Hallo allemaal,
het heeft lang geduurd maar eindelijk kan ik weer op mijn blogje!!!!
Onze laptop was gecrasht en nu hebben we een vaste pc maar was nog iets niet in orde waardoor ik niet meer kon bloggen.
Allereerst een heel gelukkig nieuwjaar aan iedereen!!
Ondertussen is er hier natuurlijk ook wel al één en ander gebeurd.
Sinds deze week ben ik officeel meewerkend lid van de vereniging.
Mijn takenpakket had ik de vorige keer al verteld.
Vandaag heb ik een heleboel scholen gebeld om te vragen of onze flyer in de plaatselijke schoolkrant mag staan.
Op één school na was iedereen meteen positief en ofwel verschijnt het in de schoolkrant,gingen ze het op de site zetten of gingen ze een briefje meegeven met de kinderen.
Al komt er maar één gastgezin van deze regio bij,dan zou ik al heel blij zijn met het werk dat ik er ingestoken heb.
Op nieuwjaarsavond,terwijl we aan het eten waren ging hier de telefoon.Ja hoor ,Yauheni was ons niet vergeten en belde om de beste wensen over te brengen.We waren van plan om op nieuwjaarsdag te bellen maar hij was ons dus lekker voor.
De week erna heb ik gebeld om te vragen wat hij nog kan gebruiken van kleding.Als ik met Pasen ga,neem ik nog gerief mee wat hij het dringendst nodig heeft.
Zijn mama kwam ook aan de telefoon en terwijl ik zo mijn best doe om Russisch te praten antwoorde ze mij in het Nederlands.Ik schrok er echt wel van hoor!! Yauheni vertelde me dat hij samen met mama aan het oefenen was om een beetje Nederlands te leren.
Wat hij zeker nodig heeft zijn shorten,ok nu is het nog wel winter maar tegen als we in april gaan kan het er soms toch wel al iets warmer zijn dan bij ons.Het tegendeel kan ook,dat er nog sneeuw valt.
Ik heb in de solden hem ook al een aantal truien gekocht om deze zomer mee te geven en voor april heb ik één trui en nog een luchte lange broek.
Vandaag ben ik met Bo onder de middag naar het gemeentehuis geweest om onze reispas aan het vragen.
Soms merken we dat hij precies niet veel zin meer heeft om mee te gaan maar ik denk dat het vooral komt omdat hij een beetje bang is voor de lange busreis.
Volgende week zondag is het dan nieuwjaarsreceptie in Lint met alle ouders en mensen die eventueel ook een kindje willen bijhouden.
Er zal dan ook een film getoond worden van de vorige Paasreis.Zo kunnen we ons toch al een beetje een beeld vormen hoe het ginder is hé.
De Russische les ligt momenteel even stil.Alexander is van werk veranderd en heeft het momenteel heel druk.Ook studeert hij ondertussen nog verder voor dokter dus zal ik het even moeten doen met mijn woordenboeken die ik hier thuis heb.Toch probeer ik om nog een deel nieuwe woorden bij te leren.
Het zal best snel april zijn en ik kijk er heel erg naar uit
groetjes en tot de volgende keer
Els

17-01-2011 om 16:19 geschreven door Els  

Hallo,
morgen heb ik de eerste test van wat ik geleerd heb afgelopen twee weken.
Op één zinneke na heb ik het denk ik allemaal wel onder de knie maar dat zal morgen wel blijken natuurlijk!!
Vorige donderdag is Ludo(iemand van het bestuur) hier geweest om kerstgerief op te halen voor de kerstmarkt die vandaag doorging in Edegem.
Ons moeke had heel veel kerststukjes en kerstkransen gemaakt die ze konden verkopen.
Marika vond het ook wel leuk om het kraampje mee te versieren.
In Leuven is er ook gans de week een kerstmarkt waar mensen van onze vereniging staan en wat er in Edegem niet verkocht werd vandaag ,gaat mee naar Leuven.
Omdat ik de laatste dagen toch ietsje minder pijn heb aan mijn rug,besloten we toch om vandaag zelf ook even naar Edegem te gaan.Enkel Kate had zin om mee te gaan,Brent bleef thuis en Bo was bij moeke dus dat kwam goed uit.
Het was daar een gezellige bedoening en er werden nu al grapjes gemaakt voor de komende paasreis.
Vrouwen zijn nu eenmaal een geliefkoosd iets om te plagen hé!!!
Ik had zelf ook voorgesteld dat ,als er iemand stopte in het bestuur,ik dit wel zou zien zitten .
Marika vond dit meteen een leuk idee vooral omdat de meesten van de organisatie van regio Antwerpen komen en als er hier huisbezoeken gedaan worden ,is dat voor hun steeds een eindje rijden.
Indien er hier gastgezinnen bijkomen(wat we natuurlijk heel erg hopen)zal Marika de eerste keren met mij meegaan en daarna zal ik hier in de buurt de uitleg aan de mensen geven.
Omdat ze wel doorhebben dat ik graag schrijf,werd me ook gevraagd om tijdens de zomerfeesten bij de mensen eens te polsen naar hun ervaringen zodat er ook van anderen (die minder graag schrijven)iets in de express terecht komt.
Ik vind het nog steeds een superleuk project om me nuttig bij te maken.Ik weet dat er hier in België ook heel veel mensen zijn die het moeilijk hebben maar langs de andere kant wat onze organisatie doet is ook belangrijk.
Ludo vertelde hier donderdag nog dat na één maand hier verblijf van die kindjes hun bloedwaarde(vooral schildklier)meer dan de helft verbeterd zijn .Dit bewijst toch wel de noodzaak waarom we ons hiervoor inzetten.
Vorige week heeft Yauheni zelf gebeld naar hier.Natuurlijk was ik superblij om hem te horen.
Ik vroeg hem welke maand hij deze zomer komt , of dat hij twee maanden wil komen .En inderdaad zoals we wel al half wisten zal hij gans de zomer hier verblijven.
Het praten gaat ook wel iets makkelijker aan de telefoon.Ik heb ook nog een extra Russisch boek hier waar ik sommige woorden uit kan halen .Soms duurt het wel even voor ik het juiste gevonden heb maar met wat geduld lukt het vrij goed.
Ook Bo heeft aan de telefoon geweest.En wat voor de eerste keer eens heel leuk was voor ons.... er volgde geen huilconcert nadat ze met elkaar gepraat hadden.
Deze week vertel ik wel hoe de Russische test van morgen verlopen is en of ik aan een tweede les kan beginnen.
Nog een prettige zondagavond en tot één van de volgende dagen.
Groetjes Els

12-12-2010 om 20:44 geschreven door Els  

Privjet (vrije vertaalde schrijfwijze) of hallo allemaal
Ja hoor,we zijn er aan begonnen.
Deze morgen toen ik de mailbox opende was de eerste les er.
Het beloofd toch niet zo gemakkelijk te worden.
Natuurlijk met een zoon(onze Brent) die latijn volgt is het al helemaal lachen geblazen.
Ik vraag me dan ook af hoe die gasten op enkele maanden tijd zoveel woorden onder de knie krijgen.
Maar ik zal hem wel bewijzen dat het me ook lukt om da beetje Russisch onder de knie te krijgen.
Deze eerste les zijn vooral woorden die ik nodig zal hebben om de basisdingen op een dag te verstaan zoals afwassen,naar de winkel gaan,gaan wandelen en die dingen.
Al een geluk er staan toch al wel enkele dingen bij die ik al kon voor deze les toekwam ,dus minder om te leren hiha.
Ik hoop tegen eind volgende week dit onder de knie te hebben.
Eens ik zover ben is er Alexander om me in het Russich te overhoren.Dan zal ook blijken of ik alles juist uitspreek want de klanken verschillen toch wel sterk van onze taal.
Maar al liggend op mijn zetelke oefen ik maar rustig verder.
Ik hoop dan ook binnen korte tijd als ik bel naar Rusland om toch een ietsiepietsie meer te kunnen zeggen tegen de mama van Yauheni.
Nog een leuk Sint weekend allemaal
Groetjes Els

