Hallo allemaal, vandaag een speciale dag voor Yauheni want het was zomerfeest voor alle Russische kindjes die hier op vakantie zijn deze maand of die hier twee maand verbleven. Deze morgen heeft iedereen wat langer geslapen.Zelf ben ik rond tien uur uit bed gekomen en toen was enkel Brent al wakker. Na nog wat gepraat te hebben met Gerry bij een tas koffie was iedereen wakker.Ik had het nog behoorlijk moeilijk met de gebeurtenissen van de afgelopen dagen en er vloeiden nog heel wat tranen. Rond elf uur ben ik dan toch maar begonnen met al de kleren klaar te leggen voor al de kids want Bo moest deze middag eerst nog een voetbalmatch spelen.Voor de jongens had ik een jeansshort klaar en natuurlijk hun zelfgebatiekte t-shirt die niet mocht ontbreken.Daarna ben ik me nog even een badje gaan nemen ,me verder klaar gemaakt en gezorgd dat al de rest ook klaar was.Gerry had ondertussen gezorgd dat er boterhammen gegeten werden. Om één uur werden we verwacht op de voetbal.De match zelf begon om twee uur .Ons kleine ventjes speelden een super goede match tegen Hamme en wonnen overduidelijk.Vraag me niet hoeveel het juist was want ik zou het echt niet weten.Ik weet alleen dat het verschil wel heel groot was.Na de match moest Bo zich snel douchen want we moesten vlug vertrekken richting Lint voor het familiefeest.Mieke en Wilko met de kids waren ook naar de voetbal gekomen zodat we van daar ineens konden vertrekken.We kwamen rond vier uur toe in Lint en nog maar goed uit de auto mochten de vier jongsten(Sep ,Bas,Bo en Yauheni )mee met de brandweerwagen voor een ritje.Wij gingen ondertussen wie we kenden begroeten en zochten een plaatsje en haalden iets te drinken.Toen ik Marika zag vertelde ik toch maar wat er gebeurd was deze week en of we het Yauuheni zouden vertellen of niet.Ik legde kort het verhaal uit en er werd besloten om toch Mikalai erbij te roepen voor een gesprek met Yauheni.Nadat ze terug waren van hun rit met de brandweer gingen ik en Gerry samen met de tolk en Yauheni samen een rustig plaatsje opzoeken.Mikalai vertelde hem waarom ik zo verdrietig was de laatste dagen.Uiteindelijk was dit een goede keuze want hij wist inderdaad dat er iets met me was maar kon het niet plaatsen. Daarna werd er nog gepraat over zijn verblijf hier en of hij volgend jaar nog terug wil komen.Een uitbundige ja volgde.Toen de tolk vroeg of hij één of twee maand wil komen kregen we als antwoord dat hij graag twee maanden zou komen maar als het voor ons moeilijk zou zijn hij met één maand ook al heel tevreden zou zijn.We vertelden hem ondertussen ook dat ik met Pasen naar hem thuis zou gaan. Daarna waren er nog spelletjes voor alle kids en er waren leuke cadeautjes .Yauheni kreeg een t-shirt van ketnet net zoals Bas en Bo en Sep hadden snoepjes.Onze twee grootsten wilden toch maar niet meer mee doen met de spelletjes maar hielpen wel bij de kleintjes. Daarna volgde er een lekker bbq.Eigenlijk veel te veel maar dat weet je nooit op voorhand natuurlijk. Na het eten werden alle kinderen samen geroepen want de dochter van Marika(voorzitster van de vereniging )werd vandaag 21 jaar.Er werd door zowel de Russische kids als door onze eigen kids happy birthday gezongen en kreeg ze een mooi boeket bloemen.Daarna volgde er een zumba-les.Al wie zin had mocht mee doen.Ik heb het even volgehouden maar mijn rug begaf het nogal snel(van de spanning en emotie is alles weer eens geblokkeerd).Ik keek dan maar verder toe.Ons Kate deed wel