had ook Marika me al verteld dat het wel eens serieus kon zijn,je schrikt toch als je hoort dat iemand echt wel heel serieus ziek is. Ik kon mijn tranen dan ook niet bedwingen en gelukkig ken ik Hannah al van in Wit Rusland zodat we nog even samen konden praten vooraleer ik me terug onder de mensen begaf.Uiteraard werd ook Marika ingelicht en maakten we afspraken hoe we het gingen regelen met ons ventje.Er wordt nog gebeld de dag voor ze naar het ziekenhuis gaat ,de gsm gaat mee naar de kliniek dus na een dag of vier kan hij haar zo bereiken en de papa thuis zal contact blijven houden via v-contact(soort facebook van ginder)zodat alles toch zo normaal mogelijk lijkt. Uiteindelijk hebben we tussen 26 juli en 1 augustus hier geen tolk wat het iets moeilijker maakt wanneer er zich problemen zouden voordoen. En nu terug wat vrolijker want het feest was echt wel de moeite hoor ! De kids speelden erop los,er was ook karaoke en ons Kate zong heel mooi een liedje en ook onzen bompa bracht het beste van zichzelf.Natuurlijk kon ik niet achterblijven en samen met Daisy zong ik oya ley ley van K3 om in de kindersfeer te blijven hihihihi. Er was ook een spelleke met water waar de Ludo stond samen met zijn zoon Tim en ja ,je kan het al raden ze konden het niet laten om toch ook even met het waterpistool in mijn richting te spuiten. Nog zo een slechte eigenschap van mij,wanneer je met water begint te spelen kan ik het niet laten om hetzelfde terug te doen.En zo was ik al heel snel omgedoopt tot een klein waterkiekske!!AL kon ik het niet nalaten om ook die twee mannen hun verdiende loon terug te geven uiteraard. Rond vijf uur was het dan tijd voor de BBQ die door jong en oud gesmaakt werd. Gerry die in de namiddag aan een spelletje had gestaan had toch een kwartier de tijd om te eten want moest om zes uur aan de toog helpen samen met de Ludo. Ook ik heb niet langer dan een kwartier aan tafel gezeten want je hebt eigenlijk wel altijd iets te doen. Rond half zeven was er dan de valkenier die gratis een demonstratie wou komen geven voor de kids. Natuurlijk werd de uitleg zowel in het Nederlands als in het Russisch gedaan zodat ze allemaal konden volgen wat er ging gebeuren.En daarna mochten degene die wilden ,de woestijnbuizerd die hij bijhad,lokken op hun arm. Ook voor de valkenier was het best een heel avontuur en eigenlijk voor de vogels nog meer want het was de eerste keer dat hij voor een groep met de vogels werkte. Ondertussen werd ook het dessertenbuffet klaargezet zodat er veel toch liever een ijsje,pannekoek of fruitsla gingen eten dan bij de vogels te blijven.Op zich niet zo erg want dan was het iets rustiger. Nadat iedereen van de kids geweest was wou ik toch ook even de vogel op mijn arm hebben .Hij legde uit wat ik moest doen en Gunther was nog in de buurt om foto's te nemen die jullie kunnen zien op mijn facebook want hier krijg ik nog steeds geen foto's gepost. Ik nam daarna nog een klein intervieuw af bij hem voor ons krantje en op zijn beurt wou hij ook wel wat uitleg over onze organisatie. En dan werd het stilletjes aan tijd om te beginnen met opruimen. Eens de meeste mensen weg waren konden de tenten afgebroken worden ,stoelen en tafels weer aan aan de kant,de afwas en noem maar op. Boke was met moeke mee naar huis om te slapen,Mieke en Wilko hadden Brent al thuis afgezet en Kate was zoals eerder gezegd mee met Elisabeth en Rob die twee Wit Russische meisjes bij hun hebben. Ook Yauheni hielp flink mee met opruimen al was hij echt wel steendood van het vele spelen. Uiteindelijk zijn we iets na elf uur in Lint vertrokken om goed half twaalf thuis te zijn aangekomen. Brent was nog wakker dus ze konden samen naar boven en ik deelde mee dat er lang moest geslapen worden want sinds Yauheni in België is ,heeft hij nog geen enkele dag langer dan negen uur geslapen. Ik en Gerry praatten nog even na over de dag en ook de emoties die we te verwerken kregen en lagen tegen één uur ook in ons bed. Moe maar voldaan van een supergeslaagd weekend. Groetjes Els
Hallo allemaal, had net alles geschreven van het weekend maar blijkbaar is er iets fout gegaan bij het toevoegen zodat ik opnieuw kan beginnen. Vermits we morgen voor een ganse dag weg zijn zullen jullie nog even geduld moeten hebben want nu nog opnieuw beginnen lijkt me niet zo een goed idee.Het verslag van het weekend is iets te groot dus ik doen mijn best om morgen alles te posten. Kan jullie wel al vertellen dat het een zeer geslaagd weekend was en dat alles hier nog steeds super gaat. Tot morgen allemaal. Els
Zomeravontuur met Yauheni
)