04-12-2010 om 21:11 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
jammer genoeg ben ik nog niet kunnen beginnen met studeren.Niet omdat ik niet wil maar omdat er op de computer van Alexander een virus is binnengeslopen waardoor hij me het eerste deel niet kan doorsturen.Ik zal dus nog even geduld moeten hebben maar hij heeft me vandaag beloofd dat ik ten laatste maandag zou kunnen beginnen.Desnoods ging hij het zijn oudste zoon gewoon laten schrijven voor mij.
Langs de andere kant heb ik natuurlijk nog mijn Russisch boek waar ik dan maar al wat woorden uit leer.
Wat wel grappig is ,is dat ons moeke ook meedoet(tenminste nu nog wel hihi).
Zo wil ze heel graag goedemorgen-middag-avond,dank u alstublief en noem maar op kennen.
Wel leuk als we nu naar elkaar bellen,we gebruiken nu steeds wel één of ander Russisch woord.
Vandaag zat ook de express in de brievenbus...
Ik keek er al een paar dagen naar uit want wist dat mijn verslagje er zou instaan.
Er werd aan de gastouders van deze zomer gevraagd om een verslagje te schrijven over afgelopen zomer.
We waren maar met twee die dit gedaan hebben.
Of het de bedoeling was weet ik niet maar volgens mij was toch zeker één derde van de express gevuld met tekst van mij!!!
Tja als ik begin te schijven kan ik ook zo moeilijk stoppen en ik vond het ook niet zo makkelijk om op één blad een ganse maand samen te vatten,het werden er uiteindelijk bijna vier.
Vandaag zijn ook de papieren voor de reis toegekomen.
Als alles blijft verlopen met mijn rug gelijk het nu gaat zal ik dan toch mee kunnen gaan...
Vijf januari wordt er een nieuwe nmr scan genomen en als die goed is dan kan ik hopelijk het licht echt op groen zetten.
Momenteel moet ik van de dokter wel zes weken zo goed als mogelijk plat liggen.
De pijn is nog niet veel verbeterd maar ik weet wel al dat er (normaal gezien )geen nieuwe operatie gaat komen.
Door overbelasting enkele weken geleden is de zenuw verkleeft met de vorige operatie en daar komt de pijn van.
Maar ik houd de moed erin en geloof dat het wel goed gaat komen.
Er moet nu ook gezorgd worden voor het visum van mij en Boke .En omdat hij minderjarig is moet er ook een document van de gemeente opgemaakt worden waarin ik en Gerry de toestemming geven om hem mee te nemen naar het buitenland.
Dit is eigenlijk tegen ontvoering van kindjes in het buitenland.
Ook moeten we beide nog zorgen voor een reispaspoort.
Het visum is enkel kwestie van invullen en een pasfoto opkleven want daar zorgt Marika voor de rest voor.De reispaspoorten moeten we zelf doen maar heb ik nog even tijd voor.
Hopelijk kan ik als ik volgende keer schrijf iets meer vertellen over hoever ik sta met leren:)
Voor de mensen die intresse hebben in de express,ik denk dat als je binnen enkele dagen surft naar de website van hart voor tsjernobylkinderen,je het daar wel kan lezen(link staat aan de zijkant van mijn blogje).
Wij hebben hem vandaag gekregen dus in principe wordt hij dan enkele dagen erna gepost op hun website.

Groetjes en tot de volgende keer.
Els

03-12-2010 om 21:07 geschreven door Els  

Hallo,
de eerste kennismaking is achter de rug.Hier sta ik nu mooi met mijn Russisch boek voor beginners!!!
Ik had het beter toch niet gekocht want dan moet je toch al ietsje meer kunnen dan ik is gebleken.
Het plan is als volgt.Deze week krijg ik een eerste reeks zinnen ,basiszinnen zeg maar, die ik dan moet leren.
Daarna is er opnieuw samenkomst met Alexander(papa van Nikita)en de mama en is het de bedoeling dat wat ik dan al geleerd heb ,in het Russisch ga zeggen.Ik schiet nu al in een zweet hihihi.
Hij zal me eerst zowat de indeling van de dag in het Russisch leren en basisdingen zoals drinken vragen en dergelijke.
Als we dan binnenkort samenkomen zal er geen Nederlands meer gepraat worden voor het stuk dat ik heb moeten leren.
Ergens zal ik dus ook mezelf moeten overwinnen en het durven spreken.
Ik had toch ook de indruk dat ze Bo wat woorden willen bijbrengen in de toekomst.
Eigenlijk was het echt een hele leuke avond(pijn neem ik er nog steeds bij).Doordat ik toch meer neerlig en heel weinig kan doen momenteel moet het me lukken om op korte tijd het eerste deeltje te leren.
Ik wil nu al deze mensen echt bedanken omdat ze hiermee willen helpen.
Als ik zelf een beetje Russisch spreek zal het ook volgende zomer een stukje makkelijker zijn voor Yauheni en natuurlijk ook voor de reis.
Hopelijk krijg ik morgen bij de dokter toch redelijk nieuws en heb ik reden genoeg om te zorgen dat ik dat Russisch onder de knie krijg!!!
Ik wil dit echt heel graag dus duimen jullie even met me mee voor morgen?
Slaaplekker, Els

29-11-2010 om 22:34 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
misschien had ik het nog niet verteld maar in April zal ik samen met Boke een weekje naar Wit-Rusland reizen samen met de organisatie.
Helemaal zeker ben ik er alleen nog niet van omwille van mijn rugprobleem van de laatste weken.Dinsdag heb ik afspraak bij de specialist en hopelijk weet ik dan iets meer;
Om me ondertussen toch maar al wat nuttig te maken heb ik van mijn lief ventje een boek gekregen "Russisch voor beginners".Ik weet dus wat doen de volgende tijd terwijl ik de meeste tijd van de dag toch doorbreng op de zetel.
In de klas bij ons Boke zit een kindje afkomstig van Rusland en de mama en papa spreken beiden redelijk goed Nederlands en willen me helpen om deze moeilijke taal onder controle te krijgen.
Of me dat lukt kunnen jullie de komende tijd lezen op ons blogje.
Ik weet nu al dat het toch niet zo makkelijk zal worden want het is best een heel moeilijke taal.
Mijn bedoeling is vooral om me toch een beetje verstaanbaar te kunnen maken en ook dingen te verstaan als ze daar tegen me spreken.
Terwijl ik nu toch aan het schrijven ben geef ik ook even een up-date van de laatste tijd.
Ongeveer om de twee weken bel ik met Yauheni of met de mama als hij niet thuis is.
Vermits zowel zijn Nederlands en mijn Russisch niet bepaald sterk zijn verloopt het niet altijd even makkelijk.
Ook Bo mag als ik bel meestal even aan de telefoon komen maar hoe moeilijk hij het had bij het vertrek van Yauheni,zo moeilijk heeft hij het nu nog steeds bij het bellen.Meestal komt er niet veel meer dan Dag Yauheni alles goed en dan krijgt mama de telefoon terug en volgt er nog steeds spontaan een huilconcert.
Ik kan dus alleen maar hopen dat het met mijn rug goed komt en we zeker kunnen gaan want hoe ga ik dat aan ons klein ventje uitleggen hé moest het niet doorgaan!!!
Ook vandaag heb ik gebeld maar Yauheni was er niet.In mijn beste Russisch heb ik dan toch maar geprobeerd om met Natasha(zijn mama)te praten.Alleen is dat nog een heel stuk moeilijker dan met hem natuurlijk want hij spreekt nog een beetje Nederlands.
Ze vertelde me dat hij niet thuis was (tenminste dat begreep ik dan toch).Ik stelde voor om woensdag of vrijdag terug te bellen maar kreeg snel njet njet te horen(nee dus)
En daar zat ik dan hé,wat moest ik nu nog verzinnen ...
Ik zei dan maar dat ik ging bellen in december en toen klonk er een heel harde Da!!! wat betekent ja heel goed.
Dus volgende week probeer ik het gewoon opnieuw.
Het gebeurd soms dat de kids daar voor enkele weken naar een soort preventorium moeten om aan te sterken maar ik weet niet of dit ook bij hem nu het geval is.
Enkele weken geleden hebben we ook een kaasavond gehad met de organisatie.Het was leuk om al de gastgezinnen terug te zien,vooral degene waar we dan al echt contact mee hadden tijdens de voorbije zomer.We zaten ook allemaal samen aan één tafel en konden zo ons afgelopen avontuur met elkaar uitwisselen.
Ik had ook Yauheni zijn foto-album mee ,wat jammer genoeg net een dagje te laat hier was toegekomen zodat hij het nog niet had kunnen meenemen.
Van Marika kreeg ik toen heel leuk nieuws,namelijk in die week zou er iemand naar Wit Rusland vertrekken en ons album meenemen en bij Yauheni bezorgen.En inderdaad een goede week later kregen we telefoon vanYauheni om ons te bedanken voor het album .Arnold(die naar Wit Rusland geweest is)moest ons ook zeker laten weten dat we heel welkom zijn met de paasreis en ze er echt naar uitkijken om ons te zien.
Toch doet het deugd als je die reactie dan krijgt.Yauheni had het met al zelf aan de telefoon verteld maar Marika belde ons er nog eens extra voor op om het nieuws van Arnold door te zeggen.
Ook op school heeft Bo al verteld van zijn Russisch vriendje.En toeval of niet,het project dit jaar in de lagere school is net'over de grenzen heen'.
Omdat er in zijn klas een Russisch kindje zit had juf Anja Rusland als land gekozen.
Bo had zijn foto-album wel al eens meegenomen maar net nu ze er over gingen leren was het al vertrokken naar Rusland.
Ik heb dan toch nog maar een nieuw boekje in elkaar gestoken zodat hij het enkele dagen later mee kon nemen naar school.
Ook had ik aan de juf voorgesteld om wat te komen vertellen over ons Russisch kindje.Bo kan wel zeggen van waar hij komt maar waarom dat is dat lukt nog niet.Hij is dan ook nog maar zeven dus wou ons mama dat wel doen.
Ik had van Marika een landkaart mee van het getroffen gebied en ook een aantal foto's en documentatie.
De kindjes van zijn klas luisterden geboeid en gelukkig had ik ook wat hulp van de juf om hen rustig te houden hihihi..
Toen de juf vertelde dat dit eigenlijk ook een manier is van mensen van een ander land te helpen kreeg ons prutske het toch weer heel moeilijk.We hebben hem maar even met rust gelaten en de juf vertelde aan zijn klasgenootjes dat hij het een beetje moeilijk had omdat hij zijn vriendje zo mist.
Zoals ik in het begin van mijn blogverhaal vandaag vertelde ga ik dus nu moeite doen om toch wat Russisch te leren.
Ik zal hierbij de hulp krijgen van de ouders van Nikita(kindje uit Bo zijn klas)die me zullen helpen met de basis en hoe ik nu eigenlijk aan deze taal moet beginnen.Ik ben deze mensen dan natuurlijk ook heel dankbaar.
Vanaf nu zal ik dus geregeld iets posten hoe ver ik sta met de lessen.
Ook zal ik af en toe een up-date geven hoe het met de rug gaat en of de reis echt wel door kan gaan.
groetjes en om het even in het Russisch te zeggen dasvidanja!!( tot ziens)