mee terwijl onze jongens allemaal gingen spelen op het springkasteel of voetbalden.Sep amuseerde zich in de speeltuin. Ik vroeg me voor het zekerste een pijnstiller want wou toch ook nog wat genieten van het feest. Er werd leuke muziek gedraaid en er waren ook nog dessertjes voorzien.Fruitsla,kleine pannekoekjes en ijsjes. Ik waagde me zelf nog een paar keer om toch mee te doen met sommige dansjes.De pijn nam ik er graag bij want de sfeer was echt super goed.Rond negen uur vertrokken we richting Temse.Yauheni ,Kate en Bo reden mee met Mieke ,de andere drie met ons.In de andere auto was er blijkbaar veel plezier.Bo heeft sinds enkele dagen een nieuwe uitspraak als hij onder zijn voeten krijgt of iets niet lukt namelijk wa jow of zoiets.Er werd bij Mieke druk geoefend door de kids en tegen dat we hier allemaal thuis waren en ik tegen Yauheni zei dat hij mocht douchen lagen we dubbel van het lachen allemaal.Want natuurlijk volgde er nu ook door hem de wa jow die ze geoefend hadden.uiteindelijk wou hij liever in bad samen met Bo.Ze mochten nog wat tv zien en daarna was het tijd om te slapen. Het is nu half twaalf en ik denk dat ik ook maar eens onder de wol kruip. Morgen moet Bo een tornooi spelen dus zijn we weer gans de namiddag weg. Hoe dat verloopt horen jullie morgen dan wel weer. Slaapwel en tot later Els
hallo allemaal, vroeger dan verwacht zijn we terug van de Ardennen. Ik ga dit blogje zo vrolijk mogelijk proberen houden maar soms gebeuren er ook wel dingen die niet zo vrolijk zijn en waar we nu eenmaal niet omheen kunnen. Dinsdagavond zijn we dus rond zeven uur vertrokken richting Tellin. Bij mij in de auto zaten enkel de drie jongens,bij Christine(vriendin die mee was)zat ons Kate en haar twee kindjes. Zo hadden we elk drie kids bij en hadden ze ook allemaal wat meer plaats om te zitten. In de auto was het rustig,er werd wel verteld maar de kids maakten geen ruzie wat al heel wat is als je zo ver moet rijden. Ik had voor het zekerste nog met de tolk gebeld om aan Yauheni uit te leggen dat we enkele dagen weg gingen en ook dat ze hem konden vertellen dat het anderhalf uur rijden was. Rond kwart voor negen arriveerden we aan ons huisje. Natuurlijk eerst even overal rondkijken,dan vooral voor Yauheni want onze kinderen hadden er al geweest.Ook voor Christine was het er nieuw.We maakten daarna onze auto's leeg en de bedden werden opgemaakt. Zelfs de eerste gezelschapsspelletjes werden boven gehaald.Bo en Yauheni sliepen op één kamer,Brent en Kate sliepen samen en Christine met haar kids hadden ook een kamer.Vermits ik maar voor één tweepersoonsbed lakens mee had en Kate eens graag in een dubbel bed wou slapen koos ik dan maar voor de overblijvende kamer en sliep in een éénpersoonsbed Ons kindjes aten allemaal nog een koek of een beetje chips en rond elf uur is iedereen naar boven gegaan.Ook de mama's zijn een beetje later onder de wol gekropen . Woensdag was Christine al om zeven uur beneden met haar twee bengels maar vermits de mijne allemaal nog sliepen bleef ik liggen tot negen uur.Het was tenslotte een korte vakantie en dan mag dat wel hé Toen ik beneden kwam waren Bo en Yauheni ook reeds wakker,enkel de twee oudsten sliepen tot tien uur. Na het ontbijt gingen we met hun batieken(voor degene die dit niet kennen,je legt knopen in een kledingstuk en dan worden die geverfd) Allemaal van klein naar groot deden ze mee en met wat hulp van de mama's werden de kleurtjes verf gemengd en gingen de