28-11-2010 om 22:06 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
het is me gelukt om eindelijk nog enkele foto's van Yauheni op mijn blogje te krijgen.
Ondertussen is hij een week weg hier en ik moet toegeven dat ik hem echt heel erg mis.
Hoe snel je toch went aan eentje meer
Ondertussen is er een nieuw schooljaar begonnen en weet ik dat Yauheni dit jaar naast Duits ook Engels zal krijgen op school.Dus volgend jaar spreken we niet drie maar vier talen door elkaar hihi.
Morgen ga ik als ik gedaan heb met werken een briefje naar hem schrijven.Ik denk dat er hier nog wel eentje voor te vinden is(ons Boke natuurlijk hé) maar Brent zal ook wel iets schrijven en hopelijk ons zus ook.
Alleen nog iemand zoeken om de brieven te vertalen in het Russisch maar ik geloof dat ik via de organisatie wel kan laten vertalen.
Misschien bellen we deze week ook nog wel een keertje naar hem maar het is zo moeilijk omdat ik nu niet kan aanwijzen in een boekje als ik weer eens iets fout uitspreek!!!
Groetjes en tot de volgende keer
Els

02-09-2010 om 22:21 geschreven door Els  

02-09-2010 om 22:15 geschreven door Els  

02-09-2010 om 22:06 geschreven door Els  

Deze week ga ik vast en zeker nog een deel foto's op de blog zetten voor degene die nog even willen meegenieten.

28-08-2010 om 23:49 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
gisterenavond waren de kindjes pas na half elf in het hotel.Ze kregen toen nog lekker eten en dan was het al tijd om te gaan slapen.
Deze morgen vertrok immers de bus al terug om half acht.
Om kwart voor tien deze morgen waren ze aan de Wit -Russische grens.
Er waren maar twee bussen voor hen dus het ging snel vooruit.
Af en toe werd er nog gestopt voor iets te drinken of te eten en natuurlijk ook om te plassen.
Rond half negen Wit-Russische tijd zouden onze vriendjes aankomen in Rechitsa,dus voor ons is het dan pas half acht.
De eerste die van de bus ging was Mikalai,de tolk.Hij werd afgezet in Zinkavichi ,een ander dorp.
Wij gingen hier vandaag naar het vuurwerk kijken op de kaai.Maar voor we vertrokken waren Mieke en Wilko hier nog op bezoek.Gelukkig vertrokken we niet te vroeg.Ik had Yauheni gevraagd om te bellen als hij thuis was en ik heb zo een stil vermoeden dat hij werkelijk zodra hij thuis was al belde
Onze lieve schat klonk super enthousiast en praatte volledig in het Nederlands tegen mij.Toen ik voor de grap zei dat hij moest douchen en slapen kreeg ik de gekende WA JOW te horen!!
We kregen de groeten van gans de familie daar en ik deed hem natuurlijk ook een goeie dag van iedereen hier.Ook Boke mocht even aan de telefoon.Natuurlijk was ook hij dolblij om hem even te horen.
Hij vertelde dat zijn mama heel blij was met al de kleren en dat hij nu nog wat ging spelen.
Ik kon meteen raden met wat natuurlijk.Bij zijn gerief zaten zijn verjaardagscadeautjes nog van lego die hij hier nog niet gemaakt had.Ik denk hem kennende dat hij daar nog wel een deel van zal gemaakt hebben.
Voorlopig is het de laatste keer dat ik hier schrijf.
Enkel als we van hem horen via brief of mail zal ik dit op mijn blogje zetten.
Maar ik sluit het blogje niet af want met Pasen ga ik immers naar daar en dan kan ik hier gewoon verder schrijven.
Alvast bedankt voor al wie mijn blogje gevolgd heeft.
We hebben met gans de familie echt genoten van deze maand samen met Yauheni en hebben hem echt allemaal in ons hart gesloten.
We kijken alvast uit naar zijn volgende vakantie hier volgend jaar.
Vele groeten en tot...
Els

28-08-2010 om 23:48 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
de eerste dag zonder ons Yauhenike hier.Bij Boke vloeiden er deze nacht nog even traantjes en ook deze morgen had hij het nog even moeilijk wist ons moeke te vertellen toen ik haar belde.
Ik zelf moest vandaag naar de begrafenis van Stefan.
Van de ene emotie naar de andere ,het is toch niet alles.
Om kwart voor zes deze morgen is de bus met onze Russische vriendjes de grens overgestoken met Polen.
Deze nacht was er een enorme file en ook heel veel regen.
Om negen uur hebben ze dan ontbeten(hadden we zelf nog meegegeven )en nog steeds viel er heel wat regen.
Rond half één deze middag zaten ze op 200 km van Warschau.Rond die tijd deden ze ook een plas-en drinkstop.
Rond half vijf waren ze dan aan de mac donalds.Natuurlijk hebben ze daar allemaal van genoten maar welk kind geniet daar niet van hé
Om half zeven hielden ze nog een dringende plasstop in Warschau.Ze hebben over die 200 km dus nog best veel uren gereden.Het enige wat ik vooral lees is dat er enorme files zijn en dat het weer echt blijft tegenzitten;
De laatste keer dat ze gepost hebben was rond acht uur en dat was niet zo leuk nieuws.Nog steeds zijn er enorme files en zijn er een aantal kinderen ziek geworden op de bus.
We kunnen dan alleen maar hopen dat ze snel door die files door geraken en arriveren in het hotel.
Daar krijgen ze nog hun avondmaal en zullen ze de nacht doorbrengen.
Ik denk als ik het zo lees dat ze toch langer dan voorzien onder weg zullen zijn en de reis op zich duurt al zo lang
Het is nu elf uur en ik vertel jullie morgen wel hoe laat ze uiteindelijk aan het hotel waren.
Er zitten steeds een paar uur tussen voor we zelf doorkrijgen waar ze zich bevinden.
Groetjes en tot morgen
Els

27-08-2010 om 22:49 geschreven door Els  

Hallo,
vandaag de laatste dag met Yauheni.
Deze morgen heeft hij geslapen tot iets na tien uur.
Ik was zelfs al naar de winkel maar Gerry was thuis dus ik moest me geen zorgen maken.
Toen ik rond twaalf uur thuis kwam was hij de eerste die me verwelkomde.De gordijn ging opzij en zwaaien dat hij deed.
Ik stelde voor dat nog even zou bellen met zijn mama want toen hij gisterenavond belde was enkel de papa thuis.
Voor de eerste keer sinds hij hier is volgden er echte tranen.Toen het gesprek gedaan was vroeg ik wat er scheelde maar hij wou niet veel zeggen.Toch kwam ik er snel achter dat hij het moeilijk heeft om naar huis te gaan.Natuurlijk mist hij zijn mama en papa maar hij is ook heel graag hier.
Na een goeie knuffel ging hij toch maar verder boven spelen met Bo en Brent.Een beetje later stond hij terug bij ons want Bo was aan het wenen.Dus vroeg ik aan Bo om bij mij te komen.Wat ik niet voor mogelijk had gehouden gebeurde al uren voor we Yauheni moesten wegbrengen.Bo vond het vreselijk dat hij naar huis moest en er was echt geen stoppen met wenen aan.Ook al legde ik uit dat het bijna terug school is en Yauheni ook naar school moet,hij vond het zo erg dat hij zijn vriend naar huis moest zien vertrekken.Met zijn DS maakte hij een aantal foto's van Yauheni zodat hij er zelf ook heeft.Niet dat ik er geen heb op de pc maar dat was voor Boke niet voldoende.
Uiteindelijk gingen ze toch terug spelen maar echt vrolijk werd ons Boke toch niet.
Van de winkel had ik nog ananas meegebracht want dat eet Yauheni heel graag.Gerry sneed hem in stukjes en al snel waren ons twee vrienden aan het smullen.
Rond half drie heb ik hem dan nog twee sandwiches laten eten .Op de bus mogen ze vanavond ook nog wel iets eten en krijgen ze ook nog koffiekoeken .Daarom had ik hier thuis het ontbijt en middageten allemaal wat verlaat.
Eens de sandwiches op zei ik dat hij nog even mocht gaan douchen en propere kleren moest aan doen.Het gebeurde zelfs zonder zeuren.
Nadat wij ons hadden klaargemaakt was het bij half vier en tijd om te vertrekken richting Lint.Moeke en Bompa reden ook mee samen met Sepke.Enkel Kate was er niet bij.In de auto ging het er gelukkig terug wat vrolijker aan toe.Eens daar speelden onze jongens nog buiten .Yauheni had deze morgen volgens de tolk echt enkel verdriet omdat hij bij ons weg moest gaan.Ik sprak nog met enkele andere gastgezin-mama's en kreeg mijn moed ook vol.Tjonge en ze moesten nog vertrekken.Gelukkig was het snel tijd om de bus in te laden en kon ik me herpakken.Met moeite kregen ze alle gerief in de bus geladen.Iedereen nam afscheid en wonder boven wonder kwamen er geen traantjes .Nog een knuffel en toen toch maar de bus op.Alleen kon die bus niet vertrekken want er bleken papieren niet in orde te zijn.Na bijna een half uur mochten de kids dan nog maar even terug van de bus.Of dat voor Bo nu zo een goed idee was weet ik niet want je raadt het al,deze keer kwamen er wel tranen.En ook ik had het nu heel moeilijk.Toen Ellen ,de tolk,dan nog even alle gastgezinnen bedankte stond ik daar ook te wenen met Boke op mijn arm en Yauheni in mijn armen die inmiddels ook weende.Alle kids moesten toen de bus op maar zoals zovelen wilde ook Yauheni niet meer op de bus.Dan nog maar een knuffel een een zacht duwtje richting de bus.Alle kids kregen op de bus nog een armbandje om,iedereen werd geteld en uiteindelijk met bijna een uur vertraging vertrok de bus.En daar bleven we achter met heel veel wenende ouders en kids.
Eens in de auto kon ik me nogal snel herpakken maar Bo bleef wenen.We reden bijna een uur terug naar huis en ik denk niet dat hij vijf minuten gestopt is met wenen.Waarom kan hij niet sneller terug komen,mag ik met Pasen dan niet mee met jou mama,kan ik nog niet met hem chatten op de pc mama.De vragen bleven komen maar onze uitleg kon hem niet echt sussen.Dan maar zijn gedachten op iets anders proberen krijgen ,hij mag deze avond bij moeke slapen,maar ook dat hielp niet.
Eens thuis moest ik eerst nog even langs de voetbal om te horen bij welke ploeg hij nu gaat spelen.Gerry had hem ondertussen al boterhammetjes gemaakt.Toen ik terug was vroeg hij een foto van Yauheni om mee te nemen naar de moeke.
Gelukkig hadden we van in Planckendael sleutelhangers met foto in en zo heb ik er eentje aan zijn broek gehangen.
Mieke kwam hem ophalen en weer begon hij te wenen.
Ik had verwacht dat Brent misschien verdriet ging hebben en dat Bo het erg zou vinden dat hij vertrok maar dit scenario had ik toch niet in gedachten .
Hopelijk slaapt hij goed bij moeke en gaat het morgen beter met ons klein venteke.
Het is nu half tien en de Russische kindjes zitten nu drie uur op de bus.Om kwart voor negen hebben ze een plasstop gehouden en een koffiekoek gekregen.Toen zaten ze op 45 km van Duisburg.
Deze nacht rijden ze gans de nacht door en morgenavond slapen ze dan op hotel.
Ik vertel de volgende dagen dus nog hoe de reis verder verloopt.
Toch moet ik bekennen dat we hem hier nu al heel hard missen en het hier plots zo stil is geworden.
Groetjes en tot morgen
Els

26-08-2010 om 21:27 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
de voorlaatste dag van onze yauheni zit er bijna op hier.
Deze morgen nog eens wat langer geslapen allemaal.Het was half tien voor de eerste wakker werd.
Na de gebruikelijke cornflakes en wat tv zien(onder een dekentje lekker op de zetel)was het tijd om nog wat te spelen.Ze bleven allemaal binnen spelen.Ik deed ondertussen nog maar eens een deel van de strijk.Yauheni en Bo waren vrij druk en maakten uiteindelijk ook wel een beetje ruzie.Vermits ik nog vanalles moest gaan doen(vakbond,school Kate,winkel voor Kate haar gitaar)leek het me het verstandigst dat ik ook die twee bengels maar mee nam.Met een beetje tegenzin werden de schoenen aan getrokken en vertrokken we richting Sint Niklaas.Voor de vakbond was ik welgeteld vijf minuten te laat dus dat mag ik morgen nog eens overdoen
Dan naar de gitaarwinkel en als laatste de school.Ik had Kate ook nog een nieuwe jeans beloofd maar vermits er in de stationstraat (Sint Niklaas) geen parkeerplek was,zei ze dat ik dan maar naar huis mocht rijden.
Ik vond het wel jammer voor haar en bedacht snel een oplossing.Vriendin Lisa woont in Sint Niklaas en even gebeld met de papa en alles kwam goed hihihi.Ik reed langs daar rond zodat ook Nadia en Thierry toch nog kennis konden maken met Yauheni.Er werd beslist dat ons zus daar bleef want Lisa kon ook wel nieuwe broeken gebruiken en ze zouden samen met nog een nicht van Lisa erbij de stationstraat wel even onveilig gaan maken.Normaal zou ik haar tegen zeven uur ophalen maar uiteindelijk zal ze pas vanavond laat thuis zijn(och is nog vakantie dus maakt niet uit hé).
Toen ik thuis kwam met de jongens was het eerst tijd om te eten.Yauheni eet nog steeds liever sandwiches dan gewone boterhammen dus dat stond er dan ook op het menu.
Na het eten deed ik verder aan de strijk.Er kwam precies geen einde aan want zelfs toen Gerry om vijf uur thuis kwam was ik nog niet klaar.Ik ben dan ook ondertussen blijven wassen en drogen want moet wel zorgen dat alles van Yauheni klaar is voor morgen te vertrekken.
Terwijl ik het laatste beetje streek maakte mijn ventje de patatjes klaar:purree met worstjes en rauw witloof.Jaja je raadt het al .... er weerklonk al snel een bah!!
Dan maar patatjes met saus(ketshup al een ganse vakantie lang) en worst voor ons Rusje.
Deze avond kwam Mieke nog langs met Wilko en de kids om afscheid te nemen.
Terwijl ze hier waren maakte ik zijn zak klaar om morgen mee te geven.Ons Mieke had een weegschaal mee om zeker te zijn dat ik niet over de 20 kg zou gaan.
Het was een heel puzzelwerk om er alles in te krijgen.Na twee pogingen van mij deed Mieke nog een derde en hebben we zelfs nog een klein beetje plaats over.Er moeten nog een paar dingen in maar dat gaat zeker lukken en wat nog belangrijker is,jaja we zitten niet over ons gewicht.
Toen Mieke al weg was maakte Gerry nog Brusselse wafels warm.Dat moesten we tegen Yauheni geen twee keer zeggen.Al zeker voor de slagroom.Daar is hij werkelijk verzot op.Het was meer slagroom met wafel dan omgekeerd.Maar och het is de laatste avond dus nog een keertje genieten mag dan wel.
Ook zijn rugzak voor op de bus is al voor een deel gevuld.Ik moet er morgen nog een ontbijtpakketje insteken en drankjes maar dat doe ik pas tegen als hij moet vertrekken.
Het is nu kwart voor elf maar hij ligt nog niet te .Enkel Boke slaapt en de andere twee zijn nog wat aan het spelen.Nog even aan het genieten van de laatste avond .
Morgen nog een korte dag en dan is het tijd om afscheid te nemen.Ik vrees met veel emotie maar het is niet anders.
De mallemolen in mijn hoofd gaat lekker te keer en dat zal de volgende dagen niet anders zijn vrees ik.
Slaapwel en tot morgen
Els