eerste t-shirts in de verf.We hadden vier kleuren dus ze konden allemaal zelf kiezen.Kate besliste om ook haar witte broek te kleuren.Er waren toch enkele plekjes op die er niet meer uitgingen en ze doet die eigenlijk enkel nog aan om te spelen dus liet ik haar maar doen.Ze heeft nu een mooie roze broek,echt wel uniek en stoer natuurlijk!! Terwijl ik de laatste t-shirts aan het uitwassen was ,ging Christine met de meeste kindjes naar het winkeltje beneden in het dorp.Uiteindelijk is dat maar een paar honderd meter maar wel serieus klimmen of dalen. Daarna was het tijd voor het middageten.We aten sandwiches met beleg en de lucht deed blijkbaar wonderen want er werd veel meer gegeten dan thuis. Ondertussen was ook Sari wakker van haar middagdutje en kreeg ze haar patatjes. We ruimden nog wat op en vermits het weer er toch al een stuk beter uitzag gingen we nog naar Hann sur lesse om te gaan spelen in de speeltuin.Christine kreeg van Stefan (haar vriend)nog telefoon dat hij op bezoek zou komen die avond.We gingen eerst nog even langs de souvenierswinkeltjes waar Brent een kettinkje koos en ons mama weer eens bezweek aan de mooie poppetjes die ik verzamel.Iedere keer we daar zijn (ongeveer eens per jaar)kan ik het niet laten om er enkele bij te kopen.Denk dat mijn ventje binnenkort nog eens een schapje zal moeten bijmaken want de twee die ik nu heb staan echt wel vol. Ondertussen was het tijd om naar huis te gaan en maakten we het avondeten klaar.Op het menu stond aardappelpurree met spinazie en worstjes.Alle kids aten flink hun bord leeg en Brent die normaal nooit veel eet vroeg nu zelfs een tweede bord.Wat de ardense lucht al niet doet. We waren na het eten aan de afwas bezig toen Stefan toekwam.Nadat ook hij gegeten had gingen we met alle kids hun handafdruk maken in gips.Ik deed wat op de gipsverpakking stond maar vermits er twee manieren opstonden nam ik eerst de foute.Gevolg,gips was al hard nog voor we een handdruk konden maken.Dan maar een nieuwe poging met de tweede methode en dit bleek de juiste te zijn.Iedereen maakte een mooie afdruk en van Sari namen we zelfs een afdruk van haar voetje en handje.Ze zijn allemaal heel goed gelukt en ik ga die van onze vier kids zeker een plaatsje geven in de woonkamer. Nadat ik samen met Stefan en Christine alles had opgeruimd gingen de kids nog wat spelen.Enkele speelden nog wat in de tuin met de bal,Yoran keek nog naar een dvd en de twee oudsten gingen samen op de laptop spelletjes spelen. Christine en Stefan hadden samen een gesprek maar ik vond het te persoonlijk om bij te blijven zitten en ging buiten nog even genieten van een tas koffie. Rond half elf vertrok Stefan naar huis maar het was maar allemaal raar.Hij was redelijk verward en we hoopten snel te horen dat hij thuis was.De kids waren ondertussen allemaal in dromenland en ik en Christine praatten nog wat na tot twaalf uur.Toen besloten we toch maar ons bed op te zoeken.Stefan zou wel een sms sturen als hij was aangekomen. Donderdag morgen sliepen Sari en Yoran tot acht uur . Ik bleef liggen tot kwart na negen en werd wakker gebeld door mijn ventje.Maar het was toch tijd om op te staan.Van mijn kids was er nog niemand wakker.Eens ik beneden aan het ontbijt zat kwam Boke ook .Yauheni sliep tot tien uur en Brent en Kate zelfs nog wat langer.Na het eten ging iedereen onder de douche.Zoals gewoonlijk bij sommige wel met wat gezeur maar ons mama geeft toch niet makkelijk toe en zelfs Yauheni weet dat al goed.Sari wou niet onder de douche(is nog maar anderhalf )en mocht nog eens lekker zoals vroeger in de gootsteen gewassen worden.Best wel grappig om zien en natuurlijk ook foto's waard.