25-08-2010 om 22:47 geschreven door Els  

Hallo,
vandaag moest ik gans de dag werken .Kate en Brent gingen naar het speelplein en Boke en Yauheni bleven hier thuis bij moeke.Bas was toch ook naar het speelplein dus enkel sepke was hier ook
Geregeld kreeg ik telefoon van moeke om te horen hoe het thuis was.Yauheni heeft sinds enkele dagen de vertaalknop bij google gevonden en vertelde vandaag dan ook tegen moeke vanalles over thuis.Zo weten we nu dat hij nog twee broertjes of zusjes (weet ik eigenlijk niet goed meer)gehad heeft maar die zijn beide gestorven in het kraambed.Vertelde hij ook tegen moeke dat zijn oma die nog leeft dement is(woont bij hun in)en dat die s'nachts wel eens durft te gaan wandelen.De andere oma is gestorven aan een hersenbloeding en zijn opa is verongelukt op het werk.
Terwijl ik nog weg was maakte hij met papier een hele mooie bloem voor mij,eigenlijk een soort origami.Hij liet moeke ook zien op de computer dat hij vanalles kan met pareltjes.Toen ik thuis kwam werd er dan ook meteen gevraagd of ik pareltjes had.Ja Kate heeft er veel maar het moesten kleine zijn en daar waren er niet genoeg van.Dus ik maar naar de winkel om er te gaan kopen.Uiteindelijk heeft hij nu wel de pareltjes maar is de draad niet goed genoeg.Hij moet eigenlijk een hele fijne soort ijzerdraad hebben dus daar zal ik morgen dan maar naar op zoek gaan.
Bo had vandaag geen training dus we moesten ons niet haasten om te eten.Ik ben dan eerst nog met de twee oudsten om schoolgerief geweest en dan met Kate naar de colruyt.Op het menu stond deze avond tagliatelli met spekjes en kruidenkaas of witte saus.Alleen ons lief rusje vond dat er toch niet lekker uit zien en we besloten dat hij dan maar sandwiches mocht eten met salami.
Na het eten werd er hier binnen nog gespeeld.Vooral boven dan en het ging er niet bepaald stil aan toe.Sinds ze enkele dagen geleden de kussens ontdekt hebben vliegen die hier geregeld in het rond.Af en toe komt er wel eens een klein Boke wenen dat hij op de foute plaats geraakt wordt maar dat is altijd nogal vlug over.
Ik zelf had vandaag eigenlijk helemaal mijn dag niet.Om het te verbergen naar de kids toe ben ik wijselijk een tijdje in bad gaan liggen.Het heeft me eigenlijk wel deugd gedaan .
Toen ik terug beneden kwam wilden de twee kleine deugenieten nog een ijsje .We hebben een tijdje volgehouden dat het al te laat was maar ze hebben met hun leukste lach en streken toch weer hun slag thuis gehaald.Nog voor we iets konden zeggen waren ze lekker met hun tweetjes al op weg naar de garage om de ijsjes uit de diepvries te halen.Och nog twee dagen en hij moet jammer genoeg vertrekken dus mag ik wel eens toegeven hé.
Ik weet dat het afscheid donderdag me heel zwaar gaat vallen.Het is echt zo een week met de ene emotie na de andere.
Maar we slaan er ons wel door beetje bij beetje en met wat geduld zal het me wel lukken.
Het is ondertussen bijna elf uur en ik ga proberen om die twee pagaderkes in bed te krijgen(voetbal is nog bezig dus wordt niet gemakkelijk hihi)
En op de koop toe is Gerry op aanvraag een 3D puzzel aan het maken en wil ons Yauhenike die wel eens zien als hij klaar is.
Je moet het maar gevonden krijgen hé!!!
Groetjes en tot morgen.

24-08-2010 om 22:50 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
het is me eindelijk gelukt om te schrijven.
Gisteren moest Bo een voetbaltornooi spelen in waasmunster.Voor de middag sliep iedereen wat langer en zoals gewoonlijk werd er daarna eerst ontbeten en dan nog wat tv gezien door de kids.
Om half twee vertrokken we richting voetbal.Yauheni ging met ons mee,de twee oudsten bleven thuis.
Hij had zelf ook een bal mee en de ds voor moest hij zich toch vervelen.
Met veel omwegen raakten we eindelijk waar we moesten zijn hihi.
Boke moest vier matchen spelen van telkes 18 minuten .Tussen de eerste drie matchen zat er ongeveer een half uurke pauze tussen.yauheni ging telkens met Gerry mee naar de kantine en at en dronk alsof het een lieve deugd was.Waren het geen chips,dan wel een koek en zelfs een pakje frietjes.En drinken inderdaad,ik heb nog maar zelden een kind geweten dat zoveel drinkt op een dag dan hij.Moest hij hier altijd zijn ,ik zou toch zijn bloed eens laten controleren want die drinkt echt makkelijk drie liter per dag.Ons jongens van de voetbal wonnen de eerste twee wedstrijden ,verloren één wedstrijd en speelden de laatste wedstrijd gelijk.Knap van ons mannekes dus en Boke heeft zich werkelijk helemaal gegeven.Nog nooit heb ik hem zo rood weten zien denk ik.
Na de voetbal kregen de spelerkes allemaal een medaille en een drankje en gingen ze nog wat verder spelen onder elkaar.
Om half zeven was het dan toch maar eens tijd om naar huis te gaan.
Bo en Yauheni wilden een pizza eten,wij aten chinees.Er werd door die twee zelfs nog gezwommen in de tuin.
Voor de rest haalden ze zoals gewoonlijk nog wat fratsen uit en keken daarna nog een tijdje tv.
Deze morgen sliepen ze tot negen uur.
Ik zelf ben langer in bed gebleven want Gerry was thuis vandaag en stond als eerste op.Ik kan nog steeds de slaap niet te best vatten door wat er vorige week gebeurd is en moet nog iedere dag vechten om de dag door te komen en het niet te laten merken aan de kids.
Dus ook deze morgen stond ik op met veel pijn(puur van de stress en de fybromyalgie dat ik heb)
Eens wakker heb ik enkele uren bezig geweest met strijken.De jongens speelden of binnen of buiten.Brent en Yauheni konden het eens goed met elkaar vinden en hielden een kussengevecht op hun kamer.
Deze middag aten ze geroosterde boterhammen om eens iets anders te zijn.
Rond half drie ben ik met Kate ,Brent en Yauheni vertrokken naar de winkel.Yauheni wou echt heel graag dat Brent mee ging en ook al had die geen zin,ik vond dat hij maar eens niet moest weigeren.Boke speelde verder buiten met zijn vriendje uit de wijk.
We gingen nog de laatste kleren kopen om mee te nemen richting Wit Rusland.Hij had nog een tweetal broeken nodig en een winterjas.Ook kochten we nog twee t-shirts met lange mouwen.
Ik denk dat we nu ver alles hebben en het zal nu wegen worden dat we niet over het gewicht gaan
De oude t-shirts die hij bij zich had laat ik hier en ook zijn oude truien.Hij heeft er vijf nieuwe  waarvan drie hele warme .
Eens thuis begon ik aan het eten ,op het menu,wortels met erwtjes ,kroketjes of aardappels en steak of hamburger.
Keuze genoeg dus .Na het eten was het tijd om naar de training te gaan met Bo.Yauheni bleef liever thuis bij Gerry en Brent.Kate moest deze avond babysitten of haar neefjes Bas en Sep .
Net na het eten had Yauheni even hoofdpijn maar na een pijnstiller ging het snel beter en al snel vroeg hij om een ijsje.Ik zei hem dat hij dat kreeg als we terug waren van de voetbal.
Eens thuis wilden Bo en hij dan ook dat beloofde ijsje.Wat ik niet wist was dat hij van Gerry er ook al eentje had gekregen,dan hoor je hem natuurlijk niet...
Daarna speelden onze twee jongste bengels nog even verkleedpartij.Harry Potter werd weer nagedaan.Natuurlijk heb ik er ook foto's van genomen.Ik hoop deze week al de foto's op mijn blog te krijgen maar mijn hoofd heeft er eigenlijk nog niet echt naar gestaan natuurlijk.
Toch proberen we om de kids er zo weinig mogelijk mee te belasten en de laatste dagen dat Yauheni hier is het zo leuk mogelijk te houden.
Morgen moet ik werken en komt moeke(baboejska) naar hier.
Enkel de twee oudsten gaan naar het speelplein en Bo en Yauheni blijven hier samen met Bas en Sep.
Slaapwel en tot morgen
Els

23-08-2010 om 23:40 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
vandaag een speciale dag voor Yauheni want het was zomerfeest voor alle Russische kindjes die hier op vakantie zijn deze maand of die hier twee maand verbleven.
Deze morgen heeft iedereen wat langer geslapen.Zelf ben ik rond tien uur uit bed gekomen en toen was enkel Brent al wakker.
Na nog wat gepraat te hebben met Gerry bij een tas koffie was iedereen wakker.Ik had het nog behoorlijk moeilijk met de gebeurtenissen van de afgelopen dagen en er vloeiden nog heel wat tranen.
Rond elf uur ben ik dan toch maar begonnen met al de kleren klaar te leggen voor al de kids want Bo moest deze middag eerst nog een voetbalmatch spelen.Voor de jongens had ik een jeansshort klaar en natuurlijk hun zelfgebatiekte t-shirt die niet mocht ontbreken.Daarna ben ik me nog even een badje gaan nemen ,me verder klaar gemaakt en gezorgd dat al de rest ook klaar was.Gerry had ondertussen gezorgd dat er boterhammen gegeten werden.
Om één uur werden we verwacht op de voetbal.De match zelf begon om twee uur .Ons kleine ventjes speelden een super goede match tegen Hamme en wonnen overduidelijk.Vraag me niet hoeveel het juist was want ik zou het echt niet weten.Ik weet alleen dat het verschil wel heel groot was.Na de match moest Bo zich snel douchen want we moesten vlug vertrekken richting Lint voor het familiefeest.Mieke en Wilko met de kids waren ook naar de voetbal gekomen zodat we van daar ineens konden vertrekken.We kwamen rond vier uur toe in Lint en nog maar goed uit de auto mochten de vier jongsten(Sep ,Bas,Bo en Yauheni )mee met de brandweerwagen voor een ritje.Wij gingen ondertussen wie we kenden begroeten en zochten een plaatsje en haalden iets te drinken.Toen ik Marika zag vertelde ik toch maar wat er gebeurd was deze week en of we het Yauuheni zouden vertellen of niet.Ik legde kort het verhaal uit en er werd besloten om toch Mikalai erbij te roepen voor een gesprek met Yauheni.Nadat ze terug waren van hun rit met de brandweer gingen ik en Gerry samen met de tolk en Yauheni samen een rustig plaatsje opzoeken.Mikalai vertelde hem waarom ik zo verdrietig was de laatste dagen.Uiteindelijk was dit een goede keuze want hij wist inderdaad dat er iets met me was maar kon het niet plaatsen.
Daarna werd er nog gepraat over zijn verblijf hier en of hij volgend jaar nog terug wil komen.Een uitbundige ja volgde.Toen de tolk vroeg of hij één of twee maand wil komen kregen we als antwoord dat hij graag twee maanden zou komen maar als het voor ons moeilijk zou zijn hij met één maand ook al heel tevreden zou zijn.We vertelden hem ondertussen ook dat ik met Pasen naar hem thuis zou gaan.
Daarna waren er nog spelletjes voor alle kids en er waren leuke cadeautjes .Yauheni kreeg een t-shirt van ketnet net zoals Bas en Bo en Sep hadden snoepjes.Onze twee grootsten wilden toch maar niet meer mee doen met de spelletjes maar hielpen wel bij de kleintjes.
Daarna volgde er een lekker bbq.Eigenlijk veel te veel maar dat weet je nooit op voorhand natuurlijk.
Na het eten werden alle kinderen samen geroepen want de dochter van Marika(voorzitster van de vereniging )werd vandaag 21 jaar.Er werd door zowel de Russische kids als door onze eigen kids happy birthday gezongen en kreeg ze een mooi boeket bloemen.Daarna volgde er een zumba-les.Al wie zin had mocht mee doen.Ik heb het even volgehouden maar mijn rug begaf het nogal snel(van de spanning en emotie is alles weer eens geblokkeerd).Ik keek dan maar verder toe.Ons Kate deed wel mee terwijl onze jongens allemaal gingen spelen op het springkasteel of voetbalden.Sep amuseerde zich in de speeltuin.
Ik vroeg me voor het zekerste een pijnstiller want wou toch ook nog wat genieten van het feest.
Er werd leuke muziek gedraaid en er waren ook nog dessertjes voorzien.Fruitsla,kleine pannekoekjes en ijsjes.
Ik waagde me zelf nog een paar keer om toch mee te doen met sommige dansjes.De pijn nam ik er graag bij want de sfeer was echt super goed.Rond negen uur vertrokken we richting Temse.Yauheni ,Kate en Bo reden mee met Mieke ,de andere drie met ons.In de andere auto was er blijkbaar veel plezier.Bo heeft sinds enkele dagen een nieuwe uitspraak als  hij onder zijn voeten krijgt of iets niet lukt namelijk wa jow of zoiets.Er werd bij Mieke druk geoefend door de kids en tegen dat we hier allemaal thuis waren en ik tegen Yauheni zei dat hij mocht douchen lagen we dubbel van het lachen allemaal.Want natuurlijk volgde er nu ook door hem de wa jow die ze geoefend hadden.uiteindelijk wou hij liever in bad samen met Bo.Ze mochten nog wat tv zien en daarna was het tijd om te slapen.
Het is nu half twaalf en ik denk dat ik ook maar eens onder de wol kruip.
Morgen moet Bo een tornooi spelen dus zijn we weer gans de namiddag weg.
Hoe dat verloopt horen jullie morgen dan wel weer.
Slaapwel en tot later
Els