(Foto's komen zeker nog maar ze moeten weer verkleind worden en daar heb ik weer even hulp voor nodig) Daarna gingen de kids buiten in de tuin spelen terwijl ik binnen eerst nog wat opruimde.Omdat Christine s'nachts niet veel geslapen had en Sari toch een dutje moest doen ,stelde ik voor dat ze mee ging slapen en ik me wel zou bezig houden met al de andere kids.Ook Yoran bleef bij mij.We gingen allen(op Brent na)naar de winkel om fruit en broodjes te kopen.Eens terug van de winkel werd er verder buiten gespeeld en maakte ik het middageten klaar.We hadden hamburgers mee en ik maakte er allemaal kleintje van zodat ze allemaal konden smullen van hamburgers met ketshup en wie wou ui erbij.Ondertussen had ik ook al Sari haar patatjes klaargemaakt en werd Christine wakker .Iedereen kon dus samen eten.En smullen deden we allemaal.Christine probeerde Stefan te bellen maar die bleek zijn telefoon toch niet op te nemen.Ze wist wel dat hij goed thuis was gekomen en hij moest werken dus hij zou het wel te druk hebben op het werk. We ruimden alles op en vertrokken weer richting Hann sur Lesse om naar het safari park te gaan.Wat moesten we daar toch lang aanschuiven!!! Het was al na half vijf voor we eindelijk allemaal op het treintje zaten en konden vertrekken.De kids genoten van de vele dieren die we te zien kregen.Er waren kleine everzwijntjes,kleine reebokjes,zelfs kleine wolfjes.Allemaal zeer schattig om zien.Af en toe mochten we ook van het treintje stappen zodat ze dichter konden kijken.We hadden ook op bepaalde plaatsen mooie panorama-uitzichten ,echt prachtig om te zien.Zelfs Bo die nog maar zeven is vond het super mooi.Ondertussen sloeg bij Christine en ook bij mij de paniek toe.We hadden onrustwekkend nieuws gehoord van Stefan en vermits we hem niet konden bereiken en ook de familie niet vreesden we dat er iets was. Na de treinrit hadden we beloofd dat de kids frietjes kregen en ik hield me met alle zes bezig terwijl Christine nog enkele telefoontjes pleegde.Er kwamen ondertussen tranen van ongerustheid bij Christine wat niet meer dan normaal was natuurlijk.We reden terug naar ons huisje en er werd beslist dat er van Christine haar familie iemand zou komen om haar op te halen.Ook ik belde moeke en bompa om te vragen of hun naar daar wilden komen zodat ik niet alleen achter bleef met vier kids want ook ik was ongerust .We pakten al Christine haar gerief in.Ondertussen probeerde ik toch de kids ook af te leiden zodat die niet alles meekregen ,al zeker de drie kleinste en Yauheni niet.Kate stelde voor om fruitsla te maken wat ik super vond.Als ze maar bezig waren met iets zodat wij als mama het even wat rustiger hadden.Christine haar zus zou komen met haar man zodat iemand met haar auto kon rijden.Moeke arriveerde iets na tien uur.Onze kids waren dolblij om hun te zien natuurlijk.Ze speelden nog met bompa met de kaarten terwijl ik en moeke nog praatten met Christine.Rond elf uur kwam haar zus toe met haar man en Christine haar papa.Onze vrees werd werkelijkheidStefan had een motorongeluk gehad en was op slag dood.Gelukkig had ik net voor ze toekwamen Yauheni en Bo naar bed gestuurd en was Brent ook boven op zijn laptop.Enkel Kate kreeg het verhaal mee.Tranen vloeiden bij ons allebei want we hadden al gans de dag in