21-08-2010 om 23:32 geschreven door Els  

hallo allemaal,
vroeger dan verwacht zijn we terug van de Ardennen.
Ik ga dit blogje zo vrolijk mogelijk proberen houden maar soms gebeuren er ook wel dingen die niet zo vrolijk zijn en waar we nu eenmaal niet omheen kunnen.
Dinsdagavond zijn we dus rond zeven uur vertrokken richting Tellin.
Bij mij in de auto zaten enkel de drie jongens,bij Christine(vriendin die mee was)zat ons Kate en haar twee kindjes.
Zo hadden we elk drie kids bij en hadden ze ook allemaal wat meer plaats om te zitten.
In de auto was het rustig,er werd wel verteld maar de kids maakten geen ruzie wat al heel wat is als je zo ver moet rijden.
Ik had voor het zekerste nog met de tolk gebeld om aan Yauheni uit te leggen dat we enkele dagen weg gingen en ook dat ze hem konden vertellen dat het anderhalf uur rijden was.
Rond kwart voor negen arriveerden we aan ons huisje.
Natuurlijk eerst even overal rondkijken,dan vooral voor Yauheni want onze kinderen hadden er al geweest.Ook voor Christine was het er nieuw.We maakten daarna onze auto's leeg en de bedden werden opgemaakt.
Zelfs de eerste gezelschapsspelletjes werden boven gehaald.Bo en Yauheni sliepen op één kamer,Brent en Kate sliepen samen en Christine met haar kids hadden ook een kamer.Vermits ik maar voor één tweepersoonsbed lakens mee had en Kate eens graag in een dubbel bed wou slapen koos ik dan maar voor de overblijvende kamer en sliep in een éénpersoonsbed
Ons kindjes aten allemaal nog een koek of een beetje chips en rond elf uur is iedereen naar boven gegaan.Ook de mama's zijn een beetje later onder de wol gekropen .
Woensdag was Christine al om zeven uur beneden met haar twee bengels maar vermits de mijne allemaal nog sliepen bleef ik liggen tot negen uur.Het was tenslotte een korte vakantie en dan mag dat wel hé
Toen ik beneden kwam waren Bo en Yauheni ook reeds wakker,enkel de twee oudsten sliepen tot tien uur.
Na het ontbijt gingen we met hun batieken(voor degene die dit niet kennen,je legt knopen in een kledingstuk en dan worden die geverfd)
Allemaal van klein naar groot deden ze mee en met wat hulp van de mama's werden de kleurtjes verf gemengd en gingen de eerste t-shirts in de verf.We hadden vier kleuren dus ze konden allemaal zelf kiezen.Kate besliste om ook haar witte broek te kleuren.Er waren toch enkele plekjes op die er niet meer uitgingen en ze doet die eigenlijk enkel nog aan om te spelen dus liet ik haar maar doen.Ze heeft nu een mooie roze broek,echt wel uniek en stoer natuurlijk!!
Terwijl ik de laatste t-shirts aan het uitwassen was ,ging Christine met de meeste kindjes naar het winkeltje beneden in het dorp.Uiteindelijk is dat maar een paar honderd meter maar wel serieus klimmen of dalen.
Daarna was het tijd voor het middageten.We aten sandwiches met beleg en de lucht deed blijkbaar wonderen want er werd veel meer gegeten dan thuis.
Ondertussen was ook Sari wakker van haar middagdutje en kreeg ze haar patatjes.
We ruimden nog wat op en vermits het weer er toch al een stuk beter uitzag gingen we nog naar Hann sur lesse om te gaan spelen in de speeltuin.Christine kreeg van Stefan (haar vriend)nog telefoon dat hij op bezoek zou komen die avond.We gingen eerst nog even langs de souvenierswinkeltjes waar Brent een kettinkje koos en ons mama weer eens bezweek aan de mooie poppetjes die ik verzamel.Iedere keer we daar zijn (ongeveer eens per jaar)kan ik het niet laten om er enkele bij te kopen.Denk dat mijn ventje binnenkort nog eens een schapje zal moeten bijmaken want de twee die ik nu heb staan echt wel vol.
Ondertussen was het tijd om naar huis te gaan en maakten we het avondeten klaar.Op het menu stond aardappelpurree met spinazie en worstjes.Alle kids aten flink hun bord leeg en Brent die normaal nooit veel eet vroeg nu zelfs een tweede bord.Wat de ardense lucht al niet doet.
We waren na het eten aan de afwas bezig toen Stefan toekwam.Nadat ook hij gegeten had gingen we met alle kids hun handafdruk maken in gips.Ik deed wat op de gipsverpakking stond maar vermits er twee manieren opstonden nam ik eerst de foute.Gevolg,gips was al hard nog voor we een handdruk konden maken.Dan maar een nieuwe poging met de tweede methode en dit bleek de juiste te zijn.Iedereen maakte een mooie afdruk en van Sari namen we zelfs een afdruk van haar voetje en handje.Ze zijn allemaal heel goed gelukt en ik ga die van onze vier kids zeker een plaatsje geven in de woonkamer.
Nadat ik samen met Stefan en Christine alles had opgeruimd gingen de kids nog wat spelen.Enkele speelden nog wat in de tuin met de bal,Yoran keek nog naar een dvd en de twee oudsten gingen samen op de laptop spelletjes spelen.
Christine en Stefan hadden samen een gesprek maar ik vond het te persoonlijk om bij te blijven zitten en ging buiten nog even genieten van een tas koffie.
Rond half elf vertrok Stefan naar huis maar het was maar allemaal raar.Hij was redelijk verward en we hoopten snel te horen dat hij thuis was.De kids waren ondertussen allemaal in dromenland en ik en Christine praatten nog wat na tot twaalf uur.Toen besloten we toch maar ons bed op te zoeken.Stefan zou wel een sms sturen als hij was aangekomen.
Donderdag morgen sliepen Sari en Yoran tot acht uur . Ik bleef liggen tot kwart na negen en werd wakker gebeld door mijn ventje.Maar het was toch tijd om op te staan.Van mijn kids was er nog niemand wakker.Eens ik beneden aan het ontbijt zat kwam Boke ook .Yauheni sliep tot tien uur en Brent en Kate zelfs nog wat langer.Na het eten ging iedereen onder de douche.Zoals gewoonlijk bij sommige wel met wat gezeur maar ons mama geeft toch niet makkelijk toe en zelfs Yauheni weet dat al goed.Sari wou niet onder de douche(is nog maar anderhalf )en mocht nog eens lekker zoals vroeger in de gootsteen gewassen worden.Best wel grappig om zien en natuurlijk ook foto's waard.(Foto's komen zeker nog maar ze moeten weer verkleind worden en daar heb ik weer even hulp voor nodig)
Daarna gingen de kids buiten in de tuin spelen terwijl ik binnen eerst nog wat opruimde.Omdat Christine s'nachts niet veel geslapen had en Sari toch een dutje moest doen ,stelde ik voor dat ze mee ging slapen en ik me wel zou bezig houden met al de andere kids.Ook Yoran bleef bij mij.We gingen allen(op Brent na)naar de winkel om fruit en broodjes te kopen.Eens terug van de winkel werd er verder buiten gespeeld en maakte ik het middageten klaar.We hadden hamburgers mee en ik maakte er allemaal kleintje van zodat ze allemaal konden smullen van hamburgers met ketshup en wie wou ui erbij.Ondertussen had ik ook al Sari haar patatjes klaargemaakt en werd Christine wakker .Iedereen kon dus samen eten.En smullen deden we allemaal.Christine probeerde Stefan te bellen maar die bleek zijn telefoon toch niet op te nemen.Ze wist wel dat hij goed thuis was gekomen en hij moest werken dus hij zou het wel te druk hebben op het werk.
We ruimden alles op en vertrokken weer richting Hann sur Lesse om naar het safari park te gaan.Wat moesten we daar toch lang aanschuiven!!!
Het was al na half vijf voor we eindelijk allemaal op het treintje zaten en konden vertrekken.De kids genoten van de vele dieren die we te zien kregen.Er waren kleine everzwijntjes,kleine reebokjes,zelfs kleine wolfjes.Allemaal zeer schattig om zien.Af en toe mochten we ook van het treintje stappen zodat ze dichter konden kijken.We hadden ook op bepaalde plaatsen mooie panorama-uitzichten ,echt prachtig om te zien.Zelfs Bo die nog maar zeven is vond het super mooi.Ondertussen sloeg bij Christine en ook bij mij de paniek toe.We hadden onrustwekkend nieuws gehoord van Stefan en vermits we hem niet konden bereiken en ook de familie niet vreesden we dat er iets was.
Na de treinrit hadden we beloofd dat de kids frietjes kregen en ik hield me met alle zes bezig terwijl Christine nog enkele telefoontjes pleegde.Er kwamen ondertussen tranen van ongerustheid bij Christine wat niet meer dan normaal was natuurlijk.We reden terug naar ons huisje en er werd beslist dat er van Christine haar familie iemand zou komen om haar op te halen.Ook ik belde moeke en bompa om te vragen of hun naar daar wilden komen zodat ik niet alleen achter bleef met vier kids want ook ik was ongerust .We pakten al Christine haar gerief in.Ondertussen probeerde ik toch de kids ook af te leiden zodat die niet alles meekregen ,al zeker de drie kleinste en Yauheni niet.Kate stelde voor om fruitsla te maken wat ik super vond.Als ze maar bezig waren met iets zodat wij als mama het even wat rustiger hadden.Christine haar zus zou komen met haar man zodat iemand met haar auto kon rijden.Moeke arriveerde iets na tien uur.Onze kids waren dolblij om hun te zien natuurlijk.Ze speelden nog met bompa met de kaarten terwijl ik en moeke nog praatten met Christine.Rond elf uur kwam haar zus toe met haar man en Christine haar papa.Onze vrees werd werkelijkheidStefan had een motorongeluk gehad en was op slag dood.Gelukkig had ik net voor ze toekwamen Yauheni en Bo naar bed gestuurd en was Brent ook boven op zijn laptop.Enkel Kate kreeg het verhaal mee.Tranen vloeiden bij ons allebei want we hadden al gans de dag in spanning gezeten.Er werd getroost en gepraat en uiteindelijk vertrokken ze rond twaalf uur richting Temse terwijl ik met onze kids en moeke en bompa daar bleven.
We besloten om deze morgen na het ontbijt alles in te pakken,te poetsen en ook richting huis te komen.Veel slapen deed ik niet en was ook vroeg wakker.Brent en Kate waren op de hoogte maar Boke nog niet.Ik vertelde hem deze morgen in kindertaal wat er gebeurd was en dat Stefan nu een sterretje is aan de hemel.Tegen Yauheni heb ik nog niks verteld.Morgen is het familiedag met de Russische kindjes en ik ga eerst met iemand van het bestuur overleggen of we het hem vertellen of niet.Rond twee uur waren we klaar met poetsen en vertrokken we richting Temse.Moeke zat bij mij in de auto en Brent bij bompa zodat ik de ganse rit toch niet enkel met de kids zat.Toegegeven had ik het onderweg zeer moeilijk en vielen er soms ook nog tranen.
Om vier uur waren we bij moeke thuis ,werd er van auto gewisseld en kwam ik naar huis.Ik was net de auto aan het leegmaken toen Gerry ook thuis kwam.Nadat we samen de auto leeg hadden wou ik toch wel echt een knuffel en vielen er weer veel tranen.Ik lette er wel steeds op dat de twee jongste het niet zagen.Omdat het vandaag zo een mooi weer was werd er al snel gespeeld in het zwembad door Bo en Yauheni.Brent is gaan slapen bij een vriendje van school en Kate ging nog even buiten met haar vriendin.
Het is nu half elf en Boke kwam daarjuist op zijn manier vertellen dat hij net Stefan zag in de lucht,er was maar één sterretje en dat was zeker Stefan zei hij.Probeer dan maar eens om geen krop in je keel te krijgen.Ondertussen(ook al is het laat)zijn ze de telescoop aan het in elkaar steken met Gerry(Bo en Yauheni)
Ieder moet dit toch op zijn manier verwerken en ik ben al blij dat Boke het zo opneemt.Yauheni zien we morgen wel of we het vertellen of niet.Hij is tenslotte hier op vakantie en ik wil het voor hem ook zo aangenaam mogelijk houden.
Morgen moet Bo voetballen en gaan we allemaal samen kijken om daarna naar de familiedag te gaan samen met Mieke, Wilko , Bas en Sepke.
Ik hoop deze nacht iets beter te slapen .
Zoals ik in het begin al schreef,het kan jammer genoeg niet altijd vrolijk zijn.
Morgen vertel ik meer over de familiedag.
Groetjes Els

20-08-2010 om 22:54 geschreven door Els  

Hallo allemaal,
nog even een kort verslagje voor we straks vertrekken.
Vandaag heb ik gans de dag nog moeten werken.Brent en Kate waren naar het speelplein en de twee andere boys hebben hier thuis leuk gespeeld.Yauheni stak een deel lego opnieuw in elkaar,vooral auto's die half afgebroken waren.Toen ik thuis kwam liet hij me meteen alles zien natuurlijk.Daarna ben ik met hem naar de winkel gegaan om inkopen te doen zodat we in de ardennen zo min mogelijk nog moeten winkelen.Ik heb al een deel van het gerief ingepakt,enkel nog mijn kleren,die van de twee oudsten en de lakens en dan denk ik dat we alles hebben.Tjonge gans de auto zal weer propvol zitten.... Maar dat is typisch aan ons Elske ,altijd van alles veel te veel.Maar denk dan bij mezelf,beter te veel dan veel te weinig bij hebben hé.
Ondertussen staan ook de patatjes op .
Nog anderhalf uur en we vertrekken richting Tellin.
Tot zaterdag en hoop met ons mee dat het weer eindelijk eens wat beter wordt hé!!!
Groetjes Els

17-08-2010 om 16:46 geschreven door Els  

Hallo,
vandaag was het een speciale dag,Yauheni wordt elf jaar.Deze morgen als hij uit bed kwam stond er dan ook een cadeautje klaar van ons.Hij kreeg een doos megabloks(soort lego)waar hij een vliegtuig en boot mee kan maken.
Hij was er echt wel blij mee.Door het slechte weer konden de kids vandaag niet buiten spelen maar ik denk niet dat ze dat erg vonden.Bo en Yauheni zijn de beste vrienden en hebben of boven of beneden een ganse dag samen gespeeld een ook wel wat kattekwaad uitgehaald
Rond de middag waren moeke en bompa hier.Moeke ging met Kate naar het shoppingcenter om de verjaardag van Yauheni.Bompa bleef ondertussen hier bij ons.Als middageten kregen ze wentelteefjes.Ik vermoed dat Yauheni dit niet kent maar hij heeft in ieder geval wel gesmuld.We hadden net gedaan met eten toen moeke terug was.Yauheni kreeg een mooie trui waar hij ook weer heel blij mee was.De mama zou vandaag om twaalf uur bellen maar ik denk dat ze niet zo goed afgesproken hadden.Rond half vier heeft hij dan zelf naar Rusland gebeld .Er werd natuurlijk meteen verteld over wat hij al had gekregen en dat er vanavond feest was voor hem.
Na de middag moest ik nog inkopen doen voor vanavond.Eerst langs de slager want Gerry ging stoofvlees klaarmaken.Er kwam maar liefst zestien man eten dus werk aan de winkel!!
Ik deed daarna verder de boodschappen en Gerry zorgde ervoor dat het hier thuis opgeruimd en gekuisd was.
Rond half zes waren moeke en bompa hier terug.Ik had net Yauheni wakker gemaakt want hij was in zijn bed in slaap gevallen.Tja dat heb je natuurlijk als je s'avonds niet naar bed wil en s'morgens ook nog vroeg wakker wordt hé.
Om zes uur waren Benny en Sandy hier waar hij een mooie piratenboot van kreeg.Sandy had ook voor een kaartje gezorgd en had er zelfs in het Russisch gelukkige verjaardag opgeschreven.Kort daarna waren ook Franky en Femke er waar hij centjes van kreeg en dan Conny,Guy,Kizzy,Peter en Thimeau .Daar kreeg hij een mooie broek en trui van.
Femke en Yauheni staken samen de boot in elkaar want daar kon hij toch echt niet mee wachten tot hij terug naar de mama en papa zou gaan.Dat van ons had ik gezegd dat hij dat pas thuis mag maken maar hij is immers jarig dus ik kan niet alles ingepakt laten voor thuis .We zullen het wel volledig terug uit elkaar halen en in zakjes steken zodat hij het ginder terug kan opbouwen.Als laatste kwamen Mieke en Wilko toe.Daar kreeg hij een leuke knuffelbeer van,twee kaartspelen ,een fleece dekentje van spiderman en nog een auto van megabloks om in elkaar te steken.Denk dat dat iets voor morgen zal zijn.
Ik had gezorgd dat iedereen plaats had in de living om te eten.Het stoofvlees was heel lekker en we hadden er frietjes bij gebakken.Er werd wel in ploegjes gegeten .Bo was ondertussen nog gaan trainen en nadat de meesten gegeten hadden,ging Peter samen met Gerry om onze kleinste spruit.
Eens thuis moesten zij nog eten en ook onze jarige vond eindelijk tijd om ook te eten.
Als dessertje was er ijs want dat eet Yauheni supergraag.
Er werd hier vooral heel veel gelachen en plezier gemaakt.Rond negen uur ging de familie de Graef naar huis en werd het meeste hier al opgeruimd.Moeke en bompa vertrokken kort daarna en Mieke en Wilko bleven nog even napraten.
Om half elf lagen alle kids in bed.Hopelijk slaapt Yauheni morgen toch wat langer want hij is echt wel moe.
Ik ga nu nog maar een keer de vaatwasser leegmaken en opnieuw vullen want morgen mag ik nog eens een dagje gaan werken.Daarna vertrekken we naar de ardennen voor enkele dagen.
Ik zal dan ook pas dit weekend weer een blogje posten want we hebben ginder geen internet.
Groetjes en tot zaterdag
Els

16-08-2010 om 22:56 geschreven door Els