spanning gezeten.Er werd getroost en gepraat en uiteindelijk vertrokken ze rond twaalf uur richting Temse terwijl ik met onze kids en moeke en bompa daar bleven. We besloten om deze morgen na het ontbijt alles in te pakken,te poetsen en ook richting huis te komen.Veel slapen deed ik niet en was ook vroeg wakker.Brent en Kate waren op de hoogte maar Boke nog niet.Ik vertelde hem deze morgen in kindertaal wat er gebeurd was en dat Stefan nu een sterretje is aan de hemel.Tegen Yauheni heb ik nog niks verteld.Morgen is het familiedag met de Russische kindjes en ik ga eerst met iemand van het bestuur overleggen of we het hem vertellen of niet.Rond twee uur waren we klaar met poetsen en vertrokken we richting Temse.Moeke zat bij mij in de auto en Brent bij bompa zodat ik de ganse rit toch niet enkel met de kids zat.Toegegeven had ik het onderweg zeer moeilijk en vielen er soms ook nog tranen. Om vier uur waren we bij moeke thuis ,werd er van auto gewisseld en kwam ik naar huis.Ik was net de auto aan het leegmaken toen Gerry ook thuis kwam.Nadat we samen de auto leeg hadden wou ik toch wel echt een knuffel en vielen er weer veel tranen.Ik lette er wel steeds op dat de twee jongste het niet zagen.Omdat het vandaag zo een mooi weer was werd er al snel gespeeld in het zwembad door Bo en Yauheni.Brent is gaan slapen bij een vriendje van school en Kate ging nog even buiten met haar vriendin. Het is nu half elf en Boke kwam daarjuist op zijn manier vertellen dat hij net Stefan zag in de lucht,er was maar één sterretje en dat was zeker Stefan zei hij.Probeer dan maar eens om geen krop in je keel te krijgen.Ondertussen(ook al is het laat)zijn ze de telescoop aan het in elkaar steken met Gerry(Bo en Yauheni) Ieder moet dit toch op zijn manier verwerken en ik ben al blij dat Boke het zo opneemt.Yauheni zien we morgen wel of we het vertellen of niet.Hij is tenslotte hier op vakantie en ik wil het voor hem ook zo aangenaam mogelijk houden. Morgen moet Bo voetballen en gaan we allemaal samen kijken om daarna naar de familiedag te gaan samen met Mieke, Wilko , Bas en Sepke. Ik hoop deze nacht iets beter te slapen . Zoals ik in het begin al schreef,het kan jammer genoeg niet altijd vrolijk zijn. Morgen vertel ik meer over de familiedag. Groetjes Els
Hallo allemaal, nog even een kort verslagje voor we straks vertrekken. Vandaag heb ik gans de dag nog moeten werken.Brent en Kate waren naar het speelplein en de twee andere boys hebben hier thuis leuk gespeeld.Yauheni stak een deel lego opnieuw in elkaar,vooral auto's die half afgebroken waren.Toen ik thuis kwam liet hij me meteen alles zien natuurlijk.Daarna ben ik met hem naar de winkel gegaan om inkopen te doen zodat we in de ardennen zo min mogelijk nog moeten winkelen.Ik heb al een deel van het gerief ingepakt,enkel nog mijn kleren,die van de twee oudsten en de lakens en dan denk ik dat we alles hebben.Tjonge gans de auto zal weer propvol zitten.... Maar dat is typisch aan ons Elske ,altijd van alles veel te veel.Maar denk dan bij mezelf,beter te veel dan veel te weinig bij hebben hé. Ondertussen staan ook de patatjes op . Nog anderhalf uur en we vertrekken richting Tellin. Tot zaterdag en hoop met ons mee dat het weer eindelijk eens wat beter wordt hé!!! Groetjes Els
Hallo, vandaag was het een speciale dag,Yauheni wordt elf jaar.Deze morgen als hij uit bed kwam stond er dan ook een cadeautje klaar van ons.Hij kreeg een doos megabloks(soort lego)waar hij een vliegtuig en boot mee kan maken. Hij was er echt wel blij mee.Door het slechte weer konden de kids vandaag niet buiten spelen maar ik denk niet dat ze dat erg vonden.Bo en Yauheni zijn de beste vrienden en hebben of boven of beneden een ganse dag samen gespeeld een ook wel wat kattekwaad uitgehaald Rond de middag waren moeke en bompa hier.Moeke ging met Kate naar het shoppingcenter om de verjaardag van Yauheni.Bompa bleef ondertussen hier bij ons.Als middageten kregen ze wentelteefjes.Ik vermoed dat Yauheni dit niet kent maar hij heeft in ieder geval wel gesmuld.We hadden net gedaan met eten toen moeke terug was.Yauheni kreeg een mooie trui waar hij ook weer heel blij mee was.De mama zou vandaag om twaalf uur bellen maar ik denk dat ze niet zo goed afgesproken hadden.Rond half vier heeft hij dan zelf naar Rusland gebeld .Er werd natuurlijk meteen verteld over wat hij al had gekregen en dat er vanavond feest was voor hem. Na de middag moest ik nog inkopen doen voor vanavond.Eerst langs de slager want Gerry ging stoofvlees klaarmaken.Er kwam maar liefst zestien man eten dus werk aan de winkel!! Ik deed daarna verder de boodschappen en Gerry zorgde ervoor dat het hier thuis opgeruimd en gekuisd was. Rond half zes waren moeke en bompa hier terug.Ik had net Yauheni wakker gemaakt want hij was in zijn bed in slaap gevallen.Tja dat heb je natuurlijk als je s'avonds niet naar bed wil en s'morgens ook nog vroeg wakker wordt hé. Om zes uur waren Benny en Sandy hier waar hij een mooie piratenboot van kreeg.Sandy had ook voor een kaartje gezorgd en had er zelfs in het Russisch gelukkige verjaardag opgeschreven.Kort daarna waren ook Franky en Femke er waar hij centjes van kreeg en dan Conny,Guy,Kizzy,Peter en Thimeau .Daar kreeg hij een mooie broek en trui van. Femke en Yauheni staken samen de boot in elkaar want daar kon hij toch echt niet mee wachten tot hij terug naar de mama en papa zou gaan.Dat van ons had ik gezegd dat hij dat pas thuis mag maken maar hij is immers jarig dus ik kan niet alles ingepakt laten voor thuis .We zullen het wel volledig terug uit elkaar halen en in zakjes steken zodat hij het ginder terug kan opbouwen.Als laatste kwamen Mieke en Wilko toe.Daar kreeg hij een leuke knuffelbeer van,twee kaartspelen ,een fleece dekentje van spiderman en nog een auto van megabloks om in elkaar te steken.Denk dat dat iets voor morgen zal zijn. Ik had gezorgd dat iedereen plaats had in de living om te eten.Het stoofvlees was heel lekker en we hadden er frietjes bij gebakken.Er werd wel in ploegjes gegeten .Bo was ondertussen nog gaan trainen en nadat de meesten gegeten hadden,ging Peter samen met Gerry om onze kleinste spruit. Eens thuis moesten zij nog eten en ook onze jarige vond eindelijk tijd om ook te eten. Als dessertje was er ijs want dat eet Yauheni supergraag. Er werd hier vooral heel veel gelachen en plezier gemaakt.Rond negen uur ging de familie de Graef naar huis en werd het meeste hier al opgeruimd.Moeke en bompa vertrokken kort daarna en Mieke en Wilko bleven nog even napraten. Om half elf lagen alle kids in bed.Hopelijk slaapt Yauheni morgen toch wat langer want hij is echt wel moe. Ik ga nu nog maar een keer de vaatwasser leegmaken en opnieuw vullen want morgen mag ik nog eens een dagje gaan werken.Daarna vertrekken we naar de ardennen voor enkele dagen. Ik zal dan ook pas dit weekend weer een blogje posten want we hebben ginder geen internet. Groetjes en tot zaterdag Els
Zomeravontuur met Yauheni
